چوب به‌دست‌های ورزیل
چوب بدستهای ورزیل معروف ترین نمایشنامه غلامحسین ساعدی است و در سال ۱۳۴۴ نوشته شده است. این نمایشنامه نخستین بار به کارگردانی جعفر والی اجرا شد.[۱]
| چوب به‌دست‌های ورزیل | |
|---|---|
| نویسنده | غلامحسین ساعدی |
| شخصیت‌ها | مش غلام
محرم کدخدا اسدالله عبدالله مش ستار نعمت مش جعفر موسیو و چهار شکارچی |
| زبان اصلی | فارسی |
| موضوع | استعمار بیگانگان |
| فضا | میدانچه ای در روستایی بنام ورزیل |
موضوع نمایشنامه
ویرایشغلامحسین ساعدی در این نمایشنامه نگرشی بدبینانه نسبت به مدرنیته‌ی درحال ظهور در کشورش دارد چرا که مرحله‌ی گذر از سنت به تجدد، بدون پیش‌زمینه‌های تاریخی مورد نیاز، علی‌رغم شعارهایی که داده می‌شد در نگاه او چیزی جز درد و رنج برای انسان‌های جهان سوم نداشته است و در این نمایشنامه نیز استیصال نسلی را به تصویر می‌کشد که خود را در مقابل اندوه عمیق اشغال و استعمار تنها می‌یابد.[۲]