یوهانس گئورگ بدنورتس
یوهانس گئورگ بدنورتس (به آلمانی: Johannes Georg Bednorz) (زاده ۱۶ مه ۱۹۵۰) فیزیک‌دان آلمانی است. او در آزمایشگاه تحقیقاتی آی بی ام در زوریخ فعالیت می‌کند. بدنورز در سال ۱۹۸۷ به همراه کارل الکساندر مولر برای کشف ابر رسانایی گرم موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد.[۱]
یوهانس گئورگ بدنورتس | |
|---|---|
 بدنورتس در ۲۰۱۳ | |
| زادهٔ | ۱۶ مهٔ ۱۹۵۰ (۷۴ سال) |
| ملیت | آلمان |
| شناخته‌شده برای | ابررسانایی دمای بالا |
| جوایز | Marcel Benoist Prize (1986) جایزه نوبل فیزیک (1987) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک |
| استاد راهنما | Heini Gränicher, کارل الکساندر مولر |
زندگی و کار
ویرایشبدنورتس در نوردراین-وستفالن آلمان زاده شد.[۲] در سال ۱۹۶۸، او تحصیلات خود را در کانی‌شناسی در دانشگاه مونستر آغاز نمود و دکترای خود در رشته فیزیک حالت جامد از دانشگاه صنعتی زوریخ دریافت کرد او زیر نظر پروفسور کارل الکساندر مولر در آزمایشگاه آی بی ام در زوریخ مشغول به کار شد. در سال ۱۹۸۲ به تحقیقات در حال انجام کارل الکساندر مولر پیوست[۳] و در سال ۱۹۸۷ برای کشف ابر رسانایی گرم به همراه مولر جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد.[۱]
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Nobel prize website
- ↑ Nobel prize autobiography
- ↑ J. G. Bednorz and K. A. Müller (1986). "Possible high Tc superconductivity in the Ba−La−Cu−O system". Z. Physik, B. 64 (1): 189–193. Bibcode:1986ZPhyB..64..189B. doi:10.1007/BF01303701.
 | این یک مقالهٔ خرد یک فیزیک‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |