بارسینه

دختر آرتاباز دوم ساتراپ هلسپونت فریگیه که اسکندر با او ازدواج کرد.

بارسینه (یونانی: Βαρσίνη؛ حدود ۳۶۳ تا ۳۰۹ پیش از میلاد) دختر آرتاباز دوم، ساتراپ ایرانی فریگیه هلسپونت و یک زن یونانی رودسی که خواهر سرداران یونانی، منتور و ممنون بود، می‌باشد.[۱] بارسینه در آغاز همسر دایی‌اش منتور شد و پس از مرگ وی با دایی دوم خود، ممنون ازدواج کرد.

بارسینه
کلیر بوم و ریچارد برتون در نقش بارسینه و اسکندر مقدونی
زادهٔ۳۶۳ پیش از میلاد
درگذشت۳۰۹ پیش از میلاد
شناخته‌شده
برای
معشوقه اسکندر مقدونی
فرزندانهراکلس مقدونی

در سال ۳۳۴ پیش از میلاد، سالی که اسکندر به ایران حمله کرد، ممنون بارسینه و فرزندانش را برای اظهار وفاداری خود به عنوان گروگان به سوی داریوش سوم روانه کرد و در سال بعد، هنگامی که مقدونیان دمشق را تصرف کردند، بارسینه به دست اسکندر افتاد. ادعا می‌شود که بارسینه از اسکندر باردار شد و هراکلس را زاد. رابطه او با اسکندر بسیار مشکوک است - از پنج منبع اصلی، فقط پلوتارک و ژوستین از بارسین به عنوان معشوقه اسکندر یاد می‌کنند. آریان نیز یک بار به بارسینه اشاره می‌کند- نه اینکه او معشوقه اسکندر باشد، بلکه اسکندر در ازدواج دسته‌جمعی شوش دختر بارسینه و منتور را به عقد نئارخوس درمی‌آورد. احتمالاً روابط بارسینه و اسکندر برای توجیه پدر و مادردار بودن هراکلس ساخته شده‌است.

نئارخوس که داماد بارسینه بود، پس از دوازده سال از مرگ اسکندر در سال ۳۲۳ پیش از میلاد، از ادعای هراکلس برای تاج و تخت پشتیبانی کرد، پس او در آن زمان هفده ساله بود؛ این به این معنی است که او حدود ۵ سال پس از ملاقات احتمالی بارسینه و اسکندر در دمشق در سال ۳۳۳ پیش از میلاد، زاده شده‌است. با مقایسه نوشته‌های دیودور و ژوستین، به نظر می‌رسد که او در پرگامون در کنار مادرش بزرگ شده‌است و اینکه او نیز در سال ۳۰۹ پیش از میلاد به سرنوشت پسرش دچار و توسط پلی‌پرخون و به تحریک کاساندر، کشته شده‌است. گاه بارسینه با استاتیرا، دختر داریوش سوم و همسر اسکندر، که ممکن است «بارسینه» نامیده می‌شده، اشتباه گرفته می‌شود.[۲]

خواهران بارسینه

ویرایش

بارسینه در میان ده دختر اردباز (آرتاباز) بزرگترین دختر او بود. به فرمان اسکندر، دو خواهر دیگر بارسینه، اردونی (ارتونیس Artonis)، با اومنس اهل کاردیا (Eumenes) و اردکامه (ارتاکاما Artacama)، با پتوله مایوس (Ptolemaîos Sōtḗr) از سرداران سپاه مقدونی، بیوگانی نمودند.

پانویس

ویرایش
  1. Carney, Elizabeth Donnelly (2000). Women and Monarchy in Macedonia (به انگلیسی). University of Oklahoma Press. p. 101. ISBN 978-0-8061-3212-9.
  2. پلوتارک، Parallel Lives, "Alexander", 21, "Eumenes", 1; Diodorus, Bibliotheca, xvii. 23, xx. 20, 28; Curtius Rufus, Historiae Alexandri Magni, iii. 13, x. 6; Justin, Epitome of Pompeius Trogus, xi. 10, xiii. 2, xv. 2; Pausanias, Description of Greece, ix. 7

منابع

ویرایش