انیس واردا

انیس واردا
انیس واردا
	واردا در برلیناله، فوریه ۲۰۱۹
نام هنگام تولد	ارلت واردا
زادهٔ	۳۰ مهٔ ۱۹۲۸; بلژیک، ایکسل
درگذشت	۲۹ مارس ۲۰۱۹ (۹۰ سال); فرانسه، پاریس
علت مرگ	سرطان
پیشه(ها)	کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تدوین‌گر، هنرپیشه، تهیه‌کننده، هنرمند چیدمان و عکاس
سال‌های فعالیت	۱۹۵۱–۲۰۱۹
آثار برجسته	کلئو از ۵ تا ۷ (۱۹۶۱); خانه‌به‌دوش (۱۹۸۴); چهره‌ها، روستاها (۲۰۱۷);
همسر	ژاک دمی (ا. ۱۹۶۲–۱۹۹۰)
فرزندان	متیو دومی; روزالی واردا

انیس واردا (به فرانسوی: Agnès Varda) (۳۰ مه ۱۹۲۸ – ۲۹ مارس ۲۰۱۹)^[۱] کارگردان بلژیکی‌زادهٔ فرانسوی بود. او از کارگردانان اصلی موج نوی سینمای فرانسه و یکی از بازماندگان این مکتب به‌شمار می‌آمد. آثار او از جمله فیلم‌ها و عکس‌هایش با شیوهٔ تجربی متمایز، عمدتاً بر مستندهای واقع‌گرا، مسائل فمینیستی و موضوعات اجتماعی متمرکز هستند.

مورخان سینما از کارهای واردا به‌عنوان مرکز توسعهٔ موج نوی سینمای فرانسه یاد می‌کنند. برخی از کارهای او همچون فیلم‌برداری در محل و استفاده از بازیگران غیرحرفه‌ای در فضای سینمای فرانسه دههٔ ۱۹۵۰ نامتعارف به‌حساب می‌آمد.^[۲]

زندگی و حرفه

واردا در بروکسل بلژیک، از پدری یونانی و مادری فرانسوی زاده شد. خانوادهٔ پدری او از پناهندگان یونانی آسیای صغیر بودند.

مهم‌ترین فیلم‌های او قله‌های کوتاه (۱۹۵۶)، کلئو از ۵ تا ۷ (۱۹۶۲) و شادی (۱۹۶۵) نام دارند.^[۳] او همچنین فیلم‌های مستند بسیاری را کارگردانی کرده‌است. معروف‌ترین ساخته مستند او سواحل آنیس نام دارد. واردا به‌خاطر ساخت این فیلم، برنده جایزه بهترین فیلم مستند بلند سی و چهارمین دوره جوایز سینمایی سزار شد.^[۴]

جوایز و افتخارات

۲۰۱۷:‌ جایزه اسکار افتخاری از آکادمی علوم و هنرهای سینما
۲۰۱۷: نام واردا در فهرست «فراموش‌ناشدنی‌ها» ی سینما-چشم آمده‌است.
۲۰۱۵: نخل طلایی افتخاری جشنواره فیلم کن
۲۰۰۹: جایزه بهترین فیلم مستند بلند - سی و چهارمین دوره جوایز سینمایی سزار
۲۰۰۶: جایزه افتخاری جوزف پلاتو برای یک عمر فعالیت سینمایی - سی و سومین دوره جشنواره فیلم فلندرز بلژیک
۲۰۰۱: جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم پراگ برای فیلم خوشه‌چینان و من

اثرِ دست واردا در کن
۲۰۰۱: جایزه هوگوی طلایی جشنواره فیلم شیکاگو برای فیلم خوشه‌چینان و من
۲۰۰۰: جایزه بهترین فیلم مستند - جوایز فیلم اروپایی برای فیلم خوشه‌چینان و من
۱۹۸۵: جوایز شیر طلایی و فیپرشی جشنواره فیلم ونیز برای فیلم خانه‌به‌دوش
۱۹۶۵: جایزه خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین برای فیلم شادی
۱۹۶۱: نامزد جایزه نخل طلایی جشنواره فیلم کن برای فیلم کلئو از ۵ تا ۷

فیلم‌شناسی

سخنرانی انیس واردا در مجموعهٔ نگاهی به گذشته در آرشیو فیلم هاروارد

برخی از مهم‌ترین آثار واردا عبارتند از:

قله‌های کوتاه (۱۹۵۶)
کلئو از ۵ تا ۷ (۱۹۶۲)
شادی (۱۹۶۵)
یکی آواز می‌خواند یکی نه (۱۹۷۷)
خانه‌به‌دوش (۱۹۸۵)
ژاکوی نانتی (۱۹۹۱)
صد و یک شب (۱۹۹۵)
خوشه‌چین‌ها و من (۲۰۰۰)
سینه‌واردافوتو (۲۰۰۴)
سواحل آنیس (۲۰۰۸)
چهره‌ها، روستاها (۲۰۱۷)

پانویس

↑ Chu, Henry; Chu, Henry (2019-03-29). "Agnès Varda, Leading Light of French New Wave, Dies at 90". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2019-03-29.
↑ Vincendeau, Ginette. "La Pointe Courte:How Agnès Varda "Invented" the New Wave". The Criterion Collection (به انگلیسی). Retrieved 2019-03-29.
↑ «جایزه افتخاری جشنواره فلندرز برای آنیس واردا». پایگاه خبری فیلم کوتاه. ۴ خرداد ۱۳۸۵. دریافت‌شده در ۶ آبان ۱۳۸۸.^{^{[پیوند مرده]}}
↑ «جوایز سینمایی سزار، اسکار فرانسه، اهدا شد». رادیو فردا. ۱۰ اسفند ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۶ آبان ۱۳۸۸.

انیس وردا، فیلمساز مکتب «موج نو فرانسه» درگذشت

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Agnès Varda». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۰۹.

پیوند به بیرون

[1] Chu, Henry; Chu, Henry (2019-03-29). "Agnès Varda, Leading Light of French New Wave, Dies at 90". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2019-03-29.

[2] Vincendeau, Ginette. "La Pointe Courte:How Agnès Varda "Invented" the New Wave". The Criterion Collection (به انگلیسی). Retrieved 2019-03-29.

[3] «جایزه افتخاری جشنواره فلندرز برای آنیس واردا». پایگاه خبری فیلم کوتاه. ۴ خرداد ۱۳۸۵. دریافت‌شده در ۶ آبان ۱۳۸۸.^{^{[پیوند مرده]}}

[4] «جوایز سینمایی سزار، اسکار فرانسه، اهدا شد». رادیو فردا. ۱۰ اسفند ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۶ آبان ۱۳۸۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]