نمایشنامه‌نویسان ایران: از آخوندزاده تا بیضایی
نمایشنامه‌نویسان ایران: از آخوندزاده تا بیضایی کتابی است از منصور خلج مشتمل بر یک مقدّمه و بیست‌ویک فصل راجع به بیست‌ویک نمایشنامه‌نویسِ ایرانیِ عمدتاً فارسی‌زبان از دورهٔ ناصرالدّین شاهِ قاجار تا پهلویِ دوّم.[۱]
| نویسنده(ها) | منصور خلج |
|---|---|
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
| ناشر | نشر اختران |
تاریخ نشر | ۱۳۸۱ |
| شابک | شابک ۹۷۸−۹۶۴−۷۵۱۴−۱۳−۲ |
این کتاب، پس از نخستین چاپ در زمستانِ ۱۳۸۱، دیگر در ایران پروانهٔ نشر نگرفت. به گفتهٔ نویسنده، سانسورچیان به فصل‌های مربوط به بیژن مفید و غلامحسین ساعدی نکته‌هایی گرفته و اجازهٔ چاپِ مجدّد را مشروط به حذفِ برخی مطالب کرده‌اند.[۲] این کتاب مجلّداتِ دیگری هم دارد که به انتشار نرسیده است.[۳]
نویسنده کتاب را به بهرام بیضایی و اکبر رادی تقدیم کرده است.[۴]
نقد و نظر
ویرایشهومن نجفیان انتقادِ مفصّلی بر این کتاب نوشته و از نامِ کتاب تا بسیاری از مطالبش را در دو شمارهٔ پیاپیِ مجلّهٔ صحنه زیرِ سؤال برد.[۵][۶] ولی سوری احمدلو به امتیازاتِ کتاب پرداخت، از جمله این که «نویسنده از اندیشه‌های جدیدی که بر کار نمایشنامه‌نویسان معاصر ایران تأثیرگذار بوده غافل نمانده است.»[۷]
منابع
ویرایش- «از آخوندزاده تا بیضایی و تا . . . یادداشتی به بهانه کتاب نمایشنامه‌نویسان ایران» کتاب هفته شماره ۵۱۰. ۱۷ خرداد ۱۳۸۲. ص. ۱۷.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲.
- ↑ خلج، منصور؛ کیانیان، داوود (۱۴۰۰). هر کس مورخ زندگی خودش است. تهران: نشر ثالث. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۴۰۵-۷۱۲-۷.
- ↑ خلج، منصور؛ کیانیان، داوود (۱۴۰۰). هر کس مورخ زندگی خودش است. تهران: نشر ثالث. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۴۰۵-۷۱۲-۷.
- ↑ صفحهٔ ۵
- ↑ نجفیان، هومن (تیر ۱۳۸۵). «یادداشتهای پراکنده». کتاب صحنه (۵۱): ۵۶−۶۰.
- ↑ نجفیان، هومن (مرداد ۱۳۸۵). «یادداشتهای پراکنده». کتاب صحنه (۵۲): ۴۷−۵۱.
- ↑ احمدلو، سوری (اسفند ۱۳۸۲). «نمایشنامه‌نویسان ایران (۱)». جهان کتاب (۱۷۹ و ۱۸۰): ۶۰.