گویش ماهشهری

گویش ماهشهری یا بندری یا هندیجانی
گویش ماهشهری یا بندری یا هندیجانی
گویش معشوری یا بندری یا هندیونی
زبان بومی در	ایران
منطقه	جنوب و جنوب شرق استان خوزستان و شمال استان بوشهر
تبار	هندواروپایی هندوایرانی ایرانی غربی جنوب‌غربی گویش ماهشهری یا بندری یا هندیجانی; ; ; ; ;
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	-

گویش ماهشهری یا گویش معشوری یا گویش بندری خوزستانی گویشی از زبان فارسی و یک گویش رایج از گویش های جنوب غربی ایران است که در جنوب و جنوب شرق استان خوزستان و شمال استان بوشهر از آن استفاده می شود . این گویش در شهر هندیجان با نام گویش هندیجانی نیز شناخته می‌شود.

مردم بندر ماهشهر و هندیجان از گویش ماهشهری (که گویشی ما بین فارسی و لری و بوشهری است) برای گفتگو با هم استفاده می کنند که جزو گویش های فارسی باستانی و محسوب می شود. در این گویش که در تلفظ محلی، معشوری نامیده می‌شود، با گویش بوشهری، لهجه آبادانی و گویش لری جنوبی همسانی‌ های واژگانی و آوایی زیادی دیده می‌شود. از نظر آواشناسی، آوا های مورد استفاده در این گویش با آوا های لهجه آبادانی و گویش بوشهری مطابقت دارد. از نظر دستوری تقریبا همسان گویش بوشهری و گویش لری جنوبی بوده و شیوه‌ ی منحصر به فردی در نواحی جنوب خوزستان گرفته ‌است. این گویش با اندکی تفاوت در هندیجان و بندر دیلم و بندر گناوه نیز صحبت می‌شود ولی با این وجود بیش از آن لهجه ‌های مذکور با فارسی معیار مطابقت دارد. این گویش داری ادبیات شفاهی ویژه خود می ‌باشد. ^[۱] ^[۲]