کایروپراکتیک یا مهره‌ورزی (انگلیسی: Chiropractic) شکلی از پزشکی جایگزین است که تمرکزش بیشتر بر روی تشخیص و درمان اختلالات حرکتی دستگاه ماهیچه‌ای‌اسکلتی انسان به‌ویژه ستون مهره‌هاست.

کایروپراکتیک
پزشکی جایگزین
D.D. Palmer
دانیل دیوید پالمر، مبدع کایروپراتیک
بیانیه‌هاVertebral subluxation, spinal adjustment, innate intelligence
RisksVertebral artery dissection (سکته مغزی), compression fracture، مرگ
حوزه‌های مربوطاستخوان‌درمانی، زیستگرایی
Year proposed۱۸۹۵ در دونپورت، آیووا، ایالات متحده
Original proponentsدنیل دیوید پالمر
Subsequent proponentsB.J. Palmer
سرعنوان‌های موضوعی پزشکیD002684

کایروپراکتیک به عنوان شاخه ای از علم پزشکی (فیزیوتراپی) محسوب می‌شود و افرادی که در این زمینه کار می‌کنند معمولا مدرک پزشکی ندارند و در دانشگاه‌های معمول تحصیل نمی‌کنند بلکه در مؤسسات خاص کایروپراکتیک دوره‌های تحصیلی خود را می‌گذرانند و مدرک خود را دریافت می‌کنند.

اثر بخشی کایروپراکتیک تاکنون تنها در تسکین برخی از انواع دردهای کمر ثابت شده‌است.

اگر تکنیکها به درستی انجام نشوند و حرکات اشتباه انجام شوند برخی تکنیک‌های کایروپراکتیک مخصوصاً روش‌های مرسوم برای گردن می‌تواند خطرآفرین باشد چرا که می‌تواند موجب گشاد شدن رباط های گردن شود، خصوصاً در افرادی که نادانسته مشکلات بافت‌های همبندی مانند سندرم اهلرز دانلوس دارند ممکن است گشادی رباط ها به حدی برسد که موجب عدم تعادل مفصل آتلانتو-اکسیال (مفصل میان مهره ۱ و ۲) یا مفصل آتلانتو-اکسیپیتال (مفصل میان جمجمه و مهره ۱) شود که این به نوبه خود موجب می‌شود با چرخش یا حرکت معمول گردن، ساقه مغز (مدولا) یا نخاع گردنی فشرده شود و انواع مشکلات نورولوژیک مانند خستگی مفرط و سردرد زیر جمجمه و بیخوابی و … پدید آید.

در مورد سایر خطرات مربوط به پیچاندن‌های ناگهانی گردن که جزو تکنیک‌های مرسوم کایروپراکتیک می‌باشد، می‌توان به وقوع سکته مغزی اشاره کرد که تاکنون در موارد اندکی رخ داده‌است به همین دلیل کسی که حرکات را انجام میدهد باید حتما شرح حال کاملی از بیمار بگیرد.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش