گزنه

سرده‌ای از گزنه‌ایان

گَزَنِه (نام علمی: Urtica)[۲] یک سرده از گیاهان گل‌دار از تیرهٔ گزنه‌ایان است. گزنه‌ها گیاهانی علفی و یک‌ساله یا در برخی از گونه‌ها پایا هستند. ساقهٔ آن‌ها راست و چهارگوش بوده و سطح زیرین برگ‌ها و سایر بخش‌های سبز گیاه، پوشیده از کرک‌هایی گزنده است و در صورت برخورد با بدن خارش شدیدی ایجاد می‌کند. گزنه در صورت خشک شدن قابل خوردن و استفاده در غذاها و سالادها است.[۲]

گزنه
گزنه دوپایه (Urtica dioica)[۱]
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاه
راسته: گل‌سرخ‌سانان
تیره: گزنه‌ایان
سرده: گزنه

گیاه‌شناسی

ویرایش

گزنه‌ها گیاهانی علفی، یک‌ساله یا پایا هستند. این گیاهان بر اساس نوع گونه، مواد مغذی خاک و سایر موارد محیطی، ۱ تا ۳ متر رشد می‌کنند. گونه‌های پایای گزنه دارای زمین‌ساقه هستند.[۳]

گونه‌ها

ویرایش

سردهٔ گزنه‌ها دارای گونه‌ها و زیرگونه‌های متعددی بوده و در بسیاری از نقاط دنیا یافت می‌شوند.[۴] برای مثال، گونهٔ گزنهٔ دوپایه در سراسر آسیا، اروپا و آمریکای شمالی، گزنهٔ کانابیده در سیبری، غرب آسیا و ایران، گزنهٔ اینکیسا در استرالیا و نیوزیلند، گونهٔ گزنهٔ توپی (گزنهٔ رومی) در جنوب اروپا، گزنهٔ سگ (گزنهٔ کوچک) در اروپا و آمریکای شمالی و گونهٔ گزنهٔ گراسیلنتا یا گزنهٔ کوهی در مکزیک، تگزاس و نیومکزیکو یافت می‌شوند.[۵]

 
گل‌های گیاه نر گزنهٔ دوپایه
 
گل‌های گیاه مادهٔ گزنهٔ دوپایه

بوم‌شناسی

ویرایش

به‌دلیل وجود کرک‌های گزنده، گزنه‌ها توسط مهره‌داران علف‌خوار مصرف نمی‌شوند اما به عنوان سرپناهی امن برای جانوران کوچک و حشراتی از قبیل شته‌ها، لارو پروانه‌ها و بیدها مورد استفاده هستند.[۶] انواع مختلفی از حشرات نیز مانند بسیاری از کرم‌های پیله‌ساز، پروانه‌سانان، برگ‌پیچان و فرچه‌پایانی مانند دریاسالار سرخ از برگ گزنه‌ها تغذیه می‌کنند.[۷]

موارد استفاده

ویرایش

به‌عنوان دارو

ویرایش

برخی از گونه‌های گزنه اثر مهاری بر آنزیم‌های لیپواکسیژناز و سیکلواکسیژناز دارند. این دو آنزیم مسئول تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندین‌ها و لکوترین‌ها است. استفاده از این گیاه در رینیت آلرژیک بسیار مؤثر بوده‌است.[۸] بنابر نتایج تحقیقات دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، گزنه به علت دارا بودن ترکیبات آنتی‌هیستامین و ضدالتهاب، داروی طبیعی برای بیماری اگزما است.[۹] همچنین گفته می‌شود گزنه دارای خواص دارویی برای خون و بهبود تب یونجه است.[۱۰]

به‌عنوان غذا

ویرایش

آش گزنه غذایی در آشپزی مازندرانی[۱۱] و کردی است.[۱۲] گزنه در کشورهای رومانی، اسلوونی و بلغارستان، به‌عنوان یک چاشنی غذایی در تهیهٔ انواعی از پوره و املت استفاده می‌شود.[۱۳] در گذشته از گزنه در تهیهٔ دم‌نوش و همچنین تهیهٔ نوعی آبجو به نام ایل و در تهیه و نگهداری انواعی از پنیرها استفاده می‌شده‌است.[۱۴][۱۵]

تهیهٔ نخ و پارچه

ویرایش

یافته‌های باستان‌شناسی در دانمارک نشان می‌دهد که در عصر برنز، از الیاف گونه‌هایی از گزنه، در تولید نخ، پارچه و تور ماهیگیری استفاده می‌شده.[۱۶][۱۷]

برگ‌ها، سرشاخه‌های گل‌دار و ریشهٔ گزنه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اخیراً حلقه‌های پپتیدی‌ای از عرق گزنه جداسازی شده‌است که نام اختصاری گزلین دارند (ترکیبی از گزنه+انسولین) این حلقه‌ها که اثر ضد دیابت را به آن‌ها نسبت می‌دهند قادرند با روی هم قرار گرفتن، ایجاد منفذ (Pore) نموده و گلوکز را به درون سلول انتقال دهند. تحقیق فوق در دانشگاه‌های تهران و تورنتو کانادا صورت پذیرفته‌است.[نیازمند منبع]

خواص گزنه در طب ایرانی

ویرایش

گزنه در طب ایرانی دارای خواص بسیار است که مهم ترین آن ها را در این قسمت با شما به اشتراک می گذاریم:

  1. مفید برای پروستات مردان
  2. گیاه گزنه ادار آور خوبی است
  3. مصرف گزنه باعث کاهش قند خون می شود
  4. گزنه ادرارآور است و برای تمیز کردن کلیه‌ها و کبد در طب ایرانی مفید شناخته شده است
  5. گزنه حاوی آهن است و برای کم خونی مفید می باشد.
  6. اشتها آور است

مصرف گزنه برای افرادی که مشکلات کلیوی و قلبی دارند باید حتما زیر نظر پزشک طب سنتی صورت گیرد.

 
گزنه

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Otto Wilhelm Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885, Gera, Germany
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ مظفریان، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران، ۵۶۸.
  3. Cardenas، Fabricio (۲۰۱۵-۰۵-۰۷). «Vieux papiers des Pyrénées-Orientales: Orties inoffensives à Collioure en 1874». Vieux papiers des Pyrénées-Orientales. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۳۱.
  4. "The Plant List: Urtica". Royal Botanic Gardens, Kew and Missouri Botanic Garden. Retrieved 6 September 2016.
  5. "Urtica perconfusa". New Zealand Plant Conservation Network (به انگلیسی). Retrieved 2021-08-26.
  6. Chris Baines. "Nettles and Wildlife". Archived from the original on 30 April 2019. Retrieved 16 September 2021.
  7. Acorn, John (2001). Bugs of Washington and Oregon. Auburn, WA: Lone Pine. pp. 39. ISBN 978-1-55105-233-5.
  8. Medicinal Herbs. ۲۰۰۶.
  9. «خواص و فواید گزنه برای سلامتی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اوت ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۲۰.
  10. Shafia, Louisa (2013). The New Persian Kitchen. Berkeley, California: Ten Speed Press. pp. 52. ISBN 978-1-60774-358-3.
  11. «تهیه آش گزنه مازندرانی». باشگاه خبرنگاران جوان. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۸.
  12. «آشنایی با غذاهای محلی کردستان». باشگاه خبرنگاران جوان. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۸.
  13. Shafia, Louisa (2013-04-16). The New Persian Kitchen (به انگلیسی). Ten Speed Press. ISBN 978-1-60774-357-6.
  14. Randall, Colin (2004). Kavalali, Gulsel M (ed.). Historical and modern uses of Urtica (pages 12-14). In: Urtica: The genus Urtica. CRC Press, Inc. pp. 12–14. ISBN 0-203-01792-7.
  15. Randall, Colin (2003). Urtica: therapeutic and nutritional aspects of stinging nettles. London. ISBN 0-203-01792-7. OCLC 56420294.
  16. Randall, Colin (2004). Kavalali, Gulsel M (ed.). Historical and modern uses of Urtica (pages 12-14). In: Urtica: The genus Urtica. CRC Press, Inc. pp. 12–14. ISBN 0-203-01792-7.
  17. Vogl, C.R.; Hart, A. (March 3, 2003). "Production and processing of organically grown ®ber nettle (Urtica dioica L.) and its potential use in the natural textile industry: A review" (PDF).{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  • مظفریان، ولی‌الله (۱۳۷۵). فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.