دیوید سوشی
سِـر دیوید کورتنی سوشِـی (انگلیسی: Sir David Courtney Suchet؛ تلفظ صحیح نام‌خانوادگی: /ˈsuːʃeɪ/ SOO-shay) که نام‌خانوادگی‌اش در ایران به‌اشتباه ساچِت هم گفته‌شده، بازیگر بریتانیایی تئاتر، سینما و تلویزیون و دارای نشان «فرماندهٔ والامقام امپراتوری بریتانیا» است.[۳] او نقش ادوارد تلر را در مجموعهٔ تلویزیونی اوپنهایمر ایفا نمود و جایزهٔ انجمن سلطنتی تلویزیون و اتحادیهٔ مطبوعاتی صدا و سیما را بابت هنرنمایی در سریال راه و رسم زندگی ما دریافت نمود. از جمله معروف‌ترین کارهای وی، ایفای نقش هرکول پوآرو[۴] در سریال پوآرو از ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۳ است که برای او شهرت بین‌المللی را به ارمغان آورد و در سال ۱۹۹۱ نامزدِ دریافت جایزهٔ بَـفتا شد.[۵][۶]
دیوید سوشی | |
|---|---|
 دیوید سوشی در سال ۲۰۰۶ | |
| نام هنگام تولد | دیوید کورتنی سوشی[۱][۲] |
| زادهٔ | ۲ مهٔ ۱۹۴۶ (۷۸ سال) |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۷۰ تا کنون |
| همسر | شیلا فِـریس (ا. ۱۹۷۶) |
| فرزندان | ۲ |
| والدین | جون پاتریشیا جارشی جک سوشی |
| خویشاوندان | جان سوشی (برادر) پیتر سوشی (برادر) ریچارد سوشی (برادرزاده) جیمز جارشی (پدربزرگ مادری) |
اوایل زندگی و خانواده
ویرایشدیوید در لندن زاده شد.[۷] مادرش «جون پاتریشیا»[الف] یک هنرپیشه بود و پدرش جک سوشی نام داشت که در سال ۱۹۳۲ از آفریقای جنوبی به انگلستان مهاجرت کرده و ضمن تحصیل در دانشکده پزشکی بیمارستان سنت مری از سال ۱۹۳۳، متخصص پزشکی زنان و زایمان شد.[۷][۸][۹]
پدر او از تبار یهودیان لیتوانی و فرزند «ایزیدور سوخه‌دوویتس»[ب] بود[۱۰] که در شهر کرتینگا واقع در قلمروی اسکان در امپراتوری روسیه زندگی می‌کرد. در گذشته، نام‌خانوادگی آنها «شوهِـت»[پ] (یک واژهٔ ییدیش برگرفته از واژهٔ عبری «شوخِـت»[ت]) و معرفِ شغلِ خانوادگیِ آنها (قصاب کوشر) بود. پدر او در زمانی که در آفریقای جنوبی زندگی می‌کرد، نام‌خانوادگی‌شان را به «سوشِـی» تغییر داد. مادر دیوید در انگلستان زاده شده و پیرو کلیسای انگلستان بود (که پدرش از تبار یهودیان روسیه و مادرش انگلیسی و انگلیکان بود).[۸] دیوید سوشی را بدون هیچ دین و مذهبی بزرگ کردند، اما خودش در سال ۱۹۸۶ پیروی از آموزه‌های انگلیکان را آغاز نمود و در سال ۲۰۰۶ رسماً به این آئین مذهبی گروید.[۸][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]
دیوید و برادرانش جان و پیتر به مدرسهٔ گرنهام هاوس[ث] در بیرچینگتون آن سی واقع در کنت رفتند. دیوید پس از تحصیل در یک مدرسهٔ مستقل دیگر در شهرستان سامرست به نام مدرسهٔ ولینگتون[ج]، به بازیگری علاقمند شد و در سن ۱۶ سالگی به سازمان خیریه تئاتر ملی جوانان رفت. وی تحصیلات پیشرفته خود را در آکادمی موسیقی و هنرهای نمایشی لندن پی گرفت و اینک یکی از اعضای هیئت امنای آن است.
برادر بزرگ او جان سوشِـی، مجری تلویزیون و گویندهٔ پیشین اخبار در شبکهٔ آی‌تی‌اِن بود. برادرزاده‌اش ریچارد سوشِـی نیز یک گویندهٔ تلویزیونی است.
حرفه
ویرایشتئاتر
ویرایشدیوید سوشی، بازیگری حرفه‌ای را از تئاتر واترمیل در بگنر بارکشر آغاز نمود. در سال ۱۹۷۳ میلادی به رویال شکسپیر کامپنی پیوست. در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲، وی نقش بولینگبروک را در نمایش ریچارد دوم در مقابل آلن هاوارد بازی کرد. او همچنین ایفاگر نقش «جان» در نمایشنامهٔ اولئانا در سالن نمایش رویال کورت[چ] در سال ۱۹۹۳ بود که توسط هارولد پینتر کارگردانی شد و در آن لیا ویلیامز نقش «کارول» را بازی کرد. نخستین اجرای دیوید در «وست اِند»، در نقشِ مقابل ساسکیا ریوز در نمایشنامهٔ «جدایی» اثر تام کمپینسکی بود که در سال ۱۹۸۷ در سالن نمایش «کامدی تیئتر»[ح] صورت پذیرفت. در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ او نقشِ مقابل دایانا ریگ را در نمایشنامهٔ چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ اجرا نمود و مابین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ نیز نقش آنتونیو سالییری را در نمایشنامهٔ آمادئوس در تئاتر برادوی ایفا کرد. در سال ۲۰۰۷، در «سالن نمایش چیچستر فستیوال»،[خ] او در نقش جووانی بنلی در نمایش آخرین اعتراف ظاهر شد که دربارهٔ مرگ پاپ ژان پل یکم بود.[۱۵] در سال ۲۰۱۴ نیز، وی در همان نقش در یک تور تئاتر در استرالیا هنرنمایی نمود.[۱۶][۱۷]
او از ژوئن ۲۰۱۵ میلادی، در نقش «لیدی براکنل»[د] در نمایشنامهٔ اهمیت جدی بودن اثر اسکار وایلد در تئاتر وودویل لندن هنرنمایی کرده‌است.[۱۸]
سینما و تلویزیون
ویرایشنخستین نقش تلویزیونی او در سال ۱۹۷۰ بود و در سال ۱۹۷۱ در یک قسمت از سریال «در معرض دید عموم» ظاهر شد. در سال ۱۹۸۰ او در تله‌فیلم داستان دو شهر بازی کرد. در همان سال، نقش ادوارد تلر در سریال تلویزیونی اوپنهایمر را ایفا کرد که دربارهٔ پروژه منهتن بود. دیوید سوشی در سال ۱۹۸۳ در سریال رایلی، تک‌خال جاسوس‌ها، نقش یک پلیس چینی‌تبار دسیسه‌گر را بازی کرد که دستور داشت سیدنی رایلی را به قتل برساند. وی همچنین ایفاگر نقش زیگموند فروید در مینی‌سریال فروید بود که توسط بی‌بی‌سی در سال ۱۹۸۴ تهیه شد. سپس در سال ۱۹۸۵، دیوید در نقش «بلات» در سریال تلویزیونی بلات در چشم‌انداز و در نقش «استنلی آدامز» (که یک گزارش‌دهندهٔ تخلف بود) در سریال «ترانه‌ای برای اروپا» بازی کرد. جالب آنکه، دیوید سوشی در نقش بازرس جپ در تله‌فیلم سیزده در شام هم ایفای نقش کرده است که در آن، پیتر یوستینف نقش هرکول پوآرو را بازی می‌کرد. دیوید سوشی در کتابش تحتِ عنوان «پوآرو و من»[ذ] نوشته‌است که یک روز یوستینف نزد او آمده و به وی گفت که او می‌تواند به‌خوبی از عهدهٔ نقش پوآرو برآید. پس از آن سوشی با برایان ایستمن در آی‌تی‌وی صحبت کرد:[۱۹]
پس از آنکه از رستوران بیرون آمدیم، برایان گفت: «چند تا کتاب برات می‌فرستم. یه نگاهی بهشون بنداز و بگو نظرت چیه» و بعد در سیاهی شب محو شد و من متحیر، به سمت منزل و نزد همسرم شیلا رفتم. دو روز بعد، چندین جلد کتاب از رمان‌های کامل پوآرو به‌دستم رسید و اندکی بعد نسخه‌ای از «یادداشت‌های پوآرو» که مشتمل بر داستان‌های کوتاهی بود که برایان قصد داشت از آنها در ده قسمت اول سریال استفاده کند. من وسوسه شدم، اما در عین حال فکر کردم: بهتر است بدانم که دارم خودم را درگیر چه چیزهایی می‌کنم؛ بنابراین خواندن کتاب‌ها و داستان‌ها را آغاز کردم. و همان‌طور که داشتم داستان‌ها را می‌خواندم، آرام آرام به ذهنم خطور کرد که من واقعاً شخصیتی را که در این کتاب‌ها توصیف شده، بدان شکل در سینما یا تلویزیون ندیده‌ام. پوآرو شباهتی به آلبرت فینی یا پیتر یوستینف یا ایان هولم در درام تلویزیونی بی‌بی‌سی به نام «قتل‌های حساب‌شده» نداشت. او کاملاً و ابداً متفاوت بود: ماهرتر، خرده‌گیرتر و از همه مهم‌تر، انسان‌تر از آنچیزی که بر پرده دیده بودم. اما هنوز مطمئن نبودم که آیا نقش او را بازی کنم یا نه؛ بنابراین تصمیم گرفتم از برادر بزرگترم جان، که در آن زمان گویندهٔ خبر در «ایندپندنت تله‌ویژن نیوز» در لندن بود، مشورت بگیرم. او دو سال از من بزرگتر است و همیشه سرمشق من بوده‌است. در نتیجه به او تلفن زدم. [...]
