آرمین وگنر
آرمین تئوفیل وِگنِر (به آلمانی: Armin Theophil Wegner) (زادهٔ ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ - درگذشتهٔ ۱۷ مه ۱۹۷۸ میلادی در رم) یک سرباز و پزشک آلمانی در زمان جنگ جهانی اول بود.
آرمین تئوفیل وِگنِر | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ البرفلد، ووپرتال، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۱۷ مهٔ ۱۹۷۸ (۹۱ سال) رم، ایتالیا |
| درجه | سرباز |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول |
زندگی‌نامه
ویرایشوِگنِر در طی جنگ جهانی اول به‌عنوان پزشک نظامی همراه با ارتش آلمان وارد ترکیه شد. او توانست تصاویر و اخباری را از نسل‌کشی ارمنی‌ها در این کشور در طی آن سال‌ها جمع‌آوری کند که با کمک این عکس‌ها «اولین نسل‌کشی قرن بیستم» به جهانیان شناسانده شد.[۱]
کودکانی که گرسنگی در جاده‌ها تلف شدند و پدران و مادرانی که در حال کندن قبر هستند، از جمله عکس‌های این شاهد عینی به‌شمار می‌روند. آن زمان، عکس گرفتن از ارمنی‌ها ممنوع بود و به همین خاطر، وگنر دستگیر و پس از چندی به آلمان بازگردانده شد. وگنر در یکی از خاطراتش می‌گوید: «کشیش ارمنی به من گفت، روزی من کشیش بودم ولی الان بره‌ای هستم که می‌روم کشته شوم.»[۲]
او در سال ۱۹۱۹، نامه «راه بی‌بازگشت» در مورد وضعیت ارمنی‌ها را به وودرو ویلسون، رئیس‌جمهور وقت آمریکا نوشت و از وی خواست برای تشکیل ارمنستان مستقل تلاش کند.[۲]
وی پس از بازگشت به آلمان به شهرت رسید. او تنها نویسندهٔ آلمانی در زمان نازی‌ها بود که به آزاری که بر یهودی‌ها روا داشته می‌شد اعتراض کرد.[۳] در پی همین اعتراضات وی در سال ۱۹۳۳ توسط گشتاپو دستگیر شد. وی مدتی در چند اردوگاه زندانی بود و در نهایت توانست به ایتالیا بگریزد.[۴]
او سرانجام موفق به فرار به ایتالیا شد و در سال ۱۹۷۸ در رم درگذشت. بنای یادبودی از وگنر، هم در ارمنستان و هم در اسرائیل وجود دارد.[۲]
در سال ۱۹۵۶ وگنر توسط دولت فدرال آلمان به‌عنوان برندهٔ عنوان «بالاترین درجهٔ شایستگی» اعلام شد.[۵]
پس از مرگش، در سال ۱۹۹۶ میلادی بخشی از خاکستر او به ارمنستان منتقل شد و پس از یک مراسم تدفین نمادین در نزدیک مشعل یادمان نسل‌کشی ارمنی‌ها (نسل‌کشی ارامنه) جای گرفت.[۴]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Charney، Israel W. (۲۰۰۶). Fascism and Democracy in the Human Mind: A Bridge Between Mind and Society. University of Nebraska Press. ص. ۴۲۶.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «آرمین وگنر؛ مردی برای تمام فصول». رادیو فردا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۱۵.
- ↑ «نامه وگنر به هیتلر» (PDF).
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «"Armin T. Wegner, 1886-1978. Gariwo: Gardens of the Righteous Worldwide». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۱.
- ↑ Milton، Sybil (۱۹۹۹). "Wegner, Armen T." in Encyclopedia of genocide, vol. 1. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ص. ۶۱۱-۶۱۲.
پیوند به بیرون
ویرایش- خاچِر، خاچیک (بهار ۱۳۸۵). «آرمین وگنر». فصلنامه فرهنگی پیمان. سال نهم (۳۵).
- بنیاد آرمین ت. وگنر
- تصاویری از نسل‌کشی ارمنی‌ها، در دانشنامهٔ ارامنه.
- تصاویری از ارامنهٔ بی‌خانمان توسط وگنر در وبگاه مؤسسهٔ ملی ارامنه.
- آرمین وگنر؛ هنرمند نسل‌کشی. فیلم مستندی دربارهٔ آرمین وگنر و عکس‌های او.
- آرمین وگنر در وبگاه قبریاب
- ایش آرمین وگنر - ید وشم (انگلیسی)
- Արմին Վեգներ at Avproduction.am بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
- Այվազյան, Հ. Մ. (2007). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.
- Վեգներ Արմին at Encyclopedia.am بایگانی‌شده در ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۲[عدم تطابق تاریخ] توسط Wayback Machine
- Armin Wegner - Photographer during the Armenian Genocide
- https://www.findagrave.com/memorial/10841668/armin-theophilus-wegner