ویکی‌پدیا

نیروهای واکنش سریع (سودان)

گروه شبه‌نظامی

نیروهای واکنش سریع (RSF; عربی: قوات الدعم السريع، آوانگاری: Quwwāt ad-daʿm as-sarīʿ) یک نیروی شبه‌نظامی است که قبلاً توسط دولت سودان اداره می‌شد. این گروه از شبه‌نظامیان جنجوید که در طول جنگ دارفور برای دولت سودان می‌جنگیدند و مسئول جنایات علیه غیرنظامیان بودند، شکل گرفت.[۱][۲] بر اساس نظر دیده‌بان حقوق بشر، اقدامات آن‌ها در دارفور به عنوان جنایت علیه بشریت شناخته می‌شود.[۳]

نیروهای واکنش سریع
عربی: قوات الدعم السريع
رهبران
تاریخ فعالیتاوت ۲۰۱۳
کشورسودان
اندازه۱۰۰۰۰۰ (۲۰۲۳)
متحدان
مخالفان
درگیری‌ها و جنگ‌ها

قراره چنل یوتیوب بزنم دنبال کنید

031Zero

ریشه

ویرایش

ریشه‌ نیروهای واکنش سریع (آراس‌اف) به شبه‌نظامیان جنجوید بازمی‌گردد که توسط دولت سودان برای مقابله با شورش‌های ضد دولتی در جریان جنگ دارفور مورد استفاده قرار می‌گرفتند. آراس‌اف به‌طور رسمی در سال ۲۰۱۳ پس از بازسازی و فعال‌سازی مجدد شبه‌نظامیان جَنْجوید برای مقابله با گروه‌های شورشی در منطقه دارفور، ایالت‌های کردفان جنوبی و نیل آبی تشکیل شد. این اقدام پس از حملات مشترک شورشیان جبهه انقلابی سودان در کردفان شمالی و جنوبی در آوریل ۲۰۱۳ صورت گرفت.[۴]

حضور در یمن

ویرایش

نیروهای واکنش سریع (آراس‌اف) در جنگ داخلی یمن (۲۰۱۵-تاکنون) در حمایت از نیروهای طرفدار عبدربه منصور هادی مشارکت داشته‌اند. این نیروها و سایر نیروهای امنیتی سودان، در مداخله تحت رهبری عربستان سعودی در یمن در کنار نیروهای سعودی و اماراتی علیه دولت نجات ملی یمن وابسته به جنبش حوثی‌ها شرکت کرده‌اند.[۵] در این درگیری‌ها غیرنظامیان بسیاری توسط این گروه کشته و زیرساخت‌ها را تخریب شدند؛ اقداماتی که دیده‌بان حقوق بشر آن‌ها را به‌عنوان جنایات جنگی مظنون می‌داند.[۶][۷] عربستان سعودی سازمان‌دهی و تأمین مالی این گروه را مستقیما بر عهده داشت که منابع مالی قابل توجهی را برای آراس‌اف به همراه آورد.[۸] در سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷، حدود ۴۰,۰۰۰ عضو نیروهای واکنش سریع در جنگ داخلی یمن مشارکت داشتند. در اکتبر ۲۰۱۹، ۱۰,۰۰۰ نفر از آن‌ها به سودان بازگشتند.

جنایات جنگی

ویرایش

در جریان جنگ دارفور در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵، نیروهای واکنش سریع «بارها به روستاها حمله کردند، خانه‌ها را به آتش کشیدند و غارت کردند، ساکنان را مورد ضرب و شتم قرار داده، به آن‌ها تجاوز کرده و اعدام کردند» اعدام‌ها و تجاوزهای آراس‌اف معمولاً پس از خروج شورشیان از روستاها صورت می‌گرفت. این حملات به حدی سیستماتیک بودند که طبق گزارش دیده‌بان حقوق بشر به‌عنوان جنایت علیه بشریت واجد شرایط شناخته شدند.[۹]

این گروه تنها در یک عملیات سرکوب تحصن در خارطوم سودان، ده‌ها زن را مورد تجاوز قرار دادند[۱۰] و حدود ۱۰۰ معترض را کشته و ۵۰۰ نفر را زخمی کردند. بنابر ویدیوهای موجود، خانه ساکنان اطراف غارت و تخریب شد.[۱۱][۱۲][۱۳] در نخستین روز عید فطر در سودان، در ژوئن ۲۰۱۹، گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه این نیروها آجرهای سیمانی به اجساد معترضان کشته‌شده بستند تا آن‌ها را به عمق رود نیل بفرستند.[۱۴][۱۵] کمیته مرکزی پزشکان اعلام کرد که بیش از ۱۰۰ نفر در این کشتار کشته شده‌اند. در ۶ ژوئن ۲۰۱۹، «کومی نایدو»، رئیس سازمان عفو بین‌الملل، خواستار «خروج فوری تمامی اعضای نیروهای واکنش سریع از مسئولیت‌های انتظامی و اجرای قانون در سراسر سودان و به‌ویژه در خارطوم» شد.[۱۶]

جنگ داخلی سودان (۲۰۲۳–اکنون)

ویرایش
اطلاعات بیشتر: جنگ داخلی سودان (۲۰۲۳–اکنون)

در تاریخ ۱۵ آوریل ۲۰۲۳، درگیری میان نیروهای مسلح سودان و نیروهای واکنش سریع (آراس‌اف) آغاز شد پس از آنکه نیروهای واکنش سریع در شهرهای مختلف سودان بسیج شدند. گزارش‌هایی از درگیری در کاخ ریاست‌جمهوری و ستاد ارتش منتشر شد.[۱۷][۱۸]

این درگیری منجر به آن شد که نیروهای واکنش سریع به‌عنوان گروهی شورشی توسط نیروهای مسلح سودان شناخته شوند. در روز درگیری‌ها، که شامل نبرد خرطوم بود، هر دو طرف ادعا کردند که کنترل فرودگاه‌های خرطوم و مرواه و سایر مناطق را در دست دارند.[۱۹]

در تاریخ ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه ایالات متحده و رهبر نیروهای پشتیبانی سریع محمد حمدان دقلو مذاکراتی داشتند و دقلو موافقت کرد که آتش‌بس ۲۴ ساعته از تاریخ ۱۸ آوریل ۲۰۲۳ آغاز شود «تا گذر امن غیرنظامیان و تخلیه مجروحان تضمین شود».[۲۰]

آتش‌بس سراسری ۷۲ ساعته‌ای دیگر اعلام شد که از نیمه‌شب ۲۴ آوریل ۲۰۲۳ آغاز می‌شود. ایالات متحده و عربستان سعودی به‌دلیل مسائل انسانی این آتش‌بس را میانجی‌گری کرده بودند. این درگیری‌ها تا تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۲۳ منجر به مرگ بیش از ۵۰۰ نفر و زخمی شدن هزاران نفر شده بود.[۲۱] نیروهای واکنش سریع توسط رهبر میلیشیا لیبی خلیفه حفتر و امارات متحده عربی حمایت می‌شدند.[نیازمند منبع] تصاویری از گلوله‌های ترموباریک که توسط ارتش سودان ضبط شده بود، نشان می‌داد که این سلاح‌ها از سوی امارات متحده عربی تأمین شده‌اند؛ مصر نیز از ارتش سودان حمایت نظامی کرده بود.[۲۲][۲۳]

در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۲۴، نیروهای واکنش سریع کنترل کامل سنگا را به دست گرفتند. این افزایش خشونت‌ها باعث شد که بسیاری از غیرنظامیان به سوی قدارف در شرق سودان فرار کنند.

نیروهای پشتیبانی سریع سعی کردند که مقامات دولتی را مجدداً به کار بگیرند، اما بسیاری از کارمندان دولتی به‌منظور اجتناب از جنگ و مجبور نشدن به همکاری با پرسنل نظامی نیروهای واکنش سریع فرار کردند.[۲۴]

گزارش روزنامه وال‌استریت‌ژورنال نشان داد که مزدوران به ابزاری برای بازیگران خارجی مانند امارات متحده عربی و مصر تبدیل شده‌اند تا در جنگ سودان برتری استراتژیک به‌دست آورند.

