چاکنای
(تغییرمسیر از گلوت)
چاکنای[۲] (به انگلیسی: glottis) دهانه یا مدخل نای است که پردههای صوتی در آن قرار دارند. به تعریفِ زبانشناختی، چاکنایْ فاصلهٔ میانِ پردههایِ صوتی است.
چاکنای | |
---|---|
شناسهها | |
MeSH | D005931 |
TA98 | A06.2.09.012 |
TA2 | 3197 |
FMA | 55414 |
چاکنای مجموعهٔ پردههای صوتی و فضای بین پردههاست. چاکنای نقش مهمی در تولید اصوات دارد. همخوانی که با انسداد یا سایش در چاکنای تولید شود را همخوان چاکنایی میگویند.
نگارخانه
ویرایشجستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Arytenoid cartilage
- ↑ «چاکنای» [زبانشناسی، زیستشناسی] همارزِ «glottis»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ چاکنای)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Glottis». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ می ۲۰۱۱.