آلفرد تارسکی
آلفرد تارسکی (به لهستانی: Alfred Tarski) (زاده ۱۴ ژانویه ۱۹۰۱ – درگذشته ۲۶ اکتبر ۱۹۸۳) ریاضیدان و منطق‌دان برجستهٔ لهستانی-آمریکایی بود.
آلفرد تارسکی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۴ ژانویهٔ ۱۹۰۱ |
| درگذشت | ۲۶ اکتبر ۱۹۸۳ (۸۲ سال) |
| ملیت | لهستانی |
| شهروندی | ایالات متحده آمریکا |
| محل تحصیل | دانشگاه ورشو |
| شناخته‌شده برای | بخاطر تحقیقاتش در نظریه مدل، ریاضیات، منطق جبری، جبر مجرد، منطق ریاضی، هندسه، توپولوژی و نظریهٔ مجموعه‌ها |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | ریاضیات، منطق، فلسفه زبان |
| محل کار | دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
| تأثیر گرفته از | کارل پوپر ویلارد کواین |
وی در مدرسهٔ ریاضیات و فلسفهٔ ورشو تحصیل و در ۱۹۳۹ به آمریکا مهاجرت کرد و از ۱۹۴۲ در دانشگاه برکلی در کالیفرنیا به تحقیق و تدریس پرداخت.
شهرت او بیشتر بخاطر تحقیقاتش در نظریه مدل، ریاضیات و منطق جبری است اما در زمینه‌های دیگری مانند جبر مجرد، منطق ریاضی، هندسه، توپولوژی و نظریهٔ مجموعه‌ها نیز فعالیت داشته‌است.
رابرت لاوسن وات، یکی از شاگردانش، او را در کنار ارسطو، فرگه و گودل به عنوان چهار منطق‌دان برجستهٔ تاریخ معرفی کرده‌است.
نظریهٔ وی دربارهٔ صدق در زبان صوری، نزد منطق‌دانان مشهور و منشأ بحثهای فراوانی بوده‌است.
منابع
ویرایش
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Alfred Tarski». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۰.