ویکی‌پدیا

علی کریمی

بازیکن فوتبال پیشین اهل ایران
این نسخهٔ پایداری است که در ۴ اوت ۲۰۲۴ بررسی شده است.

این مقاله دربارهٔ بازیکن فوتبال زادهٔ ۱۳۵۷ است. برای افراد دیگری با این نام، علی کریمی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

علی کریمی (زاده‌شده به نام محمدعلی کریمی پاشاکی؛[۳] ۱۷ آبان ۱۳۵۷) بازیکن بازنشستهٔ فوتبال اهل ایران و از مخالفان نظام جمهوری اسلامی است. او در دوران فوتبال حرفه‌ای ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگ‌های ایران، امارات، قطر و آلمان را دارد. کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شود، با لقب «جادوگر»[۴] و «مارادونای آسیا»[۵]‏[۶] از او یاد می‌شود. کریمی در سال ۲۰۱۷، از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان «یکی از نمادهای تاریخ فوتبال آسیا» شناخته شد.[۵] او در ویدیو معرفی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ نیز، از سوی فیفا؛ به عنوان «یکی از دو بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران»، معرفی شد.[۷] کریمی در سال ۱۳۹۴، در نظرسنجی برنامهٔ تلویزیونی ۹۰ با کسب ۵۲٫۵ درصد آراء، به عنوان محبوب‌ترن فوتبالیست دو دهه (از آغاز دههٔ ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۹۴) ایران انتخاب شد.[۸]

علی کریمی
کریمی در سال ۱۳۹۴
نام هنگام تولدمحمدعلی کریمی پاشاکی
زادهٔ۱۷ آبان ۱۳۵۷ ‏(۴۶ سال)[۱]
کرج، ایران[۱]
پیشهبازیکن فوتبال
فرزندان۳
خویشاوندانفرشید کریمی (برادر)
جوایزفهرست کامل
مشاغل مرتبط با فوتبال
قد ۱٫۷۸ متر (۵ فوت ۱۰ اینچ)[۲]
پست هافبک هجومی[۱]
باشگاه‌های جوانان
۱۳۶۹–۱۳۷۰ نفت تهران
۱۳۷۰–۱۳۷۳ سایپا
۱۳۷۳–۱۳۷۵ فتح تهران
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۱۳۷۷–۱۳۷۵ فتح تهران
۱۳۸۰–۱۳۷۷ پرسپولیس ۴۳ (۱۱)
۱۳۸۴–۱۳۸۰ الاهلی امارات ۶۹ (۴۵)
۱۳۸۶–۱۳۸۴ بایرن مونیخ ۴۲ (۴)
۱۳۸۷–۱۳۸۶ القطر ۲۷ (۵)
۱۳۸۸–۱۳۸۷ پرسپولیس ۲۱ (۵)
۱۳۸۹–۱۳۸۸ استیل‌آذین ۴۰ (۱۴)
۱۳۸۹ شالکه ۰۴ ۲ (۰)
۱۳۹۲–۱۳۹۰ پرسپولیس ۴۰ (۱۳)
۱۳۹۳–۱۳۹۲ تراکتور ۲۶ (۵)
مجموع ۳۰۰ (۱۰۱)
تیم ملی
۱۳۷۷ امید ایران ۹ (۱)
۱۳۹۱–۱۳۷۷ ایران ۱۲۷ (۳۸)
دوران مربیگری
۱۳۹۳ ایران (دستیار)
۱۳۹۶ نفت تهران
۱۳۹۶–۱۳۹۷ سپیدرود رشت
۱۳۹۷ سپیدرود رشت
افتخارات
فوتبال مردان
به نمایندگی از ایران
بازی‌های آسیایی
مدال طلا – جایگاه اول ۱۹۹۸ بانکوک ایران
قهرمانی فوتبال غرب آسیا
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۰ اردن ایران
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۴ ایران ایران
جام بین قاره‌ای آسیا-اقیانوسیه
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۳ ایران ایران
جام ملت‌های آسیا
جایگاه سوم ۲۰۰۴ چین ایران
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست که در آن‌جا در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در لیگ و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و هم‌زمان با تیم ملی، در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد. او پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.

کریمی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی امارات منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد. او با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و هم‌زمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد. او در سال ۲۰۰۵ به باشگاه بایرن مونیخ پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام ۴۲ بازی رسمی، قهرمانی جام حذفی آلمان و بوندس‌لیگا را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد. سپس به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو باشگاه شالکه آلمان بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.

کریمی به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، او به باشگاه فوتبال تراکتور پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد. کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت. او همچنین برای مدتی هدایت تیم سپیدرود را بر عهده داشت. کریمی در دی ماه ۱۳۹۹ نیز؛ برای انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال، نامزد شد[۹] که انتخاب نشد.

کریمی خارج از دنیای فوتبال، به‌خاطر مشارکت‌های عموماً پنهانی خود در امور خیریه و همچنین واکنش‌ها و مواضع صریح در مورد وقایع ایران، به عنوان یک کنشگر مدنی شناخته شده‌است.[۱۰]‏[۱۱]

زندگی شخصی

 
هیرسا (سمت راست) و هاوش (سمت چپ) پسران علی کریمی

علی کریمی[۱] در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ با نام کاملی محمد علی کریمی پاشاکی (او بعدها پسوند پاشاکی را از نام خود حذف کرد) در کرج به‌دنیا آمد[۱۲] و فرزند چهارم خانواده است.[۱۳] کریمی اصالتاً لاهیجانی است.[۱۲] پدرش ولی‌اله کریمی، در جوانی در استان، گیلان، بازیکن فوتبال بود[۱۲] و مادرش خانه‌دار است.[۱۳] کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. کریمی پس از گرفتن مدرک تحصیلی دیپلم،[۱۳] همانند برادرش فرشید، به صورت حرفه‌ای به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود.[۱۴]

کریمی در سال ۱۳۷۸ با سحر داوری ازدواج کرد[۱۴]‏[۱۵] او دو فرزند پسر به نام‌های هاوش و هیرسا و یک فرزند دختر به نام هیما دارد.[۱۵] غلامعلی داوری، پدر سحر داوری، از اعضای کادر نیروهای هوایی ارتش بوده است که جمهوری اسلامی او را در دهه ۱۳۶۰ اعدام کرد. داوری در سال ۱۳۶۲ به همراه شمار دیگری از نظامیان به اتهام ارتباط با حزب توده دستگیر شده بود. او در سال ۱۳۶۷ و در جریان کشتار زندانیان سیاسی اعدام شد.[۱۶]

دوران باشگاهی

آغاز

کریمی فوتبال خود را از تیم نوجوانان نفت تهران آغاز کرد،[۱۷] جایی که برادر بزرگ‌ترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی می‌کرد.[۱۸]

او سپس به نوجوانان باشگاه سایپا پیوست و در رده جوانان این باشگاه نیز بازی کرد. کریمی پس از آن به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی می‌کرد. او در سال ۱۳۷۵ موفق شد به تیم بزرگسالان راه یابد.

فتح در آن زمان که لیگ آزادگان بالاترین سطح فوتبال ایران بود، در رده پایین‌تر؛ یعنی لیگ دسته دوم حضور داشت. علی کریمی مجموعاً ۲ فصل برای فتح به میدان رفت. در فصل ۱۳۷۶–۱۳۷۵، کریمی موفق شد نمایش خوبی داشته‌باشد و در فصل ۱۳۷۷–۱۳۷۶ با فتح تا یک‌قدمی صعود به لیگ آزادگان پیش‌رفت اما در نهایت آن‌ها موفق به صعود نشدند.[۱۷]

جام فوتسال رمضان

جام فوتسال رمضان ۱۳۷۶

مسابقات فوتسال جام رمضان در دی ۱۳۷۶، با شرکت ۳۲ تیم در هشت گروه، در سالن دوازده هزار نفری آزادی آغاز شد. با انجام بازی‌های مقدماتی؛ در نهایت چهار تیم آتش‌نشانی، فتح، استقلال و پرسپولیس به مرحله نیمه‌نهایی این رقابت‌ها (در بهمن ۱۳۷۶) راه یافتند.[۱۹]

تیم فتح در دیدار نیمه‌نهایی پس از غلبه بر پرسپولیس، به فینال ششمین دوره این مسابقات راه پیدا کرد.[۲۰] در مسابقه فینال که بین تیم‌های فتح و استقلال تهران برگزار شد،[۱۹] کریمی سه گل به ثمر رساند و یک پاس گل ارسال کرد (برد ۳–۷ فتح).[۲۱] عملکرد کریمی در این مسابقات موجب شد، تا مورد توجه تیم‌های فوتبال استقلال و پرسپولیس قرار بگیرد.[۲۲]‏[۲۳] او در نهایت با پذیرش پیشنهاد پرسپولیس به این تیم پیوست.

فوتسال در دوران محرومیت

با برگزاری مسابقات سالنی (در دوران محرومیت یک ساله کریمی)،[۲۴] علی دایی به همراه تنی چند از دوستان و برادرانش در این مسابقات شرکت کرد. در سالن کوی نصر (گیشا)[۲۵] تیم علی دایی در برابر تیم کریمی صف آرایی کردند. در حین بازی علی کریمی چندین بار توپ را از میان پاهای علی دایی عبور داد که منجر به درگیری میان این دو هم‌بازی تیم ملی شد. این بازی آغاز اختلاف‌های دایی و کریمی بود.[۲۵]

پرسپولیس

فصل ۷۸–۱۳۷۷

 
علی کریمی در پرسپولیس ۱۳۷۹

علی کریمی در خرداد ۱۳۷۷، در زمان مربی‌گری ایویکا مت‌کوویچ به پرسپولیس پیوست.[۲۶]‏(پروین از هفته چهارم لیگ، هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت)[۲۷] کریمی در اولین فصل حضور در پرسپولیس، موفق شد قهرمانی لیگ و جام حذفی را با این تیم، به دست آورد.[۲۸]‏[۲۹]

کریمی اولین بار در ۲۲ شهریور ۱۳۷۷؛ مقابل پلی‌اکریل اصفهان در لیگ برای پرسپولیس به میدان رفت.[۱۷]‏[۲۸] با گذشت چهار هفته از مسابقات لیگ کریمی اولین گل خود را برای این تیم در مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ به ثمر رساند و یک روز بعد از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی دعوت شد.[۳۰]‏[۳۱]

او در آبان ۱۳۷۷ برای نخستین بار در دربی تهران به میدان رفت. در این بازی که با نتیجه ۱–۰ به سود پرسپولیس به پایان رسید.[۲۸] کریمی به عنوان هافبک چپ به میدان رفت.

پس از بازی مقابل استقلال، کریمی برای دومین بار؛ به اردوی تیم ملی، برای شرکت در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک فرا خوانده شد.[۳۲] او پس از قهرمانی با تیم ملی در بازی‌های آسیایی،[۳۳] در ادامه مسابقات لیگ برای پرسپولیس به میدان رفت، که در مقابل تیم‌های تراکتورسازی و ذوب‌آهن گلزنی کرد.[۲۸]

کریمی علاوه بر تیم بزرگسالان؛ در تیم ملی امید ایران نیز حضور داشت. او در بهمن ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی امید ایران مقابل ویتنام، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد.[۱۷] بدین ترتیب او با حکم انضباطی، به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی پیش از محرومیت؛ آخرین بار در دور برگشت لیگ، مقابل پلی اکریل اصفهان برای پرسپولیس به میدان رفت.[۲۸]

فصل ۷۹–۱۳۷۸

کریمی در دومین فصل حضور در پرسپولیس، برای دومین بار؛ قهرمانی لیگ را با این تیم به‌دست‌آورد.[۲۸] او همچنین به همراه پرسپولیس؛ به مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا دست یافت.[۲۸]

کریمی بهمن ۱۳۷۸ در نخستین بازی خود پس از محرومیت انضباطی، مقابل الشرطه عراق در رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا برای پرسپولیس به میدان رفت.[۲۸] تیم پرسپولیس با حضور کریمی پس از انجام بازی‌های مرحله گروهی،[۲۸] به جمع چهار تیم پایانی نوزدهمین دوره این رقابت‌ها راه یافت.[۳۴] پس از شکست مقابل جوبیلو ایواتا ژاپن در مرحله نیمه نهایی،[۳۵] پرسپولیس در دیدار رده‌بندی با تک گل علی کریمی، سوون سامسونگ کره جنوبی را شکست داد[۳۶] و به مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا، در فصل (۷۹–۱۳۷۸) ۲۰۰۰–۱۹۹۹ دست پیدا کرد.[۳۷]‏ عملکرد کریمی در این رقابت‌ها موجب شد مورد توجه باشگاه پروجا ایتالیا قرار بگیرد.[۲۹]

کریمی همچنین در اسفند ۱۳۷۸ بار دیگر برای پرسپولیس در مسابقات لیگ به میدان رفت؛ که در چهارمین بازی خود برای این تیم مقابل تراکتورسازی گلزنی کرد.[۲۸] کریمی در هفته پایانی لیگ (هفته ۲۶ که به صورت هم‌زمان در اول خرداد ۱۳۷۹ برگزار شد)[۳۸]مقابل فولاد خوزستان دو گل به ثمر رساند[۳۹] و همراه با پرسپولیس به قهرمانی لیگ در فصل ۷۹–۱۳۷۸ دست پیدا کرد.[۲۸][۳۸]

فصل ۸۰–۱۳۷۹

کریمی در سومین فصل حضور در پرسپولیس، به عنوان نایب قهرمان لیگ دست یافت.[۴۰]‏[۱۷] او همچنین به همراه این تیم؛ برای دومین سال پیاپی، مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا را کسب کرد.[۲۸]‏[۴۱]

با آغاز رقابت‌های لیگ، کریمی به منظور قرارداد با باشگاه پروجا، به ایتالیا سفر کرد. اما به دلیل پایین بودن قیمت پیشنهادی این باشگاه ایتالیایی به این تیم ملحق نشد. بنا بر نوشته ورلد ساکر، باشگاه پروجا ایتالیا در شهریور ۱۳۷۹، با مبلغ یک میلیون و چهارصد هزار یورو (ورلد ساکر مدت قرارداد را ذکر نکرده‌است) خواهان به خدمت گرفتن کریمی بوده‌است.[۲۹]

با برگزاری دربی تهران در دی ۱۳۷۹، کریمی برای سومین بار در مقابل استقلال به میدان رفت. او در این مسابقه یک پنالتی گرفت و در دقایق پایانی نیز یک گل به ثمر رساند تا بازی با تساوی ۲–۲ به پایان برسد.[۲۸] با نزدیک شدن به پایان لیگ در فروردین ۱۳۸۰، کریمی در هفته ۲۱ (یک هفته به پایان لیگ) در مقابل برق شیراز گلزنی کرد[۴۲] و همراه با پرسپولیس، عنوان نایب قهرمانی لیگ را در فصل ۸۰–۱۳۷۹ به دست آورد.[۱۷]‏[۴۰]

کسب عنوان سومی جام باشگاه‌های آسیا؛ برای دومین بار متوالی (۲۰۰۱–۲۰۰۰)

کریمی در شهریور ۱۳۷۹ با آغاز بیستمین دوره جام باشگاه‌های آسیا در فصل ۰۱–۲۰۰۰، در اولین مسابقه پرسپولیس مقابل الوکره قطر به میدان رفت. در بازی رفت و در حالی که پرسپولیس با دو گل از حریف عقب افتاده بود، کریمی دو بار گلزنی کرد و یک پاس گل داد. (پرسپولیس ۴ – الوکره ۲)[۴۳] او در بازی برگشت نیز که با برتری ۵–۱ پرسپولیس همراه بود، یک گل به ثمر رساند.[۴۴] پرسپولیس در دور دوم این مسابقات نیز با حذف العین امارات در مجموع دو بازی رفت و برگشت، به مرحله گروهی این رقابت‌ها صعود کرد.[۴۵] در بازی برگشت که با تساوی ۲–۲ در امارات به پایان رسید، کریمی یک پاس گل ارسال کرد.[۴۵]

در بازی‌های مرحله گروهی جام باشگاه‌های آسیا که به صورت متمرکز در اسفند ۱۳۷۹ در تهران برگزار شد،[۴۶] پرسپولیس پس از تساوی بدون گل مقابل تیم‌های الاتحاد عربستان و ایرتیش پاولودار قزاقستان به مصاف الهلال عربستان رفت. در این دیدار که مسئولان باشگاه اتلتیکو مادرید نیز در ورزشگاه آزادی حضور داشتند، کریمی یک گل زد و یک پاس گل داد.[۴۷] عملکرد کریمی در این مسابقات موجب شد تا باشگاه اتلتیکو مادرید بیش از پیش برای به خدمت گرفتن او مصمم شود. (پیش از این نیز در دی ۱۳۷۹؛ باشگاه اتلتیکو مادرید پس از حضور کریمی در تمرینات این تیم خواهان جذب این بازیکن بود، که به دلیل مبلغ کم قرارداد، کریمی به این تیم ملحق نشد).[۳۱] با صعود پرسپولیس و ایرتیش پاولودار به مرحله نیمه نهایی جام باشگاه‌های آسیا، کریمی مذاکره با اتلتیکو مادرید را به پایان مسابقات پرسپولیس در جام باشگاه‌های آسیا موکول کرد.[۲۹]

پرسپولیس در مرحله نیمه نهایی جام باشگاه‌های آسیا، در حالی که با گل کاویانپور روی پاس علی کریمی از سوون سامسونگ پیش افتاده بود، در پایان با نتیجه ۱–۲ شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند.[۴۸] با برتری پرسپولیس در مقابل ایرتیش پاولودار قزاقستان در بازی رده‌بندی، کریمی در خرداد ۱۳۸۰، برای دومین سال پیاپی همراه با پرسپولیس عنوان سوم جام باشگاه‌های آسیا را در فصل (۸۰–۱۳۷۹) ۲۰۰۱–۲۰۰۰ کسب کرد.[۴۱]‏[۲۸]

او پس از پایان بازی‌های جام باشگاه‌های آسیا، پیشنهاد اتلتیکو مادرید را نپذیرفت[۲۹] و به تیم الاهلی امارات پیوست.[۴۹]

الاهلی امارات

 
علی کریمی در تیم الاهلی / ۱۳۸۳

علی کریمی در سال ۲۰۰۱؛ به رغم داشتن پیشنهادهایی از تیم‌های اروپایی، به خاطر نزدیکی به خانواده ترجیح داد در آسیا بماند، و به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی؛ جام حذفی را در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱ فتح کند، که کریمی زننده یکی از ۳ گل الاهلی در فینال بود. او فصل بعد به عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ امارات برگزیده شد.[۱۷] کریمی در فصل ۰۳–۲۰۰۲ نیز، به عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد[۵۰] و علی‌رغم پیشنهاد از تیم‌های مطرح اروپایی بار دیگر قراردادش را با الاهلی تمدید کرد. او در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند.[۴۹] در همین فصل الاهلی توانست برای دومین بار در طول ۳ سال، قهرمانی جام حذفی امارات را جشن بگیرد و به نایب قهرمانی لیگ امارات برسد.[۱۷]

در ماه‌های پایانی حضور کریمی در الاهلی، مدیر برنامه‌های او اعلام کرد که باشگاه‌های هرتابرلین، هامبورگ، بایرن مونیخ، یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با او صحبت کرده‌اند، اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کرده‌است.[۵۱]

بایرن مونیخ

 
علی کریمی، روی ماکای و میشائل بالاک/ کریمی در «۴۲» بازی رسمی برای بایرن‌مونیخ به میدان رفت، و یک فصل قرارداد او با این تیم تمدید شد[۵۲]

در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، باشگاه بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یک‌ساله (با بندی که امکان تمدید یک‌ساله آن را به طرفین می‌دهد) به عنوان سومین بازیکنی ایرانی این تیم، پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) به خدمت گرفته‌است.[۵۳] پیش از این انتقال؛ مجله کیکر آلمان در گزارشی عنوان کرده بود، تیم‌های رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ خواهان جذب کریمی هستند.[۶] بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت.[۵۴] (کریمی در این مسابقه پس از ینس لمان، بهترین نمره این مجله آلمانی را دریافت کرد).[۵۵]

فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵

کریمی از همان ابتدای فصل در ترکیب تیمش به میدان رفت. نخستین بازی رسمی کریمی برای بایرن، در نیمه دوم بازی برابر اشتوتگارت در مرحله نیمه نهایی لیگا پوکال بود که تیمش ۲–۱ شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند.[۵۶]

کریمی در بازی هفته اول بوندس‌لیگا در برابر بروسیا مونشن‌گلادباخ، نیمه دوم وارد میدان شد. او در پیروزی ۵–۲ هفته دوم برابر بایر لورکوزن، با زدن یک گل و ارسال یک پاس گل، در تیم منتخب هفته بوندس‌لیگا قرار گرفت.[۵۷]‏[۵۸] با گذشت شش هفته از لیگ، کریمی با ارسال دومین پاس گل خود در بوندس‌لیگا، زمینه‌ساز پیروزی ۱–۰ بایرن در مقابل اینتراخت فرانکفورت شد و به عنوان بهترین بازیکن زمین؛[۵۹] برای دومین بار، در تیم منتخب هفته بوندس‌لیگا قرار گرفت.[۶۰]

با گذشت ۱۶ هفته از لیگ، کریمی سومین پاس گل خود را در مقابل کایزرسلاوترن ارسال کرد. پس از این مسابقه، مارکوس هورویک سخنگوی باشگاه بایرن‌مونیخ در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «باشگاه بایرن‌مونیخ از عملکرد کریمی راضی است و قرارداد جدیدی با این بازیکن منعقد خواهد کرد».[۶۱]

با پایان رقابت‌های نیم‌فصل بوندس‌لیگا؛ که با برتری ۲–۱ بایرن در مقابل بروسیا دورتموند همراه بود، کریمی بار دیگر گل‌زنی کرد.[۶۲]‏[۶۳] او همچنین در بازی هفته ۲۲ مسابقات بوندس‌لیگا؛ که با تساوی ۱−۱ مقابل هانوفر به پایان رسید، با کسب نمره ۲٫۵ از مجله کیکر، به عنوان بهترین بازیکن بایرن مونیخ شناخته شد.[۶۴]

 
علی کریمی در تیم منتخب بازیکنانی که به صورت آزاد به بایرن‌مونیخ پیوستند (۲۰۱۷–۱۹۹۸)، و عملکرد «موفقی» در این تیم داشتند. به انتخاب ترنسفرمارکت (transfermarkt‏)[۶۵]‏[۶۶] / ترکیب ۱–۳–۲–۴

کریمی که پس از کسب جایزه بازیکن سال آسیا-۲۰۰۴ به بایرن‌مونیخ پیوسته بود، در فهرست اولیه سه نامزد نهایی بازیکن سال آسیا-۲۰۰۵ در کنار پارک جی سونگ از منچستر یونایتد و شونسوکی ناکامورا از سلتیک قرار گرفت،[۶۷] اما با عوض شدن قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا، مبنی بر حضور اجباری در محل اهداء جایزه[۶۸] و بازی در فوتبال قاره آسیا، در لیست نهایی کنفدراسیون فوتبال آسیا نامی از او دیده نشد.[۶۹] کریمی همچنین به عنوان هافبک بایرن مونیخ، در کنار رونالدینیو از بارسلونا و زیدان از رئال مادرید؛ در نظر سنجی سایت فیفا، به عنوان یکی از نامزدهای سلطان دریبل جهان در سال ۲۰۰۶ قرار گرفت.[۷۰]

طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی، مدت آن پس از ۲۵ بازی به‌طور خودکار تمدید می‌شد[۱۷] که در بازی با هامبورگ در هفته ۲۴ لیگ (که بیست و پنجمین بازی کریمی محسوب می‌شد) این اتفاق افتاد. اما در همین بازی مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد.[۷۱]‏[۷۲]

او پیش از آسیب‌دیدگی، ۳ بار نیز در لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت که در اولین بازی خود برابر راپیدوین گلزنی کرد.[۷۳] با گلزنی در مقابل راپیدوین؛ کریمی تنها بازیکن ایرانی بایرن‌مونیخ لقب گرفت، که در لیگ قهرمانان اروپا گل زده‌است.[۷۴]

کریمی پیش از مصدومیت؛ در ۲۰ بازی بوندس‌لیگا، ۲ بازی جام حذفی و ۳ بازی لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت و به ترتیب در هر کدام نمره‌های میانگین ۳٫۵۷، ۴٫۲۵ و ۳٫۸۳ را از مجله کیکر کسب کرد.[۶۲] (میانگین نمرات کریمی در بوندس‌لیگا و لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۰۶–۲۰۰۵، بهترین نمرات در میان سه بازیکن ایرانی این تیم به‌شمار می‌رود)[۷۴]کریمی در پایان فصل، قهرمانی بوندس‌لیگا و جام حذفی را همراه با بایرن‌مونیخ به‌دست‌آورد.[۱۷]

فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶

کریمی که پس از بازگشت از جام جهانی، همچنان از آسیب‌دیدگی فصل پیش خود احساس ناراحتی می‌کرد پیش از شروع فصل دوباره مصدوم شد و بازی‌های آغازین فصل را از دست داد.[۷۵]‏[۷۶] او در فصل ۰۷–۲۰۰۶ نتوانست عملکرد فصل پیش خود را تکرار کند و در بیشتر طول فصل نیمکت‌نشین بود.[۷۷] کریمی تا پایان فصل مجموعاً ۱۵ بازی (۱۳ بازی بوندس‌لیگا- ۲ بازی لیگ قهرمانان اروپا) انجام داد[۱۷] و مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۱۳ را در بوندس‌لیگا به او اختصاص داد.

کریمی در حالی که هفته‌های پایانی قراردادش با بایرن مونیخ را می‌گذراند، پیشنهادهایی از تیم موناکو و باشگاه‌هایی از آلمان و اسپانیا دریافت کرد.[۷۸] او در هفته ۳۲ بوندس‌لیگا با ارسال پاس گل، زمینه‌ساز تساوی ۱–۱ بایرن در مقابل بروسیا مونشن‌گلادباخ شد.[۷۹]کریمی در هفته ۳۴ بوندس‌لیگا، در پیروزی ۲–۵ مقابل ماینتس در آخرین بازی خود برای بایرن به میدان رفت و آخرین گل خود را نیز در این بازی به ثمر رساند.[۸۰] در این مسابقه پس از مهمت شول؛ کریمی با کسب نمره ۲٫۵ از مجله کیکر، به عنوان دومین بازیکن برتر بایرن شناخته شد.[۸۱]

کریمی در مجموع دو فصل حضور در بایرن مونیخ، با انجام ۴۲ بازی (۳۳ بازی بوندس‌لیگا، ۵ بازی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بازی جام حذفی و ۲ بازی لیگا پوکال) رکورددار بیشترین تعداد بازی در میان سه بازیکن ایرانی این تیم شد و با زدن ۴ گل و ارسال ۴ پاس گل به کار خود در این تیم پایان داد.[۸۲]

در سال ۲۰۱۷؛ وب‌سایت ترنسفرمارکت در معرفی تیم منتخب ۱۱ نفره (از پست دروازه‌بان تا مهاجم) بازیکنانی که بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۷، به صورت «آزاد» به بایرن‌مونیخ پیوسته‌اند، و عملکرد «موفقی» در این تیم داشته‌اند، علی کریمی را در ترکیب ۱–۳–۲–۴، به عنوان «هافبک هجومی»، پشت سر لواندوفسکی مهاجم انتخاب کرد.[۶۵]‏[۶۶]

«در فصل اول حضورم در بایرن مونیخ؛ این افتخار را داشتم تا در کنار این اسطوره، که بهترین بازیکن تاریخ ایران است، بازی کنم.»[۸۳]‏[۸۴]

لوکاس پودولسکی هم‌بازی سابق علی کریمی، در بایرن‌مونیخ/ اردیبهشت ۱۳۹۹

باشگاه بایرن مونیخ در ۱۴ آبان ۱۴۰۱ پس از مواضع کریمی در حمایت از خیزش ۱۴۰۱ ایران، اعلام کرد: «ما به خاطر نگرانی پیرامون وضعیت سلامتی علی کریمی و دیگر بازیکنان ایرانی بایرن‌مونیخ، از مدت‌ها پیش با سفیر آلمان در تهران در تماس هستیم. باشگاه بایرن‌مونیخ از شرایط حساس کنونی آگاه است و آماده ارائه خدمات حمایتی خود در این زمینه است».[۸۵]

القطر

علی کریمی پس از رد پیشنهاد تیم‌های اروپایی در آخرین روزهای حضور در بایرن مونیخ،[۷۸] پیشنهادهایی از تیم‌های عربی الوحده، النصر، الاهلی، العین و الوصل از لیگ امارات دریافت کرد،[۱۷] اما سرانجام در خرداد ۱۳۸۶ با عقد قراردادی ۲ ساله با کمیته المپیک قطر (کمیته بازیکنان حرفه‌ای قطر)،[۸۶] با مبلغ ۶‏ میلیون دلار[۸۷] به تیم القطر در لیگ ستارگان قطر پیوست.[۸۷] کریمی در در پایان فصل، همراه با القطر در رده چهارم لیگ قرار گرفت.[۸۶] او تا پایان فصل؛ در لیگ، جام ولیعهد و جام امیر قطر مجموعاً ۳۰ بازی انجام داد و ۶ گل زد.[۷۷]

کریمی در دومین فصل حضور در لیگ قطر، به همراه تمامی بازیکنان خارجی القطر از این تیم جدا شد. از آنجا که هنوز یک سال از قرارداد کریمی با کمیته بازیکنان حرفه‌ای قطر باقی‌مانده بود، او به باشگاه السیلیه منتقل شد.[۸۶] کریمی که تمایلی به ماندن در قطر نداشت[۷۷] تنها در دو بازی تدارکاتی مقابل نورنبرگ و شواینفورت در اردوی آمادگی این تیم در آلمان برای السیلیه به میدان رفت که در بازی دوم گلزنی کرد.[۱۷] کریمی پیش از آغاز رقابت‌های لیگ قطر از السیلیه جدا شد و به پرسپولیس پیوست.[نیازمند منبع]

بازگشت به پرسپولیس

پرسپولیس قبل از اضافه شدن کریمی به این تیم تا پایان هفته هفتم، با کسب ۱۱ امتیاز از ۶ بازی در رتبه پنجم جدول لیگ برتر قرار داشت.[۸۸] بازی‌های معوقه هفته پنجم تمامی تیم‌های لیگ برتر، پس از هفته دهم انجام گرفت.

 
هت‌تریک علی کریمی مقابل ابومسلم در مشهد/ مهر ۱۳۸۷

علی کریمی علی‌رغم پیشنهادهایی از لیگ‌های اسپانیا، آمریکا، ژاپن و امارات،[۸۹]با امضا قراردادی ده‌ماهه، در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ به تیم سابقش پرسپولیس پیوست.[۹۰]‏او پس از ۲۷۱۷ روز؛ در حضور قریب به یکصد هزار تماشاگر در هشتمین هفته از هشتمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران در مقابل پگاه گیلان، بار دیگر برای پرسپولیس به میدان رفت.[۹۱]‏[۹۲]

کریمی که از ترکیب تیم ملی توسط علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی) کنار گذاشته شده بود، در ۵ بازی نخست خود در لیگ برتر برای پرسپولیس ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر او را به تیم ملی دعوت کرد[۹۳] اما این بار علی کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت.[۹۴] کریمی در اولین گلزنی خود پس از بازگشت به پرسپولیس، توانست در دقایق پایانی شهرآورد ۶۵ موفق به گلزنی شود.[۹۵] او پنج روز بعد در بازی مقابل ابومسلم، هت‌تریک کرد[۹۶] و در هفته یازدهم لیگ، پنجمین گل خود را در مقابل برق شیراز به ثمر رساند.[۹۷]

کریمی در مجموع ۲۱ بار (با احتساب بازی‌های عقب افتاده پرسپولیس) در لیگ برتر به میدان رفت.[۹۸] او در بازی برگشت در مقابل استقلال در دقایق پایانی یک پنالتی گرفت؛ که با گل شدن ضربه پنالتی توسط مازیار زارع، بازی با تساوی ۱–۱ به پایان رسید. او در مجموع ۳ پنالتی برای پرسپولیس در لیگ گرفت، ۵ گل به ثمر رساند و ۶ پاس گل نیز برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد. کریمی پس از پیوستن به پرسپولیس در هفت مسابقه لیگ غیبت داشت (غالباً به دلیل مصدومیت از ناحیه کمر) که این تیم پنج امتیاز در این بازی‌ها کسب کرد.[۹۸]

کریمی که آخرین بار در خرداد ۱۳۸۰ برای پرسپولیس در جام باشگاه‌های آسیا به میدان رفته بود،[۳۱] در اسفند ۱۳۸۷ در مقابل الشارجه امارات بار دیگر برای این تیم در رقابت‌های آسیایی به میدان رفت. در این مسابقه که اولین بازی کریمی برای پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا محسوب می‌شد، او یک گل به ثمر رساند و به عنوان بهترین بازیکن زمین نیز انتخاب شد.[۹۹] کریمی در مجموع ۶ بار برای پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت. او در این مسابقات ۲ گل به ثمر رساند، تا تعداد گل‌های آسیایی (جام باشگاه‌های آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) خود را در پرسپولیس به عدد ۷ برساند.[۱۰۰] او همچنین در دو بازی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد.[۱۰۱]

کریمی که تا آخرین ساعات نقل و انتقالات لیگ منتظر پیشنهاد باشگاه پرسپولیس بود، در نهایت توسط عباس انصاری فرد (مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس) از این تیم کنار گذاشته شد و به استیل‌آذین پیوست.[۱۰۲]

استیل آذین

فصل ۸۹–۱۳۸۸

 
علی کریمی در تیم استیل آذین

علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران وقت باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست.[۱۰۲]

دو ماه پس از جدایی کریمی از پرسپولیس، عباس انصاری‌فرد در برنامه نود با بیان اینکه توافقات لازم برای تمدید قرارداد کریمی انجام شده بود اعلام کرد؛ هم او و هم کریمی رکب خورده‌اند و افراد دیگری مانع حضور کریمی در پرسپولیس شده‌اند.[۱۰۳] چند روز بعد، انصاری‌فرد از مدیر عاملی باشگاه پرسپولیس برکنار شد و حبیب کاشانی به عنوان سرپرست منصوب شد. با برکناری انصاری‌فرد و درخواست باشگاه پرسپولیس برای بازگشت کریمی به این تیم، او نیز آمادگی خود را جهت بازگشت به پرسپولیس در صورت موافقت باشگاه استیل آذین اعلام کرد.[۱۰۴] اما مسئولان این باشگاه با ارسال نامه‌ای به باشگاه پرسپولیس مخالفت خود را برای انتقال کریمی به پرسپولیس اعلام کردند.[۱۰۵]

کریمی در پانزدهمین هفته از نهمین دوره لیگ‌برتر فوتبال ایران برای اولین بار در مقابل تیم سابق خود به میدان رفت و با ارسال ۲ پاس گل نقش مؤثری در پیروزی ۲ بر ۱ استیل آذین در مقابل پرسپولیس ایفا کرد. کریمی پس از آنکه در دقایق پایانی این مسابقه از زمین اخراج شد، پیراهن استیل آذین را کنار انداخت و با نشان دادن پیراهن پرسپولیس به رختکن رفت.[۱۰۶]

در فصل ۸۹–۸۸ لیگ برتر؛ علی کریمی با پیراهن استیل آذین ۱۴ گل به ثمر رساند[۱۰۷] و با دریافت ۹ کارت زرد و ۳ کارت قرمز خشن‌ترین[۱۰۸] و در عین حال مؤثرترین بازیکن در نهمین دوره لیگ برتر شناخته شد.[۱۰۹]

فصل ۹۰–۱۳۸۹

کریمی پس از پایان اولین فصل حضور در استیل آذین، علی‌رغم پیشنهاد لس‌آنجلس گلکسی آمریکا[۱۱۰] قرارداد خود را به مدت یک سال با باشگاه استیل آذین تمدید کرد.

استیل آذین که دومین فصل حضور خود را در لیگ برتر تجربه می‌کرد با صرف هزینه بالا بازیکنان سرشناس لیگ ایران را به خدمت گرفت، اما عملکرد مصطفی آجرلو؛ مدیر عامل این تیم، از سوی کریمی مورد انتقاد قرار گرفت. کریمی در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «بازیکن خوب گرفتن ملاک مدیریت خوب نیست».[۱۱۱] پس از انجام این مصاحبه؛ کریمی به اتهام روزه خواری، از سوی آجرلو از این تیم اخراج شد.[۱۱۲] اخراج کریمی حمایت هیئت مدیره این تیم را به دنبال داشت، اما حسین هدایتی مالک باشگاه استیل آذین مخالفت خود را با اخراج این بازیکن اعلام کرد.[۱۱۳] بدین ترتیب کریمی پس از گذراندن محرومیت از سوی کمیته انضباطی باشگاه استیل‌آذین به این تیم بازگشت.[۱۱۴]

کریمی که با گذشت بیست هفته از لیگ ایران در ۱۲ مسابقه برای این تیم به میدان رفته بود؛[۱۱۴] پس از دعوت باشگاه الاهلی امارات برای مسابقه دوستانه با آ.ث. میلان ایتالیا به امارات سفر کرد، اما بعد از بازگشت به ایران بار دیگر از سوی مسئولان استیل آذین کنار گذاشته شد.[۱۱۵] کریمی پس از اخراج از استیل آذین با عقد قراردادی ۵ ماهه به تیم شالکه آلمان در بوندس‌لیگا پیوست.

در ۱۲ مسابقه که کریمی برای استیل‌آذین به میدان رفت این تیم ۱۳ امتیاز کسب کرد و در ۲۲ مسابقه بدون حضور این بازیکن ۱۵ امتیاز به‌دست‌آورد.[۱۱۶]‏[پانویس ۱] استیل‌آذین که در طول فصل؛ چهار تغییر در کادر مدیریتی باشگاه و پنج تغییر در کادر فنی انجام داده بود، در پایان دهمین دوره لیگ برتر به لیگ دسته یک سقوط کرد.[نیازمند منبع]

شالکه ۰۴

کریمی در بهمن ۱۳۸۹ و در فرصت نقل‌وانتقالات زمستانی فصل ۱۱–۲۰۱۰، به درخواست فلیکس ماگات مربی وقت شالکه که پیش‌تر در بایرن مونیخ مربی او بود، با عقد قراردادی ۵ ماهه با گذشت ۲۰ هفته از بوندس‌لیگا، در سن ۳۲ سالگی به شالکه ۰۴ پیوست.[۱۱۷]

کریمی در اکثر مدت حضورش در شالکه نیمکت‌نشین بود و تنها ۲ بازی برای شالکه انجام داد.[۱۷] اولین بازی کریمی برای شالکه، در بازی تیمش برابر اینترمیلان در یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا بود. در این بازی که شالکه ۲–۵ جلو بود، رالف رانگنیک در دقیقه ۸۷ کریمی را به جای رائول گونزالس به زمین فرستاد که این نتیجه تا پایان حفظ شد.[۱۱۸] او بار دیگر به عنوان بازیکن تعویضی مقابل کایزرسلاترن از دقیقه ۶۸ وارد زمین شد[۱۱۹] و با پیراهن شماره ۱۰ این تیم در بوندس‌لیگا به میدان رفت.[۱۲۰] شالکه که پیش از پیوستن کریمی به این تیم به مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی صعود کرده بود، به مقام قهرمانی این رقابت‌ها دست یافت. این در حالی بود که کریمی در این جام برای شالکه به میدان نرفت.[۷۷]

حضور مجدد در پرسپولیس

فصل ۹۱–۱۳۹۰

 
علی کریمی در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۲ / عملکرد کریمی در تیم ملی و لیگ قهرمانان آسیا موجب شد تا در پایان سال ۲۰۱۲ به عنوان دومین بازیکن برتر آسیا انتخاب شود.

کریمی در خرداد ۱۳۹۰ و در زمان مدیریت حبیب کاشانی با عقد قراردادی یک ساله به پرسپولیس بازگشت.[۱۲۱] او دو پیشنهاد نیز از تیم‌های لیگ امارات دریافت کرد که در نهایت به آن‌ها پاسخ منفی داد.[۱۲۲] کریمی که سومین بازگشت خود را به تیم سابقش تجربه می‌کرد، پس از ۷۹۶ روز بار دیگر برای پرسپولیس در بازی با ملوان بندر انزلی در هفته نخست لیگ برتر به میدان رفت.[۱۲۳]

کریمی در مجموع؛ ۲۸ بار برای پرسپولیس در لیگ برتر به میدان رفت و با زدن ۱۲ گل، عنوان گلزن‌ترین هافبک یازدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران را به خود اختصاص داد.[۱۲۴] او همچنین با ارسال ۸ پاس گل[۵] و گرفتن ۲ پنالتی، در امتیازات به‌دست آمده پرسپولیس در لیگ برتر اثرگذار بود.

