محمد بن سوار
محمّد بن سَوّار شیبانی لقب‌گرفته به نجمُ‌الدین و ابوالمعالی (۱۲۰۶ - ۱۲۷۸م) (نسب: محمد بن سوار بن اسرائیل بن خضر بن اسرائیل) صوفی و شاعر شامی در سدهٔ هفتم هجری بود که خرقهٔ تصوف از شهاب‌الدین سهروردی گرفت.[۱][۲][۳][۴][۵]
محمد بن سَوّار | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۰۶م/ ۶۰۳ |
| درگذشت | ۳ سپتامبر ۱۲۷۸م/ ۱۴ ربیع الاول ۶۸۳ق |
| ملیت |  شامی، مملوکی |
| پیشه(ها) | صوفی، شاعر |
منابع
ویرایش- ↑ صفدی، صلاح‌الدین (۲۰۰۰). [[الوافی بالوفیات]]. ج. ۳. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ص. ۱۴۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک); تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک) - ↑ ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ج. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۲۶۹. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۶۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۴. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۴۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)