کوپا اینترامریکانا ۱۹۷۴
کوپا اینترامریکانا ۱۹۷۴ چهارمین نسخه کوپا اینترامریکانا بود که بین باشگاه ایندپندینته، قهرمان جام لیبرتادورس ۱۹۷۴ و باشگاه مونیسیپال، قهرمان جام قهرمانان کونکاکاف ۱۹۷۴ در یک فینال رفت و برگشت برگزار شد.[۱][۲][۳]
رویداد | کوپا اینترامریکانا | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
(بازی در امتیازات و تعداد گلها مساوی شد و ایندپندینته در ضربات پنالتی ۴–۲ برنده شد) | |||||||
بازی رفت | |||||||
| |||||||
تاریخ | ۲۴ نوامبر ۱۹۷۴ | ||||||
محل برگزاری | ورزشگاه دوروتئو گواماچ فلورس، گواتمالاسیتی | ||||||
داور | ولاسکوئز (کلمبیا) | ||||||
بازی برگشت | |||||||
| |||||||
تاریخ | ۲۶ نوامبر ۱۹۷۴ | ||||||
محل برگزاری | ورزشگاه دوروتئو گواماچ فلورس, گواتمالاسیتی | ||||||
داور | م. کانسا (کلمبیا) | ||||||
ایندپندینته بازی اول را ۱–۰ برد. اما مونیسیپال بازی برگشت را با همین نتیجه جبران کرد. با توجه به امتیازات و تعداد گلهای مساوی، کار به ضربات پنالتی کشید و ایندپندینته با نتیجه ۴–۲ برنده شد و دومین قهرمانی پیاپی خود را کسب کرد.[۲]
شرکت کنندگان
ویرایشتیم | نحوه صعود | حضور قبلی |
---|---|---|
ایندپندینته | قهرمان جام لیبرتادورس ۱۹۷۴ | ۱۹۷۲ |
المپیا | قهرمان جام قهرمانان کونکاکاف ۱۹۷۴ | اولین |
مکان
ویرایشهر دو بازی به دلایل اقتصادی در ورزشگاه متئو فلورس در گواتمالاسیتی پس از پیشنهاد شهرداری به ایندیپندینته برگزار شد. از آنجایی که این مسابقه بیشتر از طرفداران آرژانتینی علاقه هواداران گواتمالا را به خود جلب کرد، هر دو تیم موافقت کردند که این سری را در گواتمالا بازی کنند.
این ورزشگاه در سال ۱۹۴۸ به عنوان بخشی از پروژه ساخت گروهی از امکانات ورزشی معروف به سیوداد المپیک ساخته شده بود. این ورزشگاه که در ابتدا به اشتباه "ورزشگاه المپیک" نام داشت، از آنجایی که هرگز میزبان مسابقات المپیک نبوده است، در ۲۳ فوریه ۱۹۵۰ برای میزبانی ششمین بازیهای آمریکای مرکزی و کارائیب افتتاح شد. دونده دو استقامت محلی، متئو فلورس (متولد دوروتئو گواموچ) در مسابقه نیمهماراتن در آنجا برنده شد و همچنین برنده ماراتن بوستون در سال ۱۹۵۲ بود. ورزشگاه بعداً به نام این ورزشکار نامگذاری شد که در سال ۲۰۱۱ درگذشت.[۴]
جزئیات مسابقه
ویرایشبازی رفت
ویرایش
|
|
بازی برگشت
ویرایشمونیسیپال | ۱–۰ | ایندپندینته |
---|---|---|
میتروویچ ۵۰' | Report | |
ضربات پنالتی | ||
کوبیان اندرسون مونتروسو میتروویچ |
۲–۴ | پاوونی گیریبرت بوچینی برتونی |
|
|
منابع
ویرایش- ↑ «Rojos, campeones de Concacaf en 1974» (به اسپانیایی). دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «Copa Interamericana 1972». www.rsssf.org. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۰۹.
- ↑ "Hace 47 años fue la única final de Copa Interamericana que disputó un club de Guatemala". Guatemala.com (به اسپانیایی). Retrieved 2023-01-09.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۳.