بیماری هوازاد

(تغییرمسیر از بیماری هوابرد)

بیماری هوازاد (به انگلیسی: Airborne disease) به بیماری گفته می‌شود که در اثر عوامل بیماری‌زایی که می‌توانند توسط ذرات ریز، از طریق هوا و مکان منتقل شوند، ایجاد شود.[۲] این نوع بیماری‌ها هم در پزشکی انسانی و هم در دامپزشکی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن) می‌تواند ویروس‌ها، باکتری‌ها یا قارچ‌ها باشند که از طریق تنفس، صحبت، سرفه، عطسه، بر پا شدن گرد و غبار، افشاندن (اسپری)، کشیدن سیفون توالت یا هرگونه فعالیتی که باعث ایجاد ذرات هواپخش (aerosol) یا ریزقطرات (Droplet) می‌شود، منتقل شوند. بیماریهای هوازاد انسانی، موارد ناشی از آلودگی هوا؛ مانند ترکیبات ارگانیک فرار (VOC)، گازها و هرگونه ذرات موجود در هوا را شامل نمی‌شوند.

A red poster with illustrations and the text: "AIRBORNE PRECAUTIONS. EVERYONE MUST: Clean their hands, including before entering and when leaving the room. Put on a fit-tested N-95 or higher level respirator before room entry. Remove respirator after exiting the room and closing the door. Door to room must remain closed."
یک پوستر که در مورد اقدامات احتیاطی در مورد انتقال هوازاد در تنظیمات مراقبت‌های بهداشتی توضیح می‌دهد.[۱]

انتقال بیماری هوازاد با انتقال بیماری از طریق ریزقطرات تنفسی که آنقدر بزرگ (معمولا بزرگتر از ۵ میکرون)هستند که به سرعت بر روی زمین بیفتند، متفاوت است.

انواع روش‌های انتقال عفونت‌ها

ویرایش

به‌طور کلی عفونت‌ها به ۴ طریق منتقل می‌شوند:

  1. انتقال تماسی (Contact): شامل مستقیم و غیرمستقیم
  2. انتقال مدفوعی-دهانی (Fecal-Oral)

۳- انتقال تراوشی یا قطره‌ای (Droplet): عامل بیماری‌زا درون ذرات معمولاً بزرگتر از ۵ میکرومتر و حاوی آب منتقل می‌شود. این ذرات تمایل دارند پس از طی مسافتی روی سطوح یا زمین قرار بگیرند.

۴- انتقال هوازاد (Airborne): عامل بیماری‌زا درون ذرات کوچکتر از ۵ میکرومتر (از جمله آئروسل‌های کوچک) و خشک منتقل می‌شود. این ذرات تا دقایقی در هوا معلق باقی می‌مانند، مانند عامل بیماری سل.

پیشگیری

ویرایش

برخی از راه‌های جلوگیری از بیماری‌های هوازاد شامل ایمن‌سازی اختصاصی بیماری، پوشیدن ماسک و محدود کردن زمان حضور بر سر هر بیماری است که ممکن است منبع عفونت باشد.[۳] قرار گرفتن در معرض انسان یا حیوان دارای بیماری هوازاد تضمین‌کنندهٔ ابتلا به این بیماری‌ها نیست، زیرا ابتلا وابسته به صلاحیت سیستم ایمنی میزبان و همچنین مقدار ذرات عفونی موجود در هوا است.[۳]

آنتی‌بیوتیک‌ها نیز ممکن است در مقابله با عفونت‌های اولیه باکتریایی هوازاد استفاده شوند.[۴]

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده آمریکا به عموم مردم واکسیناسیون و پیروی دقیق از پروتکل‌های بهداشتی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های هوازاد را توصیه می‌کند.[۵] بسیاری از متخصصان بهداشت عمومی برای کاهش انتقال عفونت‌های هوازاد فاصله‌گذاری فیزیکی را که به عنوان فاصله‌گذاری اجتماعی نیز شناخته می‌شود، توصیه می‌کنند.[۶]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. "Transmission-Based Precautions". U.S. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (ایالات متحده) (به انگلیسی). 2016-01-07. Retrieved 2020-03-31.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  2. "2007 Guideline for Isolation Precautions: Preventing Transmission of Infectious Agents in Healthcare Settings" (PDF). CDC. p. 19. Retrieved 2019-02-07. Airborne transmission occurs by dissemination of either airborne droplet nuclei or small particles in the respirable size range containing infectious agents that remain infective over time and distance
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ American Academy of Orthopaedic Surgeons (AAOS) (2011). Bloodborne and Airborne Pathogens. Jones & Barlett Publishers. p. 2. ISBN 978-1-4496-6827-3. Retrieved 21 May 2013.
  4. Laura Ester Ziady; Nico Small (2006). Prevent and Control Infection: Application Made Easy. Juta and Company Ltd. pp. 119–120. ISBN 978-0-7021-6790-4. Retrieved 21 May 2013.
  5. "Redirect - Vaccines: VPD-VAC/VPD menu page". 2019-02-07.
  6. Glass RJ, Glass LM, Beyeler WE, Min HJ (November 2006). "Targeted social distancing design for pandemic influenza". Emerging Infect. Dis. 12 (11): 1671–81. doi:10.3201/eid1211.060255. PMC 3372334. PMID 17283616.