اتوبوسی به نام هوس (فیلم ۱۹۵۱)
اتوبوسی به نام هوس (به انگلیسی: A Streetcar named Desire) فیلمی از الیا کازان با بازی ویوین لی و مارلون براندو است که در سال ۱۹۵۱ توزیع شد. این فیلم از روی نمایشنامه‌ای به همین نام اثر تنسی ویلیامز ساخته شده‌است.
| اتوبوسی به نام هوس | |
|---|---|
 پوستر سینمایی فیلم از بیل گولد | |
| کارگردان | الیا کازان |
| تهیه‌کننده | چارلز کی فلدمن |
| نویسنده | تنسی ویلیامز اسکار سائول |
| بازیگران | ویوین لی مارلون براندو کیم هانتر کارل مالدن رودی باند نیک دنیس |
| موسیقی | الکس نورث |
| توزیع‌کننده | برادران وارنر |
تاریخ‌های انتشار | ۱۸ سپتامبر ۱۹۵۱ |
مدت زمان | ۱۲۱ دقیقه |
| کشور | ایالات متحده |
| زبان | انگلیسی |
با اکران فیلم، مارلون براندو که در زمان انتخاب، بازیگری تقریباً ناشناخته بود، به عنوان یک ستاره بزرگ سینمای هالیوود به شهرت رسید و اولین نامزدی را از چهار نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد دریافت کرد. درآمد تقریبی این فیلم در گیشه‌های ایالات متحده و کانادا در سال ۱۹۵۱ حدود ۴٬۲۵۰٬۰۰۰ دلار بود که موفقیت بزرگی برای این فیلم بود.
خلاصهٔ داستان
ویرایشبلانش دبوآ (ویوین لی) که مشکلات زیادی را در زندگی متحمل شده‌است، پس از اخراج از مدرسه‌ای که در آن به تدریس مشغول بود، برای دیدار با خواهرش استلا (کیم هانتر) به پیش وی و شوهر خواهرش استنلی کوالسکی (مارلون براندو) می‌آید. استنلی که یک کارگر قمارباز است، از بدو ورود بلانش سر ناسازگاری با وی دارد و از طریق یکی از دوستانش از گذشتهٔ بلانش باخبر می‌شود و …
نقش‌ها
ویرایش- مارلون براندو در نقش استنلی کووالسکی
- ویوین لی در نقش بلانش دی بویس
- کیم هانتر در نقش استلا کووالسکی
- کارل مالدن در نقش هارولد میشل
- رودی باند در نقش استیو هابل
- نیک دنیس در نقش پابلو گونزالس
جوایز
ویرایش- برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن، ویوین لی
- برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، کارل مالدن
- برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن، کیم هانتر
- برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری برای تزئین صحنه (سیاه و سفید)
- نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم، چارلز ک. فلدمن
- نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد، مارلون براندو
- نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی، الیا کازان
- نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری (سیاه و سفید)
- نامزد جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی، تنسی ویلیامز
- نامزد جایزه اسکار بهترین طراحی لباس (سیاه و سفید)
- نامزد جایزه اسکار بهترین موسیقی متن
- نامزد جایزه اسکار بهترین میکس صدا
تفاوت‌های بین نمایشنامه و فیلم
ویرایشمضامین این نمایش بحث‌برانگیز بود و باعث شد فیلمنامه مطابق با قانون تولید هالیوود اصلاح شود. در نمایشنامه اصلی، شوهر بلانش پس از آن که همجنسگرا بودنش توسط بلانش کشف می‌شود، خودکشی می‌کند. این خودکشی از فیلم حذف شد. بلانچ در عوض می‌گوید که او نسبت به ذات حساس شوهرش بی‌احترامی کرده و او را به سمت خودکشی سوق داده‌است. با این حال او اشاره ای به همجنس‌گرایی او نمی‌کند.
صحنه مربوط به تجاوز جنسی استنلی به بلانچ در فیلم کوتاه شده‌است و در عوض بلانش برای دفاع از خود آینه را با بطری شکسته خرد می‌کند.
در پایان نمایش، استلا که از سرنوشت بلانچ دلهره دارد، با طعنه به استنلی اجازه می‌دهد تا از او دلجویی کند. در فیلم اما استلا، استنلی را مقصر سرنوشت بلانش می‌داند و می‌گوید که او را ترک می‌کند هر چند معلوم نیست که بر سر این تصمیم می‌ماند یا نه.
برخی از صحنه‌هایی که فیلمبرداری شده بودند برای نمایش از فیلم حدف شدند تا فیلم به اخلاق جامعه ضربه نزند. در سال ۱۹۹۳، پس از آنکه کمپانی برادران وارنر در هنگام گرفتن موجودی معمول بایگانی‌ها فیلم سانسور شده را کشف کردند، چندین دقیقه از صحنه‌های سانسور شده را در بازپخش «نسخه اصلی کارگردان» به فیلم اضافه کردند.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایش
