نیروهای مسلح روسیه
نیروهای مسلح فدراسیون روسیه (به روسی: Вооружённые силы Российской Федерации) شامل نیروهای نظامی روسیه است که پس از تجزیه اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی تأسیس شد. در ۷ مه ۱۹۹۲، بوریس یلتسین رئیس‌جمهور وقت روسیه، فرمان تأسیس وزارت دفاع روسیه را امضا کرد. رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه (در حال حاضر ولادیمیر پوتین) فرمانده عالی نیروهای مسلح و فرمانده کل قوا است. ۲۳ فوریه، روز ارتش در روسیه است. نیروهای مسلح فدراسیون روسیه با حدود یک میلیون نیروی فعال، از لحاظ تعداد نفرات فعال در رتبه پنجم جهان قرار دارد و علاوه بر آن، حداقل ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ نیروی ذخیره دارد.[۵][۶] خدمت وظیفه عمومی در روسیه به‌مدت یک سال است و برای تمام مردان بین ۱۸ تا ۲۷ سال، اجباری است.[۷] این نیرو از لحاظ تجهیزات و قدرت نظامی پس از نیروهای مسلح آمریکا، در جایگاه دوم قرار دارد. در حال حاضر نیروهای مسلح روسیه از نظر تعداد جنگ‌افزار هسته‌ای، در رتبهٔ اول دنیا قرار دارد.[۸][۹] این نیرو از نظر تعداد تانک، در جایگاه نخست و بر اساس تعداد زیردریایی‌های موشک‌انداز بالستیک، تعداد شناورهای نیروی دریایی و تعداد هواگردهای نظامی نیز در جایگاه دوم جهان قرار دارد.[۱۰] روسیه یکی از سه کشوری است که دارای بمب‌افکن‌های راهبردی فعال و عملیاتی است.[۱۱][۱۲] هزینه‌های نظامی روسیه در سال ۲۰۲۰، در حدود ۶۱٫۷ میلیارد دلار برآورد شد و این کشور از نظر هزینه‌های نظامی، در جایگاه چهارم جهان قرار دارد.[۱۳]
| نیروهای مسلح فدراسیون روسیه | |
|---|---|
| Вооружённые си́лы Росси́йской Федера́ции | |
.svg) نشان نیروهای مسلح روسیه | |
.svg) پرچم نیروهای مسلح روسیه | |
| بنیان‌گذاری | ۷ مه ۱۹۹۲ |
| شاخه‌ها |  نیروی زمینی روسیه نیروی دریایی روسیه  نیروی هوافضای روسیه نیروی موشکی استراتژیک نیروی هوابرد روسیه |
| رهبری | |
| فرمانده کل قوا |  ولادیمیر پوتین |
| وزیر دفاع |  اندری بلوسف |
| رئیس ستاد کل |  والری گراسیموف |
| نیروی انسانی | |
| سن سربازی | ۱۸–۲۷ |
| خدمت سربازی | ۱۲ ماه[۱] |
| نیروی فعال | ۱٬۰۱۴٬۰۰۰ (۲۰۲۱)[۱] (رتبه چهارم) |
| نیروی ذخیره | حدود ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ نیروی ذخیره[۲] |
| دخل و خرج | |
| بودجه | ۶۱/۷ میلیارد دلار (۲۰۲۱)،[۳][۴] رتبه چهارم در میزان هزینه‌ها |
| درصد تولید ناخالص داخلی | ۴/۳٪ (۲۰۱۹) |
| صنعت | |
| تأمین کنندگان داخلی | فهرست
|
| صادرات سالانه | |
| جستارهای وابسته | |
| تاریخ | تاریخ نظامی روسیه فهرست جنگ‌های روسیه |
| رتبه | درجه‌ها و نشان‌های نظامی نیروی زمینی فدراسیون روسیه درجه‌ها و نشان‌های نیروی دریایی فدراسیون روسیه درجه‌های نظامی نیروی هوایی فدراسیون روسیه |
شاخه‌ها
ویرایشنیروهای مسلح روسیه، تحت فرمان وزارت دفاع روسیه به سه شاخهٔ اصلی تقسیم می‌شوند. این ۳ شاخه، شامل نیروی زمینی روسیه، نیروی هوایی روسیه و نیروی دریایی روسیه است. نیروهای مسلح روسیه علاوه بر این‌ها دارای چند شاخهٔ مستقل دیگر از جمله نیروهای راهبردی موشکی، نیروی هوابرد روسیه، نیروهای عملیات ویژه روسیه و نیروی پشتیبانی لجستیک هستند. بر اساس قانون اساسی روسیه، نیروهای مسلح این کشور، به‌همراه سرویس امنیت فدرال روسیه، گارد ملی روسیه، وزارت امور داخلی روسیه، سرویس حفاظت فدرال روسیه، اداره اصلی اطلاعات روسیه، نیروهای مرزبانی روسیه و وزارت موقعیت‌های اضطراری روسیه به‌دستور مستقیم شورای امنیت روسیه، به خدمت نظامی می‌پردازند.
جنگ‌افزارهای هسته‌ای
ویرایش
فدراسیون دانشمندان آمریکایی برآورد کرده‌است که روسیه تا ژانویهٔ ۲۰۱۷ تقریباً ۱٬۷۶۵ کلاهک هسته‌ای استراتژیک مستقر، ۲٬۷۰۰ کلاهک هسته‌ای غیرمستقر و همچنین ۲٬۵۱۰ کلاهک هسته‌ای در انتظار برچیده شدن دارد. نیروهای راهبردی موشکی روسیه کلاهک‌های هسته‌ای خود را کنترل کرده و نیروی دریایی، موشک‌های مبتنی بر زیردریایی و نیروهای هوافضا کلاهک‌های هوایی را کنترل می‌کند. کلاهک‌های هسته‌ای روسیه در چهار دسته مستقر هستند:
- غیرمتحرک زمینی (سیلو) مانند آر-۳۶ و جایگزین آن آراس-۲۸ سارمات
- متحرک زمینی مانند آر‌تی-۲پی‌ام۲ توپول-ام و آراس-۲۴ یارس جدید
- مبتنی بر زیردریایی مانند بولاوا و آر۲۰آر‌ام‌یو۲ لینر
- کلاهک‌های دوربرد نیروی هوایی
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Masters, Johnathon. "The Russian Military". Council on Foreign Relations. Archived from the original on 13 November 2014. Retrieved 29 November 2014. This source cites the IISS Military Balance 2014.
- ↑ "The Global Intelligence Files". wikileaks.org. Retrieved 1 April 2015. IISS listed total reserves as 2,000,000 for many years, assuming a Soviet-style callup. The potential reserve personnel of Russia may be as high as 20 million, depending on how the figures are counted.
- ↑ Kazak, Sergey. "Russia to Up Nuclear Weapons Spending 50% by 2016". RIA Novosti. Retrieved 1 March 2014.
- ↑ "Russia to increase defense spending by nearly two-thirds to $97 billion by 2016". 12 December 2013.
- ↑ International Institute for Strategic Studies (25 February 2021). The Military Balance 2021. London: Routledge. p. 191. ISBN 978-1-85743-988-5.
- ↑ Nichol, Jim (24 August 2011). "Russian Military Reform and Defense Policy" (PDF). Congressional Research Service. Library of Congress. Retrieved 22 December 2021.
There reportedly are about 20 million former military personnel in reserve, 10% of whom have seen active service within the last five years.
- ↑ Central Intelligence Agency, The World Fact Book: Russia
- ↑ https://en.wiki.x.io/wiki/List_of_countries_by_level_of_military_equipment
- ↑ https://en.wiki.x.io/wiki/List_of_countries_by_number_of_military_and_paramilitary_personnel
- ↑ Noot, Jurrien; Polmar, Norman (1991). Submarines of the Russian and Soviet Navies, 1718-1990. United States Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-570-4.
- ↑ Paul, T. V.; Wirtz, James J.; Fortmann, Michael (2004). Balance of power: theory and practice in the 21st century. Stanford University Press. p. 332. ISBN 978-0-8047-5017-2.
- ↑ "Aircraft Strength by Country (2021)". Global Firepower. Retrieved 16 November 2021.
- ↑ Tian, Nan; Fleurant, Aude; Kuimova, Alexandra; Wezeman, Pieter D.; Wezeman, Siemon T. (26 April 2021). "Trends in World Military Expenditure, 2020" (PDF). Stockholm International Peace Research Institute. Retrieved 24 November 2021.
پیوند به بیرون
ویرایش
- وبگاه وزارت دفاع روسیه بایگانی‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine