استان آذربایجان شرقی

از استان‌های ایران
(تغییرمسیر از آذربایجان‌شرقی)
این نسخهٔ پایداری است که در ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴ بررسی شده است.

استان آذربایجان شرقی یکی از استان‌های ایران است که در منطقهٔ تاریخی آذربایجانِ ایران واقع شده است. آذربایجان شرقی ششمین استان پرجمعیت ایران محسوب می‌شود. استان آذربایجان شرقی از سمت شمال به جمهوری‌های آذربایجان، ارمنستان و نخجوان، از سمت غرب و جنوب غرب به استان آذربایجان غربی، از سمت شرق به استان اردبیل و از سمت جنوب شرق به استان زنجان مرزبندی شده‌است.

آذربایجان شرقی
Map
موقعیت استان آذربایجان شرقی در ایران
شهرستان‌های استان
شهرستان‌های استان
کشورایران
منطقهمنطقه ۳
مرکزتبریز
تعداد شهرستان‌ها۲۱
حکومت
 • استانداربهرام سرمست[۱]
 • نماینده ولی فقیهاحمد مطهری اصل
 • نمایندگان در مجلس شورای اسلامیاحمد مطهری اصل
 • نمایندگان در مجلس خبرگان رهبری۵ نماینده
مساحت
 • کل۴۵۴۹۱ کیلومتر مربع (۱۷۵۶۴ مایل مربع)
جمعیت
 (۱۴۰۰)[۲]
 • کل۴۰۴۰۴۰۰
منطقهٔ زمانیIRST (گرینویچ+۳:۳۰)
 • تابستانی (DST)IRDT (گرینویچ+۴:۳۰)
زبان‌های اصلیفارسی (رسمی)

ترکی آذربایجانی
شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۸)۰٫۷۸۵[۳]
بالا · (هجدهم)
پیش‌شماره تلفنی۰۴۱
وبگاهwww.ostan-as.ir

این استان دارای آب و هوای سرد کوهستانی بوده و کل محدودهٔ آن را کوه‌ها و ارتفاعات تشکیل داده‌اند. مساحت استان آذربایجان شرقی ۴۵٬۴۹۱ کیلومتر مربع است و جمعیت آن نیز در سال ۱۴۰۰ خورشیدی بالغ بر ۴٬۰۴۰٬۴۰۰ نفر برآورد شده‌است.[۲] این استان، یگانه استان ایران است که با ارمنستان هم‌مرز است و همچنین تنها استان کشور است که هم با خاک اصلی جمهوری آذربایجان و هم با جمهوری خودمختار نخجوان که برون بومی متعلق به جمهوری آذربایجان است، مرز مشترک دارد.

استان آذربایجان شرقی محل اتصال دو رشته کوه مهم و اصلی کوه‌های ایران، یعنی البرز و زاگرس است و بلندترین نقطهٔ آن، قلهٔ کوه سهند است. مرکز استان آذربایجان شرقی، کلان‌شهر تبریز است. آذربایجان شرقی رتبهٔ اول صادرات غیرنفتی در کشور را داراست.[۴] رئیس پلیس آگاهی آذربایجان شرقی این استان را امن‌ترین و کم‌جرم‌ترین استان ایران به‌شمار می‌آورد.[۵]

تاریخ

ویرایش
 
نقشهٔ استان آذربایجان در دورهٔ خلافت عباسیان

پیش از اسلام

ویرایش

استان آذربایجان شرقی در گذشته بخشی از سرزمین تاریخی ماد بوده که به «ماد کوچک» شهرت یافته بود. در زمان حکمرانی اسکندر مقدونی بر ایران در ۳۳۱ سال پیش از میلاد، شهربان منطقهٔ ماد کوچک که سرداری به‌نام آتروپات بوده، علیه اسکندر مقدونی قیام کرده و با انعقاد پیمانی دست یونانیان را از آذربایجان کوتاه ساخت. اسکندر مقدونی نیز آتروپات را به شرط پیروی از امپراتوری او، در این منطقه باقی نگه داشت.[۶]

جانشینان اسکندر پس از مرگ وی به جنگ و نزاع با یک‌دیگر پرداختند و در همین دوران بود که آتروپات حاکم منطقهٔ ماد کوچک شد. بنا به روایاتی تأیید نشده نام این منطقه نیز به‌جهت تقدیر از زحمات وی در مقابل بیگانگان به «آتروپاتگان» معروف شد.[۶]

پس از اسلام

ویرایش

با حمله مغولان و با ورود هولاکو خان، آذربایجان مرکز شاهنشاهی مغولان از خراسان تا شام شده بود. پس از مغولان، خاندان ترک‌های قراقویونلو و آق‌قویونلو بر این منطقه تسلط یافتند. در زمان صفویه، شاه اسماعیل اول شهر تبریز را پایتخت ایران اعلام کرد. در دوران حکومت قاجاریان بعد از فتحعلی‌شاه قاجار، شهر تبریز ولیعهد نشین شد و به این ترتیب محمد شاه، ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه،محمدعلی شاه و احمدشاه دوران ولایت عهدی خود را در این شهر گذراندند. رضاشاه در سال ۱۳۰۰ سیطره حکومت مرکزی ایران را بر این منطقه برقرار کرد. با شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۰، نیروهای شوروی وارد آذربایجان شدند. این نیروها در اردیبهشت ۱۳۲۵ به دنبال طرح مسئله آذربایجان در سازمان ملل متحد، آذربایجان را تخلیه کردند.[۷]

