کاوه فولادینسب
کاوه فولادینسب (زاده ۱۳۵۹)، نویسنده،[۱] مترجم،[۲] روزنامهنگار ادبی[۳] و مدرس داستاننویسی[۴] ایرانی است.
کاوه فولادینسب | |
---|---|
زاده | ۱۳ مرداد ۱۳۵۹ تهران |
محل زندگی | تهران، برلین |
پیشه | نویسنده، مترجم، روزنامهنگار ادبی، مدرس داستاننویسی |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات | فوقلیسانس معماری پژوهشگر دکترای برنامهریزی شهری و منطقهای |
دانشگاه | دانشگاه فنی برلین - TU Berlin |
کتابها | مزار در همین حوالی
جریان چهارم بئاتریس و ویرژیل در جستجوی زمان ازدسترفته حرفه: داستاننویس نوشتن مانند بزرگان امداد برای نویسندگان خیابان ولیعصر تهران؛ روایتهای داستانی خیابان ولیعصر تهران؛ روایتهای غیرداستانی ده داستان علیه فراموشی مسجد امام تهران سرگذشت معماری در ایران |
همسر(ها) | مریم کهنسال نودهی |
وبگاه |
زندگی
ویرایشکاوه فولادینسب متولد ۱۳ مرداد ۱۳۵۹ (۴ اوت ۱۹۸۰) در تهران است. او در سال ۱۳۸۴ مدرک کارشناسی ارشد معماری خود را از دانشکدهٔ هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز دریافت کرد.[۵] پس از آن در کنار فعالیتهای ادبی، به کار حرفهای در زمینهٔ معماری[۶][۷]و تدریس این رشته[۸] در دانشگاههای تهران مشغول بود. در سال ۱۳۹۲ پژوهش دکترای خود را در رشتهٔ برنامهریزی شهری و منطقهای در دانشگاه فنی برلین[۹] شروع کرد و در حال حاضر به عنوان (TU Berlin) پژوهشگر آزاد دانشگاه فنی برلین و عضو مرکز پژوهشهای فنی و اجتماعی (ZTG) همین دانشگاه مشغول به فعالیت است.[۱۰] فولادینسب عضو مجمع مؤسسان انجمن صنفی داستاننویسان استان تهران،[۱۱] عضو انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران، عضو فدراسیون جهانی روزنامهنگاران (IFJ) و عضو جامعهٔ مهندسان معمار ایران است.[۱۲][۱۳]
فعالیتهای ادبی و پژوهشی
ویرایشفولادینسب از سال ۱۳۸۰ در کارگاه داستاننویسی جمال میرصادقی نوشتنِ داستان را شروع کرد و تا سال ۱۳۸۷ در این کارگاه حضور داشت.[۱۴] وی در سال ۱۳۸۹ اولین کتابش «مزار در همین حوالی» را منتشر کرد.[۱۵]
در سال ۱۳۹۰ تکنگاری «مسجد امام تهران» را به همراه همسرش نوشت. این کتاب شکلگیری مسجد شاه تهران را روایت میکند. فولادینسب مجموعهٔ چهارجلدی «حرفه: داستاننویس» در زمینهٔ داستان و داستاننویسی را از انگلیسی به فارسی برگرداند.
«بئاتریس و ویرژیل»[۱۶] رمانی است نوشتهٔ یان مارتل، نویسندهٔ کانادایی که فولادینسب و کهنسال نودهی از انگلیسی به فارسی ترجمه کردهاند.
فولادینسب در سال ۱۳۹۵ دومین کتاب داستانیِ خود «هشت و چهلوچهار» را منتشر کرد؛ رمانی شهری که در دوران معاصر جریان دارد و گوشههایی از تاریخ معاصر تهران را نیز به تصویر میکشد.[۱۷][۱۸] مسعود بهنود، روزنامهنگار مقیم لندن در روز سهشنبه ۲۰ اسفند ۱۳۹۸، کتاب «هشت و چهلوچهار» به قلم کاوه فولادینسب را در رادیو بیبیسی فارسی معرفی کردهاست.[۱۹] اثر دیگر او، ترجمهای است مشترک با کهنسال نودهی، «نوشتن مانند بزرگان» نام دارد در سال ۱۳۹۶ منتشر شد.[۲۰][۲۱] این کتاب نوشتهٔ ویلیام کین، مدرس دانشگاه شهر نیویورک است و به بررسی و تحلیل شیوهٔ روایت، سبک و فنون بلاغی تعدادی از نویسندگان بزرگ ادبیات جدید میپردازد. فولادینسب در سال۱۳۹۶ به همراه کهنسال نودهی مجموعهٔ ششجلدی داستان مصور «در جستجوی زمان از دست رفته» نوشتهٔ استفان اوئه نویسندهٔ فرانسوی را ترجمه کرد. این اثر، اقتباسی از رمان در جستجوی زمان از دست رفته، نوشتهٔ مارسل پروست است. ترجمهٔ این داستان مصور در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ توسط نشر ثالث منتشر شد.[۲۲] تازهترین اثرِ داستانی فولادینسب رمان برلینیها است که نشر چشمه در زمستان ۱۴۰۰ آن را منتشر کرده. این رمان که سومین اثرِ داستانی او و دومین رمانش محسوب میشود، قصهی یک نویسندهی جوان و همسرش است در شهر برلین. رمان، با وقایعی رازآلود و آدمهایی که هر کدام چیزی را پنهان میکنند، متصل میشود به سرنوشت چند نسل از ایرانیها.
همچنین وی چندین مقاله در حوزهٔ مسایل شهری از جمله «ادبیات و شهر» و «داستان شهری» نوشتهاست.[۲۳][۲۴]
فولادینسب از سال ۱۳۹۲ آموزش داستاننویسی را شروع کرد[۲۵][۲۶] او طراح دورهای به نام «برنامهٔ یکسالهٔ آموزش دانشهای داستانی» است که از سال ۱۳۹۵ شروع شدهاست.[۲۷] به گفتهٔ وی، این اولین گام برای ایجاد مدرسهٔ خصوصی داستاننویسی است.[۲۸]
آثار
ویرایشتألیف
ویرایش- مزار در همین حوالی، ۱۳۸۹، مجموعه داستان، تهران، نشر افراز[۲۹]
- مسجد امام تهران، ۱۳۹۰، تک نگاری، همراه با مریم کهنسالنودهی، دفتر پژوهشهای فرهنگی، تهران، نشر افق[۳۰]
- سرگذشت معماری در ایران، ۱۳۹۳، همراه با مریم کهنسالنودهی، تهران، نشر افق[۳۱]
- جریان چهارم، ۱۳۹۴، پژوهش و نقد ادبی، همراه با محمود قلیپور و مریم کهنسالنودهی، تهران، نشر نگاه[۳۲]
- هشت و چهلوچهار، ۱۳۹۵، رمان، تهران، نشر چشمه[۳۳]
- برلینیها، ۱۴۰۰، رمان، تهران، نشر چشمه[۳۴]
ترجمه
ویرایش- حرفه: داستاننویس، ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲، (چهار جلد)، نقد ادبی، همراه با مریم کهنسالنودهی، نوشتهٔ جرج کرول اوتس، جان آپدایک و سایر نویسندگان، تهران، نشر چشمه و نشر زاوش[۳۵]
- بئاتریس و ویرژیل، ۱۳۹۴، رمان، همراه با مریم کهنسالنودهی، نوشتهٔ یان مارتل، تهران، نشر چشمه[۳۶]
- نوشتن مانند بزرگان، ۱۳۹۵، (جلد اول) نقد ادبی، همراه با مریم کهنسالنودهی، نوشتهٔ ویلیام کین، تهران، نشر چشمه[۳۷]
- در جستجوی زمان ازدسترفته، ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ (شش جلد)، داستان مصور (اقتباس استفان اوئه و استینسلاس برزه)، همراه مریم کهنسال نودهی، نوشتهٔ مارسل پروست، تهران، نشر ثالث
دبیری
ویرایشفعالیتهای مطبوعاتی
ویرایشستونهای هفتگی
ویرایش- باغهایی که در آنها گشتهام (نقد ادبی)، هفتهنامهٔ کرگدن[۴۰]
- دیوان شرقی-غربی (مطالعات فرهنگی و بررسیهای اجتماعی)، هفتهنامهٔ کرگدن
- هزارتوی خیال (نقد و تحلیل ادبی)، وقایع اتفاقیه (روزنامه)[۴۱]
- متن در حاشیه (تأملاتی در فرهنگ)، اعتماد (روزنامه)[۴۲]
- ابرهایی که بر من باریدهاند (نقد ادبی)، هفتهنامهٔ کرگدن[۴۳]
- امداد! برای نویسندگان (متدولوژی نوشتن)، نوشتهٔ روی پیتر کلارک، ترجمه همراه با مریم کهنسال نودهی، هفتهنامهٔ کرگدن
- تأملات (نقد و یادداشت ادبی)، هفتهنامهٔ کرگدن
- تأملات (نقد و یادداشت ادبی)، روزنامه آرمان
- حاشیهنشین (داستان کوتاه)، روزنامهٔ مردم امروز
- در حوالی ادبیات (یادداشت ادبی)، شهروند (روزنامه)
- ساید استوری (یادداشت ادبی)، بهار (روزنامه)
- مدایح بیصله (نقد اجتماعی)، بهار (روزنامه)[۴۴]
- زیر آسمان تهران (داستان کوتاه)، اعتماد (روزنامه)[۴۵]
- اندر احوالات یک مدرس (داستان کوتاه)، اعتماد (روزنامه)[۴۶]
- گپ (گفتگو)، همراه با مریم کهنسال نودهی، همشهری (روزنامه)
- سلام کتاب (نقد ادبی)، فرهیختگان (روزنامه)
منابع
ویرایش- ↑ «معرفی». پایگاه نقد داستان.
- ↑ «نوشتن مانند بزرگان». باشگاه خبرنگاران جوان.
- ↑ فولادینسب، کاوه. «وقتی بین نویسندگان و منتقدان دیالوگی نیست». ایسنا.
- ↑ «آموزش آکادمیک یا آموزش آلترناتیو داستاننویسی». ایبنا.
- ↑ فولادینسب، کاوه. «باغ ادبیات توس». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۳ مه ۲۰۲۰.
- ↑ فولادینسب، کاوه. «انتخابات جامعه مهندسان معمار ایرانی». هنرآنلاین.
- ↑ «معماری و رسانههای دیجیتال». مهراز. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۱۹ فوریه ۲۰۲۱.
- ↑ فولادینسب، کاوه. «رزومهٔ علمی». مرجع دانش.
- ↑ «معرفی». کانون معماران معاصر. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافتشده در ۱۹ فوریه ۲۰۲۱.
- ↑ Olaf Zerrenthin (30.01.17). "Center for Technology and Society: Fouladinasab, Kaveh". Technische Universität Berlin (به آلمانی). Archived from the original on 11 September 2017. Retrieved 2017-09-11.
{{cite web}}
: Check date values in:|تاریخ=
(help) - ↑ «در ستایش تکثرگرایی». روزنامه همشهری.
- ↑ «گزارشی از شکلگیری انجمن صنفی داستاننویسان». ایسنا. ۲۰۱۷-۰۳-۱۵. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۱-۳۱.
- ↑ «انجمن صنفی کارگری داستان نویسان استان تهران اعلام موجودیت کرد». خبرگزاری مهر. ۲۰۱۷-۰۳-۱۰. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۱-۳۱.
- ↑ «درسهایی که از جمال میرصادقی گرفتم». کاوه فولادی نسب. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۱.
- ↑ http://www.isna.ir/news/8902-14024/مجموعه-ي-داستان-كاوه-فولادي-نسب-در-نمايشگاه-كتاب
- ↑ http://www.mehrnews.com/news/3023464/بئاتریس-و-ویرژیل-به-کتابفروشی-ها-آمدند
- ↑ «رونمایی رمان «هشت و چهل و چهار» کاوه فولادی نسب». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۱.
- ↑ «هشت و چهل و چهار». دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۱.
- ↑ بهنود، مسعود. «برنامهٔ مرور هفتگی کتاب. رمان هشت و چهلوچهار». رادیو بیبیسی فارسی.
- ↑ http://www.isna.ir/news/96032715054/انتشار-نوشتن-مانند-بزرگان-اسرار-کتاب-سیاه-و-دست-آخر
- ↑ http://www.mehrnews.com/news/4031593/جلد-اول-نوشتن-مانند-بزرگان-چاپ-شد
- ↑ «ترجمه رمان مصور در جستجوی زمان ازدست رفته». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. نشر ثالث. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۳ مه ۲۰۲۰.
- ↑ «برنامه سفید با بررسی شهر در ادبیات داستانی». صداو سیما جمهوری اسلامی ایران. ۲۷ بهمن ۱۳۹۵. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۱.[پیوند مرده]
- ↑ فولادینسب، کاوه. «معماری امروز ایران و زمینههای شکلگیری آن». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. مجله معماری و شهرسازی. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۳ مه ۲۰۲۰.
- ↑ «کاوه فولادینسب». بهاران. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۹ فوریه ۲۰۲۱.
- ↑ «ادبیات داستانی در دو راهی آموزش یا جوشش درونی». مرکز پژوهشهای ایرانی اسلامی.
- ↑ «مدرسهٔ داستاننویسی». خوانش.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۱۱ اوت ۲۰۱۷.
- ↑ «مجموعه داستان مزار در همین حوالی». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۹ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «مسجد امام تهران». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «سرگذشت معماری در ایران». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «جریان چهارم». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «رمان هشت و چهلوچهار». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «رمان برلینیها». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۸ فوریه ۲۰۲۲.
- ↑ «حرفه: داستاننویس». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. زاوش. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۳ مه ۲۰۲۰.
- ↑ «بئاتریس و ویرژیل». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ «نوشتن مانند بزرگان». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. نشر چشمه. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۳ مه ۲۰۲۰.
- ↑ «خیابان ولیعصر تهران». سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران. نشر ثالث. بایگانیشده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ «خیابان ولی عصر تهران: روایتهای غیر داستانی». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. نشر ثالث. بایگانیشده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ «باغهایی که در آنها گشتهام». هفتهنامهٔ کرگدن.[پیوند مرده]
- ↑ «هزارتوی خیال». کاوه فولادینسب.
- ↑ «متن در حاشیه». روزنامه اعتماد.
- ↑ «ابرهایی که بر من باریدند». کاوه فولادینسب.
- ↑ «مدایح بیصله». کاوه فولادینسب.
- ↑ «داستان کوتاه». روزنامه اعتماد.
- ↑ «اندر احوالات یک مدرس». روزنامه اعتماد.