گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید

غزلی با مطلع «گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید»، غزل شمارهٔ ۲۳۱ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

گفتم غم تو دارم
زبان	فارسی
شاعر	حافظ
شمار ابیات	۸
بحر	مضارع مثمن اخرب مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
متن
گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید گفتم که ماه من شو گفتا اگر بر آید گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم گفتا که شبروست او از راه دیگر آید گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید گفتم خوشا هوائی کز باد صبح خیزد گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید گفتم که نوش لعلت ما را بآرزو کُشت گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد گفتا خموش حافظ کاین غصّه هم سر آید ۲ ۴ ۶ ۸ نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی
⇒ ⇐

در اجراها

محمود خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۱۳۲ از مجموعهٔ گل‌های تازه این غزل را به همراه غزل در همه دیر مغان نیست چون من شیدایی در آوازِ ابوعطا اجرا کرده‌است. همچنین اکبر گلپایگانی در برنامهٔ شمارهٔ ۴۴۱ از مجموعهٔ گل‌های رنگارنگ این غزل را در آوازِ دشتی اجرا کرده‌است.

منابع

• دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانی‌های دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
• حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.