ارتش آزادیبخش فلسطین
ارتش آزادیبخش فلسطین (PLA؛ عربی: جیش التحریر الفلسطینی) ظاهراً شاخه نظامی سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) است که در اجلاس اتحادیه عرب در سال ۱۹۶۴ که در اسکندریه مصر برگزار شد، با مأموریت مبارزه با اسرائیل تأسیس شد. با این حال، هرگز تحت کنترل مؤثر ساف نبوده است، بلکه توسط دولت‌های مختلف میزبان خود، معمولاً سوریه ، کنترل شده است. با وجود اینکه در ابتدا در چندین کشور فعالیت می‌کرد، PLA کنونی فقط در سوریه فعال است و پناهندگان مرد فلسطینی را جذب می‌کند.[۶]
| جيش التحرير الفلسطيني Jaysh at-Tahrir al-Filastini | |
 نشان ارتش آزادیبخش فلسطین | |
| رهبر | سرتیپ ژنرال اکرم محمد السلطی[۱] |
|---|---|
| تاریخ فعالیت | ۱۹۶۴–اکنون |
| مناطق فعالیت | سوریه تاریخی: نوار غزه، اردن، عراق |
| ایدئولوژی | ملی‌گرایی فلسطینی[۲] صهیونیسم‌ستیزی[۳] |
| اندازه | ۶٬۰۰۰ (۲۰۱۷)[۴] |
| متحدان |  الصاعقه جبهه خلق برای آزادی فلسطین – فرماندهی کلفتح انتفاضه  ارتش سوریه حزب‌الله لبنان |
| مخالفان |  نیروهای دفاعی اسرائیل (۱۹۶۷، ۱۹۸۲) اردن (۷۱–۱۹۷۰) سازمان آزادیبخش فلسطین (۱۹۷۶) ارتش آزاد سوریه احرار الشام احرار الشام جبهه النصره[۵] داعش |
تاریخچه
ویرایشپایه و عملیات اولیه
ویرایشبلافاصله پس از ایجاد در اجلاس اتحادیه عرب در سال ۱۹۶۴ در اسکندریه، ساف (در آن زمان به ریاست احمد شکیری) عملاً تحت کنترل کشورهای عربی، به ویژه مصر ناصر قرار گرفت. فلسطینی‌ها کنترل مستقلی بر سازمان به دست نمی‌آورند تا زمانی که جناح فتح یاسر عرفات آن را از دست فلسطینی‌های مورد حمایت ناصر در سال‌های ۶۹–۱۹۶۸ خارج کند.
بر این اساس، PLA به‌طور رسمی در سال ۱۹۶۴ به عنوان شاخه مسلح ساف[۷] علی‌رغم نداشتن پیوند عملیاتی واقعی با ساف تأسیس شد. در واقع، PLA توسط ناصر به عنوان یک «سازمان کمکی» ایجاد شد.[۸] این سازمان متشکل از پناهندگان فلسطینی تحت کنترل کشورهای میزبان بود که خدمت سربازی خود را به جای نیروهای مسلح معمولی کشورهای میزبان در این واحدها انجام می‌دادند. به‌طور رسمی، PLA تحت فرماندهی دپارتمان نظامی ساف قرار گرفت، اما در عمل، هیچ‌یک از دولت‌های درگیر از کنترل تیپ‌ها صرف نظر نکردند. PLA از همان ابتدا تحت تأثیر سوریه قرار گرفت.[۷]
PLA در ابتدا به سه تیپ سازماندهی شد که نام آنها برگرفته از نبردهای تاریخی بود:[۸]
- عین جالوت، مستقر در غزه، که سپس توسط مصر اداره می‌شد[۷]
- قادسیه، که در اصل در عراق مستقر بود، اما در سال ۱۹۶۷ به اردن منتقل شد. در سال ۱۹۷۱ تحت کنترل سوریه قرار گرفت[۷]
- هاتین، مستقر در سوریه[۷]
PLA نسبتاً به خوبی مجهز و آموزش دیده بود و حتی زره نیز در اختیار داشت.[۸] مواد آن بیشتر در اتحاد جماهیر شوروی منشأ گرفته است.[۹] با این حال، سه تیپ PLA تا دهه ۱۹۸۰ ضعیف باقی ماندند.[۸] PLA هرگز در قالب یک واحد جنگی برای PLO مستقر نشد، بلکه عناصر به عنوان یک نیروی کمکی و پشتیبانی توسط دولت‌های کنترل‌کننده آن مورد استفاده قرار گرفتند.[۸][۷] تیپ‌های PLA در جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ به عنوان بخشی از ارتش مصر و سوریه شرکت کردند.[۹] در سال ۱۹۶۸، نیروهای آزادیبخش مردمی (عربی: quwwat at-tahrir ash-sha'biyya) که بیشتر به عنوان «تیپ یرموک» شناخته می‌شود، در چارچوب PLA برای انجام اقدامات کماندویی علیه نیروهای اسرائیلی در نوار غزه تأسیس شد. یک سال پیش توسط نیروهای اسرائیلی اشغال شد. عموماً PLA از این نوع اقدامات زیرزمینی خودداری می‌کرد، زیرا به‌عنوان چیزی شبیه یک نمایش رژه نظامی معمولی ساخته شده بود.
عملیات
ویرایش- جنگ شش‌روزه[۹]
- جنگ فرسایش‌زا
- سپتامبر سیاه[۷]
- جنگ یوم کیپور[۹]
- جنگ داخلی لبنان[۱۰]
- جنگ داخلی سوریه
- کمپین فرمانداری ریف دمشق[۱۱]
- محاصره درایه و معادمیات[۱۲]
- نبرد اردوگاه یرموک (۲۰۱۵)[۱۳]
- نبرد زبدانی (۲۰۱۵)[۱۴]
- حمله ریف دمشق (سپتامبر ۲۰۱۵)
- تهاجمی ریف دمشق (آوریل–مه ۲۰۱۶)
- حمله ریف دمشق (ژوئن تا اوت ۲۰۱۶)
- حمله ریف دمشق (ژوئن تا اکتبر ۲۰۱۶)[۱۵]
- حمله قابون (۲۰۱۷)[۱۶]
- حمله ریف دمشق (فوریه–آوریل ۲۰۱۸)[۱۷]
- حمله جنوب دمشق (آوریل تا مه ۲۰۱۸)
- کمپین فرمانداری درعا
- کمپین فرمانداری ریف دمشق[۱۱]
جستارهای وابسته
ویرایشسازمانهای مشابه:
منابع
ویرایش- ↑ اکرم محمد السلطی (چپ) has been appointed as Chief of Staff of the Palestine Liberation Army (PLA) in Syria.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامhamas slamsوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامpro-Assadوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "Palestine Liberation Army (PLO) suffered heavy losses during fighting with Syrian regime". Nedaa. 4 September 2017. Retrieved 4 September 2017.[پیوند مرده]
- ↑ Racha Abi Haidar (12 February 2014). "The Deal in Yarmouk: End of the Tragedy or Empty Words?". Al Akhbar. Archived from the original on 12 June 2018. Retrieved 14 February 2014.
- ↑ Aymenn Jawad Al-Tamimi (1 September 2015). "Overview of some pro-Assad Militias". Syria Comment. Retrieved 11 September 2016.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ ۷٫۶ Pipes 1992, p. 133.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ Laffin 2005, p. 29.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ Laffin 2005, p. 38.
- ↑ Pipes 1992, p. 121.
- ↑ Aymenn Jawad Al-Tamimi (1 September 2015). "Overview of some pro-Assad Militias". Syria Comment. Retrieved 11 September 2016.
- ↑ Aymenn Jawad Al-Tamimi (1 September 2015). "Overview of some pro-Assad Militias". Syria Comment. Retrieved 11 September 2016.
- ↑ Leith Fadel (6 April 2015). "Complete Report from the Yarmouk Camp; Palestinian Resistance on the Offensive". Al-Masdar News. Archived from the original on 14 March 2018. Retrieved 6 April 2015.
- ↑ Aymenn Jawad Al-Tamimi (1 September 2015). "Overview of some pro-Assad Militias". Syria Comment. Retrieved 11 September 2016.
- ↑ Fadel, Leith (21 June 2016). "Syrian Army, Hezbollah capture Al-Bahariyah village in East Ghouta: map". al-Masdar News. Archived from the original on 8 March 2019. Retrieved 7 July 2016.
- ↑ Leith Fadel (3 April 2017). "Syrian Army advances inside strategic town east of Damascus". Al Masdar News. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved 4 April 2017.
- ↑ Leith Aboufadel (9 March 2018). "Virtual map of East Ghouta battle: September 2015-Present". al-Masdar News. Archived from the original on 13 May 2019. Retrieved 16 March 2018.
- ↑ "Islamist rebels issue distress call for help as Syrian Army advances in Sheikh Miskeen". Al-Masdar News. Archived from the original on 3 February 2016. Retrieved 8 January 2016.
- ↑ "PLA Fighter Pronounced Dead in Daraa Hostilities". Action Group for Palestinians of Syria. 6 July 2018. Retrieved 17 July 2018.
آثار یادشده
ویرایش- Shlaim, Avi (2008). Lion of Jordan. London, New York City, etc.: Penguin Books.
- Laffin, John (2005) [1st pub. :1982]. Arab Armies of the Middle East Wars 1948–73 (9th ed.). Cambridge: Osprey Publishing. ISBN 978-0-415-60942-5.
- Pipes, Daniel (1992) [1st pub. : 1990]. Greater Syria: The History of an Ambition. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-536304-3.
برای مطالعه بیشتر
ویرایش- یزید سیغ، «تشدید یا مهار؟ مصر و ارتش آزادیبخش فلسطین، ۱۹۶۴–۱۹۶۷، مجله بین‌المللی مطالعات خاورمیانه، جلد. ۳۰، شماره ۱، ۱۹۹۸، pp97-116.
- هیلل فریش، ارتش فلسطین: بین شبه نظامیان و ارتش‌ها (مطالعات نظامی خاورمیانه) – ۳۰ مارس ۲۰۰۸