پوپوسا
پوپوسا (اسپانیایی: Pupusa) نوعی نان یا شیرینیِ گرد و مسطح است در السالوادور و هندوراس است[۱][۲][۳][۴] که از آرد ذرت یا آرد برنج تهیه می‌شود و مشابه آره‌پا در کلمبیا و ونزوئلا است. کشور السالوادور پوپوسا را غذای ملی خود اعلام کرده و یک روز خاص در تقویم آن کشور به جشن برای آن اختصاص داده شده‌است. داخلِ پوپوسا معمولاً با یک یا چند ماده پر می‌شود که ممکن است شامل پنیر (مانند کِـسیو یا پنیر به‌همراه جوانه‌های لوروکو)، چیچارون، کدو حلوایی یا لوبیای سرخ‌شده باشد. پوپوسا معمولاً همراه با کورتیدو (یک سالادکلم تخمیرشده تند) و سالسای گوجه فرنگی سِـرو شده و به‌طور سنتی، با دست خورده می‌شود.
 | |
| نام‌های جایگزین | پوپوساوا |
|---|---|
| خاستگاه | السالوادور، هندوراس[۱][۲] |
| مواد اصلی | آرد ذرت نمونه‌ای از مخلفات درونی: گوشت، ماهی، پنیر، سبزی‌جات، لوبیا |
| انواع | آرد برنج |
خاستگاه این نان احتمالاً مربوط به قوم پی‌پیل است و در کاوش‌های خویا د سرن؛ ابزارآلات و موادی به دست آمده که در حدود ۲۰۰۰ سال پیش، احتمالاً برای پخت این نان به کار می‌رفته‌است. «کارلوس کوردوبا» یک باور باستانی پیش از استعمار اسپانیا را گزارش نموده که بریدن تورتیلا با چاقو گناه بوده‌است. این نان‌ها باید با دست کنده شوند زیرا اعتقاد بر این بود که ذرت یک دانه الهی است. شاید این دلیلی باشد که نسل اندر نسل، مردم این کشورها به قانون «خوردنِ پوپوسا با دست» پایبند مانده‌اند.[۵]
مهاجران السالوادوری این نان را در آمریکا، کانادا و استرالیا رواج دادند.[۶][۷] از دههٔ ۱۹۸۰ این نان در شهر واشینگتن، دی.سی. رواج داشت و در سال ۲۰۱۹، روز «ششم نوامبر» را روز پوپوسا اعلام کردند.[۸][۹] این نان همچنین در دههٔ ۱۹۹۰ در شهرهای لس آنجلس، نیویورک و سان فرانسیسکو فراگیر شد.[۱۰][۷] در ۸ نوامبر ۲۰۱۵، بزرگ‌ترین پوپوسای جهان به طول ۴٫۵ متر در السالوادور تهیه و در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شد.[۱۱] در سال ۲۰۱۱، روزنامه گاردین پوپوسا را بهترین غذای خیابانی نیویورک نامید.[۱۲]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Univision Noticias: La Guerra de las Pupusas (به اسپانیایی)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ (Council on Hemispheric Affairs). COHA Research: "Food Wars in Latin America". "El Salvador and Honduras dispute the ownership of pupusas"
- ↑ Leidy (2020-05-13). "Pupusa: a typical dish from El Salvador". Open Cultural Center (به انگلیسی). Archived from the original on 26 February 2021. Retrieved 2021-03-23.
- ↑ Vasquez, Nelson (2020-09-25). "Salvadoran Food: Pupusas". ESL for Academic Purposes.
- ↑ Cordova, Carlos B. “The Salvadoran Americans”. p 102. Westport, Conn. Greewood, 2005. Web
- ↑ "Pupusas and the Arepa" (PDF). Archived from the original (PDF) on 5 اكتبر 2022. Retrieved 2021-03-22.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Kiniry, Laura; Kavanaugh, Daniel (11 July 2019). "For Salvadorans, pupusas mean comfort". BBC (به انگلیسی). Retrieved 2022-05-14.
- ↑ Rodriguez, Carmen (2019-08-19). "National day of pupusas in Washington D. C." Voz del la Diaspora (به انگلیسی). Archived from the original on 5 اكتبر 2022. Retrieved 2022-05-14.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ Barnes, Sophia; Patron, Mariela (8 Nov 2019). "Praising the Pupusa: DC's Love for an Iconic Salvadoran Dish". NBC4 Washington (به انگلیسی). Retrieved 2022-05-14.
- ↑ Hansen, Barbara (9 Aug 1990). "Pupusas". Los Angeles Times. Retrieved 13 May 2022.
- ↑ "Largest pupusa". Guinness World Records (به انگلیسی). Retrieved 2017-09-24.
- ↑ Resnick, Perry (26 September 2011). "The best street food in New York". The Guardian.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pupusa». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ اکتبر ۲۰۲۲.
بیشتر بخوانید
ویرایش- Carman, Tim. "Perfect Pupusas Require a Mastery of Masa". The Washington Post, 2012.
- Lawson, Susan C. "Latin LESSONS". Indianapolis Monthly, vol. 25, no. 10, 2002, pp. 164.
- Nickles, Greg. "The Flavors of El Salvador". El Salvador: The People & Culture, 2002, pp. 28–29.
- Planet, L.; Staff, Lonely Planet Publications (2012). The World's Best Street Food: Where to Find It and How to Make It. Lonely Planet Publications. p. 137. ISBN 978-1-74321-664-4. Retrieved 30 July 2016.
- Scherer, Jane. "Pupusas". Faces, vol. 15, no. 3, November 1998, p. 19.
