ید هپتافلوئورید

Iodine heptafluoride
	دیگر نام‌ها iodine fluoride; heptafluoroiodine
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۱۶۹۲۱-۹۶-۳
پاب‌کم	۸۵۶۴۵
کم‌اسپایدر	۲۱۴۷۷۳۵۴
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
	SMILES FI(F)(F)(F)(F)(F)F ;
	InChI InChI=1S/F7I/c1-۸(۲٬۳,۴٬۵,۶)۷ ; Key: XRURPHMPXJDCOO-UHFFFAOYSA-N InChI=1/F7I/c1-۸(۲٬۳,۴٬۵,۶)۷; Key: XRURPHMPXJDCOO-UHFFFAOYAO;
خصوصیات
فرمول مولکولی	IF7
جرم مولی	259.90 g/mol
شکل ظاهری	colorless gas
چگالی	2.6 g/cm3 (6 °C); 2.7 g/cm3 (25 °C)
دمای ذوب	۴٫۵ °C (triple point)
دمای جوش	۴٫۸ °C (sublimes at 1 atm)
انحلال‌پذیری در آب	soluble
ترکیبات مرتبط
ترکیبات مرتبط	پنتافلوئورید ید
	به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
	(بررسی) (چیست: /؟)
	Infobox references

هپتافلورید ید (به انگلیسی: Iodine heptafluoride) با فرمول شیمیایی IF₇ یک ترکیب شیمیایی است. که جرم مولی آن 259.90 g/mol می‌باشد. شکل ظاهری این ترکیب، گاز بی‌رنگ است. هپتافلوراید ید، همچنین به عنوان فلوراید ید (VII) یا فلوراید ید شناخته می‌شود، یک ترکیب اینترهالوژن با فرمول شیمیایی IF7 است.[۲][۳] همان‌طور که توسط نظریه VSEPR پیش‌بینی شده‌است، ساختار دو هرمی پنج ضلعی غیرعادی دارد.[۴] این مولکول می‌تواند تحت یک بازآرایی شبه چرخشی به نام مکانیسم بارتل قرار گیرد که مانند مکانیسم بری است اما برای یک سیستم هفتگانه هماهنگ است.[۵] بلورهای بی‌رنگ را تشکیل می‌دهد که در دمای ۴٫۵ درجه سانتیگراد ذوب می‌شوند: محدوده مایع بسیار باریک است و نقطه جوش آن ۴٫۷۷ درجه سانتیگراد است. بخار متراکم بوی کپک زده و تند دارد. این مولکول دارای تقارن D5h است.

IF7 با عبور F2 از IF5 مایع در دمای ۹۰ درجه سانتیگراد، سپس حرارت دادن بخارها تا ۲۷۰ درجه سانتیگراد تهیه می‌شود. متناوباً، این ترکیب را می‌توان از فلوئور و پالادیوم یا یدید پتاسیم خشک شده برای به حداقل رساندن تشکیل IOF5، ناخالصی ناشی از هیدرولیز، تهیه کرد.[۶][۷] هپتافلوراید ید همچنین به عنوان یک محصول جانبی زمانی که دی اکسیژنیل هگزافلوئوروپلاتینات برای تهیه سایر ترکیبات پلاتین (V) مانند هگزافلوئوروپلاتینات پتاسیم (V) استفاده می‌شود، با استفاده از فلوراید پتاسیم در محلول پنتا فلوراید ید تولید می‌شود:[۸]

2 O2PtF6 + 2 KF + IF5 → 2 KPtF6 + 2 O2 + IF7

جستارهای وابسته

منابع

↑ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8

«IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.

این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8

[۱]