دیوید جولیوس
دیوید جولیوس (به انگلیسی: David Julius) (زادهٔ ۴ نوامبر ۱۹۵۵) فیزیولوژیست اهل ایالات متحده آمریکا است که برای کار بر روی مکانیسم مولکولی احساس درد شناخته میشود. وی استاد دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو است. او به همراه آردم پاتاپوتیان، به دلیل «کشف گیرندههای حرارت و لمس» برنده جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی سال ۲۰۲۱ شدهاست.
دیوید جولیوس | |
---|---|
زادهٔ | ۴ نوامبر ۱۹۵۵ (۶۹ سال) |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
محل تحصیل | مؤسسه فناوری ماساچوست دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
شناختهشده برای | Identification of Kex2 prohormone convertase; Cloning of serotonin and purinergic receptors; Discovery of noxious hot, cold, and irritant receptors |
همسر | Holly Ingraham |
جوایز | جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی (۲۰۲۱) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیولوژی بیوشیمی علوم اعصاب |
محل کار | دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو |
استاد راهنما | Jeremy Thorner رندی شکمن |
دیگر راهنمایان دانشگاهی | ریچارد اکسل[۱]
الکساندر ریچ |
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه گاردینر شدهاست.
منابع
ویرایش- ↑ "Julius Lab at UCSF Mission Bay | David Julius Lab". Archived from the original on 25 December 2018. Retrieved 4 October 2021.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «David Julius». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۴ اکتبر ۲۰۲۱.