کپه‌داغ
کُپه‌داغ (واژه‌ای ترکی به معنای کوه‌های بسیار) یا مَروکوه نام رشته کوهی در شمال‌شرق ایران است. مردم ترک‌زبان منطقه کوپک داغ را به این رشته کوه می‌دهند. بخش اصلی آن در خراسان شمالی و و خراسان رضوی و بخش کوچکی از آن در جنوب ترکمنستان است.
| کپه‌داغ | |
|---|---|
| کپه‌داغ | |
 چشم‌انداز کپه‌داغ از برکت ترکمنستان در اوایل بهار | |
 | |
 موقعیت کپه‌داغ در نقشه
| |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| قله | کوه قوچان |
| ارتفاع | ۳٬۱۹۱ متر (۱۰٬۴۶۹ فوت) |
| فهرست‌بندی | |
| ابعاد | |
| طول | ۶۵۰ کیلومتر (۴۰۰ مایل) |
| نام‌گذاری | |
| نام بومی | کپه‌داغ |
| جغرافیا | |
| کشورها | ایران و ترکمنستان |
| مختصات رشته‌کوه | ۳۸°۴′ شمالی ۵۷°۲۲٫۴′ شرقی / ۳۸٫۰۶۷°شمالی ۵۷٫۳۷۳۳°شرقی |
این بلندی‌ها در چین خوردگی‌های آلپ-هیمالیا شکل گرفته‌اند. این بلندی‌ها جهت شمال‌غربی-جنوب شرقی دارند و از نظر زمین‌شناسی شبیه کوه‌های زاگرس هستند. از مهم‌ترین ویژگی‌های آن‌ها می‌توان به منابع غنی آب، سازندهای آهکی، فرسایش آبی و وجود پدیده‌های کارستی اشاره نمود. بلندترین قله این رشته کوه، قله بیر در شمال شیروان است.
اوایل قرن گذشته که نیروی زمینی کشورها قدرت اصلی آن‌ها به حساب می‌آمد، برخی از نقاط جهان که نقش کلیدی در تصرف یک منطقه داشتند، به قلب زمین (Heartland Theory) مشهور بودند که ارتفاعات کپه داغ به دلیل تسلط بر دشت‌های روسیه، یکی از قلبهای زمین جهان محسوب می‌شد.[۱]
نوشتارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «کتاب استان‌شناسی خراسان شمالی دوره دبیرستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۴.
- دائرةالمعارف بزرگ شوروی
- کتاب استان‌شناسی خراسان شمالی