او در نخستین بازی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا در مقابل الهلال عربستان هشتمین گل آسیایی خود را برای این تیم به ثمر رساند.[۱۲۵] با گلزنی در مقابل الشباب امارات[۱۲۶] و الغرافه قطر،[۱۲۷] کریمی تعداد گل‌های آسیایی خود را برای پرسپولیس به عدد ۱۰ رساند و پس از فرشاد پیوس به عنوان دومین گلزن برتر تاریخ پرسپولیس در رقابت‌های آسیایی مطرح شد.[۱۲۸]

عملکرد کریمی در تیم ملی و لیگ قهرمانان آسیا موجب شد[۱۲۹] تا در پایان سال ۲۰۱۲ به عنوان دومین بازیکن برتر آسیا انتخاب شود.[۱۳۰]

فصل ۹۲–۱۳۹۱

 
علی کریمی در مجموع «۱۴۱» بازی برای پرسپولیس در مسابقات رسمی مختلف، «۷۰» بار بازوبند کاپیتانی این تیم را بر بازو بست

کریمی در تیر ۱۳۹۱ علی‌رغم پیشنهاداتی از لیگ آمریکا[۱۳۱] سپاهان اصفهان[۱۳۲] و عجمان امارات (پیشنهاد یک میلیون دلاری)،[۱۳۳]قرارداد خود را برای یک فصل دیگر با پرسپولیس تمدید کرد.[۱۳۴]

با انتصاب مانوئل ژوزه به عنوان سرمربی پرسپولیس و کسب نتایج این مربی در شروع لیگ، کریمی همراه با چند بازیکن پرسپولیس، عملکرد ژوزه را مورد انتقاد قرار دادند.[۱۳۳]‏[۱۳۵] ژوزه در واکنش به انتقادات؛ کریمی را از تیم کنار گذاشت و محمد رویانیان (مدیرعامل وقت پرسپولیس) نیز در حمایت از تصمیم سرمربی پرسپولیس، کنار گذاشته شدن کریمی از پرسپولیس را تأیید کرد.[۱۳۶] پس از این حکم؛ کریمی در مصاحبه‌ای خطاب به رویانیان اعلام کرد: «امیدوارم اگر انسان چیزی نداشته باشد فقط مرد باشد»، چرا که بازیکنان دیگر هم همانند وی نسبت به عملکرد ژوزه معترض بوده‌اند ولی تنها او از تیم کنار گذشته شده‌است.[۱۳۳]

در آذر ۱۳۹۱ سیدجلال حسینی، مهرداد پولادی، غلام‌رضا رضایی و شهاب گردان پس از مصاحبه علیه ژوزه به کسر ۱۰٪ قرارداد از سوی کمیته انضباطی باشگاه پرسپولیس محکوم شدند.[۱۳۷]

با گذشت نزدیک به دو ماه، محمدحسین نژادفلاح عضو هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس، از برگزاری نشست مشترک میان ژوزه و کریمی و بازگشت این بازیکن به پرسپولیس خبر داد.[۱۳۸] اما در بازی دوستانه تیم ملی در مقابل تاجیکستان کریمی مصدوم شد و بازی‌های پرسپولیس را تا پایان نیم فصل از دست داد.[۱۳۹]

با آغاز نیم‌فصل دوم در دی ۱۳۹۱؛ کریمی پس از ۹ هفته غیبت در مسابقات لیگ برتر،[۱۴۰] در مقابل صنعت نفت آبادان به میدان رفت. در این بازی که صدمین حضور کریمی در مسابقات لیگ (مجموع لیگ آزادگان و لیگ برتر)[۱۴۱] برای پرسپولیس به‌شمار می‌رفت او موفق به گل‌زنی شد.[۱۴۲] پس از بازی در مقابل فجر سپاسی در هفته نوزدهم و بازی با صبا در هفته بیست‌ویکم، کریمی بار دیگر دچار مصدومیت شد.[۱۴۳] در ۱۱ فروردین ۱۳۹۱ کریمی بعد از ۹ هفته غیبت، در هفته ۳۱ مسابقات لیگ برتر در مقابل پیکان به میدان رفت.[۱۴۴] او پس از این مسابقه علی‌رغم توصیه پزشکان در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی در مقابل داماش گیلان حضور یافت، اما در این مسابقه باز هم دچار مصدومیت شد[۱۴۵] و تا پایان لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان نرفت.[نیازمند منبع]

کریمی که به علت اختلاف با ژوزه، و مصدومیت‌های متوالی در طول فصل؛ ۱۲ بار در مسابقات لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان رفته بود،‏[پانویس ۲] پس از پشت سر گذاشتن آخرین مصدومیت، در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان به میدان رفت. کریمی پس از پایان این مسابقه و شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «از فوتبال خداحافظی خواهد کرد[۱۴۶] تا دایه‌های مهربان تر از مادر فوتبال را بگردانند».[۱۴۷]

پس از مدتی علی کریمی از بازگشت به فوتبال خبر داد و اعلام کرد خداحافظی‌اش در بازی با سپاهان احساسی بوده‌است.[نیازمند منبع]

تراکتورسازی

 
آخرین بازی علی کریمی در لیگ برتر ایران / تراکتورسازی۳–استقلال۱ / ۲۲ فروردین ۱۳۹۳

علی کریمی در خرداد ۱۳۹۲ به دلیل عدم تمایل مدیرعامل وقت (سردار رویانیان) و سرمربی باشگاه پرسپولیس (علی دایی) برای تمدید قرارداد با وی، این باشگاه را ترک کرد و به تراکتورسازی تبریز پیوست.[۱۴۸]

او با گذشت سه هفته از مسابقات لیگ، نخستین گل خود را در مقابل ذوب‌آهن اصفهان برای تراکتورسازی به ثمر رساند.[۱۴۹] در هفته پایانی لیگ، تراکتورسازی موفق شد با نتیجه ۳–۱ استقلال را شکست دهد. در این مسابقه که آخرین حضور کریمی در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران به‌شمار می‌رفت او یک پاس گل برای هم‌تیمی‌هایش ارسال کرد.[۱۵۰]

کریمی در مجموع با ارسال ۳ پاس گل و گرفتن ۲ پنالتی به‌عنوان بهترین پاسور تراکتورسازی در مسابقات لیگ شناخته شد. او در مجموع ۲۴ بار برای تراکتورسازی در لیگ برتر به میدان رفت که در این مسابقات ۵ گل به ثمر رساند و پس از کریم انصاری‌فرد به‌عنوان دومین گلزن برتر تراکتور در مسابقات لیگ برتر شناخته شد.

کریمی در بهمن ۱۳۹۲ همراه با تراکتورسازی به مقام قهرمانی جام حذفی دست پیدا کرد.[۱۵۱] او در چهار مسابقه جام حذفی برای این تیم به میدان رفت، که در بازی نیمه نهایی با فولاد خوزستان با ارسال پاس گل، پایه‌گذار تک گل پیروزی بخش تراکتورسازی بود.[۱۵۲] کریمی در فروردین ۱۳۹۳ آخرین بازی دوران حضورش در فوتبال مقابل الاتحاد عربستان را انجام داد و در ۲۹ تیر ۱۳۹۳ از فوتبال خداحافظی کرد.

 
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: نامه خداحافظی علی کریمی

دوران ملی

 
علی کریمی در «۱۲۷» بازی؛ برای تیم ملی به میدان رفت، و «۳۸» گل به ثمر رساند

علی کریمی از سال ۱۳۷۷ سابقه حضور در تیم ملی فوتبال ایران را دارد. او در دوران ملی خود حضور پیوسته‌ای داشته و در ۱۲۷ بازی ملی، ۳۸ گل به ثمر رسانده‌است.

تست برای حضور در جام جهانی ۱۹۹۸

علی کریمی در اردیبهشت ۱۳۷۷، همراه با حسین شمس مربی خود در باشگاه فتح راهی اردوی آماده‌سازی تیم ملی برای جام جهانی در بروجرد شد تا برای حضور در تیم ملی تست دهد، اما ایویچ بدون اینکه تستی از او بگیرد اعلام کرد به این شکل بازیکن نمی‌گیرد.[۲۶]

سال‌های نخست (۱۳۷۹–۱۳۷۷)

دعوت به تیم ملی

کریمی پس از گلزنی برای پرسپولیس مقابل سایپا در هفته چهارم لیگ ۷۸–۱۳۷۷، در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۷۷ برای نخستین بار توسط منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.[۳۰] این بازی چهارمین بازی کریمی برای پرسپولیس –همچنین چهارمین بازی او در بالاترین سطح لیگ ایران– بود.[۱۵۳]

کریمی در ۲۱ مهر ۱۳۷۷ (۱۳ اکتبر ۱۹۹۸) و در حالی که ۱۹ سال و ۱۱ ماه و ۵ روز سن داشت، نخستین بازی ملی خود را در یک بازی دوستانه مقابل تیم ملی کویت انجام داد، که ایران در این مسابقه با نتیجه ۳–۰ مغلوب میزبان شد.[۳۳]

بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸

کریمی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک در فهرست بازیکنان تیم ملی ایران قرار گرفت. او نخستین گل ملی خود را در ۲۸ آذر ۱۳۷۷ (نهمین بازی ملی خود)، در دقیقه ۷ بازی فینال برابر کویت به ثمر رساند. با گل دقیقه ۲۶ کریم باقری و حفظ این دو گل تا پایان، ایران ۲–۰ پیروز شد و کریمی همراه با تیم ملی قهرمان این رقابت‌ها شد.[۳۳]

تیم ملی امید و محرومیت

کریمی هم‌زمان با تیم بزرگسالان در تیم ملی امید ایران هم عضویت داشت. او به دعوت اگون کوردس مربی وقت تیم ملی امید در بهمن ۱۳۷۷ در تورنومنت دانهیل ویتنام همراه تیم بود و در ۹ بهمن در بازی با تیم امید روسیه برای نخستین بار بازوبند کاپیتانی را به بازو بست.[۳۱] در ۱۳ بهمن، در شرایطی که ایران در سومین بازی این مسابقات مقابل ویتنام با ۲ گل عقب بود وارد زمین شد. پس از تعویض کریمی، داور مسابقه تورو کامیکاوا، علی انصاریان مدافع ایران را از بازی اخراج کرد. اخراج علی انصاریان مورد اعتراض بازیکنان ایرانی قرار گرفت و کریمی در این میان داور را هل داد. در ۲۲ بهمن، کنفدراسیون فوتبال آسیا طی حکمی کریمی را به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات فوتبال محروم کرد.[۱۷]‏[۳۱] کریمی در ۳ بازی که در این جام انجام داد، ۲ بار گل‌زنی کرد.[۱۵۴] محرومیت کریمی باعث شد او نتواند در بازی‌های انتخابی المپیک ۲۰۰۰ سیدنی برای تیم امید به میدان برود.[۱۵۵]

بازگشت پس از محرومیت و جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰

کریمی پس از پایان دوره محرومیتش بار دیگر برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت. در اسفند ۱۳۷۸ جلال طالبی سرمربی تیم ملی، کریمی را برای بازی‌های انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ به اردوی تیم دعوت کرد.[۱۵۶] او در اولین دوره مسابقات قهرمانی فوتبال غرب آسیا که در خرداد ۱۳۷۹ برگزار شد، ۴ گل به ثمر رساند و به همراه تیم ملی قهرمان این رقابت‌ها شد. کریمی همچنین به عنوان بهترین بازیکن این مسابقات شناخته شد.[۳۱] ای‌اف‌سی کریمی را در ژوئن ۲۰۰۰ به عنوان بازیکن ماه فوتبال آسیا انتخاب کرد.[۳۱] در مهر ۱۳۷۹، طالبی نام کریمی را در فهرست نهایی ۲۳ بازیکن ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ قرار داد.[۱۵۷]

کریمی اولین بار در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ در بازی با لبنان برای تیم ملی ایران به میدان رفت. تیم ایران پس از صدرنشینی در گروه اول، در مرحله یک‌چهارم‌نهایی مغلوب کره جنوبی شد و از صعود به مرحله بعدی این رقابت‌ها بازماند. این مسابقه چهارمین بازی کریمی در جام ملت‌های آسیا به‌شمار می‌رفت.

دوران مربی‌گری بلاژویچ و ایوانکویچ (۱۳۸۵–۱۳۸۰)

انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲

در گزارش وب‌سایت فیفا؛ از علی کریمی در رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ با عنوان «جادوگر» یاد شده‌است.[۴]

گزارش فیفا از بازگشت کریمی به تیم ملی

 
علی کریمی در مقابل مدافعین بحرین / انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶

با آغاز دور نخست رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲؛ تیم ملی ایران با تیم‌های گوآم، تاجیکستان و میانمار (انصراف از بازی‌ها) هم‌گروه شد. در این بازی‌ها که به صورت متمرکز و تک بازی در تبریز برگزار شد، تیم ملی ایران در اولین گام با نتیجه ۰–۱۹ گوام را شکست داد. در این مسابقه علی کریمی ۴ گل به ثمر رساند تا پس از کریم باقری بیشترین سهم را در پرگل‌ترین بازی تاریخ فوتبال ایران داشته باشد.[۱۵۸] با پیروزی ۰–۲ در مقابل تاجیکستان و انصراف میانمار از این بازی‌ها، تیم ملی ایران به مرحله نهایی رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ راه یافت و با تیم‌های عربستان، عراق، بحرین و تایلند هم‌گروه شد. در دور نخست این رقابت‌ها آدمار براگا هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشت.[۱۵۸]

کریمی در دو بازی رفت و برگشت مرحله نهایی انتخابی جام جهانی، در مقابل عراق دو گل به ثمر رساند و دو پاس گل نیز برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد. گلزنی او و علی دایی در بازی رفت موجب شد[۱۵۹] ایران پس از ۳۸ سال در خاک عراق به پیروزی برسد.[۳۱] در بازی برگشت نیز که با نتیجه مشابه ۲–۱ به سود ایران در ورزشگاه آزادی تهران به پایان رسید کریمی یک گل زد و یک پاس گل ارسال کرد.[۱۶۰] او همچنین در دیگر مسابقه گروهی این مرحله در بازی با تایلند، با ارسال پاس گل پایه‌گذار تک گل پیروزی بخش ایران بود.[۱۶۱]

با شکست ۱–۳ ایران در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل بحرین و با توجه به میزبانی ژاپن و کره جنوبی در جام جهانی ۲۰۰۲، ایران به عنوان تیم دوم گروه خود، در مرحله پلی-آف پس از شکست دادن امارات به مصاف ایرلند رفت.

در بازی رفت کریمی در یک صحنه تک به تک مغلوب شی گیون دروازه‌بان این تیم شد. اگر چه ایران در بازی برگشت با یک گل ایرلند را شکست داد (خطایی که در دقایق پایانی بازیکن ایرلند بر روی کریمی انجام داد که در نهایت منجر به گل ایران شد[نیازمند منبع]) اما به دلیل باخت ۲–۰ در بازی اول مقابل این تیم، از صعود به جام جهانی ۲۰۰۲ بازماند.

کریمی که به همراه تیم ملی جواز حضور در جام جهانی را پیدا نکرده بود، از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان یکی از ۵ نامزد کسب عنوان بازیکن سال آسیا-۲۰۰۱ معرفی شد.[۱۶۲]

جام آسیا- اقیانوسیه ۲۰۰۳

کریمی پس از ناکامی در صعود به جام جهانی به همراه تیم ملی، برای اولین بار با هدایت برانکو ایوانکویچ در مقابل تیم ملی اسلواکی به میدان رفت. اسلواکی که برای دیدار برگشت و جواب بازی دوستانه شش ماه قبل به تهران آمده بود، با نتیجه ۳–۲ ایران را شکست داد که کریمی زننده هر دو گل تیم ملی ایران بود.[۳۱] کریمی در بازی رفت که در براتیسلاوا پایتخت اسلواکی برگزار شد؛ هت‌تریک کرد، تا تیم ملی ایران برای اولین بار در خاک یک کشور اروپایی به برتری برسد.[۱۶۳] در این دیدار که با نتیجه ۴–۳ به سود ایران به پایان رسید میروسلاو بلاژویچ هدایت تیم ملی را بر عهده داشت.

کریمی در جام آسیا- اقیانوسیه در سال ۲۰۰۳ که با نیوزلند برگزار شد ۲ بار گلزنی کرد تا در پیروزی ۳–۰ تیم ملی مقابل نیوزیلند که منجر به قهرمانی ایران در این جام شد نقش مؤثری داشته باشد.[۳۱] او در پایان به عنوان بهترین بازیکن این جام نیز معرفی شد.[۱۶۴]

جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
 
علی کریمی و برانکو ایوانکوویچ / تمرین تیم ملی

آبان ماه ۱۳۸۲؛ در مسابقات انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ تیم ملی ایران در پیونگ‌یانگ به مصاف کره شمالی رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۳–۱ به سود تیم ملی ایران به پایان رسید، کریمی دو گل به ثمر رساند. این نخستین باری بود که تیم ملی ایران موفق شد کره شمالی را در خاک خودش شکست دهد.[۳۱]

با آغاز رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴، تیم ملی ایران در نخستین گام به مصاف تایلند رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۳–۰ به سود ایران به پایان رسید، کریمی یک پنالتی گرفت و یک پاس گل نیز برای رضا عنایتی فراهم کرد. در دومین بازی مرحله گروهی و در حالی‌که عمان با دو گل پیش افتاده بود، کریمی و نصرتی گل‌های ایران را به ثمر رساندند تا بازی با تساوی ۲–۲ به پایان برسد.[۱۶۵] در این مسابقات ایران پس از ژاپن و چین سوم شد و هت تریک کریمی در بازی با کره جنوبی در مرحله یک‌چهارم‌نهایی نقش مهمی در این موفقیت ایران داشت. کریمی در دیدار رده‌بندی نیز در مقابل بحرین یک گل زد و یک پنالتی گرفت[۱۶۶] و برای سومین بار به عنوان بهترین بازیکن زمین در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ انتخاب شد. او پیش از این نیز در بازی مرحله گروهی در مقابل ژاپن و بازی یک‌چهارم‌نهایی در مقابل کره جنوبی، به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شده بود.[۱۶۷] با پایان رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴، کریمی با زدن ۵ گل (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) به عنوان آقای گل سیزدهمین دوره جام ملت‌های آسیا معرفی شد[۱۶۸] و در تیم منتخب جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ نیز قرار گرفت.[۱۶۹]

تیم ملی ایران پس از کسب عنوان سومی جام ملت‌های آسیا، در شهریور ۱۳۸۳ به مصاف آ. اس. رم ایتالیا رفت. در این دیدار دوستانه که تیم ملی با نتیجه ۵–۳ بازی را به میزبان واگذار کرد،[۱۷۰] کریمی یکی ار بهترین بازی‌هایش را به نمایش گذاشت.[۴۷] پس از مدتی مدیر برنامه‌های کریمی اعلام کرد تیم‌های یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با او صحبت کرده‌اند اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کرده‌است.[۵۱]

در مهرماه ۱۳۸۳ پس از شکست ۲–۱ تیم ملی ایران در بازی دوستانه مقابل آلمان، مجله کیکر، از کریمی با عنوان «مارادونا آسیا» یاد کرد و بهترین نمره خود را پس از ینس لمان (دروازه‌بان آلمان) به کریمی اختصاص داد.[۵۵] بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت، و بعد از گذشت چند ماه به این تیم پیوست.[۵۴]

 
علی کریمی و فیلیپ لام ۲۰۰۴ / کریمی در بازی دوستانه ایران و آلمان؛ پس از ینس لمن (دروازه‌بان آلمان)، از سوی مجله کیکر بهترین نمره را دریافت کرد

کریمی در سال ۲۰۰۴ به عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال آسیا شناخته شد و قهرمانی بازی‌های غرب آسیا را نیز به همراه تیم ملی کسب کرد.[۱۷۱]‏[۱۷۲] در پایان سال ۲۰۰۴ نیز وب‌سایت فیفا در گزارشی تیم ملی ۲۰۰۴ ایران را پر امتیازترین تیم تاریخ فوتبال ایران معرفی کرد.[۱۷۳]

جام جهانی ۲۰۰۶
 
مصاف علی کریمی با رافائل مارکز و ماریو مندز / جام جهانی ۲۰۰۶

تیم ملی ایران در سال ۲۰۰۵؛ پس از کسب رتبه ۱۵ رنکینگ فیفا (بهترین رنکینگ تاریخ فوتبال ایران)[۱۷۴] در پایان مسابقات مقدماتی گروهی آسیا،[۱۷۵] به جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد.[۴] کریمی که پیش از آغاز رقابت‌های جام جهانی از سوی وب سایت فیفا؛ در فهرست نظرسنجی نامزدهای احتمالی تصاحب کفش طلا در کنار رونالدینیو، زین‌الدین زیدان، کریستیانو رونالدو، رونالدو (برزیلی)، روبینیو و لوئیس فیگو قرار گرفته بود، در جام جهانی نتوانست در اندازه‌های واقعی خود ظاهر شود.[۱۷۶] او که پیش‌تر در گفتگو با وب‌سایت فیفا از غیرقابل پیش‌بینی بودن جام جهانی سخن گفته بود؛[۱۷۷] به فاصله چهار ماه قبل از شروع این مسابقات، با مصدومیت در بوندس‌لیگا رو به رو شد.[۷۱] کریمی علی‌رغم مصدومیت؛[۱۷۸] پس از سه ماه دوری از میدان‌ها[۱۷۹] در دیدار دوستانه با کرواسی (به فاصله چهارده روز تا نخستین بازی ایران در جام جهانی) یک‌نیمه برای ایران به میدان رفت و یک گل به ثمر رساند.[۱۸۰] با گلزنی در این مسابقه؛ کریمی با ۸ گل زده، رکورددار گلزنی تاریخ فوتبال ایران در مقابل تیم‌های اروپایی شد.[۱۸۱]

تیم ملی ایران در حالی عازم رقابت‌های جام جهانی شد، که رسانه‌ها از اختلاف میان دایی و کریمی در تیم ملی خبر داده بودند.[۱۸۲] کریمی علی‌رغم مصدومیت، در جام جهانی مقابل مکزیک[۱۸۳] از ابتدا به میدان رفت اما در دقیقه ۶۳ نیمه دوم در حالی‌که بازی با تساوی ۱–۱ دنبال می‌شد، توسط برانکو ایوانکویچ تعویض شد.[۱۸۴]

کریمی در بازی دوم مقابل پرتغال نیز جای خود را به فریدون زندی داد و به نشانه اعتراض ضربه‌ای به ساک پزشک تیم ملی وارد کرد.[۱۸۵] او در بازی سوم با آنگولا فرصت حضور در میدان را پیدا نکرد. کریمی پس از بازی با آنگولا در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «افراد دیگری برای برانکو تصمیم‌گیری کرده‌اند.»[۱۸۶]

دوران مربی‌گری قلعه‌نویی، دایی و قطبی (۱۳۸۹–۱۳۸۶)

 
ایران ۲ – کره جنوبی ۰
انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷
۲۴ آبان ۱۳۸۵
جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷

کریمی در مسابقات گروهی انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷، در چهار مسابقه برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت. او در بازی با تایوان که با نتیجه ۲–۰ به سود ایران به پایان رسید زننده هر دو گل مسابقه بود.[۱۸۷]

علی کریمی در نخستین بازی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ در مقابل ازبکستان برای صدمین بار پیراهن تیم ملی فوتبال ایران را بر تن کرد.[۱۸۸] تیم ملی ایران پس از برتری در مقابل ازبکستان و تساوی در مقابل چین، در سومین بازی مرحله گروهی به مصاف مالزی رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۲–۰ به سود ایران به پایان رسید کریمی موفق به گرفتن یک ضربه پنالتی شد.[۱۸۹] پس از صدرنشینی در گروه سوم،[۱۹۰] تیم ملی ایران در مرحله یک‌چهارم‌نهایی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ در ضربات پنالتی مغلوب کره جنوبی شد و از صعود به مرحله بعدی این رقابت‌ها بازماند.[۱۹۱]

محرومیت و انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰

علی کریمی در سال ۲۰۰۸ و درحالی‌که ۱۰۸ بازی ملی در کارنامه داشت[۸۹] پس از انتقاد از فدراسیون فوتبال ایران از حضور در تیم ملی محروم شد.[۱۹۲] پس از محرومیت کریمی، علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد، با هماهنگی با دایی (سرمربی وقت تیم ملی)، این حکم اجرایی شده‌است.[۱۹۳] پس از مدتی محرومیت کریمی بخشیده شد، اما او از سوی علی دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد.

کریمی که خرداد ۱۳۸۷ (خبر محرومیت کریمی در خرداد توسط کفاشیان تأیید شد[۱۹۳]) از تیم ملی کنار گذاشته شده بود، پس از پایان دادن به دوران حضور خود در فوتبال قطر، در شهریور ۱۳۸۷ به پرسپولیس بازگشت.[۹۰] او در پنج بازی نخست خود برای پرسپولیس در لیگ برتر ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر او را به تیم ملی دعوت کرد[۹۳] اما این بار علی کریمی بود که دعوت دایی را نپذیرفت.[۹۴] دایی نیز در واکنش به خداحافظی کریمی اعلام کرد: «تا زمانی که سرمربی تیم ملی باشد کریمی را به تیم ملی دعوت نخواهد کرد.»[۱۹۴]

در اسفند ۱۳۸۷ و پیش از بازی با عربستان در رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰؛ خبری مبنی بر آشتی دایی و کریمی توسط دوستان مشترک، از سوی رسانه‌های ایران اعلام شد.[۱۹۵] چند روز بعد علی کریمی برای بازگشت به تیم ملی اعلام آمادگی کرد،[۱۹۶]‏[۱۹۷] اما بار دیگر توسط دایی به تیم ملی دعوت نشد.

در هشتم فروردین ۱۳۸۸ تیم ملی ایران تحت رهبری علی دایی مغلوب عربستان شد و با کسب ۶ امتیاز از ۵ مسابقه در رتبه چهارم جدول گروه دوم، در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ قرار گرفت.[۱۹۸] علی دایی که بین دو نیمه مسابقه در واکنش به تشویق کریمی از سوی حاضران در ورزشگاه؛ تماشاگران را به سکوت دعوت کرده بود،[۱۹۹] در پایان مسابقه با بازیکنان عربستان به رختکن رفت[۲۰۰] و یک روز بعد از سرمربی‌گری تیم ملی ایران برکنار شد.

با برکناری دایی و روی کار آمدن افشین قطبی، علی کریمی به تیم ملی دعوت شد.[۴] کریمی در بازگشت به تیم ملی در سه مسابقه باقی‌مانده انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰؛ در مقابل تیم‌های کره‌شمالی، امارات و کره جنوبی به میدان رفت که در بازی با امارات زننده تک گل پیروزی بخش ایران بود.[۲۰۱]

با گلزنی کریمی در مقابل امارات، تیم ملی ایران اولین تیم آسیایی لقب گرفت که به رکورد ۲۰۰ گل زده در رقابت‌های انتخابی جام جهانی دست یافته‌است.[۲۰۱]

گزارش فیفا از بازی ایران و امارات

تیم ملی ایران پس از تساوی ۱–۱ با کره جنوبی با کسب ۵ امتیاز در این سه مسابقه و مجموع ۱۱ امتیاز از ۸ بازی؛ در رتبه چهارم گروه دوم قرار گرفت و از صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ بازماند.[۲۰۲]

در جریان بازی کره جنوبی؛ کریمی و چند بازیکن دیگر تیم ملی با بستن مچ‌بندهای سبز همبستگی خود را با معترضان به انتخابات ریاست جمهوری نشان دادند.[۲۰۳]

چند روز پس از این مسابقه کریمی به همراه مهدوی‌کیا، هاشمیان و کعبی از تیم ملی خداحافظی کرد.[۲۰۳] با کناره‌گیری این بازیکنان از تیم ملی، فیفا خواستار توضیح فدراسیون فوتبال ایران در ارتباط با بستن مچ‌بند سبز و جدایی این بازیکنان از تیم ملی ایران شد.[۲۰۴]

پس از ناکامی ایران در صعود به جام جهانی ۲۰۱۰، کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارئه گزارشی از دلایل عدم حضور ایران در جام جهانی ۲۰۱۰؛ دعوت نشدن کریمی به تیم ملی توسط دایی را دومین عامل ناکامی ایران معرفی کرد[۲۰۵] و از کریمی به عنوان یکی از غایبان بزرگ فوتبال آسیا در جام جهانی ۲۰۱۰ یاد کرد.[۲۰۶] در تیر ۱۳۸۸ کریمی به عنوان نماینده آسیا برای بازی در تیم ستارگان جهان در مقابل منتخب آمریکای جنوبی معرفی شد که با لغو این مسابقه، از سفر به لس‌آنجلس خودداری کرد.[۲۰۷]

کریمی در اسفند ۱۳۸۸ بار دیگر از سوی افشین قطبی به تیم ملی دعوت شد و در بازی مقابل تایلند به عنوان کاپیتان به میدان رفت.

 
علی کریمی نشسته از چپ (کاپیتان تیم ملی) / ایران ۱ - تایلند ۰ / انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۱ / اسفند ۱۳۸۸

با برگزاری اردوی تیم ملی در کنار گاوداری و چوب‌بری در اتریش،[۲۰۸] کریمی به شرایط اردو اعتراض کرد و آن را دور از شان تیم ملی عنوان کرد.[نیازمند منبع] چند روز بعد در فهرست اعلام شده از سوی قطبی برای دیدار دوستانه با ارمنستان نامی از کریمی دیده نشد.[۲۰۹] قطبی تا پایان دوره مربی‌گری خود در تیم ملی نیز، کریمی را دعوت نکرد.

دوران مربی‌گری کیروش (۱۳۹۳–۱۳۹۰)

 
علی کریمی در بازی انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ / ایران ۲ - قطر ۲
انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴

کریمی پس از مدتی دوری از تیم ملی، توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی ایران دعوت شد. او در مجموع؛ ۱۵ بار با هدایت کی‌روش در ترکیب تیم ملی قرار گرفت، که از این تعداد در ۸ بازی برای مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل به میدان رفت.[۲۱۰]

کریمی که با شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان اعلام کرده بود از فوتبال باشگاهی و ملی خداحافظی کرده‌است؛[۱۴۷] با گذشت چند روز از تصمیم خود منصرف شد، اما تا پایان دوران بازیگری خود از سوی کی‌روش به تیم ملی دعوت نشد.

کریمی در آخرین بازی خود برای تیم ملی، در ۱۶ آبان ۱۳۹۱ مقابل تاجیکستان به عنوان کاپیتان به میدان رفت. در این بازی که با نتیجه ۶–۱ به سود تیم ملی فوتبال ایران به پایان رسید سه پاس گل ارسال کرد،[۲۱۱] اما در دقایق پایانی نیمه اول به دلیل مصدومیت تعویض شد.[۲۱۲]

سبک بازی و رویکرد حرفه‌ای

شناخته‌شده‌ترین خصیصه فوتبال علی کریمی، مهارت او در دریبل‌زنی است.[۲۱۳] ورلد ساکر در سال ۲۰۰۳، او را بازیکنی با «حرکات و کار با توپِ هیپنوتیزم‌کننده» توصیف کرده‌است.[۲۹] مجله کیکر در سال ۲۰۰۴ با یاد کردن از کریمی با عنوان «مارادونا آسیا» در گزارشی می‌نویسد: «او با هر دو پا خوب شوت می‌زند، خیلی سریع تغییر جهت می‌دهد و بازیکنی است که تیم حریف را وادار به سرگیجه می‌کند».[۶] بنا بر نوشته فیفا در سال ۲۰۰۹، «دریبل‌های خیره‌کننده» از ویژگی‌های بازی کریمی است و به خاطر همین به «جادوگر» مشهور شده‌است.[۲۱۴] در گزارش کنفدراسیون فوتبال آسیا؛ «دریبل‌های جادویی» و «حرکات غیرقابل پیش‌بینی»، از ویژگی‌های بازی علی کریمی ذکر شده‌است. در ادامه این گزارش که در سال ۲۰۱۷ با عنوان «علی کریمی یکی از نمادهای فوتبال آسیا» منتشر شد، از کریمی به عنوان «مارادونا آسیا» نیز، یاد شده‌است.[۵] در نظرسنجی که از سوی برنامه تلویزیونی نود در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۹۰ انجام شد، کریمی با کسب بیش از ۶۵ درصد آراء (۶۵٫۵ درصد)، به عنوان «تکنیکی‌ترین» بازیکن سه دهه اخیر (بعد از انقلاب) فوتبال ایران انتخاب شد.[۲۱۵]

 
برانکو ایوانکوویچ: «علی کریمی بهترین بازیکن ایرانی بود که با او کار کردم. استعداد کریمی و مسی برابر است».[۲۱۶]

با وجود اینکه کریمی سابقه بازی در خط دفاعی، خط میانی و خط حمله را دارد،[۲۱۷] اما بازی‌سازی با خصوصیات تهاجمی است.[۲۱۸]‏[۲۱۴]‏[۲۱۹] کریمی در پرسپولیس و تیم ملی، نخستین بازی‌های خود را به ترتیب در پست‌های هافبک راست و هافبک چپ انجام داد.[۳۱] در سال‌های آخر دهه ۷۰ که کریمی در پرسپولیس تحت مربیگری علی پروین بازی می‌کرد، پروین به او اختیار کامل می‌داد. پروین اعتقاد داشت که حرکات کریمی در محوطه جریمه برای ایجاد موقعیت یا گرفتن ضربه پنالتی مناسب است.[۲۱۳] در زمان مربیگری برانکو ایوانکویچ که تیم ملی ایران معمولاً با آرایش ۱-۳-۲-۴ بازی می‌کرد، کریمی بیشتر در پست هافبک تهاجمی یا نفوذی پشت سر علی دایی و بین مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان بازی می‌کرد[۲۲۰] و با مهدوی‌کیا و حسین کعبی هماهنگی خوبی داشت.[۲۲۱] او بهترین پست برای خود را هافبک آزاد پشت مهاجمان می‌داند.[۲۱۷] مجله فیفا در شماره آوریل ۲۰۰۶، کریمی را یک بازی‌ساز حرفه‌ای توصیف کرده‌است.[۲۲۲]

کریمی در سال ۲۰۱۸؛ با کسب ۹۱٪ آراء کاربران سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملت‌های آسیا شناخته شد.[۲۲۳] او همچنین در نظرسنجی برنامه تلویزیونی نود در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۴، با کسب بیش از ۷۰ درصد آراء (۷۰٫۷ درصد)، به عنوان بهترین «هافبک هجومی» بعد از انقلاب، در فوتبال ایران انتخاب شد.[۲۲۴]

«بی‌علاقگی به شرکت در کارهای دفاعی» و «محوشدن از جریان بازی (در هنگام دفاع)» معمولاً از نقاط ضعف بازی کریمی عنوان می‌شود که پس از حضور او در بوندس‌لیگا تا حدی بهبود یافت.[۲۲۱]

«بی‌انگیزگی برای پیشرفت»، ردکردن پیشنهاد باشگاه‌های اروپایی و ترجیح‌دادن باشگاه‌های عربی به اروپایی از مهم‌ترین انتقاداتی است که به دوران بازیگری کریمی می‌شود.[۲۱۳] ابوالفضل جلالی (مدیر برنامه‌های کریمی)،[۸۹] علی پروین،[۲۲۵] علی دایی[۲۲۶] و میروسلاو بلاژویچ[۲۲۷] افرادی هستند که معتقدند کریمی توانایی بازی در تیم‌هایی مثل بارسلونا و رئال مادرید را داشته‌است.

کریمی بازیکنی با قابلیت‌های فنی بالایی است که می‌توانست در بارسلونا یا رئال مادرید بازی کند، اما این بازیکن مشاوران خوبی نداشت.[۲۲۶]

علی دایی هم‌بازی کریمی در تیم ملی

مربیگری

 
علی کریمی (چپ) و وینفرد شفر / سرمربی‌های سپیدرود و استقلال

علی کریمی پس از گذراندن دوره‌های مربی‌گری درجه C و B آسیا، در بهمن ۱۳۹۷ مدرک مربی‌گری A آسیا را دریافت کرد.[۲۲۸]

دستیاری در تیم ملی ایران

کریمی در ۳ مهر ۱۳۹۳ به عنوان دستیار کیروش در تیم ملی ایران معرفی شد.[۲۲۹] او پس از مدت کوتاهی حضور در تیم ملی به عنوان کمک‌مربی در ۹ دی ۱۳۹۳ ساعاتی پیش از پرواز تیم به استرالیا برای شرکت در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ از سمت خود کناره‌گیری کرد.[۲۳۰]

نفت تهران

علی کریمی شهریور ۱۳۹۶ (با گذشت پنج هفته از مسابقات لیگ برتر)، به صورت رسمی کار خود را به عنوان سرمربی در تیم نفت تهران آغاز کرد.[۲۳۱] این تیم با هدایت کریمی، در هفته ششم لیگ برتر مقابل گسترش فولاد تبریز به تساوی بدون گل دست پیدا کرد.[۲۳۲] پس از شکست مقابل پیکان، کریمی در هفته هشتم لیگ برتر مقابل سپاهان اصفهان؛ اولین برد را در کارنامه مربیگری خود ثبت کرد. (نفت تهران ۱ - سپاهان ۰)[۲۳۳] پس از این مسابقه، کریمی علی‌رغم قرارداد ۲ ساله با نفت تهران؛[۲۳۴] به دلیل اختلاف با مالک باشگاه، از این تیم جدا شد.

سپیدرود رشت

علی کریمی در دی ماه ۱۳۹۶، با گذشت هفده هفته از مسابقات لیگ برتر به عنوان سرمربی سپیدرود رشت منصوب شد.[۲۳۵] (سپیدرود پیش از پیوستن کریمی به این تیم؛ تا پایان هفته هفدهم، با کسب ۱۵ امتیاز در رده سیزده جدول قرار داشت)[۲۳۶] او در پایان لیگ ۹۷–۱۳۹۶، علی‌رغم حفظ سهمیه سپیدرود در مسابقات لیگ برتر؛ به دلیل اختلاف با مالک سپیدرود، از این تیم جدا شد.

پس از تغییرات مدیریتی سپیدرود در فصل ۹۸–۱۳۹۷، علی کریمی به عنوان مالک و سرمربی به این تیم بازگشت.[۲۳۷] این تیم پیش از بازگشت کریمی، با کسب ۱ امتیاز تا پایان هفته پنجم در رده آخر (رده شانزده) جدول مسابقات لیگ برتر قرار داشت.[۲۳۸] با قرعه کشی مسابقات جام حذفی؛ سپیدرود در اولین گام، با هدایت کریمی موفق شد ملوان بندر انزلی را شکست دهد، و به رکورد ۳۳ سال بدون شکست این تیم در انزلی در تقابل‌های دو تیم پایان دهد.[۲۳۹] او سرانجام پس از پایان هفته نوزدهم رقابت‌های لیگ برتر، از سرمربی‌گری این تیم کنار رفت و مالکیت این باشگاه را به اداره کل ورزش و جوانان گیلان واگذار کرد[۲۴۰] سپیدرود در این سال به دسته یک فوتبال ایران سقوط کرد.

شرکت در انتخابات ریاست فدراسیون

کریمی در سال ۱۳۹۹ به همراه سه نامزد دیگر در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال ایران شرکت کرد. کریمی مناظره ای را که صداوسیما برای نامزدهای ریاست ترتیب داده بود نمایشی خواند و در آن شرکت نکرد. او تنها نامزد ورزشی این انتخابات بود. کریمی مهدی مهدوی‌کیا و فاطمه علیپور را به عنوان معاونان خود معرفی کرد.[۲۴۱][۲۴۲] در دور اول انتخابات شهاب‌الدین عزیزی خادم با کسب ۳۵ رای و کیومرث هاشمی با ۲۴ رای به دور دوم راه یافتند و کریمی با کسب ۹ رای حذف شد. عزیزی خادم نهایتاً به ریاست فدراسیون برگزیده شد. کریمی پس از برگزاری انتخابات گفت از اول می‌دانسته چه اتفاقاتی رخ خواهد داد و از اول برای این نامزد شد که «فردا نگویند شرایط مهیا شد که فوتبالی‌ها بیایند اما کسی نیامد.»[۲۴۳][۲۴۴]

خارج از دنیای فوتبال

همچنین ببینید: فعالیت‌های غیر ورزشی علی کریمی

کریمی در خارج از دنیای ورزش و به عنوان یک شهروند ایرانی؛ در موضوعات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مرتبط با کشور ایران در داخل کشور و جهان فعالیت‌های بسیاری دارد و به رویدادهای بسیاری واکنش نشان داده و در حال حاضر نیز بنا به شرایط اجتماعی و سیاسی از ایران خارج و در کشور آلمان سکونت دارد.

فعالیت در امور خیریه

مقالهٔ اصلی: فعالیت‌های غیر ورزشی علی کریمی § فعالیت در امور خیریه

کریمی در موارد متعدد؛ از کودکان یتیم، بی‌سرپرست و بیمار و همچنین سالمندان در مراکز بهزیستی کشور، حمایت کرده‌است. او با کمک‌های نقدی، خرید تجهیزات، مواد غذایی و پوشاک؛ (برای کودکان و سالمندان بی‌سرپرست) به عنوان عضو هیئت امناء موسسات خیریه، فعالیت داشته‌است.[۲۴۵]

کمک به زلزله‌زدگان غرب کشور در سال ۱۳۹۶،[۲۴۶] ساخت مدرسه در سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۹۹،[۲۴۷] تهیه ۱۰۰۰ تبلت برای دانش آموزان بی‌بضاعت در سال ۱۴۰۰،[۲۴۸] کمک‌های مالی به آسایشگاه‌های سالمندان و معلولان کشور،[۲۴۹]‏[۲۵۰]‏[۲۴۵]ارسال محموله‌های پزشکی و بهداشتی به بیمارستان‌ها در ایام کرونا[۲۵۱]‏[۲۵۲] و همچنین کمک‌های مالی در هزینه درمانی افراد نیازمند،[۲۴۵] از جمله فعالیت‌هایی‌ست که علی کریمی در امور خیریه داشته‌است.

