سیاوش اکبرپور

بازیکن فوتبال ایرانی

سیاوش اکبرپور (زادهٔ ۱ بهمن ۱۳۶۳ در شیراز) بازیکن سابق و مربی فوتبال اهل ایران است.

سیاوش اکبرپور

شناسنامه
نام کامل سیاوش اکبرپور
زادروز ۱ بهمن ۱۳۶۳ (۳۹ سال)
زادگاه شیراز، ایران
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی
پُست مهاجم
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۲۰۰۱–۲۰۰۴
۲۰۰۴–۲۰۰۷
۲۰۰۷–۲۰۰۸
۲۰۰۸–۲۰۱۰
۲۰۱۰–۲۰۱۱
۲۰۱۱–۲۰۱۲
۲۰۱۲–۲۰۱۴
۲۰۱۴–۲۰۱۵
فجر سپاسی
استقلال
الظفره
استقلال
استیل آذین
تراکتور
استقلال
پیکان
؟ (۲۵)
۷۳ (۲۳)
۱۱ (۵)
۵۴ (۱۴)
۲۵ (۹)
۲۲ (۱)
۵۱ (۵)
۹ (۰)
تیم ملی
۱۳۸۳–۱۳۸۱
۱۳۸۴
زیر ۲۳ سال ایران
ایران
؟ (؟)
۶ (۰)
دوران مربیگری
۲۰۱۷
۲۰۱۷–۲۰۱۸
۲۰۱۹–۲۰۲۰
۲۰۲۲-۲۰۲۳
۲۰۲۴
کیمیا فرایند قم
مشکی‌پوشان (دستیار)
شهرداری بم
۱۹ سال استقلال
استقلال ملاثانی

زندگی ورزشی

ویرایش

او فوتبال را به صورت حرفه‌ای از تیم فجر سپاسی شیراز آغاز نمود. وی در سال ۱۳۸۳ از تیم فجر سپاسی شیراز به تیم استقلال تهران نقل مکان کرد و بعد از سه سال به تیم الظفره امارات پیوست. بعد از یک فصل بازی در این تیم اماراتی دوباره به تیم استقلال تهران پیوست. وی ۶ مرداد ۱۳۹۴ از فوتبال خداحافظی کرد.

مهارت

ویرایش

اکبرپور یک بازیکن فیزیکی و ماهر در بازی درگیرانه بود و معمولاً به عنوان هافبک چپ هم در حمله و گاهی هم در کار دفاعی مشارکت می‌کرد. تکل‌های قدرتی و بسیار سریع و خشن اکبرپور شاخصه بازی او محسوب می‌شد.[۱][۲]

بازی در تیم‌های ملی

ویرایش

تیم ملی زیر ۲۳ سال

ویرایش

اکبرپور در سال ۱۳۸۱ و در جریان مسابقات آسیایی به عنوان تکنیکی‌ترین بازیکن تیم ملی فوتبال زیر ۲۳ سال ایران انتخاب گردید. وی همچنین عضو تیم ملی المپیک ایران در بازی‌های مقدماتی بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۴ بود.

تیم ملی بزرگسالان ایران

ویرایش

بعد از آنکه سیاوش اکبرپور با تیم استقلال تهران در مسابقات لیگ برتر ایران در فصل ۸۶–۸۵ به مقام قهرمانی رسید، توسط مربی ایران امیر قلعه‌نویی برای بازی انتخابی جام ملت‌های آسیا در برابر تایوان به اردوی تیم ملی دعوت شد.

افتخارات

ویرایش

باشگاهی

ویرایش

استقلال تهران

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. «خلاصه بازی برگشت استقلال تراکتورسازی- لیگ برتر (۹۲–۱۳۹۱)». وبگاه فوتبالیترین. دریافت‌شده در ۱۸ اسفند ۱۳۸۹.
  2. «خلاصه بازی رفت استقلال و الریان قطر- جام باشگاه‌های آسیا (۹۲–۱۳۹۱)». وبگاه فوتبالیترین. دریافت‌شده در ۱۸ اسفند ۱۳۸۹.