کفرگویی
کفرگویی یا توهین به مقدسات شامل اقداماتی است که توهین به خدا، ادیان، شخصیت‌های مقدس در مذاهب مختلف را مَدِّ نظر دارد.
مسیحیت
ویرایشمسیحیت، توهین به مقدسات را محکوم می‌کند. در انجیل مرقس ۳:۲۹ توهین به روح‌القدس گناهی نابخشودنی و ابدی دانسته شده است. توهین به مقدسات به عنوان جدی‌ترین گناه توسط کلیساها و شاخه‌های مختلف مسیحیت محکوم شده است.
انگیزیسیون، مَحکمه‌های بازجویی دینی و دادگاه‌های تفتیش عقاید بود[۱][۲] که در سده سیزدهم میلادی توسط پاپ گرگوری نهم بنیان نهاده شد و در آن افرادی که متهم به جرایم مذهبی از جمله «الحاد» و «کفرگویی» بودند، محاکمه می‌شدند.[۳]
در سدهٔ ۱۸ میلادی، محکمه‌های تفتیش عقاید در اغلب کشورها و قلمروهای اروپایی برچیده شد و در اسپانیا، ناپلئون بناپارت آن را از میان برد.[۴]
انگلستان تنها کشوری در سرتاسر قاره اروپا بود که در آن محکمه‌های انگیزیسیون تسلط پیدا نکرد. آخرین اعدام در بریتانیا به دلیل کفرگویی و توهین به مقدسات در سال ۱۶۹۷ اتفاق افتاده است.[۵]
اسلام
ویرایشدر اسلام، توهین به محمد، پیامبر اسلام و خاندانش کفرگویی تلقی می‌شود و فردی که چنین «جُرمی» مرتکب شود، در بسیاری از کشورهای اسلامی با مجازات اعدام روبه‌رو می‌شود. در تاریخ نیز نمونه‌هایی از اعدام موجود است مانند منصور حلاج.[۶]
تمامِ کسانی که از دین اسلام، روی‌گردان شوند، حکمشان اعدام است.[۷]
جستارهای وابسته
ویرایش
پانویس
ویرایش- ↑ احمد کسروی، انگیزیسیون در ایران ،۱۳۲۶ ماهنامهٔ باهماد آزادگان
- ↑ اعترافات گالیله، شعور انسان در محکمه، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ سکولاریزم سیاسی، علیه یا له دین؟، سکولاریسم نو
- ↑ «انکیزیسیون - لغت‌نامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ "Thomas Aikenhead". 5.uua.org. Archived from the original on 1 October 2011. Retrieved 10 November 2011.
- ↑ مالزی خبرنگار متهم به کفرگویی را به عربستان تحویل داد، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ «حبس و اعدام در انتظار شیطان پرستان». khabaronline.