کریمی در آذر ۱۳۹۱؛ از سوی سازمان بهزیستی کشور، به‌عنوان «سفیر کودکان بی‌سرپرست» معرفی شد.[۲۵۳]

فعالیت مدنی و سیاسی

مقالهٔ اصلی: فعالیت‌های غیر ورزشی علی کریمی § فعالیت سیاسی

خبرگزاری دویچه وله آلمان در سال ۲۰۱۴؛ به دنبال سخنرانی یک نماینده مجلس (در صحن مجلس) علیه کریمی در گزارشی اعلام کرد: «از سال‌ها قبل؛ مقام‌ها و نهادهای قدرت، صداوسیما، نمایندگان مجلس و سیاست‌مداران ایران در تریبون‌های مختلف؛ به خاطر مواضع سیاسی و اجتماعی کریمی، سعی در تخریب او داشته‌اند».[۲۵۴]

کریمی در ۲۷ خرداد ۱۳۸۸؛ در بازی تیم ملی ایران مقابل کره جنوبی که با «اعتراضات به انتخابات ۱۳۸۸» هم‌زمان بود، با مچ‌بندهای سبز (که نماد اعتراضات مردمی شناخته می‌شد) وارد زمین مسابقه شد.[۲۵۵]با خداحافظی کریمی از تیم ملی پس از این مسابقه، فیفا خواستار توضیح فدراسیون فوتبال ایران در ارتباط با بستن مچ‌بند سبز و خداحافظی این بازیکن از تیم ملی شد.[۲۰۴]در ادامه؛ کریمی از باشگاه پرسپولیس نیز، کنار گذاشته شد.[۲۵۶]

اهداء پیراهن به خانواده اشکان سهرابی از جان باختگان حوادث سال ۱۳۸۸،[۲۵۷]انتقاد به محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه؛ برای تحت فشار گذاشتن مردم ایران به خاطر حمایت از فلسطین،[۲۵۸] انتقاد از مدیریت سرداران سپاه در فوتبال، انتقاد به ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها، واکنش به سرنگونی هواپیمای اوکراینی توسط سپاه پاسداران، انتقاد به افزایش قیمت بنزین و مشکلات اقتصادی کشور؛ از جمله مواردی‌ست،[۲۵۵] که از کریمی یک کنشگر مدنی و سیاسی ساخته‌است.[۱۰]

تهدید به «حذف از ورزش» توسط نماینده مجلس،[۲۵۹] خداحافظی زودهنگام و کنار گذاشته شدن از تیم ملی و پرسپولیس در مقاطع مختلف،[۲۵۶] «ممنوع التصویر».[۲۶۰] و «ممنوع الکار» شدن،[۲۵۶] از جمله «تبعات» به وجود آمده برای کریمی؛ پس از واکنش به حوادث سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران بوده‌است.

در شهریور ۱۴۰۱؛ به‌دنبال جان باختن مهسا امینی و سپس خیزش ۱۴۰۱ ایران، کریمی در شبکه‌های اجتماعی در حمایت از معترضان فعال بود.[۱۰] رسانه‌های نزدیک به حاکمیت ایران، صداو سیما و مقامات مختلف ایران، بارها از کریمی به عنوان عامل اصلی حضور معترضان در خیابان‌های کشور یاد کردند و خواهان تعقیب قضائی و مصادره اموال او شدند.[۲۶۱]

کریمی در بحبوحه خیزش ۱۴۰۱ ایران؛ انتقادات تند و گسترده‌ای از حاکمیت ایران، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، رهبر جمهوری اسلامی، قوه قضائیه، رئیس‌جمهور، نمایندگان مجلس، اعضاء کابینه دولت، صداوسیما و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مطرح کرده‌است و همچنان مواضعی مخالف حاکمیت ایران دارد.

مهاجرت از ایران ۱۴۰۱

مقالهٔ اصلی: فعالیت‌های غیر ورزشی علی کریمی § مهاجرت از ایران ۱۴۰۱

کریمی در اولین مصاحبه خارج از کشور که ۷ آذر ۱۴۰۱ پخش شد اعلام کرد: «از سال‌ها قبل؛ علی‌رغم توصیه دوستانش برای سرمایه‌گذاری در خارج از کشور، درآمدش را در داخل ایران سرمایه‌گذاری کرده، و حتی اموالش را نفروخته‌است، چراکه قصدی برای مهاجرت دائمی نداشته‌است». کریمی در ادامه این مصاحبه عنوان کرد که به دلیل حمایتش از خیزش ۱۴۰۱ ایران، بارها او و خانواده‌اش از سوی حکومت «تهدید» شده‌اند،[۲۶۲] و حتی «حکم تیر» او صادر شده‌است.[۲۵۶]

کریمی که پیش از آغاز خیزش ۱۴۰۱ ایران، در امارات حضور داشت. به دنبال «تهدیدهای متوالی» و ابلاغ «اتهامات متعدد از سوی حاکمیت ایران» به دلیل حمایت از خیزش مردمی، پس از چند ماه حضور در امارات، در نهایت تصمیم گرفت برای حفظ امنیت خانواده‌اش، از این کشور مهاجرت کند.[۲۵۶] خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران در ۲ مهر ۱۴۰۱ در گفتگو با یک وکیل دادگستری، کریمی را تهدید به مجازات «اعدام» کرده بود.[۲۶۱]

مهاجرت به آلمان و دیدار با رئیس‌جمهور آلمان

در ۳۰ آذر ۱۴۰۱، با انتشار عکس دیدار کریمی با فرانک والتر اشتاین‌مایر، رئیس‌جمهور آلمان، پرده از حضور کریمی در آلمان برداشته شد.[۲۶۳] اشتاین‌مایر در دیدار با کریمی، به انتقاد از سرکوب اعتراضات مردمی ایران پرداخت و گفت: «ما نباید صدای خود را علیه خشونت‌های غیرانسانی که رژیم ایران اعمال می‌کند متوقف کنیم. مهم است که نقض اخیر حقوق بشر در ایران توسط کارشناسان مستقل بررسی شود تا عوامل آن روزی پاسخگو باشند.»[۲۶۳]کریمی در این دیدار؛ از اشتاین‌مایر برای حمایت از مردم ایران، تشکر کرد.

آمار

باشگاهی

آمار باشگاهی علی کریمی
باشگاه فصل لیگ حذفی قاره‌ای دیگر مسابقات مجموع
دسته بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل
  پرسپولیس[۲۸]‏[۲۶۴] ۱۳۷۸–۱۳۷۷ لیگ آزادگان ۱۳ ۳ ۰ ۰ — — — — ۱۳ ۳
۱۳۷۹–۱۳۷۸ ۱۰ ۳ ۰ ۰ ۵‏[پ ۱] ۱ — — ۱۵ ۴
۱۳۸۰–۱۳۷۹ ۱۹ ۵ ۲ ۰ ۸‏[پ ۱] ۴ — — ۲۹ ۹
مجموع پرسپولیس[۷۷] ۴۲ ۱۱ ۲ ۰ ۱۳ ۵ — — ۵۷ ۱۶
  الاهلی ۲۰۰۲–۲۰۰۱‏[۲۶۵]‏ لیگ برتر امارات ۱۴ — —
۲۰۰۳–۲۰۰۲‏[۲۶۶]‏ ۵ ۲‏[پ ۲] ۰
۲۰۰۴–۲۰۰۳‏[۲۶۷]‏ ۱۵ — —
۲۰۰۵–۲۰۰۴‏[۲۶۸]‏ ۱۱ ۶‏[پ ۲] ۲
مجموع الاهلی[۷۷] ۶۹ ۴۵ ۳۰ ۲۹ ۸ ۲ ۹ ۵ ۱۱۶ ۸۱
  بایرن مونیخ ۲۰۰۶–۲۰۰۵ بوندس‌لیگا ۲۰ ۲ ۲‏[پ ۳] ۰ ۳‏[پ ۴] ۱ ‏[پ ۵] ۱ ۰ ۲۶ ۳
۲۰۰۷–۲۰۰۶ ۱۳ ۱ ۰‏[پ ۳] ۰ ۲‏[پ ۴] ۰ ۱‏[پ ۵] ۰ ۱۶ ۱
مجموع بایرن مونیخ[۷۷] ۳۳ ۳ ۲ ۰ ۵ ۱ ۲ ۰ ۴۲ ۴
  القطر[۷۷] ۲۰۰۸–۲۰۰۷ لیگ ستارگان قطر ۲۶ ۵ ۲‏[پ ۶] ۰ — — ‏[پ ۷] ۲ ۱ ۳۰ ۶
 السیلیه[۷۷] ۲۰۰۹–۲۰۰۸ — — — — — — — — ۰ ۰
پرسپولیس[۷۷] ۱۳۸۸–۱۳۸۷ لیگ برتر خلیج فارس ۲۱ ۵ ۱ ۰ ۶‏[پ ۲] ۲ — — ۲۸ ۷
 استیل‌آذین ۱۳۸۹–۱۳۸۸ ۲۸ ۱۴ ۳ ۱ — — — — ۳۱ ۱۵
۱۳۹۰–۱۳۸۹ ۱۲ ۰ ۰ ۰ — — — — ۱۲ ۰
مجموع استیل‌آذین[۷۷] ۴۰ ۱۴ ۳ ۱ — ۴۳ ۱۵
  شالکه ۰۴‏[۷۷] ۲۰۱۱–۲۰۱۰ بوندس‌لیگا ۱ ۰ ۰ ۰ ۱‏[پ ۴] ۰ ۰ ۰ ۲ ۰
  پرسپولیس ۱۳۹۱–۱۳۹۰ لیگ برتر خلیج فارس ۲۸ ۱۲ ۲ ۰ ۷‏[پ ۲] ۳ — — ۳۷ ۱۵
۱۳۹۲–۱۳۹۱ ۱۲ ۱ ۳ ۰ — — — — ۱۵ ۱
مجموع پرسپولیس ۴۰ ۱۳ ۵ ۰ ۷ ۳ — ۵۲ ۱۶
  تراکتورسازی ۱۳۹۳–۱۳۹۲ لیگ برتر خلیج فارس ۲۶ ۵ ۴ ۰ ۵‏[پ ۲] ۰ — — ۳۵ ۵
مجموع لیگ ایران (۹ فصل)[پ ۸] ۱۶۹ ۴۸ ۱۷ ۱ ۳۱ ۱۰ ۰ ۰ ۲۱۷ ۵۹
لیگ امارات (۴ فصل) ۶۹ ۴۵ ۳۰ ۲۹ ۸ ۲ ۹ ۵ ۱۱۶ ۸۱
لیگ آلمان (۳ فصل) ۳۴ ۳ ۲ ۰ ۶ ۱ ۲ ۰ ۴۴ ۴
لیگ قطر (۲ فصل) ۲۶ ۵ ۲ ۰ ۰ ۰ ۲ ۱ ۳۰ ۶
مجموع دوران بازیگری باشگاهی (۱۶ فصل)[پ ۸] ۲۹۸ ۱۰۱ ۵۱ ۳۰ ۴۵ ۱۳ ۱۳ ۶ ۴۰۷ ۱۵۰
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ در جام باشگاه‌های آسیا
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ در لیگ قهرمانان آسیا
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ در جام حذفی آلمان
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ در لیگ قهرمانان اروپا
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ در لیگا پوکال
  6. ↑ در جام امیر قطر
  7. ↑ در جام ولیعهد قطر
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ بدون احتساب ۲ فصل بازی در فتح تهران در لیگ دسته ۲

ملی

بازی
سال بازی گل
۱۹۹۸ ۹ ۱
۱۹۹۹ محرومیت
۲۰۰۰ ۲۱ ۹
۲۰۰۱ ۱۹ ۶
۲۰۰۲ ۷ ۴
۲۰۰۳ ۷ ۴
۲۰۰۴ ۱۷ ۷
۲۰۰۵ ۸ ۰
۲۰۰۶ ۹ ۴
۲۰۰۷ ۶ ۰
۲۰۰۸ ۵ ۰
۲۰۰۹ ۳ ۱
۲۰۱۰ ۱ ۰
۲۰۱۱ ۶ ۱
۲۰۱۲ ۹ ۱
مجموع ۱۲۷ ۳۸
منبع[۲۱۰]
نوع مسابقه بازی گل
دوستانه ۲۷ ۹
انتخابی جام جهانی ۳۷ ۸
جام جهانی ۲ ۰
جام ملت‌های آسیا ۱۴ ۵
انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۷ ۹
بازی‌های آسیایی ۸ ۱
مسابقات غرب آسیا ۱۲ ۷
جام آسیا–اقیانوسیه ۱ ۲
دیگر جام‌ها ۱۰ ۱
مجموع ۱۲۷ ۳۸
منبع[۲۱۰]
برد ۷۴
باخت ۳۱
مساوی ۲۲
امتیاز ۱۷۹
مجموع ۱۲۷
منبع[۲۱۰]
گل
شماره تاریخ میزبان بازی ملی حریف نتیجه رقابت
۱
۱۹ دسامبر ۱۹۹۸ بانکوک
۹
  کویت ۲–۰ بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸
۲
۹ آوریل ۲۰۰۰ تهران
۱۴
  بحرین ۳–۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰
۳
۲۴ مه ۲۰۰۰ امان
۱۷
  قزاقستان ۳–۰ غرب آسیا ۲۰۰۰
۴
۲۴ مه ۲۰۰۰ امان
۱۷
  قزاقستان ۳–۰ غرب آسیا ۲۰۰۰
۵
۲۸ مه ۲۰۰۰ امان
۱۹
  سوریه ۱–۰ غرب آسیا ۲۰۰۰
۶
۳۱ مه ۲۰۰۰ امان
۲۰
  اردن ۱–۰ غرب آسیا ۲۰۰۰
۷
۲۴ نوامبر ۲۰۰۰ تبریز
۲۹
  گوآم ۱۹–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۸
۲۴ نوامبر ۲۰۰۰ تبریز
۲۹
  گوآم ۱۹–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۹
۲۴ نوامبر ۲۰۰۰ تبریز
۲۹
  گوآم ۱۹–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۱۰
۲۴ نوامبر ۲۰۰۰ تبریز
۲۹
  گوآم ۱۹–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۱۱
۱۰ اوت ۲۰۰۱ تهران
۳۷
  بوسنی ۴–۰ جام ال‌جی ۲۰۰۱
۱۲
۱۵ اوت ۲۰۰۱ براتیسلاوا
۳۸
  اسلواکی ۴–۳ دوستانه
۱۳
۱۵ اوت ۲۰۰۱ براتیسلاوا
۳۸
  اسلواکی ۴–۳ دوستانه
۱۴
۱۵ اوت ۲۰۰۱ براتیسلاوا
۳۸
  اسلواکی ۴–۳ دوستانه
۱۵
۷ سپتامبر ۲۰۰۱ بغداد
۴۰
  عراق ۲–۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۱۶
۱۲ اکتبر ۲۰۰۱ تهران
۴۴
  عراق ۲–۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۱۷
۶ فوریه ۲۰۰۲ تهران
۵۰
  اسلواکی ۲–۳ دوستانه
۱۸
۶ فوریه ۲۰۰۲ تهران
۵۰
  اسلواکی ۲–۳ دوستانه
۱۹
۱۱ اوت ۲۰۰۲ تبریز
۵۲
  آذربایجان ۱–۱ دوستانه
۲۰
۳ سپتامبر ۲۰۰۲ دمشق
۵۵
  لبنان ۲–۰ غرب آسیا ۲۰۰۲
۲۱
۱۲ اکتبر ۲۰۰۳ تهران
۵۹
  نیوزیلند ۳–۰ چلنج کاپ آسیا–اقیانوسیه
۲۲
۱۲ اکتبر ۲۰۰۳ تهران
۵۹
  نیوزیلند ۳–۰ چلنج کاپ آسیا–اقیانوسیه
۲۳
۲۷ اکتبر ۲۰۰۳ پیونگ یانگ
۶۰
  کرهٔ شمالی ۳–۱ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
۲۴
۲۷ اکتبر ۲۰۰۳ پیونگ یانگ
۶۰
  کرهٔ شمالی ۳–۱ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
۲۵
۲۱ ژوئن ۲۰۰۴ تهران
۶۸
  سوریه ۷–۱ غرب آسیا ۲۰۰۴
۲۶
۲۵ ژوئن ۲۰۰۴ تهران
۷۰
  سوریه ۴–۱ غرب آسیا ۲۰۰۴
۲۷
۲۴ ژوئیه ۲۰۰۴ چونگ‌چینگ
۷۲
  عمان ۲–۲ جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
۲۸
۳۱ ژوئیه ۲۰۰۴ شاندونگ
۷۴
  کرهٔ جنوبی ۴–۳ جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
۲۹
۳۱ ژوئیه ۲۰۰۴ شاندونگ
۷۴
  کرهٔ جنوبی ۴–۳ جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
۳۰
۳۱ ژوئیه ۲۰۰۴ شاندونگ
۷۴
  کرهٔ جنوبی ۴–۳ جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
۳۱
۶ اوت ۲۰۰۴ بیجینگ
۷۶
  بحرین ۴–۲ جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
۳۲
۳۰ ژانویه ۲۰۰۶ تهران
۸۹
  کاستاریکا ۳–۲ دوستانه
۳۳
۲۸ مه ۲۰۰۶ اوسییک
۹۰
  کرواسی ۲–۲ دوستانه
۳۴
۱۱ اکتبر ۲۰۰۶ تایپه
۹۶
  تایوان ۲–۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷
۳۵
۱۱ اکتبر ۲۰۰۶ تایپه
۹۶
  تایوان ۲–۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷
۳۶
۱۰ ژوئن ۲۰۰۹ تهران
۱۱۰
  امارات ۱–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰
۳۷
۲۳ ژوئیه ۲۰۱۱ تهران
۱۱۴
  مالدیو ۴–۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴
۳۸
۲۳ فوریه ۲۰۱۲ دبی
۱۱۹
  اردن ۲–۲ دوستانه

افتخارات

مقالهٔ اصلی: جایزه‌ها و افتخارات علی کریمی

باشگاهی

 
علی کریمی در «۱۴۱» بازی رسمی برای پرسپولیس، «۳۸» گل به ثمر رساند و «۷۰» بار، بازوبند کاپیتانی این تیم را بر بازو بست
پرسپولیس
الاهلی
بایرن مونیخ
شالکه
تراکتورسازی

ملی

 
علی کریمی زننده گل «۲۰۰» تاریخ ایران در تمامی ادوار انتخابی جام جهانی / ایران ۱ - امارات ۰ / خرداد ۱۳۸۸ / انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰

فردی

در این تیم منتخب ۱۱ نفره (از ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۷)، علی کریمی در ترکیب ۱-۳-۲-۴ به‌عنوان هافبک هجومی؛ پشت لواندوفسکی مهاجم قرار گرفته‌است.
  • قرار گرفتن در فهرست ۵ بازیکن برتر تاریخ ایران، در مسابقات بوندس‌لیگا به انتخاب سایت Fox Sports‏[۲۷۷]‏[۲۷۸]
 
علی کریمی در «۴۲» بازی رسمی برای بایرن مونیخ به میدان رفت و یک فصل قرارداد او با این تیم تمدید شد

رکوردها

گلزن‌ترین هافبک تاریخ پرسپولیس، در رقابت‌ها آسیایی (۱۰ گل)

علی کریمی با زدن ۱۰ گل برای پرسپولیس؛ گلزن‌ترین هافبک تاریخ این تیم، در مسابقات باشگاهی آسیا (جام باشگاه‌های آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) شناخته می‌شود.[۱۲۸]

بهترین گلزن تاریخ فوتبال ایران، در مقابل تیم‌های ملی اروپایی (۸ گل)

علی کریمی با زدن ۸ گل، سردار آزمون با ۶ گل و علی دایی با ۵ گل؛ برترین گلزنان تاریخ فوتبال ایران، در مقابل تیم‌های ملی اروپایی به‌شمار می‌روند.[۱۸۱]

اولین بازیکن تاریخ فوتبال ایران؛ با هت‌تریک در مقابل، یک تیم ملی اروپایی

علی کریمی با هت تریک مقابل تیم ملی اسلواکی در مرداد ۱۳۸۰، نخستین بازیکن ایرانی شناخته شد که در مقابل یک تیم اروپایی هت‌تریک کرده‌است. پس از کریمی؛ سردار آزمون در خرداد ۱۳۹۵، موفق به زدن سه گل در مقابل تیم اروپایی مقدونیه شد.[۳۱]‏[۱۶۳]

اولین بازی، اولین گل در لیگ قهرمانان اروپا

علی کریمی سال ۲۰۰۵، در اولین بازی خود برای بایرن مونیخ در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا، مقابل راپیدوین گلزنی کرد، تا نخستین لژیونر تاریخ فوتبال ایران شناخته شود، که با اولین بازی در لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده‌است.[۲۷۹]

کمترین زمان، برای قرار گرفتن در تیم منتخب هفته لیگ اروپایی (بوندسلیگا)