وضعیت طبیعی

ویرایش

جغرافیای سیاسی

ویرایش

استان آذربایجان شرقی با ۴۵٬۴۸۱ کیلومتر مربع مساحت، حدود ۲٫۸ درصد از وسعت کل ایران را به خود اختصاص داده‌است. این استان در شمال غرب کشور و بین مدارهای ۳۶ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۲۶ دقیقهٔ عرض شمالی و نصف‌النهارهای ۴۵ درجه و ۵ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۲۲ دقیقهٔ طول شرقی جای گرفته‌است.[۸] رود ارس حدود شمالی آن را با جمهوری‌های آذربایجان، ارمنستان و ایالت خودمختار نخجوان مشخص می‌کند. رود قطور و آبهای دریاچه ارومیه حدود غربی آن با استان آذربایجان غربی است.[۹]

استان آذربایجان شرقی ۲۰۰ کیلومتر با جمهوری آذربایجان و ۳۵ کیلومتر با ارمنستان در حالی از سمت شمال مرز مشترک دارد که تنها استان ایران است که با ارمنستان همسایه است. این استان همچنین ۴۲۰ کیلومتر با استان آذربایجان غربی از سمت غرب و جنوب غرب، ۴۰۰ کیلومتر با استان اردبیل از سمت شرق و ۱۴۵ کیلومتر با استان زنجان از سمت جنوب هم‌مرز است.[۸]

جغرافیای طبیعی

ویرایش
 
رشته‌کوه اَرَسباران یا قره‌داغ

استان آذربایجان شرقی از هفت واحد کوهستانی تشکیل یافته‌است. رشته‌کوه اَرَسباران یا قره‌داغ شمالی‌ترین این واحدها بوده که از دیوان‌داغ آغاز شده و به درهٔ رود دره‌رود منتهی می‌گردد. رشته‌کوه قوشه‌داغ که از جنوب قره‌داغ شروع شده و به سبلان ختم می‌شود. تودهٔ آتش‌فشانی سبلان که ۴۸۱۱ متر ارتفاع داشته و مرز مشترک میان استان‌های آذربایجان شرقی و اردبیل محسوب می‌شود. رشته‌کوه‌های میشو و مورو که از غرب استان (مرند) آغاز شده و به ارتفاعات عون بن علی (عینالی) و شبلی منتهی می‌شوند که مرتفع‌ترین قله آن قله علی علمدار با ارتفاع حدود ۳۲۰۰ متر در مرند می‌باشد. رشته‌کوه بزقوش که با ۳۳۰۳ متر ارتفاع، مرز بین شهرستان‌های میانه-سراب و سراب-بستان آباد به‌شمار می‌رود. تودهٔ آتش‌فشانی سهند در جنوب تبریز در محدودهٔ شهرستان بستان آباد که ۳۷۰۷ متر ارتفاع دارد. رشته‌کوه اربط (تخت سلیمان) که از دامنه‌های جنوبی سهند شروع شده و به سمت جنوب امتداد می‌یابد.[۸]

آب و هوا

ویرایش

استان آذربایجان شرقی به دلیل وسعت زیاد دارای آب و هوای متنوع است. به‌طوری‌که بیشترین دمای ثبت شده در شهرهای میانه و جلفا می‌باشد که مردم این شهرها دمای ۴۵ + درجه بالای صفر را تجربه کرده‌اند و همچنین کمترین دمای ثبت شده در استان و در کلیه شهرهای ایران مربوط به بستان آباد با دمای ۴۶ - درجه زیر صفر می‌باشد. میانگین بارندگی سالیانه ۲۵۰ الی ۳۰۰ میلی‌متر است.[۱۰]

تقسیمات کشوری

ویرایش

پیشینه

ویرایش
 
نقشهٔ شهرستان‌ها و بخش‌های استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۳۹ خورشیدی
  • ۱۳۱۶٫۰۸٫۱۶: تقسیم ایران به ۵ استان و ایجاد «استان شمال غرب» در محدودهٔ منطقهٔ آذربایجان، براساس اولین قانون تقسیمات کشوری ایران.[۱۱]
  • ۱۳۱۶٫۱۰٫۱۹: تقسیم ایران به ۱۰ استان و ایجاد استان‌های سوم (آذربایجان شرقی) و چهارم (آذربایجان غربی) براساس اصلاحیهٔ اولین قانون تقسیمات کشوری ایران.[۱۲]
  • ۱۳۱۷٫۰۶٫۰۹: انتزاع بخش تالش از استان آذربایجان شرقی و الحاق آن به استان گیلان.[۱۳]
  • ۱۳۲۵٫۰۳٫۲۷: تجمیع استان‌های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی تحت عنوان «استان آذربایجان» به مرکزیت تبریز.[۱۴]
  • ۱۳۳۷٫۰۸٫۰۳: تفکیک استان آذربایجان (پس از ۱۲ سال و ۴ ماه و ۶ روز) به دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی.[۱۵]
  • ۱۳۳۹٫۰۳٫۲۱: انتزاع شهرستان آستارا از استان آذربایجان شرقی و الحاق آن به استان گیلان.[۱۶]
  • ۱۳۳۹٫۱۰٫۰۲: انتزاع بخش‌های تکاب و شاهین‌دژ از استان آذربایجان شرقی و الحاق آن‌ها به استان آذربایجان غربی.[۱۷]
  • ۱۳۷۲٫۰۱٫۲۲: تأسیس استان اردبیل و تفکیک آن از استان آذربایجان شرقی.[۱۸]

آخرین تغییرات

ویرایش

استان آذربایجان شرقی دارای ۲۱ شهرستان (۱۸ نهاد فرمانداری و ۳ نهاد فرمانداری ویژهٔ مراغه، مرند، میانه) و ۴۸ بخش (نهاد بخشداری) است:

 
نقشهٔ شهرستان‌ها و بخش‌های استان آذربایجان شرقی در سال ۱۴۰۰ خورشیدی

شهرستان‌ها

ویرایش

اطلاعات عمومی و محصولات شاخص

ویرایش

فهرست شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی و جمعیت آن‌ها براساس سرشماری سال‌های ۱۳۸۵، ۱۳۹۰ و ۱۳۹۵ خورشیدی؛ همچنین فهرست محصولاتی که هر شهرستانی در تولید آن‌ها رتبهٔ اول را دارا بوده و قطب استان در آن زمینه محسوب می‌شود:[۲][۱۹][۲۰]

ردیف نام
شهرستان
مرکز مساحت
(km²)
جمعیت
(۱۴۰۰)
موقعیت روی نقشهٔ استان قطب تولید تصویر محصول
* آذربایجان شرقی تبریز ۴۵٬۴۹۰٫۸۹ ۴٬۰۴۰٬۴۰۰   زردآلو، سنجد[۲۱]  
۱ تبریز تبریز ۲٬۱۶۷٫۱۹ ۱٬۸۵۱٬۸۰۰   دانه‌های روغنی (شامل کلزا)[۲۲]  
۲ مراغه مراغه ۲٬۱۸۵٫۶۵ ۲۷۲٬۴۰۰   سیب،[۲۳] عسل،[۲۴] مرغ و تخم‌مرغ[۲۵]  
۳ مرند مرند ۳٬۲۸۵٫۶۲ ۲۴۹٬۰۰۰   زردآلو، قیسی،[۲۶] زعفران،[۲۷] گوجه‌فرنگی[۲۸]  
۴ میانه میانه ۵٬۵۹۵٫۳۰ ۱۸۳٬۶۰۰   برنج،[۲۹] گوشت قرمز[۳۰]  
۵ اسکو اسکو ۱٬۷۶۲٫۵۹ ۱۶۳٬۶۰۰   بادام،[۳۱] گردو،[۳۲] پسته،[۳۳] گل محمدی[۲۷]  
۶ شبستر شبستر ۲٬۶۲۹٫۶۹ ۱۴۴٬۲۰۰   هلو،[۳۴] آلبالو،[۳۵] گیلاس[۳۶]  
۷ بناب بناب ۷۷۸٫۷۵ ۱۳۹٬۹۰۰   پیاز  
۸ اهر اهر ۲٬۱۲۰٫۰۶ ۱۳۶٬۵۰۰   سیب قره‌قرمز[۳۷]  
۹ سراب سراب ۳٬۴۵۲٫۱۸ ۱۲۲٬۸۰۰   سیب‌زمینی، لبنیات،[۳۸] آبزیان[۳۹]  
۱۰ ملکان ملکان ۱٬۰۰۶٫۸۷ ۱۱۷٬۴۰۰   انگور،[۴۰] چغندر قند  
۱۱ آذرشهر آذرشهر ۸۴۰٫۰۰ ۱۱۴٬۵۰۰   لپه،[۴۱] سنجد[۴۲]  
۱۲ بستان‌آباد بستان‌آباد ۲٬۷۹۵٫۰۰ ۹۴٬۹۰۰   هویج،[۴۳] قارچ خوراکی[۴۴]  
۱۳ عجب‌شیر عجب‌شیر ۷۳۸٫۴۴ ۷۳٬۴۰۰   سیر[۴۵]  
۱۴ هریس هریس ۲٬۳۴۵٫۴۳ ۷۰٬۶۰۰   فطیر سنتی
 
فطیر سنتی هریس
۱۵ جلفا جلفا ۱٬۶۷۰٫۳۱ ۶۳٬۷۰۰   انار،[۴۶] پیلهٔ ابریشم  
۱۶ هشترود هشترود ۱٬۹۹۰٫۰۱ ۵۷٬۱۰۰   گندم[۴۷]  
۱۷ ورزقان ورزقان ۲٬۳۶۸٫۱۳ ۵۴٬۵۰۰   عدس  
۱۸ کلیبر کلیبر ۲٬۰۷۱٫۹۷ ۴۴٬۱۰۰   زغال اخته[۲۷]  
۱۹ خداآفرین خمارلو ۱٬۵۲۵٫۷۱ ۳۳٬۰۰۰   پنبه  
۲۰ چاراویماق قره‌آغاج ۳٬۲۰۸٫۱۲ ۳۲٬۲۰۰   نخود[۴۸]  
۲۱ هوراند هوراند ۱٬۰۱۲٫۴۹ ۲۱٬۱۰۰   سماق[۴۹]  

امکانات و مناطق نمونه گردشگری

ویرایش

آمار مهم‌ترین امکانات عمومی شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۹۵ خورشیدی؛ به همراه مناطق نمونهٔ گردشگری استان (آمارهای مربوط به شهرستان هوراند جزء شهرستان اهر محسوب شده‌اند):[۵۰][۵۱][۵۲][۵۳][۵۴][۵۵]

ردیف نام
شهرستان
تعداد
مدرسه
تعداد
مسجد
تعداد
سالن ورزشی
تعداد
داروخانه
تعداد
کتابخانه
تعداد
بیمارستان
تعداد
هتل
مناطق نمونهٔ گردشگری
* آذربایجان شرقی ۸٬۹۰۳ ۷٬۳۳۳ ۷۷۹ ۵۷۹ ۱۴۰ ۴۹ ۴۸ ۴۸ منطقه
۱ تبریز ۲٬۴۲۷ ۲٬۳۹۷ ۴۴۱ ۳۷۱ ۴۰ ۲۷ ۲۴ حاشیهٔ بزرگراه شهید کسایی، تفرجگاه خلعت‌پوشان، دامنهٔ سهند، روستاهای گلوجه و گمانج، روستای لیقوان
۲ مراغه ۵۷۴ ۵۴۶ ۳۹ ۲۸ ۴ ۲ ۲ حاشیهٔ سد علویان، دامنهٔ جنوبی سهند، درهٔ روستای گشایش
۳ مرند ۴۹۸ ۴۷۴ ۳۶ ۲۳ ۱۳ ۲ ۱ دشت ماهار زنوز، روستای پیام
۴ میانه ۶۰۷ ۴۶۳ ۳۹ ۲۱ ۷ ۲ ۱ حاشیهٔ سد آیدوغموش، شهر زیرزمینی کندوان
۵ اسکو ۲۸۴ ۱۲۳ ۲۹ ۱۲ ۸ ۱ ۲ جزیرهٔ اسلامی ایلخچی، روستای تورامین ایلخچی، روستای صخره‌ای کندوان
۶ شبستر ۲۹۷ ۳۴۹ ۳۰ ۱۶ ۱۵ ۱ ۱ بندر شرفخانه، دامنهٔ میشو
۷ بناب ۲۵۳ ۱۷۶ ۲۳ ۱۵ ۳ ۲ ۱ تالاب قره‌قشون، حاشیهٔ سد دوش
۸ اهر ۶۲۸ ۳۵۳ ۲۷ ۱۷ ۴ ۱ ۱ پارک جنگلی فندقلو، حاشیهٔ سد ستارخان، درهٔ علی‌آباد هوراند، روستاهای افیل و بهل فندقلو
۹ سراب ۵۱۶ ۳۲۳ ۱۷ ۱۳ ۷ ۱ ۱ آبگرم روستای اسب‌فروشان، روستای آغمیون
۱۰ ملکان ۳۱۱ ۱۹۰ ۱۶ ۷ ۳ ۱ ۱ آبگرم شورسو، قلعهٔ بختک لیلان
۱۱ آذرشهر ۲۲۳ ۱۵۴ ۱۶ ۱۳ ۸ ۱ ۱ چشمهٔ شورسو (ایل میدانی) گوگان، روستای قرمزی‌گل
۱۲ بستان‌آباد ۳۶۰ ۲۶۱ ۱۶ ۷ ۳ ۱ ۰ تالاب قوری‌گل، دامنهٔ شمالی سهند
۱۳ عجب‌شیر ۱۵۹ ۱۳۱ ۱۸ ۶ ۲ ۱ ۱ بندر رحمانلو، بندر قبادلو و دانالو، حاشیهٔ سد قلعه‌چای
۱۴ هریس ۲۴۹ ۱۷۷ ۹ ۶ ۶ ۱ ۰ حاشیهٔ سد اربطان، حاشیهٔ سد شهید مدنی خواجه، دربند روستای گوراوان
۱۵ جلفا ۱۵۸ ۲۳۱ ۱۰ ۹ ۳ ۱ ۵ آسیاب خرابه، ساحل ارس
۱۶ هشترود ۳۴۷ ۲۴۹ ۱۱ ۵ ۴ ۱ ۱ حاشیهٔ سد سهند، قلعهٔ ضحاک
۱۷ ورزقان ۲۶۷ ۱۵۹ ۴ ۳ ۲ ۱ ۰ روستای حماملو، روستای گل‌آخور خاروانا، منطقهٔ جنگلی چیچکلو خاروانا
۱۸ کلیبر ۲۲۷ ۱۷۴ ۵ ۴ ۴ ۱ ۳ آبگرم روستای متعلق آبش‌احمد، درهٔ جنگلی قلعه دره‌سی
۱۹ خداآفرین ۱۲۷ ۱۵۰ ۱ ۱ ۲ ۰ ۱ حاشیهٔ سد خداآفرین
۲۰ چاراویماق ۲۵۰ ۲۵۳ ۱ ۲ ۲ ۱ ۰ چشمهٔ روستای پیرسقا

