قله
روی سطحی با ارتفاع بالاتر از تمام نقاط مجاور قرار
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. (مارس ۲۰۲۴) برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
قُله یا ستیغ یا چکاد، به بلندترین جای یک کوه گفته میشود. به عبارت دیگر، قله نقطهای بر سطح زمین است که ارتفاع آن از همه نقاط اطرافش بیشتر باشد.[۱]
بلندترین قلهٔ ایران قلهٔ کوه دماوند است. بعد از قله دماوند قلههای علم کوه و سبلان به ترتیب دومین و سومین قلل بلند ایران هستند. بلندترین قلهٔ کرهٔ زمین، قلهٔ کوه اورست است. بلندترین قلّهٔ منظومه شمسی هم کوه المپوس در مریخ است. مشکلترین قله کره زمین برای صعود، کوه نوردان قله k2 با ارتفاع ۸۶۱۱ متر میباشد.
پانویس
ویرایشدر ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ قله موجود است.
- ↑ «اصطلاحات پایه که باید در مورد کوه بدانید». بایگانیشده از اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲ دی ۱۳۹۴.