ابان بن عثمان
ابوسعید اَبان بن عثمان بن عفان اموی (؟ -۷۲۳م)، فقیه مسلمان، مفسر، محدث، تاریخ‌نگار، تابعی و فرزند عثمان بن عفان و أم عمرو بنت جندب بن عمرو است. او در جنگ جمل با عایشه همراهی کرد و از اولین کسانی بود که از جنگ فرار کرد. عبدالملک بن مروان او را به عنوان حاکم مدینه منصوب کرد تا آنکه پس از ۷ سال از حکومت عزل شد. شهرت ابان نه به خاطر خدمتش در حکومت اموی، بلکه به دلیل دانش او در مورد احادیث اسلامی است. کتاب المغازی منسوب به اوست، گرچه یاقوت حموی و شیخ طوسی آن را نوشتهٔ ابان بن عثمان بن یحیوی می‌دانند.[۱]
او را نخستین سیره‌نویس می‌دانند. هرچه نگاشته بود به سلیمان بن عبدالملک سپرد و سلیمان آن‌ها را نابود ساخت.[۲] او در زمان حکومت یزید بن عبدالملک سکته کرد و در مدینه درگذشت.[۱]
اَبان بن عثمان | |
|---|---|
| زادهٔ | |
| درگذشت | ۷۲۳ / ۱۰۵ق |
| پیشه | صحابی |
| شناخته‌شده برای | سیره نویسی حدیث حاکم مدینه |
| همسر(ها) | حسنه بنت عمیر حمتنه بنت الجمیر ساعده بنت الساعد جازیه بنت الحماص العقویه |
| فرزندان | از حسنه:
از حنتمه:
از ساعده:
از جازیه:
|
| خویشاوندان | پدر: عثمان بن عفان |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Zetterstéen, K.V.. "Abān b. ʿUt̲h̲mān." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Brill Online, 2014.
- ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «أبان بن عثمان بن عفان». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۴. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک)