شنیانگ جی-۱۶
شنیانگ جی-۱۶ (انگلیسی: Shenyang J-16) یک جنگنده چندمنظوره تهاجمی دوموتوره ساخت شرکت شنیانگ چین است[۳][۴] که برپایهٔ شنیانگ جی-۱۱ توسعه یافته است. بیش از ۲۰۰ فروند جی-۱۶ ساخته شده است و تنها در نیروی هوایی چین فعال‌هستند.[۵]
| جی-۱۶ | |
|---|---|
| |
| کاربری | جنگنده چندمنظوره جنگنده تهاجمی |
| کشور سازنده | چین |
| تولیدکننده | شنیانگ |
| نخستین پرواز | ۲۰۱۲ |
| معرفی‌شده در | ۲۰۱۵ |
| وضعیت | در خدمت |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی چین |
| ساخته‌شده | ۲۰۱۲ تا کنون |
| تعداد ساخته‌شده | ۲۰۰+ تا تاریخ ۲۰۲۱[بروزرسانی][۱][۲] |
| توسعه‌یافته از | شنیانگ جی-۱۱ |
طراحی و توسعه
ویرایشدر دهه ۱۹۹۰ میلادی چین پس از خریدن تعدادی سوخو-۲۷ از روسیه خط تولید آن را نیز خریداری کرد و تحت لیسانس روسیه با نام شنیانگ جی-۱۱-اِی تولید نمود.[۶] اندکی بعد چین شنیانگ جی-۱۱-بی را تولید کرد که آن مدل تک سرنشین بوده است. همچنین یک مدل دوسرنشین برای جی-۱۱ طراحی نمود و با کد (BS) جی-۱۱-بی‌اس نامگذاری کرد. شنیانگ جی-۱۶ یک توسعه بر روی جی-11 BS است.[۷]
جی-۱۶ نخستین پروازش آزمایشی را در سال ۲۰۱۲ انجام داد[۸] و در سال ۲۰۱۵ وارد خدمت‌شد. این جنگنده دارای آرایه اسکن الکترونیکی فعال است[۹] و موتور چینی شنیانگ دابلیواس-۱۰-A در آن به کار رفته است.[۱۰] و همچنین به دلیل کاربرد مواد کامپوزیت، وزن آن کاهش داشته است.[۱۱] در ساخت جی-۱۶ از مواد و رنگ جاذب رادار استفاده شده است تا بازتاب راداری کاهش‌یابد.[۱۲] و دارای غلاف جنگ الکترونیک برای گذر از پدافند هوایی دشمن‌است.[۱۳]
مدلی با نام D برای جنگ الکترونیک ساخته‌شد و در سال ۲۰۱۵ نخستین پرواز خود را انجام داد. این مدل برای ایجاد پارازیت بر روی پدافند هوایی دشمن ساخته شده است.[۱۴][۱۵]
در سال ۲۰۲۱ شنیانگ اعلام‌کرد که کابین دوم را با یک سامانه هوش مصنوعی به نام «هوش پیروزی» جایگزین کرده است و دیگر نیازی به خلبان دوم نخواهد بود. این سامانه در شرکت شنیانگ در دست آزمایش و بررسی است.[۱۶]
گونه‌ها
ویرایش- J-16
- J-16D: مخصوص جنگ الکترونیک و مجهز به پاد اخلالگر است. در این نسخه جستجو و ردیابی فروسرخ و توپ ۳۰ میلیمتری حذف شده‌اند و یک سامانه الکترونیکی بجای آنها نصب شده است.
کاربران
ویرایش
- نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق – ۲۴۵+ فروند تا ۲۰۲۲[۱۷]
مشخصات
ویرایشدادهها از [نیازمند منبع]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۲[۳]
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوفن با پس‌سوز شنیانگ دابلیواس-۱۰A, ۱۲۰–۱۴۰[۱۸] کیلونیوتن (۲۷٬۰۰۰–۳۱٬۰۰۰ پوند-نیرو) با پس‌سوز
عملکرد
- بیشینه سرعت: ماخ 2[۱۹]
جنگ‌افزار
- ۱ × 30 mm cannon[۴]
- Munitions on twelve external hardpoints, including:[۳]
- Air-to-air missile[۳]
- Anti-ship missile[۳]
- Rockets[۳]
- Guided bombs[۳]
- Anti-radiation missile[۳]
- YINGS-III targeting pod[۴]
Avionics
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامIISS_2021وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "歼16造价与歼20旗鼓相当，为何不将此战机停产，全面建造歼20呢". 搜狐军事. Archived from the original on 2 June 2021. Retrieved 12 November 2021.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ ۳٫۷ Liu, Zhen (4 August 2018). "China's new J-16 advanced fighter jet 'targeting Taiwan' may soon be combat ready". South China Morning Post. Archived from the original on 4 August 2018. Retrieved 12 November 2020.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ Bronk, page 38
- ↑ https://web.archive.org/web/20180804111035/https://www.scmp.com/news/china/diplomacy-defence/article/2158212/chinas-new-j-16-advanced-fighter-jet-targeting-taiwan Liu, Zhen (4 August 2018). "China's new J-16 advanced fighter jet 'targeting Taiwan' may soon be combat ready". South China Morning Post. Archived from the original on 4 August 2018. Retrieved 12 November 2020.
- ↑ Bronk, page 37
- ↑ "Based in the Russian Sukhoi Su-30MKK, the Shenyang J-16 is an all-modern multirole fighter-bomber introduced for service by China during 2013". Military Factory.
- ↑ John Pike. "J-16 (Jianjiji-16 Fighter aircraft 16) / F-16". Globalsecurity.org. Retrieved 4 February 2015.
- ↑ Bronk, page 38
- ↑ https://web.archive.org/web/20150610030637/https://www.flightglobal.com/news/articles/analysis-can-china-break-the-military-aircraft-engine-412424/ Fisher, Richard (27 May 2015). "ANALYSIS: Can China break the military aircraft engine bottleneck?". FlightGlobal. Archived from the original on 10 June 2015. Retrieved 5 August 2015.
- ↑ Bronk, page 38
- ↑ Hollings, Alex (2 February 2019). "China says a new paint job just turned its J-16 into a 'near-stealth' fighter". sofrep.
- ↑ Roblin, Sebastien (30 November 2017). "China's New J-16D Aircraft Might Have a Terrifying New Military Capability". National Interest.
- ↑ «Possible J-16 EW variant makes its first flight | IHS Jane's 360». web.archive.org. ۲۰۱۵-۱۲-۲۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۰۶.
- ↑ DUBOIS, GASTÓN (27 September 2021). "J-16D, China's SEAD aircraft seen as never before". aviacionline.
- ↑ Rogoway, Tyler (2 July 2021). "Flanker Fighter Appears Among Unmanned Aircraft At China's Secretive Test Base".
- ↑ "Zhuhai Airshow display reveals info on China's J-20, J-16 inventory". 8 November 2022.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامfisher_2015-05-27وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Defense Intelligence Agency of the United States (2019). China Military Power: Modernizing a Force to Fight and Win (PDF) (Report). p. 88. Archived from the original (PDF) on 11 May 2019. Retrieved 28 April 2019.
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ International Institute for Strategic Studies (2018). "Chinese and Russian air-launched weapons: a test for Western air dominance". Retrieved 12 November 2020.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Rupprecht, Andreas (18 February 2020). "Images show PLAAF J-16 armed with YJ-83K anti-ship missile". Janes. Retrieved 12 November 2020.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shenyang J-16». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۱.
پیوند به بیرون
ویرایش