دیوان نمایش
دیوانِ نمایش کتابِ مجموعهٔ نمایشنامه‌های بهرام بیضایی است که نخستین بار در دو دفتر در سالِ ۱۳۸۲ چاپ شد.
| نویسنده | بهرام بیضائی |
|---|---|
| کشور | تهران |
| زبان | فارسی |
| ژانر | مجموعهٔ نمایشنامه |
| ناشر | انتشاراتِ روشنگران و مطالعات زنان |
| تاریخ انتشار | ۱۳۸۲ |
| شمار کتاب‌ها | ۲ |
متن
ویرایشدیوان نمایش حاویِ متنِ بازنگری‌شدهٔ نمایشنامه‌های بهرام بیضایی است و انتشاراتِ روشنگران و مطالعاتِ زنان منتشرش کرده است.[۱] هر دفتر پیشگفتاری از نویسنده دربارهٔ متن‌های آن دفتر و مشخّصاتِ چاپ‌های پیشین و شیوهٔ بازنگریش دارد.[۲][۳] دفترهای یک (ده کار) و دو (هشت کار) مجموعهٔ نمایشنامه‌های نویسنده از آغاز تا پایانِ دههٔ ۱۳۴۰ است که در اردیبهشتِ ۱۳۸۲ در جشنی با حضورِ نویسنده و اکبر رادی و محمود دولت‌آبادی و محمّدرضا اصلانی و دیگرانی منتشر شد.[۴]
فهرستِ دفترِ یکُم
ویرایش- پیشگفتار / ۱
- اژدهاک (۱۳۳۸)
- آرش (۱۳۳۷ و ۱۳۴۲)
- کارنامه‌ی بُندارِ بیدَخش (۱۳۴۰ و ۱۳۷۴)
- عروسکها (۱۳۴۱)
- غروب در دیاری غریب (۱۳۴۱)
- قصه‌ی ماه پنهان (۱۳۴۲)
- پهلوان اکبر می‌میرد (۱۳۴۲)
- هشتمین سفر سندباد (۱۳۴۳)
- دنیای مطبوعاتی آقای اسراری (۱۳۴۴)
- سلطان مار (۱۳۴۴)
فهرستِ دفترِ دوّم
ویرایش- پیشگفتار / ۲
- ضیافت (۱۳۴۶)
- میراث (۱۳۴۶)
- چهارصندوق (۱۳۴۶)
- ساحل نجات (۱۳۴۷)
- دیوان بلخ (۱۳۴۷)
- در حضورِ باد (۱۳۴۷)
- گُمشدگان (۱۳۴۸)
- راهِ توفانیِ فرمان پسرِ فرمان از میان تاریکی (۱۳۴۹)
جلدهای بعدی
ویرایشخبرِ انتشارِ دفترهای سوّم و چهارمِ دیوان نمایش نیز چند بار در روزنامه‌ها آمده‌است.[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱]
پانویس
ویرایش- ↑ بیضایی، «دیوان نمایش»، ۱: چهار.
- ↑ بیضایی، «دیوان نمایش»، ۱: چهار.
- ↑ بیضایی، «دیوان نمایش»، ۲: پنج.
- ↑ −، «امید روحانی، محمود دولت‌آبادی و محمدضا اصلانی از بهرام بیضایی گفتند/1»، ایسنا.
- ↑ http://www.cgie.org.ir/fa/news/5352
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ http://isna.ir/fa/news/92070100083/انتشار-اثری-تازه-از-بهرام-بیضایی
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۵.
منابع
ویرایش- − (۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۲). «امید روحانی، محمود دولت‌آبادی و محمدضا اصلانی از بهرام بیضایی گفتند/1 با اجرا نشدن بسیاری از آثار او بخشی از وجوه ادبیات نمایشی ما هرگز آشکار نشد». خبرگزاری دانشجویان ایران. دریافت‌شده در ۲۹ خرداد ۱۴۰۱.
- بیضایی، بهرام (۱۳۸۲). دیوان نمایش. ج. ۱. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. شابک ۹۶۴-۶۷۵۱-۶۸-۷.
- بیضایی، بهرام (۱۳۸۲). دیوان نمایش. ج. ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. شابک ۹۶۴-۶۷۵۱-۶۸-۷.
- شریفی، محمّد (۱۳۹۶). «دیوان نمایش». در جعفری، محمّدرضا. فرهنگ ادبیّات فارسی (ویراست ۲). تهران: فرهنگ نشر نو و انتشارات آسیم. صص. ۸۰۴. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۷۴۳۹-۸۲-۱.
- لاهیجی، شهلا؛ منصوری، مریم (۱۱ اسفند ۱۳۸۰). «آثار بهرام بیضایی در چهار جلد منتشر می‌شود». کتاب هفته (۴۶ (پیاپی ۴۳۳)): ۱۲.
- میرعابدینی، حسن (۱۳۹۶). «دیوان نمایش». در سمیعی (گیلانی)، احمد؛ آل داود، سید علی. فرهنگ آثار ایرانی−اسلامی. ج. ۴. تهران: انتشارات سروش. صص. ۱۸۶-۱۸۸. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۱۲-۰۵۲۰-۳.