جان خیلی سفت و سخت گفت: «بهش نزدیک هم نمی‌شم.»
بی‌اختیار پاسخ دادم: «جدی می‌گی؟»
«آره، به‌نظرم پوآرو یه شوخیه. یک لودهٔ شوت. اصلاً شبیه به تو نیست.»
من آب دهانم رو قورت دادم.
به او گفتم: «خب راستش، کسی که من دارم درباره‌اش می‌خونم، اصلاً کودن و لوده نیست. شخصیتی است که هیچ‌وقت، به‌درستی به‌تصویر کشیده نشده.»
سکوت دیگری درگرفت.
تپق‌زنان گفتم: «چالش فوق‌العاده‌ای است که ببینم آیا می‌توانم آن شخصیت را به تصویر دربیاورم یا نه». آه کوتاهی کشید. جان مردی بی‌نهایت مهربان و نازنین است و هرگز نمی‌خواهد مرا ناراحت کند.
به آرامی گفت: «صدالبته. اگر چنین قصدی داری، این نقش را بپذیر. موفق باشی. فقط یک هشدار کوچک دارم: سخت بتوان مردم را متقاعد کرد که پوآرو را جدی بگیرند.»
معلوم شد که کاملاً حق با اوست. اما هرچه بیشتر دربارهٔ مردی که در کتاب‌های بانو آگاتا کریستی بود، فکر کردم، بیش از پیش متقاعد شدم که من می‌توانم شخصیت حقیقی پوآرو را بر روی صفحهٔ نمایش زنده کنم. مردی که پیش از این، مخاطبان وی را هرگز آن چنین ندیده بودند.
در سال ۱۹۸۸ دیوید سوشی نقش لئوپولد بلوم[۲۰] (یکی از شخصیت‌های رمان اولیس) را در مستند کانال ۴ با نام «دنیای مدرن: ۱۰ نویسنده بزرگ» بازی کرد.[۲۱] در همان هنگام، او روزهای متمادی مشغول خواندن رمان‌های آگاتا کریستی دربارهٔ هرکول پوآرو بود:[۱۹]
شروع کردم به نوشتن فهرستی از مشخصات شخصیتی و عادات پوآرو. اسمش را گذاشتم «پروندهٔ ویژگی‌ها». پنج صفحهٔ تمام شد و ۹۳ نکتهٔ از جنبه‌های مختلف زندگی وی را در بر می‌گرفت. - در واقع، این دست‌نوشته را در تمام سال‌هایی این نقش را بازی کردم، به سر صحنه می‌آوردم و نسخه‌ای از آن را هم به تمامی کارگردانانی که با آنها برای پوآرو همکاری داشتم، دادم.
دیوید سوشی در سال ۱۹۸۸ در آخرین قسمت مجموعه تلویزیونی داستان‌های باورنکردنی نیز ظاهر شد. او در قسمتِ «زمانی برای مُردن» در نقش «ایو دروآر»[ر]، یک مرد فاسق شیاد، بازی کرد.[۲۲]
در سال ۱۹۸۹ وی نقش اصلی سریال پوآرو هنرنمایی نمود. در سال ۲۰۰۱ او نقش اصلی سریال راه و رسم زندگی ما به کارگردانی دیوید ییتس را به عهده گرفت و در آوریل ۲۰۰۲، نقش وکیل دعاوی جرج کارمن را در سریال درام «کارمن را خبر کنید: دادگاه‌های جرج کارمن، مشاور حقوقی ملکه»[ز] بازی نمود.[۲۳]
سوشی در سال ۲۰۰۳، در نقش کاردینال بلندپرواز تامس وولسی در درام دو قسمتی شبکهٔ آی‌تی‌وی به نام «هنری هشتم» در کنار ری وینستون (در نقش هنری هشتم) و هلنا بونهام کارتر (در نقش آن بولین) ظاهر شد. در ماه مه ۲۰۰۶، او نقش سرمایه‌دار رسانه‌ای کشته‌شده، رابرت مکسول را در سریال تلویزیونیِ شبکهٔ بی‌بی‌سی دو تحت عنوان مَـکسوِل ایفا کرد که ۱۸ ماه آخر زندگی رابرت مکسول را به‌تصویر می‌کشید. در همان سال، وی صداپیشگی شخصیت پوآرو را در بازی ماجراجویی ویدئویی آگاتا کریستی: قتل در قطار سریع‌السیر شرق به عهده گرفت.[۶]
در کریسمس ۲۰۰۶، سوشی نقش شکارچیِ خون‌آشام، آبراهام ون هلسینگ را در اقتباس تلویزیونی شبکهٔ بی‌بی‌سی از رمان دراکولا اثر برام استوکر اجرا کرد. او همچنین در نقش معاون نخست‌وزیر انگلستان در فیلمی با ژانر فاجعه تحت عنوان سیل بازی کرد که در اوت ۲۰۰۷ منتشر شد و ماجرای سیل فاجعه‌بار لندن را به تصویر می‌کشید. دیوید سوشی در ۶ فوریه ۲۰۰۸ در برنامه گفتگوی روزانه تلویزیونی زنان رها ظاهر شد تا دربارهٔ نقشش «لو ووگل»[ژ] در فیلم دزدی بانک صحبت کند که در کنار جیسون استاتهام و سافرون باروز بازی کرده بود. در سال ۲۰۰۸، او در مجموعه مستند تبارشناسی فکر می‌کنی کی هستی؟ حضور یافت و حقایقی را در مورد تاریخچه خانوادگی خود کشف کرد.[۲۴]
دیوید در سال ۲۰۰۹ در فیلم تلویزیونی شبکهٔ سی‌بی‌سی تله‌ویژن با نام منحرف‌شده از مسیر بازی کرد. او ایفاگر شخصیت منفی اصلی در سریال به سیم آخر زدن تری پرچت بود که اقتباس تلویزیونی شبکهٔ اسکای تی‌وی از یکی از رمان‌های تری پرچت به همین نام است. دیوید در تله‌فیلم «کار خدا» نیز در نقش بنیامین سیسکو حضور یافت. در سال ۱۹۸۷، وی در فیلم هری و خانواده هندرسون در نقش یک شکارچی پاگنده بازی کرد. سوشی در دو فیلم مایکل داگلاس به نامهای قتلی بی‌نقص و بستگان سببی نیز بازی کرد. در سال ۱۹۹۷، او در فیلم مستقل «یکشنبه» ایفای نقش نمود. در نوامبر ۲۰۱۱، سوشی و شبکهٔ آی‌تی‌وی اعلام کردند که وی بازی در نقش پوآرو را در مجموعه رمان‌های پوآرو، با ایفای نقش در فصل سیزدهم و آخر پوآرو پایان می‌دهد. قسمت آخر سریال تحت عنوانِ «پرده» در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۳ ازشبکهٔ آی‌تی‌وی پخش شد. در طول زمان فیلم‌برداری قسمت آخر، دیوید سوشی ناراحتی و غم خود را در وداع با شخصیتی که عاشقش بود، چنین ابراز داشت:[۱۹]
