لهجه خنجی
لهجه خُنجی لهجه ای از گویش فراسویی زبان لارستانی (اچمی) است زبان لارستانی زبان مناطق جنوب فارس و غرب هرمزگان مانند شهرستان‌های لارستان، اوز، و بستک است و در مقایسه با زبان فارسی امروزی، دست‌نخورده‌تر است، به طوری که بیشتر کلمات آنان کلمات ایرانی اصیل و قدیمی است؛ مانند «هشتن» (اجازه‌دادن).
| خنجی | |
|---|---|
| زبان بومی در | ایران |
| منطقه | استان فارس |
| فارسی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | – |
| گلاتولوگ | khon1246[۱] |
گرچه لارستانی (اچمی) زبانی جدا از زبان فارسی است، اما به‌خاطرِ دربرداشتن بسیاری از کلمات فارسی اصیل، گاهی آن را گونه‌ای از فارسی تلقی می‌کنند.
در قدیم
ویرایشقبل از ورود اسلام، مردم خنج با زبانی نزدیک پارسی اصیل صحبت می‌کردند[نیازمند منبع]. این زبان تا به حال تغییراتی بسیار کرده و امروزه زبان خنجی اصیل از بین رفته این زبان با گذشت زمان شکل و حالت اصیل خود را از دست داده و همچنان می‌دهد. سالمندان خنج کلماتی بکار می‌برند که افراد جوانتر نمی‌فهمند. این نشانی از نابودی لهجه خنجی است.
منابع
ویرایش- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "خنجی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help)
- کتاب: لهجه خنجی نوشته دکتر لطفعلی خنجی
- خنجی
- بایگانی‌شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۲ توسط Wayback Machine