پلینیوس
گایوس پلینیوس دوم[۱] (۲۳ - ۷۹ میلادی) معروف به پلینی بزرگ، پلینی مهتر یا پلینی پیرتر، طبیعیدان، فیلسوف طبیعی[۲] و نویسندهٔ رومی و مولف دانشنامهٔ تاریخ طبیعی بودهاست. گاه به اشتباه او را با بَلینوس یکسان دانستهاند.
پلینیوس | |
---|---|
زادهٔ | اوایل میلاد مسیح؛ کومو، روم؛ با نام گایوس پلینیوس |
درگذشت | درطی تحقیق درون آتشفشان |
پیشه(ها) | نویسنده، طبیعیدان |
عنوان | پلینی مهتر، پلینی پیرتر |
زندگی
ویرایشاو در کوموی ایتالیا (نه در ورونا) زاده شد. در کودکی (سال ۳۵ میلادی) پدرش او را به روم برد و در آنجا دانشآموختگی خود را کامل کرد و به خدمت سربازی تحت نظر دوست پدرش پومپونیوس سکوندوس که یک شاعر و فرماندهٔ ارتشی بود، پرداخت. کسی که شوق کسب دانش را در او ایجاد نمود. دو سده پس از مرگ گراکوس، او برخی از دستنوشتههای گراکوس را در کتابخانهٔ استادش یافت.
مرگ
ویرایشمرگ پلینی در واقعه آتشفشان وزوو روی داد. او به دو دلیل تصمیم میگیرد که با عبور از خلیج ناپل به آتشفشان در حال فوران نزدیک شود. اول به این دلیل که قصد داشته به عنوان محقق و مؤلف کتاب تاریخ طبیعی (پلینی) یک واقعه آتشفشانی را از نزدیک مورد مطالعه و مشاهده قرار دهد. دوم اینکه قصد داشته تا به دوستش رکتینا (Rectina) و خانوادهاش که امکان گریز نداشتند، کمک کند. پلینی دوستش را پیدا نمیکند و پس از مدت کوتاهی اقامت در نزدیکی آتشفشان وزوو بر اثر استنشاق ممتد گازهای سمی و غبارهای آتشفشانی کشته میشود. [۳]
ایران در نوشتههای پلینی
ویرایشدر نوشتههای پلینی از شاهان، شهرها، طوایف و وضع طبیعی ایران بسیار یاد شدهاست.
پانویس
ویرایش- ↑ «پلینیوس». دانشنامهٔ بزرگ اسلامی. ۱۵ تیر ۱۳۸۷. دریافتشده در ۱۵ تیر ۱۳۸۷.
- ↑ Pliny the Elder: Biography from Answers.com
- ↑ Pliny the Younger, Letters, The Harvard Classics, 1909–14.
منابع
ویرایش- ای. م. دیاکونوف. تاریخ ماد. ترجمه کریم کشاورز. انتشارات: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. تهران ۱۳۸۰. شابک ۹۶۴−۴۴۵−۱۰۶−۶
- دائرةالمعارف فارسی، به سرپرستی غلامحسین مصاحب، تهران ۱۳۴۵ـ۱۳۷۴ خورشیدی؛
- دانشنامهٔ بزرگ اسلامی
- نسخه آنلاین کتاب پلینی.بخش فارسیستان و خلیج فارس[۱]