کشاورزی ایران در دوره قاجار (کتاب)
کشاورزی ایران در دوره قاجار (به انگلیسی: Agriculture in Qajar Iran) نام یک کتاب به زبان انگلیسی است. این کتاب اثر ویلم فلور، اهل هلند و متخصص در «رشته اقتصاد توسعه» و «جامعه‌شناسی غیرغربی» است. این کتاب چاپ واشینگتن، دی.سی. در ایالات متحده آمریکا می‌باشد.[۱][۲][۳] این کتاب توسط شهرام غلامی در انتشارات علمی فرهنگی به چاپ رسیده است.
| نویسنده(ها) | ویلم فلور |
|---|---|
| برگرداننده(ها) | شهرام غلامی |
| کشور | واشینگتن دی سی |
| زبان | انگلیسی |
| موضوع(ها) | کشاورزی، تاریخ، ایران |
| ناشر | انتشارات میج |
تاریخ نشر | ۲۰۰۳ |
| گونه رسانه | چاپی |
محتوای کتاب
ویرایشدر این کتاب به روش‌های زراعت، آبیاری و کاشت بذرها، پرورش چهارپایان، جنگلداری و ماهیگیری در دوره قاجار پرداخته‌می‌شود و تولید محصولات کشاورزی ایران در این دوره، از برنج، جو و گندم و دیگر محصولات خوراکی تا تریاک و تنباکو به تفصیل شرح داده‌می‌شوند؛ و بالاخره زندگی روستائیان از خورد و خوراک تا لباس آنها شرح داده‌می‌شود.[۴]
بخش‌های کتاب
ویرایش- بخش نخست: تجاری شدن بخش کشاورزی
- فصل اول؛ آیا قاجاریه اقتصاد را رشد داده یا دچار رکود است؟ - فصل دوم؛ تغییرات ساختاری در بخش کشاورزی.
- بخش دوم:موقعیت سرزمینی
- فصل سوم؛ جغرافیا، خاک و آب و هوا. - فصل چهارم؛ ارتباط شهر و روستا.
- بخش سوم:طبیعت جامعه و اقتصاد
- فصل پنجم؛ الگو و تغییرات در مالکیت زمین، که به انواع مالکیت زمین، سهم داشتن در محصول، اجاره ثابت، و اجاره کارگر می‌پردازد. - فصل ششم؛ سازمان روستا و مقام‌های رسمی آن؛ کدخدا، پاکار، میرآب، مباشر. - فصل هفتم؛ موقعیت دهقانان؛ تصرف زمین، رعیت؛ خوش‌نشین؛ کارگر روزمزد؛ اشراف دهکده؛ کولی‌ها؛ خانه‌بدوش؛ آزاد در جابجایی؛ برده؛ جنسیت؛ بدهی. - فصل هشتم؛ جمعیت روستایی یکجانشین.
- بخش چهارم:شرایط زندگی
- فصل نهم؛ شرایط زندگی روستایی؛ مسکن، پوشاک، خوراک، فقر.
- بخش پنجم:شیوه‌های کشاورزی؛ فصل دهم؛ کود. - فصل یازدهم؛ منابع آب و کارکرد آن. - فصل دوازدهم؛ روش‌های زراعت؛ شخم‌زدن، چنگک کشیدن، بذرپاشی، کندن علف‌های هرز، خرمن. - فصل سیزدهم؛ فنون نگهداری محصول پس از برداشت، ذخیره‌کردن، آفات محصول، طاعون، محافظت محصول.
- بخش ششم:محصولات اصلی
- فصل چهاردهم؛ غلات؛ گندم، جو، و دیگر دانه‌ها، برنج. - فصل پانزدهم؛ میوه‌ها و خشکبار. - فصل شانزدهم؛ سبزیجات و حبوبات. - فصل هفدهم؛ الیاف؛ ابریشم، پشم، کتان، کنف، بزرک. - فصل هجدهم؛ گیاهان با مواد افزوده؛ تریاک، تنباکو، چای. - فصل نوزدهم؛ سقز - فصل بیستم؛ گیاهان رنگرزی - فصل بیست و یکم؛ بذرهای روغنی - فصل بیست و دوم؛ ادویه‌ها - فصل بیست و سوم؛ گلاب.
- بخش هفتم: چهارپایان و علوفه
- فصل بیست و چهارم؛ چهارپایان؛ گاو، گاومیش، گوسفند، بز، اسب، قاطر، ماکیان. - فصل بیست و پنجم؛ علوفه و گیاهان مراتع - فصل بیست و ششم؛ محصولات لبنی.
- بخش هشتم؛ دیگر مشاغل
- فصل بیست و هفتم؛ سفالگری، حصیربافی، لوله سازی، کفاشی، ساخت الیاف، فرش بافی، رنگرزی و …
- بخش نهم:جنگلداری و شیلات؛ منابع و کارکرد
- فصل بیست و هشتم؛ شیلات - فصل بیست و نهم؛ جنگلداری.
- جمع‌بندی، کتاب‌شناسی و فهرست.
دسترسی به کتاب
ویرایشدر کتابخانه و مرکز اسناد بنیاد ایران شناسی، این کتاب به زبان انگلیسی در دسترس همگان می‌باشد.
منابع
ویرایش- ↑ Agriculture in Qajar Iran. دریافت‌شده در ۲۱ فوریه ۲۰۱۷.
- ↑ http://psi203.cankaya.edu.tr/uploads/files/Gilbar,%20The%20Opening%20Up%20of%20Qajar%20Iran%20(1986).pdf
- ↑ https://etudesrurales.revues.org/3076
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مارس ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
ویرایش- «کشاورزی در ایران قاجاری». Aftabir.com. ۲۰۱۴-۰۸-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۳-۱۱.
 | این یک مقالهٔ خرد کتاب است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |