یدالله درخشانی
یدالله درخشانی (۱۳۱۷–۲۹ شهریور ۱۴۰۲) نقاش ایرانی بود. او در کارهای خود به نقاشی طبیعت می‌پرداخت.[۱]
یدالله درخشانی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۱۷ |
| درگذشت | ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ (۸۴–۸۵ سال) |
| پیشه | نقاش |
| شناخته‌شده برای | نقاشی طبیعت |
یدالله درخشانی در سال ۱۳۱۷ در سمنان در یک خانواده فرهنگی زاده شد. مجید درخشانی، موسیقیدان و رضا درخشانی نقاش، دو برادر او هستند.[۱]
یدالله درخشانی که از جوانی به هنر علاقه‌مند شد. او نقاشی را نزد جعفر پتگر آموخت. سپس وارد دانشکده‌های هنرهای زیبا شد.[۱]
او بیشتر زندگی خود را به آموزش نقاشی و هنر می‌پرداخت و دهه‌ها در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشغول آموزش بود. از شاگردان سرشناس وی می‌توان به رضا درخشانی (برادرش)، مسعود سعدالدین، احمد امین‌نظر و محمدعلی بنی‌اسدی اشاره کرد.[۱]
یدالله درخشانی عضو فعال انجمن نقاشان ایران نیز بود و از سال ۱۳۸۴ به عنوان مدیر کمیتهٔ رفاه این انجمن خدمت می‌کرد. او همچنین عضو هیات مدیرهٔ گروه آبی بیکران هنر بود و در این جایگاه نقش موثری داشت.[۱]
وی به طور محدود به شهرسازی و معماری میادین و ساختمان‌ها نیز می‌پرداخت. مهمترین ویژگی معماری او استفاده از اشکال هندسی و چهارگوش است که به نوعی یادآور معماری هندسی بناهای ایرانی اسلامی و همچنین تاکیدی بر اصول تعادل و تنوع در ترکیب رنگ‌ها و اشکال هندسی هستند.[۱]
یدالله درخشانی همچنین در دو دوره به عنوان برگزیده در نمایشگاه‌های بین‌المللی گل و گیاه تهران حضور داشت.[۱]
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ کیانوش فرید-نقاش (۱ مهر ۱۴۰۲). «به رنگ درخشان؛ طبیعتی که یدالله درخشانی خلق کرد». بی‌بی‌سی فارسی.