مجاهد خذیراوی

مجاهد خذیراوی (زاده ۳۱ شهریور ۱۳۵۹) زاده آبادان بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران و استقلال تهران بود.

خذیراوی در سال ۷۹ در حالی که به‌عنوان یک جوان آینده‌دار توانسته بود با بازی در بهترین تیم ایران نامی برای خود دست و پا کند، به‌علت حضور وی در یک مهمانی ، پنج سال از فوتبال محروم شد. در آن زمان، او در بازی‌های تیم ملی در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲، یک بازیکن ذخیره بود.

همچنین خذیراوی در سال ۸۰ به‌خاطر استعداد و تکنیک‌هایش از باشگاه بارسلونا پیشنهاد داشت .

خذیراوی که اهل خوزستان است و پست اصلی وی مدافع کناری جلوزن بود اما به عنوان یک بال نیز بازی می‌کرد با وجود گذراندن دوران محرومیتش هرگز به فرم سابق برنگشت و همان اتفاق باعث تغییر مسیر حرفه‌ای وی و نابودی یک استعداد شد.

خذیراوی در آن زمان قربانی حساسیت جامعه و عزم حاکمیت برای برخورد با پدیده پارتی (مهمانی مختلط) که آن روزها در ایران توجه زیادی را جلب کرده بود، شد.

این اتفاق ظاهراً ضربه روحی بزرگی برای او در پی داشت به شکلی که حتی بعد از گذراندن دوران محرومیت نتوانست چیزی از آن استعداد سابقش را نشان دهد و به یک نیمکت نشین در استقلال تبدیل شد و پس از جدایی از استقلال تهران و مدتی بازی در تیم‌های خوزستان در نهایت در سکوت خبری از فوتبال بازنشسته شد.

وی میگوید که در مهمانی مختلط خیلی از بازیکن های معروف دیگه هم در آن مهمانی بودند اما فقط اسم من بیرون امده و این مهمانی پاپوش برای نابودی من بود.

دوران بازی اول

خذیراوی فوتبال را در باشگاه اصلی شهر خود یعنی صنعت نفت آبادان شروع کرد. او در ۱۹ سالگی ستاره غیرقابل انکار این تیم بود، اما این باشگاه از لیگ دسته اول ایران سقوط کرد. پس از آن مجاهد برای فصل ۸۰–۸۱ به استقلال تهران رفت. این سال برای این مدافع جوان بسیار مهم بود زیرا او به تیمش کمک کرد آخرین قهرمانی لیگ آزادگان را کسب کند. بازی‌های او در آن فصل، نظر سرمربی تیم ملی ایران، میروسلاو بلاژویچ را به خود جلب کرد و در نهایت در ۳۰ تیر ۱۳۸۰، اولین بازی بین‌المللی خود را در برابر بوسنی انجام داد.

فصل بعد لیگ به‌طور رسمی حرفه ای شد و لیگ برتر ایران نام گرفت. خذیراوی باز هم نقش مهمی در کسب مقام نایب قهرمانی استقلال مقابل رقیب خود یعنی پرسپولیس داشت.پرسپولیس

اما در همان فصل، استعداد جوان به تیم ملی دعوت شد. حضور او در حالی که ایران برای حضور در جام جهانی می‌جنگید برای تیم ملی تاثیرگذارتر می‌شد. پس از شکست در یک بازی حساس مقابل بحرین که به یکی از سیاه‌ترین روزهای فوتبال ایران تبدیل شد (خذیراوی این بازی را از روی نیمکت تماشا کرد)، این تیم باید به مرحله پلی آف مقدماتی می‌رفت. ایرانی‌ها ابتدا با امارات بازی کردند که خذیراوی در هر دو بازی نقش آفرینی کرد. حریف بعدی آنها جمهوری ایرلند بود. در بازی رفت در دوبلین، ایرلند ۲–۰ ایران را شکست داد. ایران پس از پیروزی ۱–۰ در بازی برگشت در مجموع ۲–۱ شکست خورد.

تا بهار سال ۸۱، خذیراوی به‌طور خودکار به ذخیره‌ای مطمئن برای تیم ملی تبدیل شد و بازی‌های دوستانه ای را با ونزوئلا (که تنها گل بین‌المللی خود را در مقابل آن به ثمر رساند) و الجزایر انجام داد. او علاوه بر موفقیت در تیم ملی، در فهرست نهایی بسیاری از باشگاه‌های اروپایی قرار داشت. گمانه زنی‌ها حاکی از آن است که عوامل استقلال در حال مذاکره برای جذب او با باشگاه هانزا روستوک آلمان بودند.

اما در خردادماه، این جوان توسط پلیس تهران در یک پارتی دستگیر شد. او ابتدا به مجازات بسیار سخت ۹۹ ضربه شلاق محکوم شد و به پنج سال محرومیت از بازی در تیم ملی و سه سال محرومیت از بازی با باشگاه خود یعنی استقلال محکوم شد. نیازی به گفتن نیست که این آغازی بود برای پایان یک حرفه بسیار امیدوار کننده برای این جوان ۲۲ ساله. بعداً محرومیت او کاهش یافت و شلاق هم نخورد.

بازگشت

خذیراوی در دوران محرومیت خود به دنبال فرصت‌هایی برای بازی در خارج از ایران، به ویژه در یونان بود، اما هیچ وقت موفق نشد. همه چیز به سرعت به نفع مجاهد تغییر کرد زیرا محرومیت او از فوتبال ایران به ۲۰ ماه کاهش یافت. در اسفند ۸۲ مجاهد خذیراوی بار دیگر واجد شرایط بازی در فوتبال باشگاهی و ملی شد. استقلال به امید اوج گرفتن مجاهد بلافاصله او را جذب کرد غیبت طولانی وی از فوتبال حرفه ای و مصدومیت به شدت روی فرم این وینگر تأثیر گذاشته بود ولی امیر قلعه‌نویی سرمربی آبی پوشان از اوُ حمایت می‌کرد. با اتمام فصل وی در استقلال ماندنی شد. فصل ۸۴_۱۳۸۳ مجاهد در دقایقی پایانی به بازی می‌آمد ولی مصدومیتها باز اورا نیمکت نشین می‌کرد. در جام حذفی مقابل شاهین بوشهر ۱۲۰ دقیقه بازی کرد و توانست دروازه شاهین را باز کند ولی در ضربات پنالتی خذیراوی پنالتی خود را از دست داد و با هدر رفتن پنالتی مجیدی استقلال بازی را واگذار کرد. مجاهد دیگر به روزهای اوج بازنگشت و بیشتر بازی‌ها را از دست داد تا اینکه سرانجام در سال ۸۴ از استقلال کنار گذاشته شد.

او در فصل ۸۵_۱۳۸۴ به فولاد اهواز پیوست و با این تیم در رده هشتم قرار گرفت. تیم بعدی وی استقلال اهواز بود و در آخر هم به تیم نفت آبادان پیوست.

دوران مربی گری

او یک فصل دستیار علیرضا منصوریان در تیم فوتبال صنعت نفت آبادان شد.

افتخارات

تیم ملی فوتبال ایران

🏆🥇 قهرمان ۴ جانبه جام ال جی ۲۰۰۲ (مراکش)

تیم ایران باتک گل خذیراوی ونزوئلا راپشت سر گذاشت و باشکست الجزایر در ضربات پنالتی قهرمان شد.

استقلال تهران

لیگ فوتبال ایران

نایب قهرمان لیگ فوتبال ایران ۸۰–۱۳۷۹'

🥈نایب قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران ۸۱–۱۳۸۰

🥈نایب قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران ۸۳–۱۳۸۲

🥉مقام سوم لیگ برتر فوتبال ایران ۸۴–۱۳۸۳

جام حذفی فوتبال ایران

🏆🥇قهرمان جام حذفی فوتبال ایران ۷۹–۱۳۷۸

🏆🥇قهرمان جام حذفی فوتبال ایران ۸۱–۱۳۸۰

🥈نایب قهرمان جام حذفی فوتبال ایران ۸۳–۱۳۸۲

لیگ قهرمانان آسیا

🥉مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا ۰۲_۲۰۰۱

مقام چهارم جام برندگان جام آسیا ۰۱–۲۰۰۰

منابع

• Wikipedia contributors, 'Mojahed Khaziravi', Wikipedia, The Free Encyclopedia, 10 June 2013, 06:37 UTC, <http://en.wiki.x.io/w/index.php?title=Mojahed_Khaziravi&oldid=559185451> [accessed 20 July 2013]