محمود رحمانی‌پور

موسیقی‌دان ایرانی (۱۳۱۵–۱۳۹۶)

محمود رحمانی‌پور (زادهٔ ۱۳۱۵ – درگذشتهٔ ۱۲ بهمن ۱۳۹۶) نوازنده و موسیقی‌دان اهل ایران بود.

محمود رحمانی‌پور
زاده۱۳۱۵
تهران
درگذشته۱۲ بهمن ۱۳۹۶
ژانرموسیقی کلاسیک ایرانی
ساز(ها)ویلن
عود
تمبک
سازهای اصلی
ویلن، عود
استاد(ها)ابوالحسن صبا
حسین تهرانی
نصرالله زرین‌پنجه

زندگی‌نامه

ویرایش

محمد رحمانی‌پور سال ۱۳۱۵ در تهران متولد شد. او در خانواده‌ای پرورش یافت که پدرش، علی رحمانی‌پور با نواختن تار آشنایی داشت و به همین دلیل، وی به موسیقی علاقه‌مند شد و به هنرستان موسیقی ملی راه یافت. او با راهنمایی روح‌الله خالقی فراگیری ساز ویلن را در نزد ابوالحسن صبا آغاز کرد. ساز عود را[۱] نیز نزد نصرالله زرین‌پنجه و ساز تمبک را (به جهت آنکه ریاست هنرستان یادگیری این ساز را پیش نیاز سازهای دیگر اعلام کرده بود) نزد حسین تهرانی آموخت.

فعالیت‌های هنری

ویرایش

نخستین اجرای محمد رحمانی‌پور خارج از هنرستان، در ارکستر وزارت فرهنگ و هنر (علی‌محمد خادم‌ میثاق) بود و پس از آن در سال ۱۳۳۲ به رادیو راه یافت و در ارکستر بزرگ برنامه گلها در کنار هنرمندانی چون: علی تجویدی، جواد معروفی، زرین پنجه و افتتاح با همکاری برادرش احمد رحمانی‌پور که تار می‌نواخت، قرار گرفت. همچنین در ارکستر عبدالله جهان‌پناه و ارکستر سازهای ملی به سرپرستی مهدی مفتاح به اجرای برنامه پرداخت. او همچنین در برنامه نوایی از موسیقی ملی به سرپرستی منوچهر جهانبگلو با حضور نوازندگانی مانند: اسدالله ملک، مجید نجاحی، جهانگیر ملک، فریدون حافظی، حسین همدانیان و حسن ناهید حضور داشت. محمد رحمانی‌پور همچنین در برنامه (اف ام) رادیو برنامه دوم و ارکستر آن به سرپرستی همایون خرم، شرکت و خوانندگانی نظیر: اکبر گلپایگانی، محمود محمودی خوانساری، حسین خواجه امیری (ایرج)، عبدالوهاب شهیدی و محمدرضا شجریان را همراهی می‌کرد. او بیش از ۲۲ سال معلم موسیقی و سرود مدارس بود. وی با هنرمندانی نظیرِ حسین تهرانی، عبدالوهاب شهیدی، علی‌اصغر بهاری، فرهنگ شریف، احمد عبادی و حسن ناهید در جشن هنر شیراز همنوازی کرد. محمود رحمانی‌پور مسافرت‌هایی نیز برای شناساندن موسیقی سنتی ایران به کشورهایی چون: روسیه، آمریکا، فرانسه، پاکستان، کویت، کانادا و افغانستان داشته‌است.[۲]

منابع

ویرایش
  1. روزنامه همشهری، بتاریخ ۱۳۹۰/۴/۳.
  2. نصیری فر، حبیب‌الله، مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، جلد اول، نشر تهران، ۱۳۶۹.