فهرست پادشاهان اسطورهای ایران
(تغییرمسیر از فهرست شاهان اسطورهای شاهنامه)
این فهرست شامل نامهای پادشاهان اسطورهای ایران است. در فراهم کردن این فهرست از شاهنامهٔ فردوسی رونوشت جلال خالقی مطلق (شاهنامهٔ خالقی مطلق)[۱] استفاده شدهاست.
پادشاه ایران | |
---|---|
![]() | |
جزئیات | |
نخستین پادشاه | کیومرث |
واپسین پادشاه | اسکندر |
آغاز پادشاهی | ۰ |
پایان پادشاهی | ۳۰۸۴ (پس از کیومرث) |
سکونتگاه رسمی | آمل تمیشه اصطخر بلخ |
گمارنده | جانشینی ارثی |
فهرست پادشاهان اسطورهای ایران
ویرایشچیدمان (پادشاه ایران) | چیدمان (پادشاه دودمان) | پادشاه | نگاره | پادشاهی | پدر |
---|---|---|---|---|---|
پیشدادیان (۰–۲۴۳۲ پس از کیومرث) | |||||
۱ | ۱ | کیومرث | ۳۰ سال (۰–۳۰) |
ندارد | |
۲ | ۲ | هوشنگ | ۴۰ سال (۳۰–۷۰ پس از کیومرث) |
سیامک | |
۳ | ۳ | طهمورث | ۳۰ سال (۷۰–۱۰۰ پس از کیومرث) |
هوشنگ | |
۴ | ۴ | جمشید | ۷۰۰ سال (۱۰۰–۸۰۰ پس از کیومرث) |
طهمورث | |
۵ | ۵ | ضحاک | ۱۰۰۰ سال (۸۰۰–۱۸۰۰ پس از کیومرث) |
مرداس | |
۶ | ۶ | فریدون | ۵۰۰ سال (۱۸۰۰–۲۳۰۰ پس از کیومرث) |
آبتین | |
۷ | ۷ | منوچهر | ۱۲۰ سال (۲۳۰۰–۲۴۲۰ پس از کیومرث) |
پشنگ | |
۸ | ۸ | نوذر | ۷ سال (۲۴۲۰–۲۴۲۷ پس از کیومرث) |
منوچهر | |
۹ | ۹ | زَوْ | ۵ سال (۲۴۲۷–۲۴۳۲ پس از کیومرث) |
طهماسپ | |
۱۰ | ۱۰ | گرشاسپ (شاهنامه بایسنقری) |
۹ سال (۲۴۳۲–۲۴۴۱ پس از کیومرث) |
زَوْ | |
کیانیان (۲۴۳۲–۳۰۸۴ پس از کیومرث) | |||||
۱۰ | ۱ | کیقباد | ۱۰۰ سال (۲۴۳۲–۲۵۳۲ پس از کیومرث) |
منوچهر | |
۱۱ | ۲ | کیکاووس | ۱۲۰ سال (۲۵۳۲–۲۶۵۲ پس از کیومرث) |
کیاپیوه (در اوستا) کیقباد (در شاهنامه) | |
۱۲ | ۳ | کیخسرو | ۶۰ سال (۲۶۵۲–۲۷۱۲ پس از کیومرث) |
سیاوش | |
۱۳ | ۴ | کیلهراسپ | ۱۲۰ سال (۲۷۱۲–۲۸۳۲ پس از کیومرث) |
اَوْرَنْد | |
۱۴ | ۵ | کیگشتاسپ | ۱۲۰ سال (۲۸۳۲–۲۹۵۲ پس از کیومرث) |
کیلهراسپ | |
۱۵ | ۶ | کیبهمن | ۶۰ سال (۲۹۵۲–۳۰۱۲ پس از کیومرث) |
اسفندیار | |
۱۶ | ۷ | همای چهرزاد | ۳۲ سال (۳۰۱۲–۳۰۴۴ پس از کیومرث) |
کیبهمن | |
۱۷ | ۸ | داراب | ۱۲ سال (۳۰۴۴–۳۰۵۶ پس از کیومرث) |
کیبهمن | |
۱۸ | ۹ | دارا | ۱۴ سال (۳۰۶۵–۳۰۷۰ پس از کیومرث) |
داراب | |
۱۹ | ۱۰ | اسکندر | ۱۴ سال (۳۰۷۰–۳۰۸۴ پس از کیومرث) |
داراب |
جلال خالقی مطلق ابیات مربوط به پادشاهی گرشاسپ را الحاقی و غیر اصیل میداند، و این ابیات را در نسخهٔ تصحیحی خود ندارد؛ زیرا که این ابیات در نسخههای فلورانس (۶۱۴ هجری) و استانبول (۷۳۱ هجری) نیست و در ترجمهٔ عربی بنداری هم نیامده است. و همچنین با توجه به اشعار شاهنامه پس از درگذشت زَوْطهماسپ، ایران بیشاه میماند و ایرانیان به زال پناه میبرند و از زابل، زال و رستم و سپاه ایران برای مقابله با افراسیاب میشتابند.[۲]
تبارنامه
ویرایشتبارنامهٔ پیشدادیان
ویرایشتبارنامهٔ کیانیان
ویرایشنگارخانه
ویرایش-
یک فرش کهن کاشانی از دورهٔ قاجاری که دور تا دور آن نقش پادشاهان اسطورهای ایران قرار گرفتهاند. در میانهٔ آن، نگارهٔ چند تن از شاهان ایران نوین جا داده شدهاست.
-
تابلو نقاشی رستم و سهراب در موزه فردوسی
-
نگارهٔ جمشیدشاه، مربوط به ۱۸۰۳ میلادی
-
در کاشیکاری در تکیه معاونالملک، کرمانشاه
-
کیومرث؛ چاپ سنگی نامهٔ خسروان، نوشتهٔ جلالالدین میرزا قاجار، کتابت جلوه یزدی، آذر ۱۲۸۵ هجری قمری، تهران، کارخانهٔ استاد محمدتقی.
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ شاهنامه، ویرایش جلال خالقی مطلق، انتشارات سخن
- ↑ گل رنجهای کهن، برگزیده مقالات دربارهٔ شاهنامه فردوسی، دکتر جلال خالقی مطلق، به کوشش علی دهباشی، انتشارات دکتر محمود افشار با همکاری انتشارات سخن ۱۳۹۷
- ↑ آریاییان، مردم کاشی، امرد، پارس و دیگر ایرانیان، جهانشاه درخشانی، ۱۳۸۲، صفحه ۶۸۹
منابع
ویرایش- ابوالقاسم فردوسی، شاهنامهٔ فردوسی، انتشارات تور، تهران، ۱۳۸۳ هجری شمسی
- شاهنامه فردوسی ج۳ و ج۴ تصحیح جیحونی، مصطفی نشر شاهنامه پژوهی
- شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی براساس نسخه معتبر مسکو و مقابله با نسخه ژول مول / مقدمه حسین محیالدینالهیقمشهای؛ تصحیح، فرهنگ لغات و مقابله ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد (ص)، نوبت چاپ سوم زمستان ۱۳۷۹. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