لئوپولد فون زاخر-مازوخ
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (نوامبر ۲۰۱۶) |
لئوپولد فون زاخر-مازوخ (به آلمانی: Leopold von Sacher-Masoch) (زاده ۱۸۳۶ در لمبرگ - درگذشته ۱۸۹۵ در لیندهایم) یک نویسنده اتریشی - آلمانی بود.
لئوپولد فون زاخر-مازوخ | |
|---|---|
 لئوپولد فون زاخر-مازوخ | |
| زادهٔ | ژانویه ۱۸۳۶ |
| درگذشت | ۹ مارس ۱۸۹۵ (۶۰ سال) |
| ملیت | اتریشی-آلمانی |
| همسر | واندا آئرورا فون روملین[۱] ۱۸۸۳–۱۸۷۳ (جدایی) |
| فرزندان | سه فرزند |
وی رمانهای عاشقانه‌ای نوشته که در آنها شیوه عشقی عجیبی مبتنی بر درد کشیدن عاشق از طرف معشوق وجود دارد که آن شیوه پس از وی به مازوخیسم (خود آزاری) معروف شده‌است.
پدرش لئوپولد رئیس شهربانی ایالت گالیسیا بود و وی ابتدا در آن ایالت مقیم بود و سپس در دبیرستان پراگ و دانشگاه گراتس به تحصیل پرداخت. اولین داستان‌هایش به نام «یک حکایت گالیسی» در ۱۸۴۸ انتشار یافت و او را مشهور کرد. آثار وی آینه زندگانی مردم گالیسی در آن زمان است.
آثار
ویرایش- ونوس خزپوش ۱۸۶۹
- ایده‌های زمان ما ۱۸۷۵
- «سرگذشت‌های گالیسی» ۱۸۷۵
- «حکایات لهستانی» ۱۸۸۷
- «حکایات یهودی» ۱۸۸۱
پانویس
ویرایش- ↑ Wanda Aurora von Rümelin
منابع
ویرایش
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لئوپولد فون زاخر-مازوخ موجود است.
- فرهنگ معین - جلد ۵
پیوند به بیرون
ویرایش- پژوهشی دربارهٔ مازوخیسم (رادیو زمانه)