منابع

ویرایش
  1. ↑ Ismail, Nermin (6 September 2019). "Sudan eyewitness: Militiamen raped men, women". Deutsche Welle. Archived from the original on 10 June 2019. Retrieved 16 April 2023.
  2. ↑ Burke, Jason; Salih, Zeinab Mohammed (9 June 2019). "Millions join general strike in Sudan aimed at dislodging army". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Archived from the original on 14 June 2019. Retrieved 16 April 2023.
  3. ↑ Loeb, Jonathan (9 September 2015). ""Men With No Mercy" – Rapid Support Forces Attacks against Civilians in Darfur, Sudan". Human Rights Watch. Archived from the original on 6 September 2019. Retrieved 13 September 2019.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  4. ↑ "Sudan's al-Bashir denied bail in corruption trial". Al Jazeera (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-02.
  5. ↑ "Sudan unrest: What are the Rapid Support Forces?". Al Jazeera (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-02.
  6. ↑ Halliday، Josh؛ Asthana، Anushka (۲۰۱۷-۰۴-۰۲). «Met police look at allegations of Saudi war crimes in Yemen» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
  7. ↑ «Opinion | The Princes Who Want to Destroy Any Hope for Arab Democracy». The New York Times.
  8. ↑ Waal، Alex De (۲۰۲۳-۰۴-۱۷). «Sudan conflict: Hemedti – the warlord who built a paramilitary force more powerful than the state». The Conversation (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
  9. ↑ ""Men With No Mercy"". Human Rights Watch (به انگلیسی). 2015-09-09.
  10. ↑ Salih، Zeinab Mohammed؛ Burke، Jason (۲۰۱۹-۰۶-۱۱). «Sudanese doctors say dozens of people raped during sit-in attack» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
  11. ↑ Albaih, Khalid. "No, it's not over for the Sudanese revolution". Al Jazeera (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-02.
  12. ↑ "Remember The Darfur Genocide? With Saudi Help, One of the Killer Commanders There Is Taking Over Sudan". The Daily Beast (به انگلیسی). 2019-06-05. Retrieved 2025-01-02.
  13. ↑ «Sudan crisis: 40 bodies pulled from Nile, opposition says» (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۶-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
  14. ↑ «Yousra Elbagir on Twitter: "He says, "some people were beaten to death and thrown in the Nile, some shot multiple times and thrown in the Nile and others were hacked with machetes and thrown in the Nile. It was a massacre.""». web.archive.org. ۲۰۱۹-۱۲-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
  15. ↑ «Thomas van Linge on Twitter: "#Sudan 🇸🇩: the footage shows how bricks of cement were tied to the bodies in order to make them sink to the bodum of the #Nile so they could never be found. #SudanUprising"». web.archive.org. ۲۰۲۰-۰۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
  16. ↑ «Sudan: Remove Rapid Support Forces from Khartoum streets immediately | Amnesty International». web.archive.org. ۲۰۱۹-۰۶-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۰۲.
  17. ↑ Abdelaziz, Khalid; Eltahir, Nafisa; Eltahir, Nafisa (15 April 2023). "Sudan clashes kill at least 25 in power struggle between army, paramilitaries". Reuters (به انگلیسی). Archived from the original on 15 April 2023. Retrieved 16 April 2023.
  18. ↑ "'People are terrified': Heavy fighting erupts in Sudan". Al Jazeera (به انگلیسی). Archived from the original on 15 April 2023. Retrieved 16 April 2023.
  19. ↑ "Sudan: Army and RSF battle over key sites, leaving 56 civilians dead". BBC News (به انگلیسی). 15 April 2023. Archived from the original on 15 April 2023. Retrieved 16 April 2023.
  20. ↑ MacDiarmid, Campbell (18 April 2023). "Day-long ceasefire agreed in Sudan after intense international mediation". The Telegraph. Archived from the original on 18 April 2023. Retrieved 18 April 2023.
  21. ↑ "Sudan conflict: UK begins evacuation of British nationals amid cease-fire". Politico. 25 April 2023. Archived from the original on 25 April 2023. Retrieved 25 April 2023.
  22. ↑ Faucon, Benoit; Said, Summer; Malsin, Jared (19 April 2023). "Libyan Militia and Egypt's Military Back Opposite Sides in Sudan Conflict". The Wall Street Journal. Archived from the original on 19 April 2023. Retrieved 19 April 2023.
  23. ↑ "The UAE sold arms to both warring parties in Sudan". Military Africa. 22 April 2023. Archived from the original on 26 April 2023. Retrieved 22 April 2023.
  24. ↑ "Incapable of defeating each other, the generals fight on". Africa Confidential. 65 (18). 5 September 2024.
 

این یک مقالهٔ خرد موضوع‌های نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wiki.x.io/w/index.php?title=نیروهای_واکنش_سریع_(سودان)&oldid=40953934»