گیرنده اچ ۱ هیستامین

گیرنده اچ ۱ هیستامین (انگلیسی: Histamine H1 receptor) یک گیرنده هیستامین متعلق به خانوادهٔ گیرنده‌های شبه‌رودوپسین جفت‌شونده با پروتئین جی است که با اتصال به هیستامین فعال می‌شود. این گیرنده در ماهیچه صاف، لایه درون‌رگی، قلب و دستگاه عصبی مرکزی یافت می‌شود.

HRH1
ساختارهای موجود
PDBجستجوی هم‌ساخت‌شناسی: PDBe RCSB
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرHRH1, H1-R, H1R, HH1R, hisH1, histamine receptor H1
شناسه‌های بیرونیOMIM: 600167 MGI: 107619 HomoloGene: 668 GeneCards: HRH1
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

NM_001098211، NM_001098212، NM_001098213 NM_000861، NM_001098211، NM_001098212، NM_001098213

NM_001252643، NM_008285، NM_001317124، NM_001317125، NM_001317126، XM_030255192 NM_001252642، NM_001252643، NM_008285، NM_001317124، NM_001317125، NM_001317126، XM_030255192

RefSeq (پروتئین)

NP_001091681، NP_001091682، NP_001091683 NP_000852، NP_001091681، NP_001091682، NP_001091683

NP_001239572، NP_001304053، NP_001304054، NP_001304055، NP_032311، XP_030111052 NP_001239571، NP_001239572، NP_001304053، NP_001304054، NP_001304055، NP_032311، XP_030111052

موقعیت (UCSC)ن/مChr : 114.37 – 114.46 Mb
جستجوی PubMed[۲][۳]
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسانمشاهده/ویرایش موش

گیرنده اچ ۱ هیستامین به یک جی‌پروتئین داخل‌سلولی (Gq) متصل شده و سبب فعال شدنِ مسیر پیام‌رسانی فسفولیپاز سی و اینوزیتول تری‌فسفات (IP3) می‌گردد. اثر ضد آلرژی داروهای آنتی‌هیستامین از طریق اثر بر این گیرنده حاصل می‌شود. پژوهش‌گران موفق شده‌اند ساختار کریستالی این گیرنده را شناسایی کنند[۴] (تصویر سمت چپ را ببینید) و از آن طریق، به کشف لیگاندهای جدید گیرنده‌های اچ ۱ هیستامین بپردازند.[۵]

نقش در التهاب

ویرایش

بیان فاکتور رونویسی «NF-κB» که فرایندهای التهابی را تنظیم می‌کند در اثر فعال شدنِ این گیرنده و همچنین با اتصال آگونیست‌های آن افزایش می‌یابد.[۶] داروهای آنتی‌هیستامین با فرونشانی و کاهش بیان ژنی NF-κB فرایند التهاب را در سلول‌های مربوط کاهش می‌دهند.[۶]

سروتونین مغز از فیبرهای عصبی موجود در هستهٔ تکمه‌ای‌پستانکی (tuberomammillary nucleus) در هیپوتالاموس ترشح می‌شوند که در ساعات بیداری انسان فعال هستند. فعالیت این فیبرهای عصبی هنگام خواب عمیق به‌شدت کاهش یافته و در مرحله خواب REM کاملاً متوقف می‌شود. از میان تمامی رشته‌های عصبی شناخته‌شده، این رشته‌های هیستامین‌ساز از همه بیشتر، «بیداری‌انتخاب» (wake-selective firing pattern) هستند.[۷] هسته تکمه‌ای‌پستانکی نقش بسیار مهمی در تنظیم چرخهٔ خواب-بیداری دارد. داروهای آنتی‌هیستامین می‌توانند از سد خونی مغزی عبور کرده و گیرنده اچ ۱ هیستامین را در مغز مهار کنند.[۸]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000053004 - Ensembl, May 2017
  2. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  3. "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. Shimamura T, Shiroishi M, Weyand S, Tsujimoto H, Winter G, Katritch V, Abagyan R, Cherezov V, Liu W, Han GW, Kobayashi T, Stevens RC, Iwata S (Jul 2011). "Structure of the human histamine H1 receptor complex with doxepin". Nature. 475 (7354): 65–70. doi:10.1038/nature10236. PMC 3131495. PMID 21697825.
  5. de Graaf C, Kooistra AJ, Vischer HF, Katritch V, Kuijer M, Shiroishi M, Iwata S, Shimamura T, Stevens RC, de Esch IJ, Leurs R (Dec 2011). "Crystal structure-based virtual screening for fragment-like ligands of the human histamine H(1) receptor". Journal of Medicinal Chemistry. 54 (23): 8195–206. doi:10.1021/jm2011589. PMC 3228891. PMID 22007643.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Canonica GW, Blaiss M (Feb 2011). "Antihistaminic, anti-inflammatory, and antiallergic properties of the nonsedating second-generation antihistamine desloratadine: a review of the evidence". The World Allergy Organization Journal. 4 (2): 47–53. doi:10.1097/WOX.0b013e3182093e19. PMC 3500039. PMID 23268457. The H1-receptor is a transmembrane protein belonging to the G-protein coupled receptor family. Signal transduction from the extracellular to the intracellular environment occurs as the GPCR becomes activated after binding of a specific ligand or agonist. A subunit of the G-protein subsequently dissociates and affects intracellular messaging including downstream signaling accomplished through various intermediaries such as cyclic AMP, cyclic GMP, calcium, and nuclear factor kappa B (NF-κB), a ubiquitous transcription factor thought to play an important role in immune-cell chemotaxis, proinflammatory cytokine production, expression of cell adhesion molecules, and other allergic and inflammatory conditions.1,8,12,30–32 ... For example, the H1-receptor promotes NF-κB in both a constitutive and agonist-dependent manner and all clinically available H1-antihistamines inhibit constitutive H1-receptor-mediated NF-κB production ...
    Importantly, because antihistamines can theoretically behave as inverse agonists or neutral antagonists, they are more properly described as H1-antihistamines rather than H1-receptor antagonists.15
  7. Passani MB, Lin JS, Hancock A, Crochet S, Blandina P (Dec 2004). "The histamine H3 receptor as a novel therapeutic target for cognitive and sleep disorders". Trends in Pharmacological Sciences. 25 (12): 618–25. doi:10.1016/j.tips.2004.10.003. PMID 15530639.
  8. Malenka RC, Nestler EJ, Hyman SE (2009). "Chapter 6: Widely Projecting Systems: Monoamines, Acetylcholine, and Orexin". In Sydor A, Brown RY (eds.). Molecular Neuropharmacology: A Foundation for Clinical Neuroscience (2nd ed.). New York: McGraw-Hill Medical. pp. 175–176. ISBN 9780071481274. Within the brain, histamine is synthesized exclusively by neurons with their cell bodies in the tuberomammillary nucleus (TMN) that lies within the posterior hypothalamus. There are approximately 64000 histaminergic neurons per side in humans. These cells project throughout the brain and spinal cord. Areas that receive especially dense projections include the cerebral cortex, hippocampus, neostriatum, nucleus accumbens, amygdala, and hypothalamus.  ... While the best characterized function of the histamine system in the brain is regulation of sleep and arousal, histamine is also involved in learning and memory ... It also appears that histamine is involved in the regulation of feeding and energy balance.

برای مطالعهٔ بیشتر

ویرایش