از دست دادن او اکنون، پس از مدتی طولانی، مانند از دست دادن عزیزترین دوست بود، حتی با اینکه من فقط یک هنرپیشه بودم که آن نقش را بازی می‌کردم. [...] مرگ هرکول پوآرو برای من، پایان یک سفر طولانی خلاقانه بود که احساسات مرا بیش از پیش برانگیخت، چرا که تلاش من تنها آن بود که پوآروی واقعیِ آگاتا کریستی را به تصویر بکشم، مردی که برای نخستین بار در ماجرای اسرارآمیز در استایلز در ۱۹۲۰ خلق شد و مرگ وی بیش از نیم قرن بعد، در ۱۹۷۵ در رمان پرده رقم خورد. او برای من همانقدر واقعی بود که برای آگاتا کریستی بود: یک کارآگاه بزرگ، یک مرد برجسته، شاید البته بعضاً کمی آزاردهنده [...] همان‌طور که برای آخرین بار به دوربین نگاه می‌کردم آخرین سخنان پوآرو را خطاب به آرتور هستینگز در روز جمعه به یاد می‌آورم.
به آرامی گفتم: «دوست عزیز»،[س] در حالی که هستینگز داشت پوآرو را تنها می‌گذاشت تا کمی استراحت کند.
این عبارت برای من بی‌نهایت معنا داشت، به همین دلیل هم پس از بستن در پشت سرش، آن را دوباره تکرار کردم. اما دومین «دوست عزیز» من در آن صحنه برای شخص دیگری غیر از هستینگز بود. برای دوست بسیار عزیزم «پوآرو» بود. من هم داشتم از او خداحافظی می‌کردم و این وداع را با تمام وجود احساس کردم.
سوشی در نقش هرکول پوآرو در تمامی رمان‌ها و داستان‌های آگاتا کریستی که این شخصیت در آنها وجود داشت، بازی کرد.[۲۵]
مابین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵، سوشی راوی دو برنامهٔ مستند شبکهٔ بی‌بی‌سی بود و سیاحتی حماسی را در امتداد دریای مدیترانه انجام داد که از زندگی و سفرهای پطرُسِ حواری و پولس رسول الهام گرفته شده بود.
در سال ۲۰۱۶، سوشی راوی یک نمایش زندهٔ بی‌بی‌سی بود، تحت عنوان «پیتر پن دچار مشکل می‌شود» که در آن، تنها فرد حرفه‌ای در میان هنرمندان محسوب می‌شد. در مقطعی در حین پخش برنامه، یکی از بازیگران دچار برق‌گرفتگی می‌شود و از سوشی می‌خواهند تا حواس تماشاگران را پرت کند. او هم سبیل «کاپیتان هوک» را گرفته و شروع به ایفای نفش پوآرو می‌کند و حتی متن مربوط به خود را، با لهجهٔ بلژیکی پوآرو می‌گوید. این کار باعث شد تا کارگردان (که خود نقش کاپیتان هوک را بازی می‌کرد) مداخله کند و سبیل را پس گرفته و سوشی را از این وظیفه فرعی خلاص کند.[۲۶]
در سال ۲۰۱۷، سوشی در نقش «دکتر فیگن»[ش] در اقتباس تلویزیونی بی‌بی‌سی از رمان «زوال و سقوط»[ص] اِوِلین وو هنرنمایی کرد و بازیگر میهمان در نقش «صاحبخانه» در یکی از قسمت‌های فصل دهم دکتر هو به نام «تق، تق»[ض] بود.
رادیو
ویرایشنخستین اجرای رادیویی دیوید، خواندن یک «قصهٔ صبحگاهی» برای تهیه‌کنندهٔ برنامهٔ «گفتگوهای پبل میلز»،[ط] دیوید شوت بود. این دو یکدیگر را در یک مهمانی سالیانه شهرداری استراتفورد ملاقات کرده بودند که برای خوش‌آمدگویی به هنرمندان رویال شکسپیر کامپنی و آغاز فصل جدیدی از فعالیت‌شان ترتیب داده شده بود. سوشی همچنین صداپیشگی شخصیت اصلان را در اقتباس رادیویی «تمرکز بر خانواده»[ظ] (یک سازمان بنیادگرای مسیحی) از رمان سرگذشت نارنیا اثر سی. اس. لوئیس بر عهده داشت. او همچنین صداپیشهٔ شخصیت «جولیوس نو»[ع] در اقتباس رادیویی دکتر نو در شبکهٔ بی‌بی‌سی ۴ بود. دیوید در یک برنامهٔ مستندگونهٔ رادیویی بی‌بی‌سی ۳، نقش هنریک ایبسن را در کنار مارتین شا (در نقش آوگوست استریندبری) ایفا نمود که دربارهٔ ملاقات این دو نویسندهَ بزرگ بود.
کانال تراست و اتحادیهٔ تیمز ریور
ویرایشدیوید سوشی قائم‌مقام تراست کانال‌های آبی لیچفیلد و هیثرتون است که بزرگترین موفقیت‌شان تا به امروز، تأمین بودجه برای ساخت یک مسیر جدید برای آزادراه ام۶ تول در آن بخش‌هایی می‌شود که کانال‌های آبی لیچفیلد و هیثرتون را قطع می‌کند و تراست یادشده، امیدوار است تا این کانال‌های آبی با اینکار، بازگشایی و قابل عبور و مرور شوند. سوشی همچنین در نوامبر ۲۰۰۵ به‌عنوان رئیس هیئت مدیره «اتحادیهٔ تیمز ریور»[غ] انتخاب شد.[۲۷] در اجلاس عمومی سالیانه این اتحادیه در ژوئیه ۲۰۰۶ سوشی پذیرفت یک سال دیگر نیز در این سِـمَـت باقی بماند. وی از حامیان «پروژه قایق‌های رودخانه تیمز»[ف] است.[۲۸]
جوایز، افتخارها و مقام‌های شغلی
ویرایشنخستین جایزهٔ مهم سوشی، جایزهٔ «انجمن سلطنتی تلویزیون» بابت بهترین بازیگر نقش اول مرد در «ترانه‌ای برای اروپا» در سال ۱۹۸۵ بود. او بابت هنرنمایی در نقش هرکول پوآرو در مجموعهٔ تلویزیونی پوآرو در سال ۱۹۹۱ نامزد دریافت جایزهٔ بفتای تلویزیونی شد. وی برای ایفای این نقش، تمامی رمان‌ها و داستان‌های آگاتا کریستی دربارهٔ این شخصیت را خوانده بود و پروندهٔ مبسوطی دربارهٔ او درست کرده بود.[۵][۶] دیوید همچنین در سال ۱۹۹۴ میلادی، بابت هنرنمایی در نمایشنامهٔ اولئانا اثر دیوید مَمِت در سالن نمایش رویال کورت لندن، برندهٔ جایزهٔ ورایتی کلاب[ق] برای بهترین بازیگر مرد شد. او بعدها یک جایزهٔ ورایتی کلاب دیگر (به‌علاوهٔ نامزدی جایزه تونی در سال ۲۰۰۰ بابت بهترین بازیگر نقش اصلی در یک نمایشنامه) برای ایفای نقش آنتونیو سالییری در آمادئوس دریافت داشت.