شهرها

ویرایش

بمباران شهرها در جریان جنگ ایران و عراق

ویرایش

در جریان جنگ ایران و عراق و همزمان با جنگ شهرها، ۵ شهر مهم استان آذربایجان شرقی مجموعاً ۹۰ بار هدف بمباران نیروهای عراقی قرار گرفتند. به جز ۲ مورد از این بمباران‌ها که در سال ۱۳۶۷ خورشیدی و به صورت موشکی و از خاک عراق، شهر تبریز را هدف قرار دادند، بقیهٔ ۸۸ مورد بمباران توسط هواپیماهای جنگنده صورت پذیرفت. مجموع کشته‌ها و زخمی‌های استان آذربایجان شرقی در جریان این بمباران‌ها ۲٬۱۱۶ نفر بوده‌است.[۵۶]

ردیف نام شهر سال‌های وقوع بمباران بمباران با
موشک
بمباران با
هواپیما
تعداد
کشته‌ها
تعداد
زخمی‌ها
* آذربایجان شرقی ۱۳۵۹، ۱۳۶۳، ۱۳۶۴، ۱۳۶۵، ۱۳۶۶، ۱۳۶۷ ۲ ۸۸ ۴۶۶ ۱۶۵۰
۱ تبریز ۱۳۵۹، ۱۳۶۳، ۱۳۶۴، ۱۳۶۵، ۱۳۶۶، ۱۳۶۷ ۲ ۷۴ ۲۱۲ ۷۰۲
۲ میانه ۱۳۶۳، ۱۳۶۵، ۱۳۶۶ ۰ ۷ ۱۷۶ ۷۵۰
۳ مراغه ۱۳۶۵، ۱۳۶۶ ۰ ۵ ۷۱ ۱۶۳
۴ آذرشهر ۱۳۶۶ ۰ ۱ ۷ ۳۵
۵ سراب ۱۳۶۵ ۰ ۱ ۰ ۰

زبان بومی استان آذربایجان شرقی، ترکی آذربایجانی می‌باشد. همچنین جمعیت اندکی از مردم تات نیز در استان آذربایجان شرقی زندگی می‌کنند که به زبان تاتی صحبت می‌کنند.[۵۷][۵۸][۵۹]

قومیت

ویرایش

مردم این استان آذربایجانی هستند. جمعیت اندکی از قوم تات نیز در استان آذربایجان شرقی زندگی می‌کنند که از مراکز زندگی آن‌ها می‌توان به روستای کرنگان از توابع شهرستان ورزقان، چند روستا در بخش خاروانا، میشه‌پاره، ونستان و دهستان حسنو و روستاهای خوی نرآو، رزین و کلاسور در بخش ارسباران اشاره کرد.[۵۷][۵۸][۵۹]

نظرسنجی سال ۱۳۸۹

طی پژوهشی که به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام شد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونه‌گیری شد در این استان به قرار زیر بود:

اقوام استان آذربایجان شرقی[۶۰]
قومیت درصد
آذربایجانی
۹۷٫۸٪
فارس
۱٫۴٪
عرب
۰٫۲٪
سایر و بدون جواب
۰٫۶٪

دین و مذهب

ویرایش

دین اکثریت مردم این استان اسلام و مذهب شیعه می‌باشد. همچنین اقلیتی از مردم نیز پیرو دین یارسان و مسیحیت می‌باشند.[۶۱]

جمعیت

ویرایش

بر پایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ خورشیدی، جمعیت استان آذربایجان شرقی در این سال بالغ بر ۳٬۹۰۹٬۶۵۲ نفر بوده که نزدیک ۵ درصد از جمعیت کل ایران را به خود اختصاص داده‌است. بر همین اساس، ۱٬۹۸۹٬۴۰۰ نفر مرد و ۱٬۹۰۲٬۲۵۲ نفر زن در قالب ۱٬۲۲۳٬۰۲۸ خانوار ساکن این استان بوده‌اند.[۶۲] جمعیت استان در مقایسه با سال ۱۳۹۰ نزدیک به ۴/۸۹ درصد افزایش یافته‌است.

در سرشماری سال ۱۳۹۵ خورشیدی، تبریز با جمعیتی بالغ بر ۱٬۷۷۳٬۰۳۳ نفر، پرجمعیت‌ترین و چاراویماق با جمعیتی بالغ بر ۳۱٬۰۷۱ نفر، کم‌جمعیت‌ترین شهر استان آذربایجان شرقی بوده‌است.[۶۲] از جمله شهرهای پرجمعیت استان علاوه بر مرکز استان می‌توان به شهرهای مراغه، مرند، اهر، میانه و بناب اشاره کرد. تعداد آبادی‌های استان در سال ۹۰ دو هزار و ۷۳۱ آبادی و ۲۰ آبادی استان خالی از سکنه هستند.

اقتصاد

ویرایش

آذربایجان شرقی بر پایه منابع عمومی در سال ۱۴۰۱ نهمین استان در تأمین بودجه دولت ایران بوده‌است.[۶۳] این استان ۲٫۶ درصد از کل مالیات کشور را در سال ۱۳۹۸ پرداخت کرده[۶۴] و این در حالی است که این استان در همان سال ۳/۲ و در سال پس از آن ۳٫۵ درصد از کل تولید ناخالص داخلی کشور را تولید کرده‌است.[۶۵] همچنین این استان از دید درآمد سرانه در رده هجدهم کشوری قرار دارد.[۶۶]

این استان در تولید ناخالص سرانه بدون نفت و گاز و معدن و برق در سال ۱۳۹۶ در رتبه ۱۴ کشور قرار گرفته بود.[۶۷]

 
نمونه‌ای از قالی تبریز

استان آذربایجان شرقی به جهت تمرکز صنایع بزرگ تولیدی در شهر تبریز، از قطب‌های مهم صنعتی در سطح ایران به‌شمار می‌رود. از دیگر شهرهای صنعتی استان می‌توان به شهرهای شبستر (رتبه دوم صنعت آذربایجان شرقی پس از تبریز)، بستان آباد (اوجان)، مرند، مراغه، میانه ،بناب و جلفا اشاره کرد.

شهر اسکو در شهرستان اسکو استان آذربایجان شرقی مرکز اصلی تجمع کارگاه‌های چاپ باتیک یا چاپ کَلاقه‌ای و قطب اصلی این هنر-صنعت در کشور محسوب می‌شود. شهر اسکو به شهر ملی چاپ باتیک در ایران شناخته می‌شود.[۶۸]

با ثبت جهانی نشان جغرافیایی تابلوفرش سردرود، در سازمان جهانی مالکیت فکری WIPO، این کالای هنری در کشورهای عضو معاهده لیسبون برای ثبت و حمایت در مورخه ۱۶ دی سال ۹۵ معرفی شد در این شهرنرخ بی‌کاری در حد صفر می‌باشد.

شهر اهر به عنوان پایتخت ورنی ایران در سال ۹۵ برگزیده شد.

در استان آذربایجان شرقی ۴۳۴۲ کارگاه تولیدی فعالیت می‌کنند که این تعداد شامل ۸۳۲ کارگاه صنعتی بوده که این استان از این لحاظ، ۵٫۹۹ درصد از کل کارگاه‌های صنعتی ایران را به خود اختصاص داده‌است. در سال ۱۳۷۶ خورشیدی، ارزش مواد تولیدی کارگاه‌های مذکور ۳۳۶۱٫۸ میلیارد ریال و ارزش سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده در آن‌ها ۲۴۵۱٫۳ میلیارد ریال بوده‌است.

صنایع مختلفی از قبیل صنایع شیمیایی، ماشین‌آلات و تجهیزات، محصولات کانی غیرفلزی، مواد غذایی، آشامیدنی و دخانیات، نساجی، پوشاک، چرم و کفش در شهر تبریز مشغول فعالیت هستند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به آجر آذربایجان، بافندگی لایکو، بلبرینگ‌سازی ایران، پالایشگاه تبریز، پتروشیمی تبریز، پشم تبریز، پیستون‌سازی ایران، تخت‌خواب فروزان، تخته فشاری و فرمیکاسازی، تراکتورسازی ایران، ترموپلاست، چرم‌سازی تبریز، کفش آقایی، حوله برق‌لامع، خانه‌سازی ایرداک، لیلاند دیزل، درمن دیزل، هاکسیران دیزل، ایدم، ریسندگی پشمینه تبریز، سیمان صوفیان، آذریت، شیر پاستوریزه، کبریت‌سازی توکلی، کبریت‌سازی ممتاز، گچ آذربایجان، ماشین‌سازی تبریز، پمپیران، موتوژن، موکت تبریز، نساجی تبریز، نوشابه‌سازی پپسی‌کولا، نوشابه‌سازی کوکاکولا و نیروگاه بزرگ حرارتی در تبریز فعالیت می‌کنند.[۶۹]

گردشگری

ویرایش
 
سد امند، بخش صوفیان
 
دامنه‌های سهند، شهرستان مراغه
 
مقبرةالشعرا، شهر تبریز
 
موزهٔ آذربایجان، شهر تبریز
 
رصدخانه، شهر مراغه
 
پل‌دختر، شهرستان میانه
 
آرامگاه شهاب‌الدین اهری، شهر اهر
 
روستای کندوان، شهرستان اسکو
 
قلعهٔ بابک، شهرستان کلیبر
 
کلیسای سنت استپانوس، شهرستان جلفا
 
سنگ‌نبشته رازلیق، شهرستان سراب
 
روستای مجارشین، شهرستان اسکو

جاذبه‌های طبیعی

ویرایش

فهرست جاذبه‌های طبیعی استان آذربایجان شرقی:[۷۰]

جاذبه‌های تاریخی

ویرایش

فهرست جاذبه‌های تاریخی استان آذربایجان شرقی:[۷۰]