علی کریمی سال ۲۰۰۵، در دومین هفته از مسابقات بوندسلیگا، با زدن ۱ گل و ارسال ۱ پاس گل مقابل بایرلورکوزن، در تیم منتخب هفته بوندسلیگا از سوی مجله کیکر آلمان قرار گرفت.[۲۷۹]

اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک یک کشور اروپایی، با هت تریک مقابل اسلواکی

علی کریمی با زدن ۳ گل مقابل اسلواکی در مرداد سال ۱۳۸۰، پایه‌گذار اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک یک کشور اروپایی شد. (ایران ۴ – اسلواکی ۳)[۳۱]‏[۱۶۳]

اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک کره شمالی

علی کریمی با زدن ۲ گل مقابل کره شمالی، در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ (آبان ۱۳۸۲)، پایه‌گذار اولین برد تاریخ فوتبال ایران در خاک کره شمالی شد. (ایران ۳ – کره شمالی ۱)[۳۱]

جستارهای وابسته

یادداشت‌ها

  1. ↑ کریمی در هفته‌های ۲۰ و ۲،۳،۴،۷،۸،۹،۱۳،۱۴،۱۵،۱۷،۱۸ (در مجموع ۱۲ بازی) برای استیل آذین در فصل (۹۰–۱۳۸۹) به میدان رفت
  2. ↑ کریمی در هفته‌های (۱ تا ۸)، ۱۸، ۱۹، ۲۱ و ۳۱ (در مجموع ۱۲ بازی) برای پرسپولیس در مسابقات لیگ برتر فصل (۹۲–۱۳۹۱) به میدان رفت