دیوید سوشی یک بار دیگر در سال ۲۰۰۲، نامزد دریافت جایزهٔ بفتای تلویزیونی، بابت بازی در نقش آگوستوس ملموت[ک] در سریال راه و رسم زندگی ما شد. در همان سال، وی افسرِ والا مقامِ امپراتوری بریتانیا شد. در ۱۰ اکتبر ۲۰۰۸، سوشی بابت مشارکت‌های هنری‌اش، از دانشگاه چیچستر مدرک افتخاری دریافت نمود. این مدرک را معاون آموزشی «چیچستر فستیوال تیئتر»[گ] اهدا نمود. در نوامبر ۲۰۰۸ در نیویورک، سوشی بابت ایفای نقش سرمایه‌دار رسانه‌ای معروف، رابرت مکسول در سریال تلویزیونی مَـکسوِل برندهٔ «جایزهٔ بین‌المللی امی برای بهترین بازیگر مرد» شد.
در ۷ ژانویهٔ ۲۰۰۹، وی به مقام افتخاری «فریدام آو سیتی» شهر لندن رسید که در گیلدهال به او اهدا شد. در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۰، دیوید سوشی در کلیسای جامع کنتربری، یک مدرک افتخاری از دانشگاه کنت دریافت کرد.[۲۹] او در سال ۲۰۱۱ بابت «خدمت به تئاتر»، لقب فرماندهٔ والا مقام امپراتوری بریتانیا گرفت.[۳۰][۳۱][۳۲] در ۱۸ مارس ۲۰۱۴، انجمن سلطنتی تلویزیون جایزهٔ یک عمر دستاورد را باب هنرنمایی بی‌نظیرش در سریال پوآرو به وی اهدا کرد.[۳۳]
وی همچنین در فهرست افتخاری جشن تولد ملکه در سال ۲۰۲۰، بابت مشارکت‌هایش در تئاتر و خیریه، لقب شوالیه گرفت.[۳۴][۳۵]
زندگی شخصی
ویرایشخانواده
ویرایشدر سال ۱۹۷۲، سوشی برای نخستین بار با همسرش شیلا فِـریس[ل] در سالن نمایش بلگرید[م] در کاونتری آشنا شد. هر دو در آن مکان، کار می‌کردند و سوشی می‌گوید در نگاه اول عاشق او شد و مدتی طول کشید تا بتواند وی را متقاعد کند با او به رستوران بروند.[۳۶] این دو در ۳۰ ژوئن ۱۹۷۶ ازدواج کردند و حاصل ازدواجشان یک پسر به نام رابرت (زادهٔ ۱۹۸۱ و سروان پیشین نیروی دریایی سلطنتی)[۴] و یک دختر به نام کاترین (زادهٔ ۱۹۸۳، فیزیوتراپیست) است.
دیوید برادر جان سوشی گویندهٔ اخبار در فایو نیوز و مجری برنامهٔ برکفست شو[ن] در شبکهٔ کلاسیک اف‌ام (ژانویهٔ ۲۰۱۱) است.[۳۷] وی همچنین عموی ریچارد سوشی است که پسرِ برادرِ کوچکترش، «پیتر سوشی» و یک گویندهٔ تلویزیون است.
پدربزرگ مادری دیوید، جیمز جارشی عکاس مشهور خیابان فلیت بود که نخستین عکس‌ها را از ادوارد هشتم، والیس سیمپسون، لویی بلریو و وقایع مربوط به محاصره خیابان سیدنی گرفت. دیوید نخستین بار هنگامی به عکاسی علاقمند شد که پدربزرگش یک دوربین تک‌لنزی غیربازتابی ۳۵ میلیمتری لایکا ام۳ به او هدیه داد. خانوادهٔ جارشی در آغاز «ژارچی»[و] نامیده می‌شدند و از تبار یهودیان روسیه بودند.[۸][۲۴]
پدربزرگ پدری دیوید، «ایزیدور شوهِـت» از تبار یهودیان لیتوانی بود که در شهر کرتینگا واقع در قلمروی اسکان در امپراتوری روسیه زندگی می‌کرد که تا سال ۱۷۹۱ بخشی از سرزمین مشترک‌المنافع لهستان–لیتوانی بود و اینک در خاک لیتوانی واقع شده‌است. در زبان ییدیش، «شوهِـت» به معنای قصاب کوشر و برگرفته از واژهٔ عبری «شوخِـت» است. پدربزرگش به‌منظور فرار از آزار و اذیت‌های یهودیان در امپراتوری روسیه، ۱۶ مایل (۲۶ کیلومتر) آن طرف‌تر، به کلایپدا در امپراتوری آلمان نقلِ مکان کرد و نام‌خانوادگی‌اش را به واژهٔ اسلاوی-آلمانی «سوخه‌دوویتس» تغییر دارد که اجزای آن شبیه واژه‌های لهستانی، ییدیش و آلمانی است.[۳۸] بعدها پدرش این نام‌خانوادگی را در پس از رفتن به کیپ‌تاون یه سوشِـی تغییر داد.[۲۴][۳۹]
جد مادربزرگِ مادری دیوید، جرج جزارد[ه] دریانورد کارکُشته و فرماندهٔ کشتی[ی] بود. وی ناخدا و سروانِ تیپ دریایی «هانا» بود که در ۱۴ کیلومتری ساحل سافک و در جریان توفان سهمگین ۲۸ مه ۱۸۶۰ منهدم شد که طی آن، ۱۰۰ قایق و کشتی و بیش از ۴۰ نفر مفقود شده یا از بین رفتند. در آن فاجعه جرج جزارد و ۶ تن از خدمهٔ کشتی است توسط امدادگران محلی و دقیقاً پیش از غرق شدن کامل کشتی‌شان نجات یافتند.[۸]
عقاید مذهبی
ویرایشدیوید بدون دین و مذهب خاصی بزرگ شد، اما در سال ۱۹۸۶ پس از خواندن «رومیان ۸» (فصل هشتم از نامه به رومیان در عهد جدید در کتاب مقدس) در اتاق هتلش، تغییر مذهب داد و اندکی بعد، در کلیسای انگلستان تعمید یافت.[۴۰][۴۱] او در گفتگویی با مجله استرند گفت: «من یک مسیحی معتقد هستم و دوست دارم فکر کنم که این اعتقاد در بسیاری از مراحل زندگی، مرا پیش می‌برد. من به اصول مسیحیت و در واقع به اصول بیشتر ادیان الهی اعتقاد دارم - که شخص باید به‌خاطر یک خیر بالاتر و مهم‌تر، از خود بگذرد.»[۴۲] در سال ۲۰۱۲، دیوید سوشی یک مستند تلویزیونی از قهرمان شخصی و محبوبش پولس رسول برای تلویزیون بی‌بی‌سی ساخت تا با ترسیم سفرهای بشارت‌دهنده‌اش در اطراف دریای مدیترانه، دریابد که او چگونه انسانی بود.[۴۳] دیوید دو سال بعد یک مستند دیگر دربارهٔ پطرُسِ قدیس ساخت.[۴۰]
در ۲۲ نوامبر، ۲۰۱۲ میلادی، انجمن انجیل بریتانیایی و خارجی[اا] اعلام کرد دیوید سوشی و پائولا گودر، نایب‌رئیس‌های جدید این انجمن هستند. آنها به جمع چند نایب‌رئیس پیشین پیوستند: جان سنتامو (اسقف اعظم یورک)، وینسنت نیکولز (اسقف اعظم وست‌مینستر)، بَری مورگان (اسقف اعظم ولز)، دیوید اف. فورد (استاد الهیات در دانشگاه کمبریج)، جوئل اِدواردز (رئیس هیئت مدیره میکا چلنج[اب]) و لُرد دیوید آلتون (سیستمداری از لیورپول).[۴۴] وی پس از خداحافظی از نقش هرکول پوآرو، به رویای ۲۷ ساله‌اش دربارهٔ ساخت یک کتاب صوتی از نسخهٔ جدید بین‌المللی انجیل جامعه عمل پوشاند و آن را در ۲۴ آوریل ۲۰۱۴ منتشر کرد.[۴۰]
