ذرات شبه‌ویروس
ذرات شبه‌ویروس یا (وی‌ال‌پی‌ها VLPs)؛ کوتاه‌شدهٔ (Virus-like particles)، مشابه ویروس‌ها با ساختارهای چند پروتئینی هستند، اما عفونی نیستند زیرا آنها مادهٔ ژنتیکی ویروس را ندارند. بیان ویروسی پروتئین‌های ساختاری مانند envelope یا Capsid می‌تواند به خودآرایی ذرات شبه ویروسی (VLPs) منجر شود. نخستین بار ذرهٔ شبه ویروسی مشتق شده از ویروس هپاتیت B و دارای آنتی‌ژن سطح مشتق شده از هپاتیت ب در سال ۱۹۶۸ از سرم بیمار به دست آمد.[۱] در حال حاضر ذرات شبه‌ویروس از اجزای طیف گسترده‌ای از خانواده‌های ویروسی ساخته شده‌اند، از جمله (Parvoviridae) (به عنوان مثال آدنو-associated virus) با Retroviridae (به عنوان مثال HIV) و Flaviviridae (به عنوان مثال ویروس هپاتیت C) و هم‌چنین باکتریوفاژها (به عنوان مثال Qß و AP205).
ذرات شبه‌ویروس را می‌توان در سیستم‌های کشت سلولی متعددی از جمله باکتری‌ها، رده‌های سلولی پستانداران، رده‌های سلولی حشرات، سلول‌های مخمر و یاخته گیاهی تولید کرد.[۲]
منابع
ویرایش- ↑ "Particles associated with Australia antigen in the sera of patients with leukaemia, Down's Syndrome and hepatitis". Nature. 218 (5146): 1057–9. June 1968. doi:10.1038/2181057a0. PMID 4231935.
- ↑ "Virus like particles production in green plants". Methods. 40 (1): 66–76. September 2006. doi:10.1016/j.ymeth.2006.05.020. PMC 2677071. PMID 16997715.