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ "20 Questions, 20 Answers: Ali Karimi" (PDF). FIFA magazine. September 2006. p. 52. Archived from the original (PDF) on 14 July 2014.
  2. ↑ "جام جهانی فیفا ۲۰۰۶ آلمان". فیفا. Archived from the original on 10 April 2012. Retrieved 26 February 2012.
  3. ↑ «بررسی نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال؛ سیاستمدار، نظامی یا فوتبالیست؟». بی‌بی‌سی فارسی. ۷ اسفند ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۲۳.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ «گزارش FIFA از بازگشت "علی کریمی" به تیم ملی امیدواری به جادوگر در رویارویی با بزرگ‌ترین چالش تاریخ فوتبال ایران قطبی: باید ببریم، حتی در کرهٔ ماه!». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ "Asian Icons: Ali Karimi". the-afc website. 8 November 2017. Archived from the original on 16 July 2022.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ «کیکر: کریمی ماردونای آسیاست؛ رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ به دنبال علی کریمی». مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. ۱۵ مهر ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "IR IRAN Team Profile – 2018 FIFA World Cup Russia™". FIFATV (Youtube). 4 June 2018.
  8. ↑ «مشروح برنامه نود ۷ اردیبهشت / علی کریمی محبوب‌ترین بازیکن شد». وب‌سایت رسمی برنامه نود. ۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۲ دی ۱۳۹۴.
  9. ↑ «ثبت نام‌های جدید انتخابات فدراسیون فوتبال؛ بهاروند بی‌خیال ریاست نشد/ ثبت نام علی کریمی با نایب رییسانی جذاب». خبرگزاری ایسنا. ۱۹ دی ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۲۱.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ «از «جادوگری» فوتبال تا کنشگری مدنی؛ علی کریمی در کجای اعتراضات ایستاده؟». بی‌بی‌سی. ۱ مهر ۱۴۰۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۲.
  11. ↑ Vahdat, Ahmed (2022-09-24). "Iran's Revolutionary Guards seek arrest of 'Asian Maradona' over support for protests" (به انگلیسی). Retrieved 2022-09-28.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ «علی کریمی، جادوگری که والیبال ساحلی بازی می‌کند». روزنامه مردم سالاری (۱۸۹۷). ۲۷ شهریور ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ «اگر علی در اروپا بازی کند بیشتر پیشرفت می‌کند؛ آببند پاشاکی (مادر علی کریمی): دوست داشتم علی دکتر یا مهندس شود». مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. ۲۱ دی ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۳.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ کریمی، اکبر (۷ فروردین ۱۳۹۲). «علی کریمی: دوست دارم در کارهای خانه به همسرم کمک کنم!». افکارنیوز (به نقل از آرمانی). بایگانی‌شده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۷ تیر ۱۳۹۳.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ سیگاری، رضا (۱۷ تیر ۱۳۹۳). «علی کریمی: ازدواج زودهنگام، عامل موفقیت». مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۴.
  16. ↑ پرهام قبادی (۶ مه ۲۰۲۳). «درز سند اطلاعات سپاه به بی‌بی‌سی: ممنوع‌الخروجی خانواده علی کریمی به بهانه اعدام پدر همسرش در کشتار ۶۷». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۶ مه ۲۰۲۳.
  17. ↑ ۱۷٫۰۰ ۱۷٫۰۱ ۱۷٫۰۲ ۱۷٫۰۳ ۱۷٫۰۴ ۱۷٫۰۵ ۱۷٫۰۶ ۱۷٫۰۷ ۱۷٫۰۸ ۱۷٫۰۹ ۱۷٫۱۰ ۱۷٫۱۱ ۱۷٫۱۲ ۱۷٫۱۳ ۱۷٫۱۴ ۱۷٫۱۵ ۱۷٫۱۶ ۱۷٫۱۷ ۱۷٫۱۸ ۱۷٫۱۹ ۱۷٫۲۰ ۱۷٫۲۱ پورعالی، رضا (۱۳ تیر ۱۳۹۰). «جادوگری که همچنان خبرساز است». جام جم آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۵ اسفند ۱۳۹۲.
  18. ↑ «به برادرم حسادت نمی‌کنم، افتخار می‌کنم؛ فرشید کریمی: علی را من به فوتبال آوردم» (PDF). همشهری تماشاگر. گروه مجلات همشهری (۲۳): ۳۶–۳۷. ۲۷ شهریور ۱۳۸۹. شاپا 1735-7535. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۹ مارس ۲۰۱۲.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ «فوتسال جام رمضان، فتح با شکست استقلال به قهرمانی رسید». روزنامه همشهری (۱۴۷۲). ۱۲ بهمن ۱۳۷۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  20. ↑ «مرحله نیمه‌نهایی فوتسال جام رمضان، استقلال امشب به مصاف آتش‌نشانی می‌رود». روزنامه همشهری (۱۴۷۴). ۱۴ بهمن ۱۳۷۶.
  21. ↑ «مسابقه تاریخی فوتسال استقلال ۳–۷ فتح (فیلم اختصاصی)». وبسایت رسمی برنامه نود. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۷ آبان ۱۳۹۴.
  22. ↑ جعفری، آرش (۳۰ تیر ۱۳۹۳). «گفتگو با مربی علی کریمی در فتح؛ شمس: کریمی گل زد و مشتش را نشان داد تا سالن بهم بریزد». روزنامه ورزشی گل (۲۳۸۷). بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴.
  23. ↑ «علی کریمی را اولین بار چه کسی به پرسپولیس آورد؟». جام جم آنلاین. ۳۱ تیر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ مارس ۲۰۲۰.
  24. ↑ «پس از سال‌ها و برای اولین بار؛ علی کریمی راز بازگشتش به پرسپولیس را فاش کرد». خبرگزاری مهر. ۲۷ آبان ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۴.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ یونسی‌پور، پیام (۲۶ مرداد ۱۳۹۰). «همهٔ کسانی که با دایی درگیر شدند؛ علی دایی و دوستانی که هر روز آب می‌روند!». وب سایت انتخاب. دریافت‌شده در ۱۶ دی ۱۳۹۴.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ پیام یونسی پور، جعفر برزگر (۱۴ دی ۱۳۸۸). «علی کریمی: خوش شانس بودم که علی کریمی شدم؛ حقیقت تاریخ مصرف ندارد» (PDF). روزنامه ایران ورزشی (۳۵۸۷). بایگانی‌شده (PDF) از روی نسخه اصلی در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۵.
  27. ↑ «فوتبال باشگاه‌های کشور (جام آزادگان) "استقلال" در انزلی و "پیروزی" در تهران حریفان خود را شکست دادند». روزنامه همشهری (۱۶۵۷). ۱۱ مهر ۱۳۷۷.
  28. ↑ ۲۸٫۰۰ ۲۸٫۰۱ ۲۸٫۰۲ ۲۸٫۰۳ ۲۸٫۰۴ ۲۸٫۰۵ ۲۸٫۰۶ ۲۸٫۰۷ ۲۸٫۰۸ ۲۸٫۰۹ ۲۸٫۱۰ ۲۸٫۱۱ ۲۸٫۱۲ ۲۸٫۱۳ ۲۸٫۱۴ ۲۸٫۱۵ ۲۸٫۱۶ حدادپور، مهدی (۱۷ شهریور ۱۳۸۷). «۷۱ بازی، ۲۷ گل: کارنامه جادوگر در پرسپولیس». روزنامه ورزشی گل (۷۵۴). بایگانی‌شده از اصلی در ۵ نوامبر ۲۰۱۳.
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ ۲۹٫۲ ۲۹٫۳ ۲۹٫۴ ۲۹٫۵ "ALI KARIMI". World Soccer (magazine). 2 September 2003. Archived from the original on 29 October 2004.
  30. ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ «پرسپولیس-سایپا؛ روزی که علی کریمی چهره شد». خبرآنلاین. ۱۱ مهر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۳.
  31. ↑ ۳۱٫۰۰ ۳۱٫۰۱ ۳۱٫۰۲ ۳۱٫۰۳ ۳۱٫۰۴ ۳۱٫۰۵ ۳۱٫۰۶ ۳۱٫۰۷ ۳۱٫۰۸ ۳۱٫۰۹ ۳۱٫۱۰ ۳۱٫۱۱ ۳۱٫۱۲ ۳۱٫۱۳ ۳۱٫۱۴ ۳۱٫۱۵ ۳۱٫۱۶ «نگاهی به کارنامه فوتبالی علی کریمی: علی کریمی؛ پیکاسوی فوتبال آسیا». مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. ۲ دی ۱۳۸۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۵.
  32. ↑ «با هدف برگزاری اردوی یک هفته‌ای تیم ملی فوتبال با ۲۰ بازیکن به امارات رفت». روزنامه همشهری (۱۶۹۵). ۲۷ آبان ۱۳۷۷.
  33. ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ ۳۳٫۲ ۳۳٫۳ «علی کریمی در تعقیب علی دایی». خبرگزاری مهر. ۲۴ دی ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  34. ↑ «نگاهی کوتاه به حریفان پرسپولیس در جام قهرمانی باشگاه‌های آسیا». روزنامه همشهری (۲۰۹۶). ۳۱ فروردین ۱۳۷۹.
  35. ↑ «پرسپولیس از همان نقطه‌ای که تیم ملی ضربه خورده بود مغلوب شد». روزنامه همشهری (۲۰۹۸). ۳ اردیبهشت ۱۳۷۹.
  36. ↑ «"پرسپولیس" در آسیا سوم شد». روزنامه همشهری (۲۰۹۹). ۴ اردیبهشت ۱۳۷۹.
  37. ↑ Vincent Leon; Seungsoo Lee and Karel Stokkermans (17 March 2016). "Asian Club Competitions 1999/2000". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 22 April 2019.
  38. ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ Roberto Lahsen; Milad Niqui and Sina Sepehri (16 October 2014). "Iran 1999/2000". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 5 January 2019.
  39. ↑ «فولاد خوزستان با بازی جوانمردانه استقلال در جام باقی ماند». روزنامه همشهری (۲۱۲۴). ۲ خرداد ۱۳۷۹.
  40. ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ Milad Niqui and Sina Sepehri (16 October 2014). "Iran 2000/01". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 1 February 2019.
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ Milad Niqui and Sina Sepehri (16 October 2014). "Asian Club Competitions 2000/01". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 22 April 2019.
  42. ↑ «پرسپولیس باز هم استقلال را در انتظار گذاشت؛ تابلو نتایج جام آزادگان». روزنامه همشهری (۲۳۷۶). ۲۵ فروردین ۱۳۸۰.
  43. ↑ «پرسپولیس به قهرمانی در آسیا می‌اندیشید». روزنامه همشهری (۲۲۰۲). ۵ شهریور ۱۳۷۹.
  44. ↑ «پرسپولیس با اقتدار بر الوکره غلبه کرد». روزنامه همشهری (۲۲۱۳). ۱۹ شهریور ۱۳۷۹.
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ «پرسپولیس در امارات و استقلال در تهران صعود کردند». روزنامه همشهری (۲۲۷۰). ۲۸ آبان ۱۳۷۹.
  46. ↑ «پرسپولیس میزبان مرحله یک چهارم نهایی جام باشگاه‌های آسیا شد». روزنامه همشهری (۲۳۰۱). ۵ دی ۱۳۷۹.
  47. ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ سیگاری، رضا (۲۷ مرداد ۱۳۸۹). «برش‌هایی از تقابل‌های علی کریمی». مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۴.
  48. ↑ «فوتبال قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا؛ نمایندگان شرق آسیا در فینال، پرسپولیس هم شکست خورد». روزنامه همشهری (۲۴۰۹). ۵ خرداد ۱۳۸۰.
  49. ↑ ۴۹٫۰ ۴۹٫۱ "ALI KARIMI - IRAN". CBC Sports. Archived from the original on 19 June 2006. Retrieved 4 March 2020.
  50. ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ ۵۰٫۲ «علی کریمی بهترین فوتبالیست ماه آسیا شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ آبان ۱۳۸۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۴.
  51. ↑ ۵۱٫۰ ۵۱٫۱ «مدیر برنامه‌های کریمی: یوونتوس و ۳ تیم آلمانی علی کریمی را می‌خواهند». مؤسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان. ۳۰ شهریور ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵.
  52. ↑ «در حاشیه دیدار تیم‌های فوتبال پرسپولیس و بایرن مونیخ (۹): از باقری، دایی و کریمی در بین دو نیمه تجلیل شد». خبرگزاری فارس. ۲۳ دی ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۳.
  53. ↑ "New signing unveiled: Bayern swoop for Iran star Karimi". FC Bayern München. 3 May 2005. Archived from the original on 23 September 2015.
  54. ↑ ۵۴٫۰ ۵۴٫۱ «گزارش ویژهٔ کیکر از انتقال علی کریمی به بایرن مونیخ». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۵.
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ "Iran 0:2 Deutschland". Kicker Sportmagazin. 9 October 2004. Archived from the original on 17 June 2011.
  56. ↑ «بایرن مونیخ از دور رقابت‌های جام اتحادیه حذف شد: کریمی در اولین بازی رسمی به همراه بایرن شکست خورد». خبرگزاری مهر. ۵ مرداد ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  57. ↑ «کریمی دومین بازیکن بایرن مونیخ ستاره ایرانی در تیم منتخب هفتهٔ بوندس لیگا انتخاب شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ مرداد ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  58. ↑ «کریمی، هشتمین بازیکن برتر بوندس‌لیگا شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۵ مرداد ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۳.
  59. ↑ "pieltag bayern munich vs Eintracht Frankfurt". Kicker Sportmagazin. 20 September 2005. Archived from the original on 9 November 2022.
  60. ↑ «کیکر انتخاب کرد؛ علی کریمی بهترین بازیکن بایرن و عضو تیم منتخب هفته». خبرگزاری ایسنا. ۱ مهر ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  61. ↑ «گفتگوی ایسنا با سخنگوی بایرن مونیخ؛ هورویک: از کریمی راضی هستیم و قرارداد جدیدی به او پیشنهاد می‌دهیم مهمان‌نوازی آلمانی را به ایرانی‌ها نشان خواهیم داد». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ آذر ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳.
  62. ↑ ۶۲٫۰ ۶۲٫۱ "Karimi, Ali 2005-06". Kicker Sports magazine. Archived from the original on 9 July 2011.
  63. ↑ "Ali Karimi fires Bayern to victory". fcbayern. 8 November 2019. Archived from the original on 8 March 2020.
  64. ↑ "Bundesliga 2005/06, 22. Spieltag: Hannover 96 5. Platz 1: 0 Bayern München". Kicker Sports magazine. Archived from the original on 5 March 2020.
  65. ↑ ۶۵٫۰ ۶۵٫۱ ۶۵٫۲ "Rudy, Borowski & Co. : So schlugen sich Bayerns ablösefreie Neuzugänge". transfermarkt. 18 January 2017. Archived from the original on 9 December 2019.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ ۶۶٫۲ «علی کریمی در تیم منتخب بایرن+عکس». خبرگزاری فارس. ۲۸ دی ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ مارس ۲۰۲۰.
  67. ↑ «جادوگر ایرانی درآستانه افتخاری دیگر قرارگرفت؛ علی کریمی در میان سه نامزد بهترین بازیکن سال آسیا // جادوگر به کوالالامپور دعوت شد». خبرگزاری مهر. ۶ آبان ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۵.
  68. ↑ «جادوگر پا در جای پای خود می‌گذارد؟ / فوتبال ایران در انتظار پنجمین افتخار». خبرگزاری فارس. ۸ آذر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲.
  69. ↑ «با معرفی3 نامزد کسب عنوان بازیکن برتر سال آسیا؛ علی کریمی درمیان برترین‌ها جایی ندارد // تیمهای ملی فوتبال و فوتسال ایران کاندیدای برترینهای سال آسیا». خبرگزاری مهر. ۳۰ آبان ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۵.
  70. ↑ ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ «از سوی فیفا صورت گرفت؛ علی کریمی یکی از کاندیداهای دریافت عنوان " سلطان دریبل" جهان / رقابت هافبک تیم ملی ایران با زیدان و رونالدینهو». خبرگزاری مهر. ۲۸ اسفند ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۵.
  71. ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ «بازتاب خبر مصدومیت کریمی در خبرگزاری‌های جهان». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ اسفند ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۴.
  72. ↑ «پزشک بایرن مونیخ: پای علی ده روز باید در گچ بماند / سایت رسمی بایرن: قرارداد کریمی به‌طور خودکار تمدید شد». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ اسفند ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۴.
  73. ↑ «جادوگر طلسم شکنی کرد؛ سایت بایرن مونیخ: علی کریمی جای بالاک را پر کرد». خبرگزاری مهر. ۲ آذر ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  74. ↑ ۷۴٫۰ ۷۴٫۱ «رکوردهای منحصر به فرد کریمی در آلمان؛ مردی که در بایرن هم ۸ محبوب خود را پوشید». روزنامه خبر ورزشی. ۲۳ آبان ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  75. ↑ «آسیب‌دیدگی کریمی در سایت بایرن؛ ماگات: علی باید تلاش کند». خبرگزاری ایسنا. ۲۵ تیر ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۴.
  76. ↑ «علی کریمی بازی‌های شروع فصل بوندس‌لیگا را از دست داد». خبرگزاری ایسنا. ۲۰ مرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۴.
  77. ↑ ۷۷٫۰۰ ۷۷٫۰۱ ۷۷٫۰۲ ۷۷٫۰۳ ۷۷٫۰۴ ۷۷٫۰۵ ۷۷٫۰۶ ۷۷٫۰۷ ۷۷٫۰۸ ۷۷٫۰۹ ۷۷٫۱۰ ۷۷٫۱۱ «جادوگر برای سومین بار در پرسپولیس: مروری بر کارنامه باشگاهی علی کریمی». وبگاه گل. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۱.
  78. ↑ ۷۸٫۰ ۷۸٫۱ «کریمی به پیشنهاد موناکو پاسخ منفی داد / کشورهای حوزه خلیج فارس مقصد بعدی ملی‌پوش ایرانی». خبرگزاری مهر. ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  79. ↑ "Borussia M'gladbach 1:1 Bayern München". Kicker Sports magazine. Archived from the original on 17 September 2011.
  80. ↑ «پایان بوندسلیگا قهرمانی اشتوتگارت، گلزنی کریمی و خداحافظی مهدوی‌کیا». خبرگزاری ایسنا. ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  81. ↑ "Bundesliga 2006/07, 34. Spieltag: FSV Mainz 2: 5 Bayern München". Kicker Sports magazine. 19 May 2007. Archived from the original on 5 March 2020.
  82. ↑ «کیکر حضور کریمی در تیم شالکه را تأیید کرد/ اقدام شگفت‌انگیز ماگات». خبرگزاری مهر. ۱۱ بهمن ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  83. ↑ «پودولسکی: باعث افتخارم است در بایرن کنار کریمی بودم». خبرگزاری ایسنا. ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۰.
  84. ↑ «به بهانه تعریف و تمجید پودولسکی از جادوگر فوتبال ایران؛ بالاک بهترین دوست علی کریمی بود و حمیدزیچ دشمن او!». روزنامه خبر ورزشی. ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۰.
  85. ↑ "FC Bayern sorgt sich um seine iranischen Ex-Spieler". spiegel. 5 November 2022. Archived from the original on 5 November 2022.
  86. ↑ ۸۶٫۰ ۸۶٫۱ ۸۶٫۲ «پایگاه خبری AFC: کریمی و تمام بازیکنان خارجی از القطر جدا شدند / السیلیه مدعی قهرمانی شد». خبرگزاری مهر. ۲۴ تیر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  87. ↑ ۸۷٫۰ ۸۷٫۱ «پس از انتقال به تیم قطری، کریمی: القطر از حرفه‌ای‌ترین تیم‌ها در آسیا است». خبرگزاری فارس. ۱۳ خرداد ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ ژوئیه ۲۰۰۷.
  88. ↑ «جدول لیگ برتر- هفته شش- ۸۸–۱۳۸۷». روزنامه ورزشی گل (۷۶۹). ۴ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  89. ↑ ۸۹٫۰ ۸۹٫۱ ۸۹٫۲ «پاسخ مدیر برنامه‌های کریمی به اظهارات علی دایی». خبرگزاری مهر. ۲۳ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  90. ↑ ۹۰٫۰ ۹۰٫۱ «علی کریمی: هر جا قطبی بخواهد بازی می‌کنم / امیدوارم برای پرسپولیس مفید باشم». خبرگزاری مهر. ۱۶ شهریور ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۵.
  91. ↑ «لحظه‌نگاری اولین بازی علی کریمی در لیگ‌برتر؛ سورپرایز پس از ۲۷۱۷ روز». روزنامه ورزشی گل (۷۷۰). ۶ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  92. ↑ «حاشیه دیدار تیم‌های پرسپولیس و پگاه/تشویقی بی‌سابقه علی کریمی در ورزشگاه». خبرگزاری فارس. ۴ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ نوامبر ۲۰۰۸.
  93. ↑ ۹۳٫۰ ۹۳٫۱ «علی کریمی به تیم ملی دعوت شد». خبرگزاری مهر. ۱۷ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  94. ↑ ۹۴٫۰ ۹۴٫۱ «نامه علی کریمی به کفاشیان/رفتارهای اخیر دور از خلوص نیت بود». خبرگزاری مهر. ۱۸ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  95. ↑ «داربی 65/ علی کریمی: خوشحالم که گل زدم زود است دربارهٔ قهرمانی در لیگ حرف بزنم سر حرفم هستم؛ علاقه‌ای به صحبت دربارهٔ تیم ملی ندارم». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۵ مارس ۲۰۲۰.
  96. ↑ «هفته دهم لیگ برتر فوتبال/ پرسپولیس با 4 گل مقابل ابومسلم شکست خورد». خبرگزاری فارس. ۱۷ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۰۸.
  97. ↑ «حاشیه‌های پرسپولیس - برق/درخشش کریمی و باقری پیش چشم علی دایی/ فوتبال تحت تأثیر والیبال». خبرگزاری مهر. ۱ آبان ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  98. ↑ ۹۸٫۰ ۹۸٫۱ یعقوب‌پور، امیر محمد (۷ اردیبهشت ۱۳۸۸). «آمار جادوگر زیر ذره‌بین؛ ۵گل، ۶ پاس گل و ۳ پنالتی». روزنامه ورزشی گل (۹۲۶). بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  99. ↑ «لیگ قهرمانان آسیا/ علی کریمی بهترین بازیکن دیدار پرسپولیس - الشارجه شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۰ اسفند ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۴.
  100. ↑ «بازی اعداد در پرسپولیس؛ فقط علی کریمی برنده بود». روزنامه ورزشی گل (۹۲۴). ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  101. ↑ «لیگ قهرمانان آسیا/کریمی بهترین بازیکن پرسپولیس - الغرافه / تشویق وینگادا و ناراحتی خلیلی». خبرگزاری مهر. ۱۹ فروردین ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  102. ↑ ۱۰۲٫۰ ۱۰۲٫۱ «کریمی:/کامل/ می‌خواستم قرارداد سفید امضا کنم انصاری‌فرد حقایق را به مردم نمی‌گوید بازیکنان زیادی از مدیریت پرسپولیس ناراضی‌اند». خبرگزاری ایسنا. ۷ مرداد ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۳.
  103. ↑ «چالش سخت فردوسی‌پور با انصاری‌فرد». همشهری آنلاین. ۱ مهر ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۱۸ آبان ۱۳۹۴.
  104. ↑ «علی کریمی: تساوی برابرسایپا عادلانه نبود/استیل‌آذین موافقت کند برمی‌گردم پرسپولیس». خبرگزاری مهر. ۲۰ مهر ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۵.
  105. ↑ «باشگاه استیل‌آذین رسماً اعلام کرد: «علی کریمی» را به پرسپولیس نمی‌دهیم». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ آبان ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱ مارس ۲۰۲۰.
  106. ↑ «هفته پانزدهم لیگ برتر / شکست پرسپولیس برابر یاران علی کریمی / اخراج با پیراهن پرسپولیس!». خبرگزاری مهر. ۹ آبان ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  107. ↑ ۱۰۷٫۰ ۱۰۷٫۱ «جدول گلزنان لیگ برتر» (PDF). روزنامه ایران ورزشی (۳۶۸۶). ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۹. بایگانی‌شده (PDF) از روی نسخه اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۵.
  108. ↑ «لیگ برتر نهم فوتبال در آیینه آمار». پایگاه اطلاع‌رسانی تابناک. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۱.
  109. ↑ «نقل و انتقالات لیگ دهم/ علی کریمی قراردادش را با استیل‌آذین تمدید کرد». خبرگزاری مهر. ۱۶ خرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  110. ↑ "LA Galaxy Target Asian Maradona Ali Karimi". Bleacher Report. Archived from the original on 23 May 2010. Retrieved 5 March 2020.
  111. ↑ «کریمی در جمع خبرنگاران: بازیکن خوب گرفتن ملاک مدیریت خوب نیست/ روی بی دقتی گل خوردیم». خبرگزاری مهر. ۲۴ مرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  112. ↑ «علی کریمی از استیل آذین اخراج شد». خبرگزاری مهر. ۲۴ مرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  113. ↑ «حسین هدایتی: مشکل کریمی باید در کمیته انضباطی مطرح می‌شد/ مالک باشگاه زنده است». خبرگزاری مهر. ۲۶ مرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  114. ↑ ۱۱۴٫۰ ۱۱۴٫۱ «علی کریمی: رای را می‌پذیرم / برای موفقیت استیل‌آذین تلاش می‌کنم». خبرگزاری مهر. ۳ شهریور ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  115. ↑ «با توافق طرفین علی کریمی رسماً از استیل‌آذین جدا شد». خبرگزاری فارس. ۲۰ دی ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۹ مارس ۲۰۱۱.
  116. ↑ "Iranian Premier League Stats 2010-2011 Season, Steel Azin". IPLstats. Archived from the original on 9 October 2019. Retrieved 5 March 2020.
  117. ↑ پورعالی، رضا (۱۲ بهمن ۱۳۸۹). «بازگشت علی کریمی به بوندس‌لیگا». جام جم آنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
  118. ↑ «لژیونر ایرانی در جوزپه مه آتزا برای اولین بار با پیراهن شالکه به میدان رفت: شکست تحقیرآمیز اینتر در حضور علی کریمی». جام جم آنلاین. ۱۸ فروردین ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.
  119. ↑ «شانس بالای کریمی برای بازی مقابل منچستر یونایتد». خبرآنلاین. ۴ اردیبهشت ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۴.
  120. ↑ «علی کریمی پیش از اولین تمرین با شالکه: تلاش می‌کنم فرزند شایسته‌ای برای فوتبال ایران باشمی». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ بهمن ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  121. ↑ «علی کریمی با پرسپولیس به توافق رسید». خبرآنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اوت ۲۰۱۱.
  122. ↑ «کریمی: دو پیشنهاد خوب داشتم اما خوشحالم که به پرسپولیس بازگشتم». خبرگزاری فارس. ۲۸ خرداد ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۳.
  123. ↑ «هفته نخست لیگ برتر فوتبال پرسپولیس به تساوی با ملوان رضایت داد». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ مرداد ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۴.
  124. ↑ ۱۲۴٫۰ ۱۲۴٫۱ «نتایج هفته پایانی + ترین‌های یازدهمین دوره لیگ برتر + جدول نهایی + گلزنان برتر». خبرگزاری مهر. ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵.
  125. ↑ «لیگ قهرمانان آسیا؛ تساوی پرسپولیس و الهلال در نخستین گام». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ مرداد ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۵.
  126. ↑ «شکست الشباب امارات در جشن 80 هزار نفری؛ ۶ گل عیدی پرسپولیس به فوتبال ایران». خبرگزاری ایسنا. ۲ فروردین ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۵.
  127. ↑ «لیگ قهرمانان آسیا؛ توقف پرسپولیس در پرتماشاگرترین بازی آسیا/کارت قرمز برای مجیدی آبی‌پوش». خبرگزاری فارس. ۲۹ فروردین ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۹ آوریل ۲۰۱۲.
  128. ↑ ۱۲۸٫۰ ۱۲۸٫۱ «۱۰ گلزن برتر تاریخ پرسپولیس/ فرشاد آقای گل بارکوردی دست نیافتنی». باشگاه خبرنگاران جوان (به نقل از سایت رسمی پرسپولیس). ۶ فروردین ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳۰ مارس ۲۰۱۳.
  129. ↑ «عضو ایرانی AFC تشریح می‌کند: کریمی چگونه نامزد بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا شد؟». خبرآنلاین. ۲۹ آبان ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  130. ↑ ۱۳۰٫۰ ۱۳۰٫۱ «جادوگر برای خروج به زحمت افتاد؛ استقبال هواداران و باشگاه پرسپولیس از کریمی در فرودگاه». خبرگزاری فارس. ۱۱ آذر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ دسامبر ۲۰۱۲.
  131. ↑ «رویانیان: مجبورم برای بستن پرسپولیس ریخت و پاش کنم!/ ما هم یکی از مشتریان کریمی هستیم». خبرگزاری ایسنا. ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  132. ↑ «تیمداری با بازیکن میلیاردی را به ما یاد بدهند/ با آغوش باز کریمی را می‌پذیریم». خبرگزاری مهر. ۲۲ خرداد ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  133. ↑ ۱۳۳٫۰ ۱۳۳٫۱ ۱۳۳٫۲ «برکناری ژوزه فقط خواسته من نبود؛ کریمی: ژوزه بهانه‌های بنی‌اسرائیلی می‌گیرد!/ از دست رویانیان خیلی ناراحتم». خبرگزاری ایسنا. ۲۵ مهر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۵.
  134. ↑ «کریمی با پرسپولیس قرارداد سفید امضا کرد». خبرگزاری فارس. ۲ تیر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۲.
  135. ↑ «رویانیان: دو، سه بازیکن می‌خواهند ابهت ژوزه را بشکنند/ یک مربی ایرانی به پرسپولیس می‌آید». خبرگزاری ایسنا. ۲۹ شهریور ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  136. ↑ «رویانیان: از موضع ژوزه دربارهٔ کریمی حمایت می‌کنم/کریمی باید مراقب رفتارش باشد». خبرگزاری فارس. ۶ مهر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۲.
  137. ↑ «به دلیل مصاحبه علیه مانوئل ژوزه؛ ۱۰ درصد از قرارداد حسینی، پولادی، رضایی و گردان کسر شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۰ آذر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  138. ↑ «از مأموریت پروین روسفید بیرون آمدم/کاش کریمی در دیدار با ازبکستان بود». خبرگزاری فارس. ۲۵ آبان ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۲.
  139. ↑ «آخرین وضعیت مصدومان پرسپولیس؛ علی کریمی ۴ هفته نمی‌تواند بازی کند». خبرگزاری فارس. ۱۹ آبان ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۲.
  140. ↑ "Iranian Premier League Stats 2012-2013 Season, Perspolis". IPLstats. Archived from the original on 13 March 2019. Retrieved 5 March 2020.
  141. ↑ «صدمین بازی لیگی علی کریمی برای پرسپولیس». خبرآنلاین. ۵ دی ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۲.
  142. ↑ «نتایج هفته هجدهم لیگ برتر/ پرسپولیس برد را با تساوی عوض کرد». خبرگزاری ایسنا. ۵ دی ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  143. ↑ «رباط MCL جادوگر پاره شده‌است/ یازی به جراحی نیست». خبرگزاری فارس. ۸ بهمن ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۳.
  144. ↑ «پرسپولیس به سختی پیکان را برد/ بازگشت کریمی به میدان مسابقه». خبرآنلاین. ۱۱ فروردین ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۳.
  145. ↑ «دومین شکایت از پرسپولیس در فیفا/ تقدیر مهدوی‌کیا از علی کریمی». خبرگزاری فارس. ۱۸ فروردین ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۳.
  146. ↑ "A tale of two Iranian legends". fifa website. 17 May 2013. Archived from the original on 7 June 2013.
  147. ↑ ۱۴۷٫۰ ۱۴۷٫۱ «علی کریمی پس از خداحافظی: با مهدوی‌کیا دنبال کارمان می‌رویم/ برای تیم ملی هم بازی نمی‌کنم». خبرگزاری ایسنا. ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  148. ↑ «علی کریمی با قراردادی یک ساله به تراکتورسازی پیوست». خبرگزاری فارس. ۲۳ خرداد ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۳.
  149. ↑ «هفته سوم لیگ برتر آغاز شد؛ فرار سپاهان در دقیقه 91/ پیروزی تراکتورسازی با گل‌های کریمی و انصاری‌فرد». خبرگزاری ایسنا. ۳ مرداد ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵.
  150. ↑ «استقلال یک - تراکتورسازی3/ سکوت و قهر تماشاگران استقلالی در ورزشگاه آزادی». خبرآنلاین. ۲۲ فروردین ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۷.
  151. ↑ ۱۵۱٫۰ ۱۵۱٫۱ «اولین هدیه پیرمرد پرتغالی به تبریزی‌ها؛ تراکتورسازی قهرمان جام حذفی شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۵ بهمن ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۴.
  152. ↑ «با پیروزی برابر فولاد؛ تراکتورسازی تبریز به فینال جام حذفی رسید». خبرگزاری مهر. ۵ بهمن ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵.
  153. ↑ صداقت، فرهاد (شهریور ۱۳۸۱)، ۳۴ سال با پرسپولیس (از سال ۴۷ تا سال ۸۱)، تبریز، ص. ص ۶۲، شابک ۹۶۴-۰۶-۱۶۹۳-۱
  154. ↑ Bobrowsky, Josef (15 December 1999). "Dunhill Cup 1999 (Ho Chi Minh City, Vietnam)". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 22 August 2003.
  155. ↑ «تیم ملی امید ایران در مقدماتی المپیک ۲۰۰۰». خبرآنلاین. ۵ مهر ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۵.
  156. ↑ «از سوی جلال طالبی سرمربی تیم ملی ۲۳ بازیکن به اردوی تیم ملی دعوت شدند». روزنامه همشهری (۲۰۷۴). ۲۱ اسفند ۱۳۷۸.
  157. ↑ «تیم ملی فوتبال ایران عاز آلمان شد». روزنامه همشهری (۲۲۳۳). ۱۱ مهر ۱۳۷۹.
  158. ↑ ۱۵۸٫۰ ۱۵۸٫۱ "Iran 19 – Guam 0". FIFA website. 24 November 2000. Archived from the original on 17 November 2015.
  159. ↑ «گزارش آسوشیتدپرس از دیدار تیم‌های ملی فوتبال ایران و عراق». خبرگزاری ایسنا. ۱۷ شهریور ۱۳۸۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  160. ↑ «فرانس پرس: تیم ملی ایران، در کوتاهترین فاصلهٔ ممکن با جام جهانی قرار دارد». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ مهر ۱۳۸۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  161. ↑ «تحلیل AFC از دیدار تیمهای ملی ایران و تایلند». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ مهر ۱۳۸۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۵.
  162. ↑ Pierrend, José Luis; Garin, Erik (26 May 2002). "Asian Player of the Year". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 13 June 2002.
  163. ↑ ۱۶۳٫۰ ۱۶۳٫۱ ۱۶۳٫۲ «۱۰ بازی بزرگ دوستانه تاریخ فوتبال ایرانی؛ مساوی با آرژانتین گل سرسبد دوستانه‌های ملی». روزنامه ورزشی گل (۱۳۳۴). ۱۴ مهر ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژانویه ۲۰۱۶.
  164. ↑ ۱۶۴٫۰ ۱۶۴٫۱ ۱۶۴٫۲ «تمجید AFC از مارادونای فوتبال آسیا/ روزهایی که همه مجذوب کریمی بودند؛ سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا در گزارشی به تمجید از اسطوره فوتبال ایران پرداخت». خبرگزاری فارس. ۲ آذر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۴.
  165. ↑ «گزارش‌های خبرنگار اعزامی "مهر" از جام ملت‌های آسیا - چین (150)؛ فراراز شکست دروقت اضافه، گل نصرتی امیدهای ایران رازنده نگه داشت». خبرگزاری مهر. ۳ مرداد ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  166. ↑ ۱۶۶٫۰ ۱۶۶٫۱ «تیم ملی فوتبال ایران به مقام سوم جام ملتهای آسیادست یافت». خبرگزاری مهر. ۱۶ مرداد ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  167. ↑ «گزارشهای اختصاصی"مهر" ازجام ملتهای آسیا - چین (284)؛ علی کریمی نامزد بهترین بازیکن جام سیزدهم». خبرگزاری مهر. ۱۶ مرداد ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  168. ↑ ۱۶۸٫۰ ۱۶۸٫۱ «آمار کلی سیزدهمین دوره جام ملت‌های آسیا». خبرگزاری مهر. ۱۷ مرداد ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵.
  169. ↑ ۱۶۹٫۰ ۱۶۹٫۱ «۱۱ ستاره جام ملت‌های آسیا انتخاب شدند؛ مهدوی‌کیا و کریمی نمایندگان ایران در تیم منتخب آسیا». خبرگزاری ایسنا. ۱۷ مرداد ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵.
  170. ↑ «شکست پنج بر سه ایران از رم در حضور پنجاه هزار تماشاگر». خبرگزاری ایسنا. ۹ شهریور ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  171. ↑ ۱۷۱٫۰ ۱۷۱٫۱ «رقابتهای فوتبال غرب آسیا - جام سایوان(46)؛ ایران قهرمان شد؛ رقابت‌های فوتبال غرب آسیا جام سایوان با قهرمانی تیم ملی کشورمان پایان یافت». خبرگزاری مهر. ۵ تیر ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  172. ↑ ۱۷۲٫۰ ۱۷۲٫۱ «فینال مسابقات فوتبال قهرمانی غرب آسیا- جام سایوان، تساوی یک بر یک ایران و سوریه در نیمه اول». خبرگزاری ایسنا. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  173. ↑ «ازسوی فدراسیون جهانی فوتبال اعلام شد: تیم ملی فوتبال ایران پرامتیازترین تیم تاریخ ایران درسال 2004 میلادی». خبرگزاری مهر. ۱۵ دی ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  174. ↑ «در جدیدترین رده‌بندی فدراسیون جهانی فوتبال؛ تیم ملی فوتبال ایران بهترین تیم آسیا شد/ همچنان پانزدهم جهان هستیم». خبرگزاری مهر. ۲۶ مرداد ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  175. ↑ «ژاپن شکست بازی رفت را جبران کرد // نمایش ضعیف خط دفاعی ایران برابر ژاپن». خبرگزاری مهر. ۲۶ مرداد ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  176. ↑ «چه کسی کفش طلای جهان را به پا می‌کند؟؛ علی کریمی فردا با توپ پر وارد میدان می‌شود». خبرگزاری مهر. ۲۰ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵.
  177. ↑ «سه پرسش، سه پاسخ سایت جام جهانی؛ جواب‌های کریمی، مارادونا و پله کریمی: امیدوارم ایران معجزه کند!». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ دی ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  178. ↑ «علی کریمی در گفتگو با ایسنا: وضعیت چندان تعریفی ندارم امیدوارم انتظارات را در جام جهانی برآورده کنیم نفرات بهتری بودند که شانس حضور در تیم ملی را داشتند». خبرگزاری ایسنا. ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  179. ↑ «خبرگزاری فرانسه: می‌توان گفت، ایران دیگر امیدی برای صعود ندارد گله‌مندی ایوانکوویچ از بوندس‌لیگا». خبرگزاری ایسنا. ۲۲ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  180. ↑ «کرواسی برابر ایران متوقف شد». خبرگزاری ایسنا. ۷ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  181. ↑ ۱۸۱٫۰ ۱۸۱٫۱ «همه چیز دربارهٔ مصاف ایران با تیم‌های یوفا/ رکورد ۲۳ درصد پیروزی/ کریمی سلطان گلزنی مقابل اروپایی‌ها». خبرآنلاین. ۱۰ فروردین ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۶.
  182. ↑ «سایت River Sport در تحلیل شکست‌های ایران: هواداران و رسانه‌های ایران «سر» مربی خود را طلب می‌کنند». خبرگزاری ایسنا. ۲۸ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  183. ↑ «گزارش خبرنگار ایسنا از آلمان/ برانکو: مکزیک روی اشتباهات ما پیروز شد اشتباه جزیی از فوتبال است؛ روی مسایل روانی تیم کار می‌کنیم». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  184. ↑ «خبرنگار اعزامی ایران به آلمان/ دو نیمهٔ کاملاً متفاوت ایران در شکست 3 بر یک برابر مکزیک». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  185. ↑ «گزارش خبرنگار ایسنا از آلمان/ ایران با دو شکست ناامیدکننده از جام جهانی کنار رفت». خبرگزاری ایسنا. ۲۷ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  186. ↑ «افراد دیگری برای برانکو تصمیم می‌گیرند / از من نخواستند بازی کنم». خبرگزاری مهر. ۳۱ خرداد ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  187. ↑ «ایران به جام ملت‌های آسیا صعود کرد دو گل کریمی و نمایش ضعیف تیم ملی فوتبال». خبرگزاری ایسنا. ۱۹ مهر ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  188. ↑ «کریمی در باشگاه صدتایی‌ها / بی نظمی تماشاگران ایرانی». خبرگزاری مهر. ۲۰ تیر ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  189. ↑ «جام ملتهای فوتبال آسیا - گروه C ایران در نیمهٔ نخست مالزی را شکست داد تساوی چین - ازبکستان». خبرگزاری ایسنا. ۲۷ تیر ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  190. ↑ «گزارش رویترز از گروه C جام ملت‌های فوتبال آسیا». خبرگزاری ایسنا. ۲۷ تیر ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  191. ↑ «ایران با جام چهاردهم خداحافظی کرد / انتظار برای قهرمانی 35 ساله شد». خبرگزاری مهر. ۳۱ تیر ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  192. ↑ «علی کریمی: با تیم ملی با اردبیل می‌روم فوتبال ایران در حال پس رفت است امیدوارم پرسپولیس در آسیا هم موفق شود». خبرگزاری ایسنا. ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  193. ↑ ۱۹۳٫۰ ۱۹۳٫۱ «کفاشیان: کریمی با هماهنگی "دایی" محروم شد محرومیت دو سالهٔ کریمی صحت ندارد نظم سرلوحهٔ کار فدراسیون و تیم ملی است». خبرگزاری ایسنا. ۴ خرداد ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  194. ↑ «علی دایی: تا زمانی که سرمربی تیم ملی باشم "کریمی" را دعوت نمی‌کنم نگذاشتیم "لیتبارسکی" به هدفش برسد». خبرگزاری ایسنا. ۲۰ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
  195. ↑ «آشتی‌کنان کریمی و دایی انجام شد». خبرآنلاین. ۹ اسفند ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  196. ↑ «کریمی: می‌خواهم در جشن صعود به جام جهانی شریک باشم». خبرگزاری فارس. ۱۲ اسفند ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳۱ مارس ۲۰۰۹.
  197. ↑ «کریمی در تمرین امروز پرسپولیس ملی‌پوش شد». خبرگزاری فارس. ۱۵ اسفند ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۹ مارس ۲۰۰۹.
  198. ↑ «مقدماتی جام جهانی 2010/تیم ملی ایران مقابل عربستان شکست خورد». خبرگزاری فارس. ۸ فروردین ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳۱ مارس ۲۰۰۹.
  199. ↑ «حاشیه دیدار ایران و عربستان/ دایی خواستار سکوت تماشاگران شد». خبرگزاری فارس. ۸ فروردین ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳۱ مارس ۲۰۰۹.
  200. ↑ «خشم تماشاگران از سرمربی/ علی دایی با بازیکنان عربستان به رختکن رفت / دسته گل‌هایی که خشکید». خبرگزاری مهر. ۸ فروردین ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  201. ↑ ۲۰۱٫۰ ۲۰۱٫۱ «گزارش FIFA و کیکر از بازی ایران - امارات رکوردشکنی ایران در فوتبال آسیا دویستمین گل ایران در مقدماتی جام‌های جهانی». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ خرداد ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  202. ↑ «مقدماتی جام جهانی 2010 - آسیا/بحرین و عربستان دیدار پلی آف را برگزار می‌کنند». خبرگزاری فارس. ۲۸ خرداد ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  203. ↑ ۲۰۳٫۰ ۲۰۳٫۱ Tait, Robert (23 June 2009). "Iran bans election protest footballers". The Guardian. Archived from the original on 6 September 2013.
  204. ↑ ۲۰۴٫۰ ۲۰۴٫۱ «ایران پاسخ فیفا را داد «رفتار بازیکنان ایران نماد حرکتی سیاسی است!»». خبرگزاری ایسنا. ۵ تیر ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  205. ↑ «هفت عاملی که باعث حذف تیم ملی فوتبال شد ارزیابی AFC از ناکامی‌های ایران در راه جام‌جهانی». خبرگزاری ایسنا. ۶ تیر ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ مارس ۲۰۱۶.
  206. ↑ «AFC گزارش داد: ستارگان غایب آسیا در جام جهانی/ جای جواد نکونام و علی کریمی خالی است». خبرگزاری مهر. ۲۱ خرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  207. ↑ «"علی کریمی" تنها آسیایی تیم ستارگان جهان». خبرگزاری ایسنا. ۱۶ تیر ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  208. ↑ «واکنش بازیکنان تیم ملی به وجود گاوداری و چوب‌بری/ واقعاً لذت می‌بریم!». خبرگزاری مهر. ۲۹ تیر ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  209. ↑ «علی کریمی از تیم ملی خط خورد/محمد نوری هم به تیم ملی دعوت شد». خبرآنلاین. ۱۲ مرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  210. ↑ ۲۱۰٫۰ ۲۱۰٫۱ ۲۱۰٫۲ ۲۱۰٫۳ Mamrud, Roberto (15 August 2013). "Ali Mohammed Karimi - International Appearances". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 6 April 2019.
  211. ↑ «گزارش فیفا از جدال آسیایی‌ها: ازبکستان به دنبال انتقام از ایران». خبرگزاری ایسنا. ۲۳ آبان ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
  212. ↑ «برتری ایران برابر تاجیکستان در نیمه نخست/ علی کریمی مصدوم شد». خبرگزاری ایسنا. ۱۶ آبان ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  213. ↑ ۲۱۳٫۰ ۲۱۳٫۱ ۲۱۳٫۲ ظلی‌پور، احسان (۲۷ آذر ۱۳۸۳). «معجزه‌گری به نام علی کریمی: او می‌تواند خودش را هم دریبل بزند». روزنامه همشهری (۳۵۸۴).
  214. ↑ ۲۱۴٫۰ ۲۱۴٫۱ "Wizard back to steer Iran". fifa website. 13 May 2009. Archived from the original on 5 February 2013.
  215. ↑ «گزارشی از برنامه 90 /جفا به پرسپولیس و جوسازی عادل علیه سردار/ وقت به استوارها رسید!». خبرگزاری مهر. ۲۰ دی ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۶.
  216. ↑ «۱۰مقایسه علی کریمی و لیونل مسی؛ برانکو ایوانکوویچ در برنامه شب گذشته شبهای فوتبالی علی کریمی و لیونل مسی را در یک سطح دانست». باشگاه خبرنگاران جوان. ۵ اردیبهشت ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۶.
  217. ↑ ۲۱۷٫۰ ۲۱۷٫۱ «یک سال تلخ، تجربه گران‌بهایی برای من داشت: مصاحبه اختصاصی روزنامه همشهری با علی کریمی، مرد اول آسیا». روزنامه همشهری (۲۱۶۸). ۲۷ تیر ۱۳۷۹.
  218. ↑ DK Publishing, ed. (2010). "ALI KARIMI: IRAN". Soccer: The Ultimate Guide (به انگلیسی). Penguin. p. 171.
  219. ↑ Smith, Rory (23 April 2011). "Schalke v Manchester United: Germans show why they are unlikely semi-finalists with defeat to Kaiserslautern". The Daily Telegraph. Archived from the original on 28 April 2011.
  220. ↑ ظلی‌پور، احسان (۲۱ بهمن ۱۳۸۳). «ایران و بحرین؛ امشب در منامه». روزنامه همشهری (۳۶۳۵).
  221. ↑ ۲۲۱٫۰ ۲۲۱٫۱ «بهترین تیم تاریخ فوتبال ایران: بررسی و تحلیل وضعیت تیم ملی در سایت گل». روزنامه اعتماد (۱۰۷۸): ۱۴. ۲۸ اسفند ۱۳۸۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱ مارس ۲۰۲۰.
  222. ↑ WerZ, andreaS; HeitZ, GeorG (January 2006). "32 teams 32 coaches 32 stars" (PDF). FIFA magazine. p. 14. Archived from the original (PDF) on 16 October 2013.
  223. ↑ «علی کریمی بهترین هافبک تاریخ جام ملت‌های آسیا شد + عکس». خبرگزاری تسنیم. ۱۸ مهر ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ ژانویه ۲۰۲۰.
  224. ↑ «مشروح برنامه ۷ دی نود / برتری خیره‌کننده علی کریمی». وب‌سایت رسمی برنامه نود. ۷ دی ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ مه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۲ دی ۱۳۹۴.
  225. ↑ «پروین: کریمی در مربیگری هم جادوگر می‌شود». روزنامه ورزشی گل (۲۳۸۷). ۳۰ تیر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۶.
  226. ↑ ۲۲۶٫۰ ۲۲۶٫۱ «نشست خبری علی دایی/1/ "کریمی" مواظب صحبت کردنش باشد! او مشاوران بدی دارد؛ کناره‌گیری برنامه‌ریزی شده بود نظرات شخصی‌ام را در تیم ملی اعمال نمی‌کنم». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ مهر ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  227. ↑ «رازهای فوتبال ایران در مصاحبه با بلاژویچ». عصرایران (به نقل از گل). ۱۱ آبان ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۱ اسفند ۱۳۹۸.
  228. ↑ «علی کریمی مدرک A آسیا را دریافت کرد». خبرگزاری ایلنا. ۱۹ بهمن ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱ مارس ۲۰۲۰.
  229. ↑ «علی کریمی دستیار کی‌روش شد». خبرگزاری ایسنا. ۳ مهر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴.
  230. ↑ روحانی، وصال (۱۰ دی ۱۳۹۳). «بازتاب کناره‌گیری ناگهانی و رازآلود جادوگر». روزنامه ایران (۵۸۲۹): ۲۲.
  231. ↑ «علی کریمی دوباره سرمربی نفت تهران شد». خبرگزاری ایلنا. ۱۷ شهریور ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱ مارس ۲۰۲۰.
  232. ↑ «تساوی نفت در نخستین تجربه کریمی به عنوان سرمربی». خبرگزاری ایسنا. ۲۳ شهریور ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۷.
  233. ↑ «اولین پیروزی کریمی در کسوت مربیگری/هفته هشتم برای شماره ۸ خوب بود». خبرگزاری مهر. ۵ مهر ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۸.
  234. ↑ «علی کریمی رسماً سرمربی نفت طلاییه شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۰ شهریور ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۷.
  235. ↑ «کریمی: اهداف بزرگی برای سپیدرود در سر دارم». خبرگزاری ایسنا. ۱۱ دی ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۸.
  236. ↑ «نخستین بازی سپیدرود با سرمربیگری علی کریمی». باشگاه خبرنگاران جوان (به نقل از پایگاه خبری اداره کل ورزش و جوانان استان گیلان). ۱۳ دی ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱ مارس ۲۰۲۰.
  237. ↑ «کریمی تا امروز ٤میلیارد هزینه‌های سپیدرود را از جیبش پرداخت کرده‌است». خبرگزاری ایلنا. ۲۵ بهمن ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱ مارس ۲۰۲۰.
  238. ↑ «سپیدرود رشت با علی کریمی به مصاف صنعت نفت می‌رود». خبرگزاری ایرنا. ۶ شهریور ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۸.
  239. ↑ «سپیدرود؛ برنده دربی گیلان». روزنامه همشهری. ۲۵ شهریور ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۹ شهریور ۱۳۹۷.
  240. ↑ «تفویض اختیار تیم سپیدرود به اداره کل ورزش و جوانان گیلان؛ علی کریمی: هواداران سپیدرود حلالم کنند». خبرگزاری فارس. ۷ اسفند ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۳ مارس ۲۰۲۰.
  241. ↑ «علی کریمی و انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال ایران». BBC News فارسی. ۲۰۲۱-۰۱-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۶.
  242. ↑ «نگاهی به انتخابات جنجالی فدراسیون فوتبال ایران؛ جدال علی کریمی با مدیران حکومتی». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۶.
  243. ↑ رستم‌پور، مهدی (۲۰۲۱-۰۲-۲۸). «انتخابات یا «مهندسی آراء» ؟». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۶.
  244. ↑ «شهاب‌الدین عزیزی خادم رئیس فدراسیون فوتبال ایران شد – DW – ۱۳۹۹/۱۲/۱۰». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۶.
  245. ↑ ۲۴۵٫۰ ۲۴۵٫۱ ۲۴۵٫۲ «گزارشی دربارهٔ کارهای انسان دوستانه علی کریمی / عکس». خوز نیوز. ۶ فروردین ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۱۳.
  246. ↑ «کمک‌های اهدایی علی کریمی به زلزله‌زدگان». پایگاه خبری آفتاب. ۳۰ آبان ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۷.
  247. ↑ «در روستای محروم ملا آباد کشاری؛ احداث مدرسه با همت قهرمانان کشتی و حمایت علی کریمی». خبرگزاری مهر. ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۶ می ۲۰۲۰.
  248. ↑ «توزیع هزار تبلت برای دانش‌آموزان مناطق محروم توسط «علی کریمی»». خبرآنلاین. ۱۱ خرداد ۱۴۰۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۲۲.
  249. ↑ «به نفع مؤسسه خیریه فیاض بخش پیکان علی کریمی ۵۰۸ میلیون فروخته شد». خبرگزاری ایسنا. ۵ مهر ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
  250. ↑ «فروش پیراهن علی کریمی به نفع معلولان/ حراج گوشواره بازیگر زن برای کمک به معلولان». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۴ آذر ۱۳۹۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ دسامبر ۲۰۱۹.
  251. ↑ «در راستای مبارزه با کرونا؛ کمک‌های جادوگر فوتبال ایران به دانشگاه علوم پزشکی گیلان». خبرگزاری مهر. ۲۴ اسفند ۱۳۹۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۶ می ۲۰۲۰.
  252. ↑ «دومین محموله کمک‌های خیرخواهانه علی کریمی به گیلان رسید + عکس». خبرگزاری تسنیم. ۴ فروردین ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۶ می ۲۰۲۰.
  253. ↑ «بهزیستی اعلام کرد:علی کریمی سفیر کودکان بی‌سرپرست شد». همشهری آنلاین. ۶ آذر ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲.
  254. ↑ «علی کریمی، "اسطوره‌ای" در قامت مربی تیم ملی ایران». دویچه وله. ۱۵ مهر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۵ مه ۲۰۲۲.
  255. ↑ ۲۵۵٫۰ ۲۵۵٫۱ «چرا سپاه پاسداران و ساختار سرکوب از علی کریمی بیم دارند؟». ایران وایر. ۲ مهر ۱۴۰۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲.
  256. ↑ ۲۵۶٫۰ ۲۵۶٫۱ ۲۵۶٫۲ ۲۵۶٫۳ ۲۵۶٫۴ "مصاحبه علی کریمی با مکس امینی Ali Karimi Uncensored". Ali Karimi (Youtube channel). 28 November 2022.
  257. ↑ «مادر اشکان سهرابی: آقای علی کریمی! افتخار همهٔ مردم ایران هستید». وب سایت کلمه. ۱۴ شهریور ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲.
  258. ↑ «انتقادهای وریا غفوری و علی کریمی؛ نمکدان شکستن یا نمک بر زخم مردم پاشیدن؟». بی‌بی‌سی. ۳۰ بهمن ۱۳۹۷. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۲ جولای ۲۰۱۹.
  259. ↑ «روزه‌خواری دارای مجازات قانونی است؛ کوثری: متخلفان باید از عرصه ورزش حذف شوند». خبرگزاری فارس. ۲۶ مرداد ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۰.
  260. ↑ «ممنوع‌التصویری علی کریمی به چه قیمتی؟». وب‌سایت روزنامه شرق. ۲۷ مرداد ۱۳۰۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ مه ۲۰۲۲.
  261. ↑ ۲۶۱٫۰ ۲۶۱٫۱ «علی کریمی می‌تواند به ایران برگردد؟». وب‌سایت روزنامه شرق. ۵ آبان ۱۴۰۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۲.
  262. ↑ «علی کریمی می‌گوید خود و خانواده‌اش تهدید شده‌اند». رادیو فردا. ۲ آبان ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۴ اکتبر ۲۰۲۲.
  263. ↑ ۲۶۳٫۰ ۲۶۳٫۱ «انتقاد شدید رئیس‌جمهوری آلمان از سرکوب اعتراضات مردمی ایران در دیدار با علی کریمی». رادیو فردا. ۳۰ آذر ۱۴۰۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ دسامبر ۲۰۲۲.
  264. ↑ صداقت، فرهاد (شهریور ۱۳۸۱)، ۳۴ سال با پرسپولیس (از سال ۴۷ تا سال ۸۱)، تبریز، ص. ص ۶۱–۶۹، شابک ۹۶۴-۰۶-۱۶۹۳-۱
  265. ↑ Mohammed, Qayed (30 August 2002). "United Arab Emirates 2001/02". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 21 September 2019.
  266. ↑ Mohammed, Qayed (25 January 2004). "United Arab Emirates 2002/03". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 4 February 2020.
  267. ↑ Mohammed, Qayed (20 October 2004). "United Arab Emirates 2003/04". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 4 February 2020.
  268. ↑ Mohammed, Qayed (1 February 2006). "United Arab Emirates 2004/05". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Archived from the original on 4 February 2020.
  269. ↑ «علی کریمی، بهترین بازیکن ماه آسیا». روزنامه همشهری (۲۱۶۷). ۲۶ تیر ۱۳۷۹. بازبینی‌شده در ۲۴ شهریور ۱۳۹۷.
  270. ↑ «علی کریمی بهترین بازیکن آسیا شد». روزنامه همشهری (۲۵۵۵). ۱۷ آبان ۱۳۸۰. بازبینی‌شده در ۲۴ شهریور ۱۳۹۷.
  271. ↑ ۲۷۱٫۰ ۲۷۱٫۱ ۲۷۱٫۲ ۲۷۱٫۳ سعید آقایی (۲ تیر ۱۳۹۹). «کریمی: اگر به گذشته برگردم بازهم الاهلی را انتخاب می‌کنم» (PDF). روزنامه ایران ورزشی (۶۵۰۷): ۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۰.
  272. ↑ «درفینال رقابتهای جام حذفی باشگاه‌های امارات صورت گرفت؛ ششمین قهرمانی الاهلی با گلهای علی کریمی». خبرگزاری مهر. ۱۵ خرداد ۱۳۸۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۸ مارس ۲۰۲۰.
  273. ↑ «علی کریمی بهترین بازیکن خارجی تاریخ لیگ امارات شد». خبرگزاری ایسنا. ۱ تیر ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰.
  274. ↑ "Fans' Best XI Announced!". the-afc. 16 November 2018. Archived from the original on 19 November 2018.
  275. ↑ «پیشتازی کریمی با چهل و شش درصد». سایت روزنامه ایران ورزشی. ۴ اردیبهشت ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۱۵ آذر ۱۳۹۸.
  276. ↑ "Gesucht: Der größte Bayern-Held aller Zeiten!". Tz (newspaper). 28 January 2014. p. 72 of 100. Archived from the original on 9 December 2019.
  277. ↑ «5 بازیکن برتر تاریخ ایران در بوندسلیگا +عکس». جام جم آنلاین. ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۸. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۹ دسامبر ۲۰۱۹.
  278. ↑ "Daei, Karimi, Mahdavikia… 5 Iranian Bundesliga heroes of yesteryear". foxsportsasia. 10 May 2019. Archived from the original on 9 December 2019.
  279. ↑ ۲۷۹٫۰ ۲۷۹٫۱ «منحصر به فردهایی از علی کریمی که شاید ندانید؛ با امضا: هشت!». روزنامه ورزشی گل (۲۳۸۷). ۳۰ تیر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

پیشین:
  مهدی مهدوی‌کیا 		 
بازیکن فوتبال سال آسیا
۲۰۰۴ 		پسین:
  حمد المنتشری
پیشین:
  لی دونگ گوک 		آقای گل جام ملت‌های آسیا
مشترک با   علاء حبیل
۲۰۰۴ 		پسین:
  یونس محمود
  نائوهیرو تاکاهارا
  یاسر القحطانی
پیشین:
  کریستین مونتکینوس 		آقای گل لیگ برتر فوتبال امارات
۲۰۰۴–۲۰۰۳ 		پسین:
  اندرسون
  ولادیر
برگرفته از «https://fa.wiki.x.io/w/index.php?title=علی_کریمی&oldid=39996071»