دیدگاه‌های سیاسی
ویرایشدر اوت ۲۰۱۴، سوشی یکی از ۲۰۰ چهرهٔ معروفی بود که در نامهای به گاردین، ابراز امیدواری کرد که ساکنان اسکاتلند در همه‌پرسی استقلال اسکاتلند، رأی به ماندن آن کشور به عنوان بخشی از بریتانیا بدهند.[۴۵]
گزیدهٔ نقش‌آفرینی‌ها
ویرایشسینما
ویرایش| سال | عنوان | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۷۱ | رام کردن زن سرکش: پیش‌درآمد | ||
| هنری چهارم، بخش دوم: مقدمه | |||
| ۱۹۸۰ | شیله در زندان | گوستاو کلیمت | |
| ۱۹۸۲ | مبلغ مذهبی | کوربه | |
| ۱۹۸۳ | بارانی | بازپرس استاگنوس | |
| ۱۹۸۴ | گری‌ستوک: افسانه تارزان، ارباب گوریل‌ها | بولر | |
| دخترک درامر | مستربین | ||
| ۱۹۸۵ | شاهین و آدم‌برفی | اَلکس | |
| ۱۹۸۶ | عقاب آهنی | سرهنگ آکیر ناکِـش، وزیر دفاع | |
| ۱۹۸۷ | هری و خانواده هندرسون | ژاک لافلور | |
| ۱۹۸۸ | یک دنیا فاصله | مولر | |
| کشتن یک کشیش | کشیش | ||
| ۱۹۸۹ | وقتی وال‌ها آمدند | ویل | |
| ۱۹۹۳ | پروندهٔ لوکونا | رودی والتس | |
| ۱۹۹۶ | تصمیم اداری | ناجی حسن | |
| ۱۹۹۷ | یکشنبه | اُلیور / متیو دِلاکورتا | |
| ۱۹۹۸ | قتلی بی‌نقص | محمد کارامن | |
| ۱۹۹۹ | فرمانده پرواز | سروان جیسون سانسکی | |
| ۲۰۰۰ | خرابکاری! | ناپلئون | |
| ۲۰۰۲ | پینوکیو | پدر ژپتو / قاضی | صداپیشگی برای کارلو جوفره |
| ۲۰۰۳ | بستگان سببی | ژان پی‌یر تیبودو | |
| ۲۰۰۳ | فول‌پروف | لیو ژیلت | |
| ۲۰۰۴ | ادیسه فضایی | راوی | فیلم تلویزیونی |
| ۲۰۰۶ | برآب‌رفته | پدر ریتا | صداپیشگی |
| ۲۰۰۶ | آرتور و نامرئی‌ها | راوی | نسخهٔ انگلیسی، صداپیشه |
| ۲۰۰۷ | سیل | کمبل، معاون نخست‌وزیر | |
| ۲۰۰۸ | دزدی بانک | لو ووگل | |
| ۲۰۰۹ | کار خدا | دکتر بنیامین سیسکو | |
| ۲۰۱۱ | همهٔ پسران من | جو کِـلِـر | |
| ۲۰۱۴ | افی گری | آقای راسکین | |
| ۲۰۱۴ | سفر دراز روز در شب | جیمز تایرون | |
| ۲۰۱۵ | اهمیت جدی بودن | لیدی براکنل | |
| ۲۰۱۶ | شبه افسانه: داستان شوالیه اسکار | در نقش خودش | |
| ۲۰۱۷ | آدم‌کش آمریکایی | مدیر استنسفیلد | |
| ۲۰۱۸ | شام با ادوارد | ادوارد |
تلویزیون
ویرایش| سال | عنوان | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۷۳ | محافظان | لیو | قسمت: "بودجه نبرد" |
| ۱۹۷۸ | حرفه‌ای‌های سی‌آی‌فایو | کریواس | قسمت: "جایی که جنگل به پایان می‌رسد " |
| ۱۹۸۰ | داستان دو شهر | جان بارساد | تله‌فیلم |
| اوپنهایمر | ادوارد تلر | ۶ قسمت | |
| ۱۹۸۱ | نمایش امروز | رگر | قسمت: "دلیل" |
| ۱۹۸۲ | گوژپشت نتردام | کلاپین ترولیفو | تله‌فیلم |
| ۱۹۸۳ | روز آخر | هاوارد | تله‌فیلم |
| سلطان سرخ | بریا | تله‌فیلم | |
| نرمال بودن | بیل | تله‌فیلم | |
| رایلی، تک‌خال جاسوس‌ها | سربازرس سینسن | قسمت: "مقدمهٔ نبرد" | |
| ۱۹۸۴ | استاد بازی | آندره دوسو | ۳ قسمت |
| فروید | زیگموند فروید | ۶ قسمت | |
| آکسبریج بلوز | کالین | ۲ قسمت | |
| ۱۹۸۵ | گولاگ | مات‌وی | تله‌فیلم |
| بلات در چشم‌انداز | بلات | ۶ قسمت | |
| یک جنایت ناموسی | استیو دایر | تله‌فیلم | |
| سیزده در شام | بازرس جپ | تله‌فیلم | |
| موسولینی: داستان ناگفته | دینو گراندی | ۲ قسمت | |
| ۱۹۸۶ | مورو | ویلیام ال. شیرر | تله‌فیلم |
| کینگ و کسل | دیواس | قسمت: "شرکا" | |
| ۱۹۸۷ | آخرین مرد بی‌گناه | جاناتان گالت | تله‌فیلم |
| ۱۹۸۸ | داستان‌های باورنکردنی | ایو دروآر | قسمت: "زمانی برای مُردن" |
| یک بار در طول زندگی | هرمان گلوگاور | تله‌فیلم | |
| ۱۹۸۹ | مسئله جنجال‌برانگیز | تی. جی اوکانر | تله‌فیلم |
| ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۳ | پوآروی آگاتا کریستی | هرکول پوآرو | ۱۳ فصل؛ ۷۰ قسمت |
| ۱۹۹۰ | نمایش شبکه یک | جو | قسمت: "تلفن را قطع نکن" |
| شب نمایش | ویلیام شکسپیر | قسمت: "صحنه‌هایی از پول و مرگ " | |
| ۱۹۹۲ | داستان علمی-تخیلی | راجر آلتونیان | قسمت: "شرلوک هلمز و پرونده حلقه گمشده" |
| مأمور مخفی | آلفرد ورلاک | ۳ قسمت | |
| ۱۹۹۵ | موسی | آرون | تله‌فیلم |
| ۱۹۹۶ | قطار بی‌رحم | روبن رابرتس | تله‌فیلم |
| پرده دو | ولاچس | قسمت: "سفر مرگبار" | |
| ۱۹۹۷ | سلیمان | جوب | تله‌فیلم |
| ققنوس و قالیچه | ققنوس | ۶ قسمت | |
| ۱۹۹۸ | الاکلنگ | موریس پرایس | ۳ قسمت |
| ۱۹۹۹ | آرکی‌او ۲۸۱ | لوسی بی مایر | تله‌فیلم |
| ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ | ان‌سی‌اس: تعقیب | سربازرس جان بورن | قسمت اول آزمایشی و باقی سریال تلویزیونی: ۸ قسمت |
| ۲۰۰۱ | قتل در ذهن | ادوارد پالمر | قسمت: "معلم" |
| ویکتوریا و آلبرت | بارون کریستیان فردریش فون استوکمار | تله‌فیلم | |
| راه و رسم زندگی ما | آگوستوس ملموت | ۴ قسمت | |
| ۲۰۰۲ | کارمن را خبر کنید: دادگاه‌های جرج کارمن، مشاور حقوقی ملکه |
جرج کارمن | تله‌فیلم |