نتایج آمارگیری نیروی کار- ۱۴۰۱

ویرایش

سال ۱۴۰۱

ویرایش
استان نرخ مشارکت اقتصادی نرخ بیکاری نسبت اشتغال سهم اشتغال دربخش کشاورزی سهم اشتغال دربخش صنعت سهم اشتغال دربخش خدمات
کل کشور ۴۰/۹ ۹/۰ ۳۷/۲ ۱۴/۸ ۳۳/۶ ۵۱/۶
آذربایجان شرقی ۴۰/۹ ۸٫۳ ۳۷/۵ ۱۶/۳ ۴۰/۹ ۴۲/۷

[۷۱]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. «انتصاب استانداران آذربایجان شرقی و همدان». خبرگزاری مهر. ۸ مهر ۱۴۰۳.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «پیش‌بینی جمعیت و خانوار به تفکیک مناطق شهری و روستایی، استان و شهرستان - سال 1400». درگاه ملی آمار. دریافت‌شده در ۲۶ مه ۲۰۲۲.
  3. "Sub-national HDI - Area Database - Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (به انگلیسی). Retrieved 2018-09-13.
  4. «آذربایجان شرقی رتبهٔ اول صادرات غیرنفتی کشور». روزنامهٔ ابتکار. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۳ مهٔ ۲۰۱۱.
  5. رئیس پلیس آگاهی آذربایجان شرقی: آذربایجان شرقی امن‌ترین استان کشور است
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ «سابقهٔ تاریخی استان». وبگاه استانداری آذربایجان شرقی. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۰.
  7. «سابقه تاریخی استان آذربایجان شرقی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۱۲.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ «موقعیت جغرافیایی استان». وبگاه استانداری آذربایجان شرقی. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۰.
  9. مجموعه راهنمای جامع ایرانگردی، استان آذربایجان غربی، حسن زنده دل، چاپ اول، صفحه 27.
  10. سازمان هواشناسی ایران بایگانی‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine، بانک اطلاعاتی آماری داده‌های هواشناسی ایران.
  11. «تقسیمات کشور و وظایف فرمانداران و بخشداران». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  12. «قانون اصلاح قانون تقسیمات کشور و اصلاح قانون راجع بمحصلین کلاس اختصاصی وزارت داخله». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  13. «تصویب‌نامه هیئت وزیران راجع به اینکه بخش شفارود تابع شهرستان رشت می‌باشد». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  14. «تصویبنامه هیئت وزیران راجع به تبدیل استان 3 و 4 به استان آذربایجان». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  15. «تصویبنامه راجع به تعیین و تفکیک شهرستانهای استان سوم و چهارم». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  16. «انتزاع شهرستان آستارا و توابع و تشکیل شدن استان گیلان». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  17. «انتزاع بخشهای تکاب و شاهیندژ از شهرستان مراغه و الحاق به شهرستان جدید التأسیس میاندوآب». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  18. «قانون تأسیس استان اردبیل». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  19. «سالنامه آماری استان آذربایجان شرقی – ۱۳۹۸: جنگلداری و شیلات». سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان آذربایجان شرقی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  20. «گزارش آماری عناصر و واحدهای تقسیماتی جمهوری اسالمی ایران) تاریخ گزارش 11/7/1400)» (PDF). وزارت کشور ایران. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  21. «رتبه برتر آذربایجان شرقی در تولید 30 محصول کشاورزی». خبرگزاری صدا و سیما. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.[پیوند مرده]
  22. «تبریز قطب تولید کلزا در آذربایجان‌شرقی است». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  23. «برداشت سیب درختی پاییزه از باغات مراغه آغاز شد». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  24. «مراغه قطب تولید عسل آذربایجان شرقی». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.[پیوند مرده]
  25. «مراغه قطب تولید مرغ و تخم مرغ آذربایجان‌شرقی است». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  26. «مرند قطب تولید زردآلو در آذربایجان‌شرقی با 44 هزار تن محصول تولیدی». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  27. ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ ۲۷٫۲ «بناب جدید شهرستان مرند قطب زعفران شمالغرب کشور محسوب می‌شود». خبرگزاری کشاورزی ایران. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  28. «آغاز برداشت گوجه فرنگی از مزارع مرند». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  29. «سالانه ۱۸ هزار تن برنج در میانه برداشت می‌شود». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  30. «شهرستان میانه از قطب‌های اصلی تولید گوشت قرمز است». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  31. «اسکو؛ قطب اصلی تولید بادام در آذربایجان شرقی». خبر کشاورزی آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  32. «اسکو قطب تولید گردوی آذربایجان‌شرقی است». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  33. «شهرستان‌های اسکو و مرند دو قطب مهم تولید پسته در استان». یاز اکو. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  34. «شندآباد شبستر قطب تولید هلو در کشور». خبرگزاری پانا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  35. «اختصاص رتبه دوم تولید آلبالو در کشور به آذربایجان شرقی». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  36. «تولید بیش از 7400 تن گیلاس در آذربایجان‌شرقی». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  37. «اهر قطب تولید سیب قره قرمز در کشور». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  38. «شهرستان سراب قطب دامپروری آذربایجان شرقی». خبرگزاری کشاورزی ایران. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  39. «سراب، قطب شیلات آذربایجان شرقی». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  40. «ملکان، قطب تولید انگور در کشور». خبرگزاری تسنیم. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  41. «آذرشهر قطب تولید لپه کشور». باشگاه خبرنگاران جوان. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  42. «آذربایجان‌شرقی رتبه نخست تولید سنجد در کشور را دارد». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  43. «شهرستان بستان آباد، قطب تولید هویج در آذربایجان شرقی». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  44. «بستان آباد، قطب تولید قارچ خوراکی در استان آذربایجان شرقی». خبرگزاری کشاورزی ایران. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  45. «تولید سالیانه 47 هزار تن سیر در آذربایجان شرقی». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  46. «برداشت بیش از ۷۰۰۰ تن انار از باغات آذربایجان شرقی». خبرگزاری ایسنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  47. «شهرستان هشترود، قطب تولید گندم در استان آذربایجان شرقی». خبرگزاری کشاورزی ایران. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  48. «چاراویماق قطب تولید نخود در آذربایجان شرقی است». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  49. «رتبه اول تولید سماق کشور متعلق به شهرستان هوراند است». خبرگزاری ایرنا. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  50. «بررسی تطبیقی شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۹۵». سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان آذربایجان شرقی. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ اکتبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۸ اکتبر ۲۰۲۱.
  51. «اصلاح تصویبنامه موضوع تعیین مناطق نمونه گردشگری در استان آذربایجان شرقی». سامانه ملی قوانین و مقررات. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  52. «تعیین مناطق نمونه گردشگری در استان آذربایجان شرقی». سامانه ملی قوانین و مقررات. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  53. «تعیین مناطق نمونه گردشگری در استان آذربایجان شرقی». سامانه ملی قوانین و مقررات. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  54. «تصویب‌نامه در مورد تعیین منطقه‌های نمونه گردشگری ملی در استان آذربایجان شرقی». سامانه ملی قوانین و مقررات. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  55. «تصویب‌نامه در مورد تعیین مناطق نمونه گردشگری». پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور. دریافت‌شده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲.
  56. رشید، محسن. اطلس آماری جنگ شهرها: سالنمای جنگ شهرها در دوران دفاع مقدس. تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس. شابک ۹۷۸۶۰۰۵۴۴۳۱۴۱.
  57. ۵۷٫۰ ۵۷٫۱ ذکاء، یحیی، گویش کرینگان، ج۱، تهران، ۱۳۳۲؛ ص ۱۰.
  58. ۵۸٫۰ ۵۸٫۱ دانشنامۀ جهان اسلام: مدخل تات، نوشتۀ حمید مؤمنی (م. بیدسرخی)، چاپ دوم: بهار ۱۳۵۸؛ ص ۶۳.
  59. ۵۹٫۰ ۵۹٫۱ خبرگزاری مهر: ثبت ملی قدیمی‌ترین زبان رایج آذربایجان/ زبان تاتی هنوز زنده است، نوشته‌شده در ۱ شهریور ۱۳۹۰؛ بازدید در ۲۷ تیر ۱۳۹۹.
  60. شماره کتابشناسی ملی:۲۸۹۰۸۲۱/طرح بررسی و سنجش شاخص‌های فرهنگ عمومی کشور (شاخص‌های غیرثبتی){گزارش}:استان آذربایجان شرقی/به سفارش شورای فرهنگ عمومی کشور؛ مدیر طرح و مسئول سیاست گذاری:منصور واعظی؛ اجرا:شرکت پژوهشگران خبره پارس -شابک:۹-۳۵-۶۶۲۷-۶۰۰-۹۷۸ *وضعیت نشر:تهران-موسسه انتشارات کتاب نشر ۱۳۹۱ *وضعیت ظاهری:۲۹۳ ص:جدول (بخش رنگی)، نمودار (بخش رنگی)
  61. «اطلس زبان تاتی، روستاهای ایران». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۲.
  62. ۶۲٫۰ ۶۲٫۱ «جمعیت و خانوار شهرستان‌های کشور به ترتیب استان بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵» (PDF). مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۲۴ اسفند ۱۳۹۵.[پیوند مرده]
  63. «سهم استان‌ها در بودجه ۱۴۰۱(بر اساس بیشترین میزان منابع عمومی)». ایمنا.
  64. «۵ واقعیت نابرابری‌ها در اقتصاد ایران». روزنامه فرهیختگان.
  65. «رنکینگ اقتصادی استان‌ها». دنیای اقتصاد.
  66. «۷۰ درصد درآمد کشور در اختیار ۱۰ استان». الف.
  67. «ثروتمندترین استانهای ایران».
  68. "اسکو به عنوان شهر ملی «چاپ باتیک» ایران ثبت شد".
  69. تحریریه 2 (۲۰۱۸-۱۱-۰۱). «مقایسه تولید ناخالص داخلی GDP استان‌های ایران با کشورهای جهان». سایت ناظر اقتصاد. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۶.
  70. ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ «جغرافیای استان آذربایجان شرقی» (PDF). پایگاه کتاب‌های درسی ایران. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۷ مارس ۲۰۱۰.
  71. ،نتایج آمارگیری نیروی کار سال ۱۴۰۱

پیوند به بیرون

ویرایش