کنگر (گیاه)

کنگر(با کنگر خوراکی رایج در ایران اشتباه گرفته نشود) گیاهی است خودرو با برگ‌های خاردار و ساقه‌های ضخیم شبیه به کرفس که از آن در پخت سوپ، خورشت و حتی به‌صورت خام در سالاد استفاده می‌کنند. در یونان و مصر باستان، این گیاه به دلیل نقش کمکی در هضم مواد غذایی مورد توجه قرار گرفت و در قرن ۶ میلادی در اروپا یکی از سبزیجات معروف با قیمت نجومی بود که توسط اشراف مصرف می‌شد. در طب سنتی اروپا، برگ‌های کنگر به عنوان ماده افزایش دهنده ادرار (دیورتیک) و محرک کلیه‌ها، دفع سنگ کلیه، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کیسه صفرا مورد استفاده قرار می‌گرفت. این گیاه غنی از پتاسیم بوده، و از نظر انرژی غنی است. کنگر طبیعتی گرم و خشک دارد و به همین علت آن را با ماست نیز می‌خورند و در ضمن برای آن دسته از افرادی که گرم‌مزاج هستند، خوردن آن توصیه می‌شود. علاوه بر این، کنگر منبع غنی پتاسیم است.

کنگر
Plant in flower, Fossoy, Aisne, France
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده):	گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده):	دولپه‌ای‌ها
(طبقه‌بندی‌نشده):	آستریدها
راسته:	میناسانان
تیره:	کاسنیان
زیرخانواده:	Carduoideae
تبار:	Cynareae
سرده:	کنگر (سرده)
گونه:	C. vulgare
نام دوبخشی
Cirsium vulgare (Savi) Ten.

گل کنگر که در آب‌پخش روییده‌است.

کنگر اولین بار در اتیوپی کشت شد و بعد در نقاط مختلف دنیا گسترش پیدا کرده‌است. محل اصلی رویش این گیاه مدیترانه، ایران، جزایر قناری و آمریکای جنوبی است. کنگر اغلب در مناطق بارانی گرمایی رشد می‌کند و گیاهی بسیار مقاوم در شرایط خشکی است و می‌تواند در مناطق کم رطوبت و خشک هم بروید.

جستارهای وابسته

• کنگر فرنگی