کوبودو
کوبودو (ژاپنی: 古武道) (هنرهای رزمی قدیمی) اصطلاحی کلی برای تکنیک‌های سنتی ژاپنی برای استفاده از زره، تیغه، سلاح گرم و تکنیک‌های مربوط به مبارزه و اسب سواری است. کانجی 古流武術 (هنرهای رزمی سبک قدیمی) و 古武術 (هنرهای رزمی قدیمی) راه‌های دیگری برای نوشتن آن هستند. فرانام کوریو (古流، "مکتب قدیمی") نیز برای توصیف این هنرهای باستانی استفاده می‌شود.
تعریف و ویژگی‌ها
ویرایشکوبودو (古武道) را می‌توان به عنوان古 (قدیمی) 武 (رزمی) 道 (راه) «هنر رزمی قدیمی» ترجمه کرد. این اصطلاح در نیمه اول قرن هفدهم پدیدار شد.[۱] کوبودو آغاز دوره توکوگاوا (۱۶۰۳–۱۸۶۸) است که دوره ادو نیز نامیده می‌شود، زمانی که قدرت کلی توسط قبیله حاکم توکوگاوا تثبیت شد.[۲] این اصطلاح اغلب به هنرهای رزمی گفته می‌شود که قبل از اصلاحات میجی در قرن نوزدهم به وجود آمده بودند. از دوره موروماچی، شمشیرزنی، جوجوتسو، هنرهای رزمی، تیراندازی با کمان، توپخانه و غیره به عنوان مکاتب مختلف فنی و سیستماتیک شده‌است. اصطلاح Kobudō (古武道، هنرهای رزمی باستانی) در تضاد با Gendai budō ("هنرهای رزمی مدرن") یا shinbudō ("هنرهای رزمی جدید") است که به مدارس توسعه یافته از دوران میجی اشاره دارد.[۳][۴]
در حالی که هنرهای رزمی مدرن برای توسعه مهارت‌های انسانی و تمرینات جسمی و ذهنی از نقطه نظر فیزیکی، تمرکز بر مسابقات مرتبط با ورزش و ساختن سیستم‌های فنی (مثلا جودو و کندو) طراحی شده‌اند، هنرهای رزمی قدیمی اساساً هدفشان برد یک مسابقه نیست. تکنیک‌های خطرناکی که از هنرهای رزمی مدرن کنار گذاشته شده‌اند شامل انواع سلاح‌های مخفی، روش‌های دارویی و جادو می‌شود. هنرهای رزمی قدیمی با ذن و بودیسم پیوند خورده‌است. همچنین ممکن است شامل حرکات غیرمنطقی باشد که معنای اصلی آنها حتی برای کسانی که استاد مدرسه هستند از بین رفته‌است یا حرکاتی که به دلایل زیبایی شناختی در دوره صلح آمیز ادو اضافه شده‌است.
سیستم کوبودو به ترتیب اولویت‌های زیر در نظر گرفته می‌شود: ۱) اخلاق، ۲) نظم و انضباط ۳) شکل زیبایی شناختی.[۵][۶]
کوبودو اوکیناوایی
ویرایشکوبودو همچنین می‌تواند برای اشاره به کوبودو اوکیناوایی استفاده شود که در آن به‌طور کلی تمام سیستم‌های رزمی اوکیناوا را توصیف می‌کند. اینها سیستم‌های کاملاً متفاوت و اساساً نامرتبط هستند. استفاده از اصطلاح کوبودو نباید محدود شود، همان‌طور که عموماً به توصیف سیستم‌های تسلیحاتی باستانی اوکیناوا محدود می‌شود.[۷][۸]
پانویس
ویرایش- ↑ Draeger, Donn F. (1973) Classical Budo. Boston: Weatherhill. Page 68. شابک ۹۷۸−۰−۸۳۴۸−۰۲۳۴−۶
- ↑ Knutsen, Roald (2004) Rediscovering Budo. Kent: Global Oriental. Page 22-23. شابک ۱−۹۰۱۹۰۳−۶۱−۳
- ↑ Draeger, Donn F. (1974) Modern Bujutsu and Budo. New York: Weatherhill. Page 57. شابک ۰−۸۳۴۸−۰۳۵۱−۸
- ↑ Fumon Tanaka (2003) Samurai Fighting Arts: The Spirit and the Practice. Tokyo: Kodansha International Ltd. Page 22. شابک ۴−۷۷۰۰−۲۸۹۸−۹
- ↑ Donn F. Draeger, 1973. Classical Budo. شابک ۹۷۸−۰−۸۳۴۸−۰۲۳۴−۶. Page 36
- ↑ Armstrong, Hunter B. (1995) The Koryu Bujutsu Experience in Koryu Bujutsu - Classical Warrior Traditions of Japan. New Jersey: Koryu Books. Page 20. شابک ۱−۸۹۰۵۳۶−۰۴−۰
- ↑ Donn F. Draeger, 1974. Modern Bujutsu & Budo. شابک ۰−۸۳۴۸−۰۳۵۱−۸. Page 135.
- ↑ Armstrong, Hunter B. (1995) The Koryu Bujutsu Experience in Koryu Bujutsu - Classical Warrior Traditions of Japan. New Jersey: Koryu Books. Pages 19-20. شابک ۱−۸۹۰۵۳۶−۰۴−۰
منابع
ویرایش- دراگر، دان اف. بوجیتسو کلاسیک (هنرهای رزمی و راه‌های ژاپن). Weatherhill، ۱۹۷۳، ۲۰۰۷.شابک ۹۷۸–۰۸۳۴۸۰۲۳۳۹
- هال، دیوید A. دایرةالمعارف هنرهای رزمی ژاپنی. کودانشا ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۲.شابک ۹۷۸−۱۵۶۸۳۶۴۱۰۰شابک 978-1568364100
- اسکوس، دایان، ویراستار. کوریو بوجوتسو: سنت‌های جنگجوی کلاسیک ژاپن. کوریو بوکز، ۱۹۹۷.شابک ۹۷۸−۱۸۹۰۵۳۶۰۴۶شابک 978-1890536046
- اسکوس، دایان، ویراستار. شمشیر و روح: سنت‌های جنگجوی کلاسیک ژاپن، جلد ۲. کوریو بوکز، ۱۹۹۹.شابک ۹۷۸−۱۸۹۰۵۳۶۰۵۳شابک 978-1890536053
- اسکوس، دایان، ویراستار. کیکو شوکون: سنت‌های جنگجوی کلاسیک ژاپن، جلد ۳. کوریو بوکز، ۲۰۰۲.شابک ۹۷۸−۱۸۹۰۵۳۶۰۶۰شابک 978-1890536060