تعادل ترمودینامیکی
تعادل ترمودینامیکی، در سامانه‌های ترمودینامیکی، به حالتی گفته می‌شود که در آن، سامانه در حالت تعادل مکانیکی، تعادل شیمیایی و تعادل گرمایی باشد.
وقتی که مختصات ترمودینامیکی یک سامانه به هر طریقی، چه خود به خود و چه به سبب عوامل بیرونی تغییر کنند، گفته می‌شود که سامانه تغییر حالت داده است. هنگامی که حالت یک جسم تغییر می‌کند، معمولاً برهم‌کنش‌هایی میان سامانه و محیط آن رخ می‌دهد. هنگامی که شرایط برای هر سه گونه تعادل مکانیکی، شیمیایی و گرمایی برقرار باشند، اصطلاحاً گفته می‌شود که سامانه در حالت تعادل ترمودینامیکی است. تحت این شرایط هیچ‌گونه گرایشی برای تغییر حالت، نه در سامانه و نه در محیط آن، وجود ندارد.
تعادل گرمایی
ویرایشهنگامی که در مختصات سامانه‌ای که در حال تعادل است و از محیط خود با یک دیواره گرمابر جدا شده است هیچ‌گونه تغییر خودبه‌خودی رخ ندهد، تعادل گرمایی وجود دارد. در تعادل گرمایی همۀ بخش‌های یک سامانه در یک دما به‌سر می‌برند و این دما با دمای محیط یکسان است. اگر این شرایط برقرار نباشند، تغییر حالت ایجاد می‌شود که تا برقراری تعادل گرمایی ادامه دارد.
از دیدگاه انرژی آزاد گیبس
ویرایشتعادل زمانی برقرار است که G (انرژی آزاد گیبس) کمترین اندازه باشد.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- مارک زیمانسکی و ریچارد دیتمن (۱۳۸۰)، «فصل دوم، سیستم‌های ترمودینامیکی ساده»، حرارت و ترمودینامیک، ترجمهٔ حسین توتونچی و دیگران، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ص. ۳۵