ابن تغری

شاعر مصری

ابن تغری بردی(۱۴۱۱- ۱۴۷۰) تاریخ‌نگار تُرکی‌اصل مصری در سدهٔ نهم هجری بود. وی در زمان حکومت مملوک متولد شد. نزد بدرالدین العینی و تقی‌الدین مقریزی، دو تن از مورخین و علمای برجستهٔ قاهره، تحصیل کرد. مشهورترین اثر او تواریخ چند جلدی مصر و سلطنت مملوک به نام النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره (ستارگان درخشان پادشاهی مصر و قاهره) است. سبک او تحلیلی با تاریخ‌های دقیق رویدادها است که روشن می‌کند دسترسی خاص به سلاطین و سوابق آنها داشته‌است. نام «تغری بردی» به زبان ترکی امروزی «Tanrıverdi» به معنای خداداد در زبان ترکی است.[۱][۲][۳]

ابن تَغری بِردی
زادهٔفوریه ۱۴۱۱/ شوال ۸۱۳
درگذشت۱۴ ژوئن ۱۴۷۰/ ۵ ذی الحجه ۸۷۴
تحصیلاتنزد مقریزی
پیشهتاریخ‌نگار
آثارالنجوم الزاهرة فی ملوک مصر والقاهره، المنهل الصافی والمستوفی بعد الوافی، مَورِدُ اللطافة فی من وَلی السلطنة و الخلافة، حوادث الدهور فی مدی الأوائل والأواخر، الحلیة

زندگی

ویرایش

نسب کامل او «ابوالمحاسن جمال‌الدین یوسف بن عبدالله تغری بَردی ظاهری جُوینی» ذکر شده. پدرش مملوکی رومی (از سرزمین آناتولی) و تُرک بود. مولایش، ظاهر سیف‌الدین برقوق او را والی حلب و دمشق قرار داد. درگذشت پدرش به‌سال ۸۱۵ق بود. جمال‌الدین یوسف در قاهره، شوال ۸۱۳ به‌دنیا آمد و یتیم بزرگ شد. نزد مقریزی درس خواند، در شاخه‌های علوم گوناگون مانند منطق، علم فلک و طب پیشرفت کرد. بیشتر زندگی‌اش در پیوندها با ممالیک گذشت؛ در سال ۸۶۳ق حج گذارد. ابن تغری‌بردی در ۱۴ ژوئن ۱۴۷۰/ ۵ ذی الحجه ۸۷۴ در قاهره درگذشت.[۱]

  • النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره (ستارگان درخشان پادشاهی مصر و قاهره). وقایع نگاری از فتح مصر در سال ۶۴۱ تا ۱۴۶۸ (ویرایش شده توسط ویلیام پوپر. ۱۲. جلد. قاهره، دارالکتب المصریه، ۱۹۲۹–۱۹۵۶).[۴][۵]
  • المنهل الصافی و المستوفی بعد الوافی (چاله و مستوفی بعد از الوافی). ۱۳-جلد. فرهنگ لغت بیوگرافی با حدود. ۳۰۰۰ مدخل برای تجلیل از زندگی سلاطین، امیران (امیر)، علما و دانشمندان (علما)، بزرگان و مجریان، از سلسله بحری به بعد.[۶]
  • حوادث الدهور فی مده الایام و الشهور (حوادث دورانها در روزها و ماه‌ها)؛ تاریخ مصر ۱۲۵۰–۱۵۱۷ ادامه سلوک المعرفه الدول و الملوک است.[۷]
  • البحر الزاخر فی تاریخ العلم و اخبار الاوائل و الاواخیر (دریای الزاخیر فی تاریخ العالم و اخبار الاول و الاخرین) تاریخ جهانی از خلقت آدم (کتابخانه ملی پاریس، شماره ۱۵۵۱). توسط دارالکتب، مصر.
  • مورد اللطافه فی من ولیه السلطنه و الخلافه (کسی که ولی السلطنه و خلافت است). شرح حال سلاطین و خلفا.[۸]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۶۴. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. «ابن تغری بردی» (به عربی). کتابخانهٔ شامله. دریافت‌شده در ۱۴/۸/۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در |بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «ابن تغری بردی». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۴. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. "Ibn Taghribirdi Abu Al Mahasin Yusuf 1411 1470 Ce - AbeBooks". www.abebooks.com (به عربی). Retrieved 2017-11-24.
  5. "Al-Nujūm al-Zāhirah fī Mulūk Miṣr wa-al-Qāhirah". www.archive.org (به عربی). Retrieved 2019-05-07.
  6. Young, M. J. L. (1990-05-16). Religion, Learning and Science in the 'Abbasid Period (به انگلیسی). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-32763-3.
  7. Ibn Taghrībirdī (1990). Ḥawādith al-duhūr fī madá al-ayyām wa-al-shuhūr. www.archive.org (به عربی). Beirut: ʻĀlam al-Kutub. p. 613.
  8. Taghrībirdī (Ibn), Abū al-Maḥāsin, Yūsuf (1997). Mawrid al-laṭāfah fī man waliya al-salṭanah wa-al-khilāfah. al-Qāhirah: Maṭbaʻat Dār al-Kutub al-Miṣrīyah. OCLC 39498301.