کارل مالدن
کارل مالدن (به انگلیسی: Karl Malden) با نام تولد ملادن جورج سکولوویچ (به انگلیسی: Mladen George Sekulovich) (۲۲ مارس ۱۹۱۲ – ۱ ژوئیه ۲۰۰۹) بازیگر مشهور آمریکایی سینمای هالیوود، برنده جایزه اسکار و رئیس دوره‌ای آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک بود.[۱]
کارل مالدن | |
|---|---|
 کارل مالدن در فیلم اعتراف می‌کنم، به کارگردانی آلفرد هیچکاک | |
| نام هنگام تولد | ملادن جورج سکولوویچ |
| زادهٔ | ۲۲ مارس ۱۹۱۲ |
| درگذشت | ۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۹ (۹۷ سال) |
| ملیت | آمریکایی |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۲۰۰۰–۱۹۳۹ |
| همسر | مونا گرین‌برگ |
| جوایز | جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (۱۹۵۲) جایزه امی ۱۹۸۴ |
زندگی‌نامه
ویرایشکارل مالدن دارای معیارهای زیبایی هالیوود نبود؛ داشتن یک بینی شکسته، گواهی بر این مدعا به‌شمار می‌آمد.[۲]
بازی در نقش مأمور پلیسی به نام «مایک استون» در دههٔ ۷۰ میلادی، در مجموعه تلویزیونی خیابان‌های سان‌فرانسیسکو در کنار مایکل داگلاس، شهرت جهانی برای کارل مالدن به همراه آورد. بسیاری از بازی‌های به یاد ماندنی او در نقش مکمل بوده‌است. از آن‌جمله می‌توان به فیلم اتوبوسی به نام هوس اشاره کرد که در سال ۱۹۵۲ میلادی، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برایش به ارمغان آورد.[۳]
کارل مالدن، از سال ۱۹۸۹ تا سال ۱۹۹۲ ریاست دوره‌ای آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک را برعهده داشت.[۴] پرنده‌باز آلکاتراز، چگونه غرب تسخیر شد، بچه سینسیناتی، در بارانداز، دیوانه و پاتون از جمله مشهورترین فیلم‌های کارل مالدن به‌شمار می‌روند.[۳]
زندگی خصوصی
ویرایشکارل مالدن در سال ۱۹۳۸ میلادی، با مونا گرین‌برگ، دیگر هنرپیشهٔ هالیوود ازدواج کرد و ازدواج این دو جزو یکی از پر دوام‌ترین ازدواج‌های هالیوود قرار گرفت.[۴]
پانویس
ویرایش
 | این یک مقالهٔ خرد بازیگر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |