ابن خشاب بغدادی
ابومحمّد، عبدالله بن احمد بغدادی شهرت‌یافته به ابن خَشّاب بغدادی (۱۰۹۸ - ۱۱۷۲م) ادیب، زبان‌شناس، آموزگار، مفسّر حدیث و شاعر عربی عراقی در سدهٔ ششم هجری بود که بر دیگر علوم روزگارش مانند ریاضیات، هندسه، منطق و فلسفه نیز دانا بود. از استادان او ابومنصور جوالیقی و ابن شجری بوده‌اند.[۱][۲][۳][۴][۵]
ابن خشّاب بغدادی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۰۹۸م/ ۴۹۲ق[پانویس ۱] |
| درگذشت | ۲۸ آوریل ۱۱۷۲م/ ۳ رمضان ۵۶۷ق |
| پیشه(ها) | مدرس، محدث، زبان‌شناس |
وی از اعضای دارالحکمه بود.
پانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ج. ۱۲. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۴۷–۵۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۳۷۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۱ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|access-date=،|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۴. بیروت: دار صادر. ص. ۱۹۱. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۳۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)