| زنده از بغداد | ناجی الحدیثی | تله‌فیلم | |
| ۲۰۰۳ | هنری هشتم | اسقف اعظم تامس وولسی | تله‌فیلم |
| ۲۰۰۴ | خرسی به نام وینی | ژنرال هالهولند | تله‌فیلم |
| ۲۰۰۶ | دراکولا | آبراهام ون هلسینگ | تله‌فیلم |
| ۲۰۰۷ | مَـکسوِل | رابرت مکسول | تله‌فیلم |
| سیل | کمبل، معاون نخست‌وزیر | ۲ قسمت | |
| ۲۰۰۹ | منحرف‌شده از مسیر | ساموئل استرن | تله‌فیلم |
| ۲۰۱۰ | به سیم آخر زدن تری پرچت | ریچر گیلت | ۲ قسمت |
| ۲۰۱۱ | پنهان | سِـر نایجل فاوتین | ۳ قسمت |
| آرزوهای بزرگ | جَـگرز | ۳ قسمت | |
| ۲۰۱۲ | تاج توخالی | ادموند، نخستین دوک یورک | قسمت: ریچارد دوم |
| ۲۰۱۴ | پا در مسیر پولس رسول | راوی | مستند ۲ قسمتی شبکهٔ بی‌بی‌سی |
| ۲۰۱۵ | پا در مسیر پطرس | راوی | مستند ۲ قسمتی شبکهٔ بی‌بی‌سی |
| ۲۰۱۶ | پیتر پن دچار مشکل می‌شود | راوی | تله‌فیلم |
| ۲۰۱۷ | زوال و سقوط | دکتر فیگان | ۳ قسمت |
| دکتر هو | صاحبخانه | قسمت: "تق تق"[۴۶] | |
| سروان مارلو | هربرت وایت | قسمت: سان و لومیر" | |
| ۲۰۱۸ | افسانه‌های واهی | سالوادور دالی | قسمت: "دالی و کوپر" |
| نشریات | جرج اِمرسون | ۳ قسمت | |
| ۲۰۲۲ - ۲۰۱۹ | نیروی اهریمنی‌اش | کایسا (صداپیشه) | ۷ قسمت[۴۷] |
تئاتر
ویرایش| سال | عنوان | نقش | توضیحات |
|---|---|---|---|
| ۱۹۷۳ | رومئو و ژولیت | تیبالت[۴۸] | |
| ریچارد دوم | پیام‌رسان[۴۹] | ||
| هر طور شما دوست دارید | اورلاندو[۵۰] | ||
| رام کردن زن سرکش | یک بازیگر[۵۱] | ||
| آقای وزغ ساکن تود هال | موش کور[۵۲] | ||
| ۱۹۷۴ | کینگ جان | هوبرت[۵۳] | |
| سیمبلین | پیسانیو[۵۴] | ||
| شاه لیر | دلقک[۵۵] | ||
| ییلاق‌نشینان | نیکلای زامیسلوف | ||
| رفیق‌ها | ویلمر[۵۶] | ||
| ۱۹۷۵ | درد بیهوده عشق | فردیناند: پادشاه ناواره[۵۷] | |
| ۱۹۷۸ | طوفان | کالیبان[۵۸] | |
| رام کردن زن سرکش | گرومیو[۵۹] | ||
| درد بیهوده عشق | سِـر ناتانائیل[۶۰] | ||
| آنتونیوس و کلئوپاترا | پومپی[۶۱] | ||
| حکایت زمستان | رابرت سیسیل[۶۲] | ||
| ۱۹۷۹ | آنکه نقش پادشاه را ایفا می‌کند | گلوکستر، هنری پنجم، مک‌بث، آسریک[۶۳] | |
| یک بار در زندگی | هرمان گلوگاور[۶۴] | ||
| قیاس برای قیاس | آنجلو[۶۵] | ||
| ۱۹۸۰ | ریچارد دوم | هنری بولینگبروک[۶۶] | |
| ریچارد سوم | ادوارد چهارم[۶۷] | ||
| ۱۹۸۱ | تاجر ونیزی | شایلاک[۶۸] | |
| ترویلوس و کرسیدا | آشیل[۶۹] | ||
| سوان داون گلاوز | مزدا[۷۰] | ||
| ۱۹۸۲ | هر پسر خوب سزاوار لطف و توجه است | ایوانوف[۷۱] | |
| ۱۹۸۵ | اتلو | ایاگو[۷۲] | |
| ۱۹۸۷ | جدایی | جو گرین[۷۳] | |
| ۱۹۹۳ | اولئانا | جان[۷۴] | |
| ۱۹۹۴ | چه اجرایی | سید فیلد[۷۵] | |
| ۱۹۹۶ | چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ | جرج[۷۶] | |
| ۱۹۹۹ | آمادئوس | آنتونیو سالییری[۷۷] | |
| ۲۰۰۷ | آخرین اعتراف | پاپ ژان پل یکم[۷۸] | |
| ۲۰۰۹ | مختصر | راجر کوان[۷۹] | |
| ۲۰۱۰ | همهٔ پسران من | جو کِـلر[۸۰] | |
| ۲۰۱۲ | سفر دراز روز در شب | جیمز تایرون[۸۱] | |
| ۲۰۱۴ | آخرین اعتراف | پاپ ژان پل یکم[۸۲] | |
| ۲۰۱۵ | اهمیت جدی بودن | لیدی برکنل[۸۳] | |
| ۲۰۱۸ | قیمت | گرگوری سولومون[۸۴] | |
| ۲۰۱۹ | کلکسیون | هَری[۸۵] | |
| قیمت | گرگوری سولومون[۸۶] | ||
| ۲۰۲۲ | میما | آلفردو فراساتی[۸۷] |
بازی‌های ویدئویی
ویرایشگفتگوها و مستندهای تلویزیونی
ویرایشپوآرو و آگاتا کریستی
ویرایش- مستند پوآرو بودن[۸۸] (پوآرو از نزدیک) از بی‌بی‌سی (۲۰۱۴)
- گفتگو با دیوید سوشی دربارهٔ بازی در نقش هرکول پوآرو – پرسش و پاسخ‌هایی دربارهٔ حماقت مرد مرده – انستیتوی فیلم بریتانیا[۸۹]
- صحنهٔ آخر پوآروی دیوید سوشی، سخت‌ترین در حرفهٔ من – بی‌بی‌سی ۲۰۱۳[۹۰]
- گفتگو با دیوید سوشی دربارهٔ مرگ پوآرو در برنامهٔ زنان رها، ۲۰۱۵ آی‌تی‌وی[۹۱]
- خداحافظ هرکول پوآرو - بی‌بی‌سی نیوز[۹۲]
- پوآروی دیوید سوشی، آی‌تی‌وی[۹۳]
- گفتگوی استودیو ۱۰ (استرالیا) با دیوید سوشی - دیوید سوشی یا همان هرکول پوآروی آگاتا کریستی با لحن و کلام آرام خوب به استودیو ۱۰ سر زد.[۹۴]
- پریمیر تی‌وی: دیوید سوشی دربارهٔ پوآرو صحبت می‌کند.[۹۵]
- گپ خودمانی هالی و فیل با دیوید سوشی، بی‌بی‌سی - ۱۳ نوامبر ۲۰۱۳[۹۶]
- امروز، امشب - گفتگو با دیوید سوشی در شبکهٔ ۷، پرث ۲۰۱۴[۹۷]
- مصاحبهٔ کلایو آندرسون با دیوید سوشی، بی‌بی‌سی، ووگان، دههٔ ۱۹۹۰[۹۸]
- اسرار آگاتا کریستی - برنامهٔ دیدگاه‌های آی‌تی‌وی، ۲۰۱۳[۹۹]
- مستند بی‌بی‌سی دربارهٔ آگاتا کریستی[۱۰۰]
- آیین آگاتا کریستی، آی‌تی‌وی ۲۰۰۵[۱۰۱]
مستندهای بی‌بی‌سی
ویرایش- دیوید سوشی دربارهٔ اورینت اکسپرس (۲۰۱۰)[۱۰۲]
- دیوید سوشی: پا در مسیر پولس رسول (۲۰۱۲)[۱۰۳]
- دیوید سوشی: پا در مسیر پطرس (۲۰۱۵)[۱۰۴]
مصاحبه‌های دیگر
ویرایش- وان شو: دیوید سوشِی - گفتگو با بی‌بی‌سی (۳۰ آوریل ۲۰۱۵)[۱۰۵]
- سفر دراز روز در شب: گفتگو با دیوید سوشِی دربارهٔ بازیگری، سینمای دیجیتال و موارد دیگر (۲۰۱۳)[۱۰۶]
- قواعد، شخصیت‌ها، هم‌دلی: گفتگو با دیوید سوشِی دربارهٔ بازیگری (۲۰۱۲)[۱۰۷]
- سوشِی، نشانِ فرمانده والا مقام امپراتوری بریتانیا دریافت می‌دارد، بی‌بی‌سی (۲۰۱۱)[۱۰۸]
- دیوید سوشی، بازیگر - ادای احترامی به مناسبت زادروز (۲۰۱۱)[۱۰۹]
- برندهٔ جایزهٔ اِمی بین‌المللی: دیوید سوشِی - بی‌بی‌سی (۲۰۰۹)[۱۱۰]
- دیوید سِوشی: فکر می‌کنی کی هستی؟ - بی‌بی‌سی (۲۰۰۹)[۱۱۱]
- گفتگوی دیوید سوشی در جشنوارهٔ کن، (مه ۱۹۹۷)[۱۱۲]
برای مطالعهٔ بیشتر
ویرایش- Suchet, David and Wansell, Geoffrey. Poirot and Me. Headline Book Publishing, 7 November 2013 (UK), 1 October 2014 (US). شابک ۰−۷۵−۵۳۶۴۲۲−۸ شابک ۹۷۸−۰−۷۵۵−۳۶۴۲۲−۰
واژه‌نامه
ویرایش- ↑ Joan Patricia
- ↑ Izidor Suchedowitz
- ↑ Schohet
- ↑ shochet or shokhét
- ↑ Grenham House
- ↑ Wellington School
- ↑ Royal Court Theatre
- ↑ Comedy Theatre
- ↑ Chichester Festival Theatre
- ↑ Lady Bracknell
- ↑ Poirot and Me
- ↑ Yves Drouard
- ↑ Get Carman: The Trials of George Carman QC
- ↑ Lew Vogel
- ↑ Cher ami
- ↑ Dr Fagan
- ↑ Decline and Fall
- ↑ Knock Knock
- ↑ Pebble Mill Talks
- ↑ Focus on the Family
- ↑ Julius No
- ↑ River Thames Alliance
- ↑ River Thames Boat Project
- ↑ Variety Club Award
- ↑ Augustus Melmotte
- ↑ Chichester Festival Theatre
- ↑ Sheila Ferris
- ↑ Belgrade Theatre
- ↑ Breakfast Show
- ↑ Jarchy
- ↑ George Jezzard
- ↑ Master Mariner
- ↑ British and Foreign Bible Society
- ↑ Micah Challenge
منابع
ویرایش- ↑ England & Wales, Civil Registration Birth Index, 1916–2007
- ↑ "Sir David Courtney SUCHET – Personal Appointments (free information from Companies House)" (به انگلیسی). Companies House. Retrieved 5 April 2020.
- ↑ مجلهٔ همشهری جوان، شماره ۱۴۳ مقالهٔ مربوط به پوآرو ص۳۲
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "David Suchet interview: the clue to Poirot's long life". The Daily Telegraph. 13 May 2010.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ "The Actor Behind Popular 'Poirot", The Christian Science Monitor, 25 March 1992.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "Inside the mind of a media monster". Yorkshire Post. 27 April 2007.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "David Suchet profile at". FilmReference.com. Retrieved 19 September 2010.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ "Who Do You Think You Are?". BBC. Retrieved 19 September 2010.
- ↑ Fraser, Alasdair (24 November 2001). "Obituary of Jack Suchet: Obstetrician and gynaecologist who worked with Fleming on the role of penicillin in treating venereal disease". BMJ. 323 (7323): 1255. doi:10.1136/bmj.323.7323.1255. PMC 1121713.
- ↑ "David Suchet's grandfather". bbc.co.uk. Retrieved 20 November 2013.
- ↑ Nathan, John (21 May 2010). "Interview: David Suchet". The Jewish Chronicle. Archived from the original on 7 June 2010. Retrieved 2 January 2011.
- ↑ Dodd, Celia (9 January 2009). "David Suchet still on the case". The Times. London. Archived from the original on 4 June 2010. Retrieved 1 May 2010.
- ↑ "Interview with David Suchet". Dsuchet.ru. Archived from the original on 22 September 2010. Retrieved 19 September 2010.
- ↑ "Suchet's Acts of Faith", This Is London
- ↑ The Chichester Festival Theatre website
- ↑ The Last Confession – Australian tour (retrieved 2014-09-28)
- ↑ Taffel, Jacqui (12 May 2014). "Hercule Poirot actor David Suchet coming to Sydney's stage for The Last Confession". Sydney Morning Herald. Sydhey, Australia. Retrieved 28 September 2014.
- ↑ "Express Yourself with Music". Archived from the original on 2 June 2021. Retrieved 30 May 2021.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ Suchet, David; Wansell, Geoffrey (2013). Poirot and Me. UK: Headline. ISBN 978-0-7553-6420-6.
- ↑ IMDb profile of The Modern World: Ten Great Writers – James Joyce's 'Ulysses
- ↑ Sheehan, Sean (2009). Joyce's Ulysses: A Reader's Guide. Continuum. p. 106. ISBN 978-1847065193.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۳۰ مه ۲۰۲۱.
- ↑ Berlins, Marcel (10 April 2002). "Suchet as Carman". The Guardian. Retrieved 6 May 2017.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ Who do you think you are? بایگانی‌شده در ۹ فوریه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine BBC. Broadcast on 17 September 2008
- ↑ BBC profile of Suchet
- ↑ "Peter Pan Goes Wrong review on BBC1".
- ↑ River Thames Alliance
- ↑ River Thames Boat Project
- ↑ "University of Kent awards honorary degrees to Orlando Bloom and David Suchet". Kent.ac.uk. 16 July 2010. Archived from the original on 3 December 2010. Retrieved 19 September 2010.
