شهرستان رباط‌کریم

یکی از شهرستان‌های استان تهران

شهرستان رباط‌کریم یکی از شهرستان‌های استان تهران است. مرکز این شهرستان شهر رباط‌کریم است.

شهرستان رباط‌کریم
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانتهران
مرکز شهرستانرباط‌کریم
مردم
جمعیت۲۹۱۵۱۶
رشد جمعیت۸/۳
جغرافیای طبیعی
مساحت۳۲۹ کیلومتر مربع کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا۱۰۷۵ متر از سطح آبهای آزاد
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۱
وبگاهفرمانداری رباط‌کریم

تاریخچه رباط کریم

ویرایش
 
موقعیت برخی از شهرهای حاشیه‌ای جنوب، جنوب غرب و غرب نزدیک تهران ۱- فردیس ۲- اندیشه ۳- شهر قدس ۴- شهریار ۵- احمدآباد مستوفی ۶- پرند ۷- رباط کریم ۸- اسلامشهر ۹- باقر شهر

این منطقه از هزاران سال قبل نیز از مراکز تمدن و زندگی بوده و محدوده سابق رباط کریم بیش از ۳ الی ۴ هکتار نبوده و خانه‌های روستایی در پیرامون کاروانسراها جای داشته‌است و پس از اینکه رباط کریم تا حدودی گسترش یافت، دارای چهار دروازه گردید که به ترتیب به شمال، جنوب، مشرق و مغرب منتهی می‌شد به طوری که آثار دروازه غربی آن در نزدیکی امامزاده محمد تقی تا چندی پیش نیز به چشم می‌خورد. بعدها با توسعه شهر رباط کریم و احداث باغ‌های میوه این دروازه‌ها از بین رفت و خیابان‌ها و کوچه‌های فراوانی احداث گردید و رباط کریم امروزی شکل گرفت.

همچنین در حوالی بازارک معروف به چاله بازارک کارشناسان بر این باورند که روستا یا شهری در زیر خاک مدفون شده‌است و با توجه به آثار متعدد باستانی که در سال ۶۹ و اواخر ۷۳ در حوالی رباط کریم از شش هزار سال قبل تا دوران قاجاریه بدست آمده نشان از قدمت بالای این شهر دارد.

از دلایل اصلی رشد و شکل‌گیری رباط کریم، واقع شدن این شهر بر سر راه جاده ابریشم و راه زیارتی خراسان به بغداد می‌توان اشاره کرد و از طرفی بعد از این که آغامحمدخان قاجار، تهران را به پایتختی انتخاب و به عمران و آبادی آن همت گماشت و تهران مرکز امور دولتی و حکومتی شد، رفت و آمد مردم به تهران برای رفع نیازها و انجام کارهای اداری از نقاط مختلف کشور افزایش یافت و مردم مناطق جنوبی ایران، کاروانیان، بازرگانان و دسته‌های نظامی می‌بایست از رباط کریم که در مسیر جاده ساوه به تهران واقع بود عبور می‌کردند که این امر به تدریج مهاجرانی را از شهرهای گوناگون به سوی رباط کریم جذب کرد.[۱]

بیشینه مردم این شهرستان را ترک‌های آذربایجانی و لرها تشکیل می‌دهند پس از آن کرد، گیلک، مازنی و مردم بومی هستند. به این صورت که بیشینه مردم شهر رباط کریم و دهستان‌های وهن آباد و امامزاده ابوطالب فارسی و بخش عمده مردم منجیل آباد و نصیرشهر به ترکی سخن می‌گویند.[۲]

تقسیمات کشوری

ویرایش

بخش‌ها

بخش مرکزی

شهرها

 
پرند

رباط‌کریم، نصیرشهر، پرند

شهرک‌ها

ویرایش

شهید حسن آبشناسان، آلارد، پرندک

دهستان‌ها

منجیل‌آباد، امامزاده ابوطالب، وهن‌آباد

روستاها

یقه، انجم‌آباد، شهرآباد، حصارمهتر

بناهای تاریخی

ویرایش
  1. تپه باستانی روستای یقه
  2. بقعه امامزادگان هادی و مهدی روستای یقه
  3. تپه باستانی پرندک یک
  4. آرامگاه پیغمبر لوط
  5. تپه قلعه روستای حسن
  6. آسیاب رباط کریم
  7. پل بازارک
  8. کاروانسرای سنگی شهر جدید پرند
  9. کاروانسرای حاج کمال
  10. یخچال تاریخی

افراد سرشناس تاریخی

ویرایش

نمایندگان مجلس

ویرایش

فرمانداران

ویرایش
  1. حسین طاهری (۱۳۷۵–۱۳۷۶)
  2. علی اصغر ناصر بخت (۱۳۷۶–۱۳۸۰)
  3. محمد موحد (۱۳۸۰–۱۳۸۴)
  4. کیوان مرادیان (۱۳۸۴–۱۳۸۶)
  5. علی جهانبخشی (۱۳۸۶–۱۳۸۸)
  6. حسین کاشانی پور (۱۳۸۸–۱۳۹۰)
  7. بیژن سلیمان پور (۱۳۹۰–۱۳۹۳)[۳]
  8. علی بیگی (۱۳۹۳–۱۳۹۵)[۴]
  9. سعید بیات (۱۳۹۵–۱۳۹۶)
  10. سید مهدی ساداتی (۱۳۹۶–۱۴۰۰)
  11. امید احمدی (۱۴۰۰ - امروز)

منابع

ویرایش
  1. بهنام غلامی (۱۵ تیر ۱۳۹۸تاریخچه رباط کریم، آموزشگاه آزاد فنی و حرفه ای نوین گل
  2. «معرفی شهرستان رباط کریم». شهرداری رباط کریم. دریافت‌شده در شهریور 1402. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. فرمانداری رباط کریم. «فرمانداران سابق شهرستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۱۵.
  4. فرمانداری رباط کریم. «فرماندار شهرستان رباط کریم». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۱۵.