- ↑ The London Gazette: (Supplement) no. 59647. p. . 31 December 2010.
- ↑ Poirot star awarded in UK honours, ABC News (Australia), 31 December 2010.
- ↑ "Poirot star David Suchet made a CBE in New Year honours list". The Guardian. 31 December 2010.
- ↑ "Winners Announced at RTS Programme Awards 2013". Royal Television Society. 18 March 2014. Retrieved 21 February 2015.
- ↑ The London Gazette: (Supplement) no. 63135. p. . 10 October 2020.
- ↑ "Birthday Honours 2020: Marcus Rashford and Joe Wicks honoured alongside key workers". BBC News. 10 October 2020. Retrieved 10 October 2020.
- ↑ "Desert Island Discs with David Suchet". Desert Island Discs. 13 February 2009. BBC. Radio 4. http://www.bbc.co.uk/radio4/factual/desertislanddiscs_20090208.shtml.
- ↑ British Library Archival Sound Recordings. Retrieved on 13 February 2009
- ↑ "Jewish Names". Judaism 101. Retrieved 29 September 2014.
- ↑ Obituary of Jack Suchet (24 November 2001)
- ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ ۴۰٫۲ Lodge, Carey (21 April 2014). "David Suchet: Recording the NIV Bible is my legacy". Christian Today. Retrieved 19 March 2015.
- ↑ Ouzounian, Richard (25 April 2014). "David Suchet and the mystery of faith". Toronto Star. Retrieved 7 May 2020.
- ↑ Suchet religious conversion بایگانی‌شده در ۳۰ مه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine, Strandmag.com
- ↑ Profile in The Australian
- ↑ Whitnall, Bill (22 November 2012). "Bible Society announce Suchet and Gooder as new VPs". British Bible Society News. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 2 December 2012.
- ↑ "Celebrities' open letter to Scotland – full text and list of signatories". The Guardian. London. 7 August 2014. Retrieved 26 August 2014.
- ↑ David Suchet to guest star in Doctor Who, Series 10 at radiotimes.com
- ↑ His Dark Materials, retrieved 6 December 2019
- ↑ "Search | RSC Performances | ROM197303 - Romeo and Juliet | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | RI2197304 - Richard II | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | AYL197306 - As You Like It | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | TAM197309 - The Taming of the Shrew | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | TOA197312 - Toad of Toad Hall | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | KJO197403 - King John | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | CYM197406 - Cymbeline | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | KLE197404 - King Lear | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | COE197410 - Comrades | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | LOV197504 - Love's Labour's Lost | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | TEM197805 - The Tempest | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | TAM197805 - The Taming of the Shrew | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | LOV197808 - Love's Labour's Lost | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | ANT197810 - Antony and Cleopatra | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | WIM197811 - Winter's Tale | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | HET197903 - He That Plays the King | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | ONC197909 - Once in a Lifetime | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | MEA197911 - Measure for Measure | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | RI2198011 - Richard II | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | RI3198011 - Richard III | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | MER198104 - The Merchant of Venice | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | TRO198107 - Troilus and Cressida | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | SDG198112 - The Swan Down Gloves | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Search | RSC Performances | EGB198206 - Every Good Boy Deserves Favour | Shakespeare Birthplace Trust". collections.shakespeare.org.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Othello · British Universities Film & Video Council". bufvc.ac.uk. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ Kempinski, Tom (1989). Separation: A Play (به انگلیسی). Samuel French, Inc. ISBN 978-0-573-69090-7.
- ↑ "FIRST NIGHT / OLEANNA: Provocative drama divides sexes". The Independent (به انگلیسی). 1993-06-30. Retrieved 2021-04-18.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ "THEATRE / Replaying the field: What A Performance, The Queen's Theatre". The Independent (به انگلیسی). 1994-10-13. Retrieved 2021-04-18.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ "Who's Afraid of Virginia Woolf? Review 1996". London Theatre Guide (به انگلیسی). 1996-11-09. Retrieved 2021-04-18.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ Ehren, Christine (1999-12-07). "Suchet and Sheen Begin Amadeus at Broadway's Music Box Dec. 7". Playbill (به انگلیسی). Retrieved 2021-04-18.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ Nathan, John (2007-05-14). "The Last Confession, with David Suchet, to Transfer to West End". Playbill (به انگلیسی). Retrieved 2021-04-18.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ Shenton, Mark (2009-01-07). "Spacey-Directed Complicit, with Dreyfuss, Suchet and McGovern, Begins London Run Jan. 7". Playbill (به انگلیسی). Retrieved 2021-04-18.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ "All My Sons | Theatre review". The Guardian (به انگلیسی). 2010-05-28. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Long Day's Journey Into Night – review". The Guardian (به انگلیسی). 2012-04-10. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "The Last Confession review – David Suchet fresher than this papal play". The Guardian (به انگلیسی). 2014-09-25. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "The Importance of Being Earnest review – David Suchet's Lady Bracknell is majestically funny". The Guardian (به انگلیسی). 2015-07-01. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "The Price review – David Suchet glows in Arthur Miller revival". The Guardian (به انگلیسی). 2018-08-17. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ "Review: Pinter Two at the Harold Pinter Theatre". Exeunt Magazine. Retrieved 2021-04-18.
- ↑ Hemming, Sarah (2019-02-12). "David Suchet is brilliant in Arthur Miller's The Price at Wyndham's Theatre". www.ft.com. Retrieved 2021-04-18.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ "Mimma Starring Sir David Suchet and Musical Theatre Stars Louise Dearman & Celinde Schoenmaker Will Be Presented as a Gala Concert". theatreweekly.com (به انگلیسی). 13 December 2021. Retrieved 19 February 2022.
- ↑ Being Poirot documentary
- ↑ BFI -David Suchet on playing Hercule Poirot
- ↑ David Suchet Final Poirot scene hardest of my career
- ↑ David Suchet On Poirot's Death in Loose Women
- ↑ Au revoir Hercule Poirot
- ↑ Poirot's David Suchet
- ↑ The David Suchet Interview by Studio 10 (Australia)
- ↑ David Suchet talks about Poirot
- ↑ Holly and Phil chat with David Suchet
- ↑ Today Tonight – David Suchet
- ↑ David Suchet interviewed by Clive Anderson BBC
- ↑ ITV.Perspectives.2013.The.Mystery.of.Agatha.Christie
- ↑ Agatha Christie
- ↑ Agatha Christie code
- ↑ David Suchet on the Orient Express
- ↑ David Suchet: In the Footsteps of St. Paul -Episode 1 and Episode 2
- ↑ David Suchet in the Footsteps of St Peter Episode 1 and Episode2 2015
- ↑ The One Show: David Suchet
- ↑ David Suchet on acting
- ↑ David Suchet on acting
- ↑ Poirot meets the Prince
- ↑ David Suchet, 65 th birthday
- ↑ Emmy awards
- ↑ David Suchet – Who Do You Think You Are part1/6 2/6 3/6 4/6 5/6 6/6
- ↑ Cannes Interview with David Suchet
پیوند به بیرون
ویرایش- دیوید سوشی در توییتر
- دیوید سوشی در IMDb
- دیوید سوشی در آل‌مووی
- دیوید سوشی در تی‌سی‌ام
- دیوید سوشی در راتن تومیتوز
- دیوید سوشی در وبگاه تی‌ام‌دی‌بی
- دیوید سوشی در آلوسینه (فرانسوی)
- ترانه‌شناسی دیوید سوشی در موزیک‌برینز
- دیوید سوشی در بانک اطلاعات فیلم دانمارک
- دیوید سوشی در بانک اطلاعات اینترنتی برادوی
- دیوید سوشی در بانک اطلاعات فیلم‌های سوئدی
